zoals al vele anderen hier wel eens een topic openen over hun buren. Nou hier ook zoiets.. We hebben ons eigen nooit voor gesteld aan de buren, achteraf misschien beter wel kunnen doen. De buurman niks mis mee, die zeg gewoon gedag en hoi. Maar de buurvrouw GRRR!!! Ze is een keertje op mij uitgevallen, de oude bewoners van dit huis kwamen bij de buuf een cadeau brengen en ik moest eigenlijk nog wat vragen over de schutting. Dus omdat ik haar zag dacht ik: dan vraag ik het ff aan haar. Nou, de buuf viel toch op me uit: het is nu de 1e keer dat ik je zie, ik heb je nog nooit eerder gezien. Wat ze lieg maar goed, ze is gewoon boos omdat we ons eigen nooit hebben voorgesteld hebben. Dus toen dacht ik dat het aan mij lag. Maar een tijdje geleden in het weekend hoorde ik opeens de buurvrouw hard staan te praten. Dus dacht: laat ik eens gaan kijken tegen wie ze het heeft... wat blijkt nou, ze heeft het tegen haar andere buren. Die 2 kindjes hebben van een jaar of 4 e 6 ofzo. Liep ze te zeuren: als jullie kinderen zitten te ''kakken'' dan hoor ik het wc rolletje tekeer gaan, en als jullie kinderen gaan gillen dan doen jullie ze nooit tot orde roepen blablabla... nou ze had overal wat op te zeiken. 1 ding weet ik wel, als 1 van die kinderen een keertje gilt, dan doen ze ze gelijk dimmen. Het zijn hartstikke lieve leuke kinderen. Tja ze maken geluid, maar wat wil je dan? Wil je een tape om die mondjes doen? ZUCHT!! Oowja... wij moeten ook minder hard met de deuren smijten, want hun huis staat op instorten bijna... ZUCHT!! We doen de deuren gewoon normaal dicht, tja af en toe als er wind staat en je heb er ''ff'' geen erg in in. Dan is het een keer per ongeluk. En afgelopen zaterdag was ik het SPUUGZAT! De buuf zette de muziek echt keihard, en het was echt van dat dreun muziek, dus ik loop naar m'n vriend toe en ik zeg keihard: ik dacht dat we in een rustige buurt woonde!!! Nou, die deur van hun ging me toch HARD DICHT! Valt me nog mee dat die raam erin zit. Echt hard! En was er echt ff klaar mee: ik zeg tegen m'n vriend: het kan me geen reet meer schelen of ze het hoort, ik ben klaar met d'r. En ik hou geen rekening meer met haar. Bedoel ze zitten te zeiken op ons en de andere buren. Maar zelf mag ze alles. Over dat wc rolletje ook, dan denk ik: waar gaat het over? en nee... het komt niet door m'n zwangerschaps hormonen, want het was daarvoor al. Als zei normaal doet, en nergens over zeik doen wij het ook niet. Zoals ik al zei de buurman hebben we geen problemen mee, hartstikke aardig is ie. Maar de buuf GRRR!! Maar wij zijn die niet de enigste. Oowja.. en die andere buurvrouw met die 2 kindjes dus, die wil ook niet meer met onze buuf praten. Dus het ligt echt niet aan ons.
Je hebt altijd zeikerds.... en vrouwen zijn meestal het ergst. Volgens mij had ik ook wat geroepen toen ze tegen haar andere buren klaagden. Niet netjes van jou om je niet voor te stellen natuurlijk, maar dat staat hier buiten aangezien ze ook tegen de anderen klaagt.
Nou eerlijk gezegd maakte ik me eigen ook aardig pissig toen ze tegen die andere buren ook zo aan het zeiken was. Die kinderen zijn gewoon hartstikke lieve kinderen. Gisteren was dat meisje aan het zingen: lang zal ze leven... dus ik ging een beetje mee swingen, vond het wel gezellig klinken hihi.
Ik ga je de hand schudden...ik heb ook zo'n buuf... :x Met de man...niks mis mee. Maar zij...verschrikkelijk. Toen ze het huis vorig jaar te koop zetten ging hier figuurlijk de vlag uit
Zijn ze nu dan uiteindelijk verhuist of wonen ze er nog? Als er visite komt... nou dan praat ze toch hard. JEETJE!! Ze is al tegen mijn uitgevallen, en tegen die andere buren. Dus heb al tegen m'n vriend gezegd: ben benieuwd wanneer jij aan de beurt bent ZUCHT!
Helaas verkoopt het huis niet zo goed Maar het plezier om te wonen naast zo'n mens is wel een stuk minder
Hier hebben we ook zo'n aparte. Ik ben 6 jaar geleden bij mijn man ingetrokken. onze buren aan de rechterkant is een ouder echtpaar (in de 60) Tegen mijn man zijn ze echt poeslief, die kan echt niks fout doen bij ze, maar mij kijken ze vanaf dat ik er woon gewoon de grond in, nooit eens netjes gedag zeggen, alleen maar vuile blikken. En wat ik ze aangedaan heb? ik heb echt geen flauw idee. Wij willen hier ook graag weg naar een huis dat beter ingedeeld is en minder onderhoud vergt, maar verkopen is nog erg lastig, er moet om een mooie prijs te krijgen nog een hoop gedaan worden. Dus voorlopig zitten we hier nog wel even met die zure bommen opgescheept.
Waar ik nu woon, heb ik echt topburen. Echt eigenlijk de hele blok, zijn leuke mensen/gezinnen. Maar in mijn vorige huis....man man man, wat een drama was dat met mijn naaste buren aan 1 kant..werkelijk over alles had hij (vooral) te zeuren! Wij hebben daar onze oudste 3 kinderen gekregen, en mijn oudste zoon was een echte huilbaby. Alsof dat al niet erg genoeg was, kwam hij echt elke dag aan de deur, over hing hij over de schutting dat dat k*tjong z'n bek dicht moest houden. Ik ben daar knap overspannen van geweest hoor, durfde niks meer in m'n eigen huis, en zat elke dag bij mijn moeder. Ook was het een agressieve vent, dus ik durfde nooit zoveel terug te zeggen met 3 kinderen alleen. En dat terwijl ze zelf de grootste herriemakers van de straat waren hè! Brommers opvoeren, hij had het in zijn bol gehaald dat hij wel afgekeurde politiehonden kon drillen, aan 1 stuk door klussen... Alsof hij het erom deed, ging hij zijn keuken eruit slopen, toen ik net bevallen was (lees: de tweede dag dat ik thuis was). En dat terwijl het huurhuizen waren. Dat was echt pure pesterij. Ik heb toen echt zo'n klote-kraamtijd gehad, wat een lawaai, en wat heb ik gehuild en niemand kon er iets tegen doen. Na een paar jaar zijn ze toen totaal onverwacht verhuisd naar een ander dorp. Ik was in extase van blijdschap. Nu kom ik regelmatig hun dochter tegen, die inmiddels een vriend en een tweeling heeft. Een hartstikke leuke meid geworden, en ze heeft al een paar jaar geen contact meer met haar ouders. Haar broer ook niet vertelde ze. Stiekem heeft ze nog wel contact met haar moeder. Want tja, dat vrouwtje zit flink onder de plak van die dictator. Erg frustrerend was die tijd hoor pffff.
Ik vraag me eigen af waarom mensen dan zo worden/zijn? Als je buren bent dan hoor je dingen van elkaar dat is nou eenmaal zo. Anders moet je gewoon op een onbewoond eiland gaan zitten. En idd op jullie gaan zeiken dat je kindje huilt en zelf de grootste tering herrie maken als het maar kan. ONBEGRIJPELIJK!
Ik heb serieus champagne gedronken toen mijn vorige buurvrouw ging verhuizen. Haar man had haar al een jaar of twee eerder verlaten, die hield het ook niet meer met haar uit. Vreselijk type. Blij dat ik van haar af ben.
Pff hier ook zo'n mokkel Zij hebben zich ook nooit voorgesteld ( dus dat vind ik ook niet netjes van jullie ) maar het is al vanaf dag 1 overlast van honden, junks aan hun deur voor troep, ruzies, smijten met deuren etc etc. Echt vreselijk We hebben wel eens geklaagd maar ze trekken zich er niks van aan en durft zij zelfs te zeggen dat ze altijd last van onze kinderen hebben... Wonderbaarlijk genoeg zelfs in het begin toen onze oudste niet eens geboren was of op momenten dat ze er niet eens zijn Wij voelen ons ondertussen niet eens meer thuis in ons eigen huis en daar heb ik echt ontzettend veel verdriet van. We hebben het huis inmiddels wel al een jaar te koop staan maar goed, wie weet hoe lang het nog duurt he. Plus dat we ons ook best lullig voelen want je scheept er in principe weer andere mensen mee op
Ik heb gelukkig geen echte buren als ik het zo lees, al heb ik vroeger wel verschillende buren gehad en eigenlijk (op 1 gezin na dan) nooit problemen gehad. Onze "buren" wonen om de hoek, en om heel eerlijk te zijn heb ik me werkelijk nog nooit voorgesteld aan welke buur dan ook. tenminste: ik heb nooit aangebeld om te zeggen dat ik de nieuwe buurvrouw was, als ik ze voorbij zag komen, gaf ik ze een hand, maar meer ook niet hoor.....Ik heb het niet zo op buren..... Maar wij maken weleens herrie (verbouwingen) en mijn buren ook. Zij klagen niet tegen ons en wij niet over hun. Onze dochter heeft een periode enorm gehuild 's nachts, mijn buren hoorden haar niet eens (zeiden ze) en zo wel: Daar konden wij ook niets aan doen, het is nu eenmaal een baby, zeiden ze. Ik heb verder niets met ze, maar we zeuren ook niet op elkaar.
Precies mijn oude buurman, een l*l van een vent. Verder zeg ik er maar weinig over. Heb hier een aantal maanden geleden een topic over geopend en kreeg hierover een hoop ellende over mij heen. Nu zijn we verhuisd. Althans, nog niet, moet nog wel wat gebeuren. Slapen nu sinds een week bij schoonouders. Hopen volgende week ergens erin te kunnen. Wij hebben wel kennis gemaakt bij de buren, maar ook meer omdat wij enorm veel herrie gingen maken. Badkamer werd verplaatst, veel schuren (blauwe deuren, blauwe kozijnen). Ee kant hebben ze pubers, andere kant een kind met adhd en pdd-nos. Tja, we hebben allemaal kinderen en weten hoe/wat het is. Verder heb ik ze nog niet heel erg mee gemaakt, maar voor nu lijkt dit gezellig te zijn.
Je kunt gewoon eerlijk zijn hoor, maar snap wel wat je bedoel. Heb ook al zo vaak op dit forum ellende over me heen gehaald. Niks van aan trekken meid! Doe ik ook niet.
Hier is de buuf wel oke alleen haar familie.... Als er iets is mag de buuf het altijd zeggen en ze is al een paar x op visite geweest niks mis mee. Maar als haar vader op visite komt...die heeft altijd wat te klagen. Lawaai toen we aan het verbouwen waren terwijl we afgesproken hadden als de buuf er last van had ofzo meld het maar gewoon en we hoorde altijd nee hoor geen last van. En dan is papa er en gelijk ja bla bla dit en dat En dan denk ik waar bemoei jij je mee? Maar heb al begrepen van de buurt dat hij dat bij iedereen doet. Wij hebben inmiddels een waakhond in huis en nu durft hij niet meer. Hij is bang voor het beestje hahaha Ja moet je maar niet over de schutting gluren dan slaat ze aan haha
Waar bemoeit hij zich mee zeg! Tja, je hond heb gelijk lekker uitvallen hoor als iemand over de schutting gluurt.