Wat een stomme verloskundige! Ik mag gewoon bellen bij ongerustheid en dan maken ze gewoon een echo. Is er niet een andere verloskundigepraktijk die je kunt bellen??
Als ik eerlijk ben, het zegt allemaal niets. Bij mijn miskraam van 12 weken (gestopt bij 9 weken) had ik meer een buikje en grotere borsten als bij de zwangerschap van mijn dochter. Droeg toen positiebroeken vanaf 9 weken bij m'n dochter pas bij 14 weken
O.. das klote.. ik dacht, als mijn buikje groeit zit het wel goed.. Je bleef ook nog lang klachtjes houden dan?
Het zegt allemaal niks. Maar het gaat wel vaker goed dan niet, in het algemeen. Ik las over bv. molazwangerschappen dat je dan juist enorm misselijk kan zijn (door de sterkere toename van hcg). Je kan je dan op en top zwanger voelen maar er heeft nooit echt een kindje gezeten. Heel hard, maar het gebeurt (gelukkig niet heel vaak). Ik herhaal de wijsheid van mijn lieve oude oma maar vast: men lijdt het meest onder het lijden dat men vreest. En dan ga ik gewoon aan de slag met wat ik dagelijks moet doen, die eerste maanden zijn gewoon spannend, maar je kan je altijd zorgen gaan maken. Je zal nooit meer zo onbezorgd zijn als dat je was voor je kinderen had. Want uit de buik kunnen ze ook ziek worden, wat mankeren, onder een bus rijden. Het is gewoon geen leven om steeds zo bezig te zijn met alles wat er mis zou kunnen gaan. Ik ben het even kwijt R85, maar had jij nou nu al wel echo's gehad?
Ja vorige week en deze week. Maar had toen ook 2 goede echo's gehad, dus tot die 12 weken durf ik nog niet te juichen
Ja dat is ook zo Evenstar. Gelukkig al 2 goede echo's gehad met het kindje op de juiste plaats. We moeten gewoon proberen te genieten.
Ja genieten moeten we maar ik wordt er knetter gek van! Heb echt al sinds gisteren een ongi gevoel pfff Dat is toch niet normaal of wel?
Volgens mij wel hoor. Ik heb soms dagen geen steekjes of buikpijn en dan opeens weer wel (zoals nu). De ene dag nog misselijker dan de andere. Tja. Genieten is bij mij gekomen toen de misselijkheid minder werd en ik de kleine voelde spartelen. Dan is de 20 weken echo nog weer heel spannend, maar daarna kon ik de vorige 2 keer wel echt genieten. Ik heb echter niks meegemaakt. Ik heb 2 gezonde kinderen, nooit een miskraam gehad. Toch vind ik het elke keer spannender, de eerste keer stond ik er echt het meest 'blanco' in. Je weet toch meer wat er allemaal kan mis gaan, hoe wonderlijk het is en hoe dankbaar je moet zijn als je een gezond kindje mag krijgen. En ik heb last van een soort doem-gedachte: het is al 2 keer goed gegaan, mij zal toch ook wel eens iets ergs moeten overkomen. Een soort 3x scheepsrecht, maar dan omgekeerd
Kijk daar kan ik je helemaal in begrijpen! Ik heb 2x een mk gehad en 1 gezonde dochter van 8 hihihi Die vind het zo leuk en spannend alleen daarvoor wil je dat het goed komt! Bij mij is de buikpijn echt in rust als ik lig daarbij ook af en toe lage rugpijn. Nogmaals ik ben nu niet meer bang voor een mk want het voelt goed! Bij mijn mk voelde ik echt dat het niet goed zat had echt ondragelijke pijn. Daarbij heeft de gyn en vk gezegd dat als je een hartslag hebt gezien en die is krachtig je al mindere kans hebt op een mk. Als je de 9 weken voorbij bent met hartslag de kans nog maar 5% procent is ongeveer, ja ze zeggen dat het altijd mis kan gaan ook bij 16 of na de 20 weken echo...een zwangerschap is altijd risicovol zeggen ze, maar hoe dan ook probeer dan maar is te genieten he! Het is ook mijn 2e en nu weet ik wat me te wachten staat, zelf ben ik echt heeeeeel bang dat ik weer ingeknipt wordt,,,,,o hels die pijn daarna! Ik doe liever 3 bevallingen achter elkaar dan die shit knip:x As maandag heb ik weer een echo en gaat ml en dl mee voor de 1ste keer....hopelijk alles goed....ik gun het mijn dochter echt! Het is pas om 19.30 dus zal wel een heleeeeeeee langeeeeee dag worden
Wij hebben 'm ook pas 's middags, gaan met iedereen (want anders kan mijn man niet mee, het is zijn thuisdag en het is schoolvakantie). De oudste weet dat ik zwanger ben, dus mocht het misgaan, dan zal dat ook moeilijk zijn. Maar ja, ik vind het zelf ook ondenkbaar dat we dat helemaal niet vertellen, ik zou natuurlijk enorm verdrietig zijn en ook een tijdje uit de roulatie zijn misschien. Maar goed, we gaan daar niet vanuit
Ik ben ook doodsbang voor bevallen en weet niet eens wat ik kan verwachten... denk er nog even niet aan. Duurt nog ruim 30 weken hopelijk!
Ik heb sinds gister ook ongi gevoel en we lopen bijna gelijk zie ik dus zal er vast bij horen rond de 8 à 9 weken gaat de baarmoeder weer wat groeien heb ik gelezen dus ga er maar vanuit dat dat het is.
Evenstar, zo herkenbaar, dat het twee keer goed ging, het móet bijna wel een keer fout gaan nu. Mijn verloskundige zei dat ze dat altijd hoort bij een tweede of derde. Het is dus normaal Pff, dat warme weer helpt niet echt tegen misselijkheid, voor het eerst echt boven de pot gehangen, net toen ik zoon met vriendinnetje van school moest halen. Gelukkig waren ze laat, en was ik net op tijd. Over wat ik verwacht, eerst dacht ik een jongen, dat was mijn gevoel, maar de zwangerschap lijkt qua misselijkheid zo op die van mijn dochter, dat ik toch een meisje denk. Mijn gevoel klopte de vorige keren ook niet, dus het zal wel een meisje zijn. Al kan het me helemaal niks schelen dit keer, wil het wel met 20 weken weten, dan kan ik de goede dozen met babykleren tevoorschijn halen, scheelt een hoop wassen vooraf Bevallen, ik zie er totaal niet tegenop op dit moment. Bevalling van zoon was in het zkh, was helemaal niet vervelend, van dochter thuis en ging zo snel, dat vond ik heel naar. Achteraf heb ik me helemaal niet kunnen ontspannen, omdat ik het rot vond om iedereen (kraamverzorgster, verloskundige en stagiaire) weg te sturen. Alleen mijn man begreep me zonder woorden en is een hele poos beneden geweest. Dit keer jaag ik iedereen weg, tot de 10 cm, dan mogen ze terugkomen
Voel me vandaag goed . Nauwelijks misselijk terwijl ik me gisteren zo beroerd voelde. Maakt me dan meteen ook wel een beetje onzeker, want stel dat het geen goed teken is. Al weet ik ook wel dat het waarschijnlijk echt wel goed zit. Net van mijn zusje gehoord dat zij een meisje verwacht
Voel me ook beter! Bijna niet misselijk, alleen ontzettend moe en heel opgeblazen. Hoop ook dat alles nog goed zit.
Ja echt erg, nog 2,5 week is echt veel te lang . Ik had hem eerst een week eerder, maar de vk die ik dinsdag had vond dat wat te vroeg en heeft hem toen een week verschoven. Jammer. Al kan je met een week verder natuurlijk wel weer meer zien. En ik mag niet heel hard zeuren want 2 weken daarna heb ik alweer een echo voor de nekplooimeting .
Ik ben vandaag en sinds gisterenmiddag ook niet zo enorm misselijk meer. Het komt pas net weer een beetje opzetten. Je went er ook wel wat aan, moet ik zeggen. Plus dat ik natuurlijk wel 2x emesafene per dag slik. Ik durf daar voor 12-14 weken niet mee af te bouwen eigenlijk. Het is zo fijn om even echt geconcentreerd te kunnen werken en om gewoon te eten zonder dat ik na 2 happen al denk dat het niet goed gaat. Misschien is het dit keer wel het ergste tussen 8 en 10 weken. Ben bijna bij 10 Ondanks al mijn redeneringen een paar weken terug ben ik toch weer aan het twijfelen over de combinatietest... zeker omdat vervolg nu niet invasief onderzoek is (NIPT). Mijn man wil het niet. Zucht. Maar hij is dan ook een rasoptimist.
Stom he!! Ik snap ook wel dat ze niet voor alles een echo kunnen maken maar ik maak mezelf echt gek soms.. Dan van de week maar voor 25 euro hopelijk naar een gezonde krum in mijn buik kijken.. Vind t wel jammer dat mijn verloskundige best moeilijk doet . Vandaag gaat het gelukkig beter! Ik lees al sommige mensen die de warmte minder goed kunnen verdragen, nou hier ook een! Haha voor de dames die minder misselijk zijn, gelukkig en van genieten!! Ik ben vandaag weer misselijk maar als ik sommige verhalen van jullie hoor mag ik toch blij zijn dat het bij mij beperkt blijft tot soms!