Wij werken beiden 4 dagen. Ze gaat met veel plezier 1 dag naar opa en oma en 2 dagen naar de crèche. Verder 2 uur per week huishoudelijke hulp waardoor we daar niet al teveel tijd aan kwijt zijn. Vrij=vrij . Wat ons betreft goed in balans zo.
Je kind minder vaak zien dan als je fulltime thuis zou zijn is iets anders dan 'meer van je kindje missen'. Als je niet elke seconde bij je kind bent, betekent nog niet dat je dingen mist. En in ons geval zou dochter het gezelschap van en spel met andere kinderen missen als ze niet naar de crèche zou gaan. En de toewijding van beide oma's die ze heel goed leert kennen. Vinden wij allemaal ook heel belangrijk. Komt nog bij dat ik op den duur heel chagrijnig zou worden als ik fulltime thuis zou zitten. En man trouwens ook. Dus zoals ik al zei: de balans ligt voor iedereen anders. En dat is prima.
Klopt maar mijn punt was dat het onvermijdelijk was dat je dingen mist. Je kunt moeilijk 24 uur per dag naast je kind gaan zitten toch? Ik vind dat altijd zo'n flauwe opmerking dus daar reageer ik wel op ja
Ik werkte voor dat er kinderen waren ongeveer 30 uur per week. Nu 7,5-10,5 uur per week. Ik ben sinds de geboorte van de oudste bewust minder gaan werken, omdat ik zo veel mogelijk van de eerste jaren wil genieten voor dat ze naar school gaan. Als de jongste ook naar school gaat wil ik meer gaan werken. Ik werk als huishoudelijke hulp in de thuiszorg en dat is prima te combineren met de schooltijden van de kinderen en het werk van mijn man. Ik ben geen moeder geworden om de kinderen naar de kinderopvang te sturen, als het niet anders kan ja dan snap ik dat je meer werkt. En eigenlijk zou ik het best jammer vinden als ik een goede opleiding/studie zou hebben gehad en een goede baan zou hebben het zou "opgeven" voor de kinderen en dan als de kinderen naar school zijn moet je maar zien dat je een baan krijgt waar voor je hebt geleerd want dan ben je al gauw "te duur".
Ik zag iemand eerder reageren dat fulltime werkende ouders wel degelijk zelf hun kind opvoeden, maar is dat ook echt zo? Het grootste deel van de zorg is namelijk wel uit handen gegeven. Neem bijvoorbeeld de algemene dagelijkse routine (lunch, avondeten, spelen etc.) en daarmee houdt je (even globaal gezien) het ontbijt en bedritueel over. Natuurlijk ook wel met wat speel/knuffelmomentjes erbij, maar het grootste deel van de dag brengt je kind toch door bij iemand anders. Je kan het vergelijken met wanneer mijn zoon bijv. nu 2 dagen in de week naar mijn moeder zou gaan. Natuurlijk neemt hij ook dingen over van bij 'oma' thuis, maar uiteindelijk is het degene met wie hij het meeste tijd doorbrengt die de meeste vingers in de pap heeft bij zo'n kind. Ik kan het helemaal verkeerd hebben hoor, maar zo lijkt het mij wel...
Het valt mij ook op dat erg weinig mensen het hier ook over hun partner hebben. Ik ben het wel eens met Maria999, balans is belangrijk. Ik vind het juist mooi dat doordat ik 32 uur werk, mijn man ook een dag alleen thuis kan zijn met de kleine en leuke dingen met hem kan doen. Daarnaast is 32 uur werken wel genoeg om er ook qua eigen ontwikkeling nog voldoening uit te halen voor ons beiden. De kleine is dus ongeveer 27 uur per week bij de go en de rest van de 141 uur in een week is ie lekker thuis... Wij zijn hier heel gelukkig mee, maar ik begrijp ook heel goed dat andere mensen andere keuzes willen maken, iedereen is verschillend.
Hij werkt vijf dagen en zou zelf graag minder werken, maar dat is daar niet mogelijk. Als dat wel zou kunnen zou ik er misschien wel voor kiezen om een dag meer te werken (ik werk nu 1-3 dagen in de week) Maar stiekem hoeft dat voor mij niet, want ik zou mijn dagen met mijn zoontje eigenlijk niet willen missen. Gelukkig is mijn man meestal wel rond half vijf thuis, dus dan heeft hij nog wel drie uurtjes samen met ons zoontje. Ik veroordeel moeders die veel werken niet hoor, maar het zou nooit mijn keuze zijn. En ik zie in de praktijk dus dat het voor kinderen vaak ook erg veel is.
Op een ander niveau misschien? Je blijft eindverantwoordelijk voor je kind, dus je kiest opvang, overlegt daarmee, etc. Dat vind ik ook opvoeden.
Maar hij mist zijn zoon niet terwijl hij vijf dagen werkt? (En niet mogelijk; ouderschapsverlof? Of woon je niet in NL)
Hier werkt mijn man 4 dagen in de week en ik ben thuisblijfmoeder. Gelukkig kon ik financieel gezien thuisblijven voor onze zoon. Als zoon zo wat ouder is hoop ik 2 dagen in de week te gaan werken gewoon puur voor mijzelf om onder de mensen te zijn en voor mijn gevoel weer nuttig te maken.
Ook bij jou ben ik nieuwsgierig hoe je dat doet met pensioen enzo, en als jullie uit elkaar zouden gaan.
Er is ook een stel bij ons op de opvang die beide fulltime werken, moeder is nu in een jaar al vier keer een week op werkvakantie geweest. Ze geeft dan aan dat ze het zo zwaar vindt en haar kind zo weinig ziet, maar dat ze financieel echt niet minder kan werken. Ondertussen wonen ze in een villa, rijden ze twee megadure nieuwe auto's, kind altijd in de duurste merkkleding. Dat begrijp ik dan eerlijk gezegd niet. Ieder zijn keuze, maar natuurlijk kun je wel een stapje terug doen als je dat zou willen. Iedere situatie is natuurlijk anders, maar ik vind dit lastig te begrijpen.
Pensioen wordt dan gewoon verdeeld, net zoals de rest van wat wij hebben. Trouwens ook mijn 'eerder verdiende pensioen en het spaargeld.
Jawel, natuurlijk mist hij hem! Ik begrijp je insteek misschien niet zo goed...? Ik veroordeel je echt niet hoor, ieder gewoon zijn eigen keuze toch? Wij kiezen voor deze manier en zijn daar gelukkig mee, net zoals jij!
Dat vind ik niet. Dit is regelen 'hoe je de opvoeding uit handen geeft'. Het opvoeden zelf word in mijn ogen door iemand anders gedaan. Op die momenten dan.
Persoonlijk wil ik maar 3 dagen werken, dan zou mijn man 4 dagen werken, helaas al 1 jaar werkeloos nu dus tbm. We redden het op 1 inkomen maar we hadden liever wat eerlijker verdeeld. Mijn man vind het bijvoorbeeld niet leuk als dochter int weekend logeert, dan mist hij haar. Ik ook wel maar ik vind het ook fijn om wat met ml te doen.
Klinkt inderdaad niet als een uitgebalanceerde situatie, als je klaagt dat je je kind weinig ziet, maar niets doet om de situatie te veranderen. Ik ken zelf eigenlijk weer geen mensen die allebei fulltime werken. Dat lijkt me sowieso heel heftig, en niet zo leuk voor het kind.
Ik snap je punt, en trouwens mijn kindje gaat ook naar de creche, dat is toch niet voor werkende ouders? Ik heb op niemand commetaar ik heb met 3 kids full time gewerkt en nu helemaal niet dus be my guest. Maar feit blijft als beide ouders full time werken mis je veel meer dat is het enige standpunt wat ik gemaakt heb en volgens mij waar. Ik zeg toch helemaal niks over wat goed is voor een vader/moeder of over het belang van contact met grootouders, of over het belang van samenspel?!? Pfff dit onderwerp is zo gevoelig onder ouders, iedereen zit gelijk op de kast om te verdedigen waarom ze gaan werken.
Ah oké dus de tijd dat jij niet werkt deel je mee in zijn pensioen? Dat is op zich wel slim geregeld. En als jullie uit elkaar gaan, kun je dan thuisblijven?
Een peuterspeelzaal is voor niet-werkende ouders, volgens mij. Een crèche/kinderopvang voor werkende ouders.