Hoi meiden, Ik ben op 11 juni bevallen van een prachtige dochter. Sinds enkele dagen komt mijn libido (eindelijk ) weer een beetje terug. Mijn vriend is echt overbegripvol en het maakt hem allemaal echt niet uit als het nog even duurt, maar ik ben er eigenlijk wel weer aan toe. Na lekker eten en lekker drinken zijn we samen lekker op bed gaan liggen, heel lief en knus, niks ordinairs aan. Alleen op het moment van 'de daad' kreeg ik een volledige block, ik durf het niet meer, begin helemaal te trillen ( en natuurlijk te huilen, dat is sinds de bevalling een dagelijkse happening ofzo ). Natuurlijk zijn we niet verder gegaan, maar ik voel me zo stom nu. Misschien heeft het nog even tijd nodig hier, hoe zijn jullie hier mee omgegaan?
Ik herken het wel een beetje. Als ik last heb van stress of wat emotioneel ben, gaat het hier ook wat minder soepel Ben je misschien onbewust bang dat het zeer gaat doen? Hier doet het na 6 maanden nog steeds wat zeer en helemaal als ik niet helemaal zen ben. Tja.. fijn dat je vriend begripvol is, komt vast vanzelf weer goed.
Geef het de tijd meid, en ga vooral niks forceren. Je bent 3 weken geleden bevallen, het moet wel even de kans krijgen om te herstellen . Als het de tijd is en je wilt gebeurd het toch wel. Gelukkig dat je zo'n fijne begrip volle vriend hebt, dat maakt het allemaal alleen maar makkelijker .
Ik ben morgen 5wk geleden bevallen. Zware vacuumbevalling met knip waar ik veel last van heb gehad. Gi had ik opeens weer "zin", maar toen wilde vriendlief niet ivm het voetballen wat eerder nooit een belemmering was, dus ik was bang dat hij afgeknapt was of niet durfde. Hij had nog nooit nee gezegd. Vandaag nam hij zelf initiatief. Begin deed wel even pijn, toen hij voorbij het litteken kwam, maar daarna niet meer. Ik zag het eigenlijk juist positiever, zoveel pijn daaronder als met het hechten na de bevalling kan hij nooooit veroorzaken. Moet wel zeggen dat vrijen voor mij nooit 100% pijnvrij was, dus ik verwachtte nu ook niet anders.
Het is nog wel snel denk ik, ben je al gestopt met bloeden? Wij probeerden het voor het eerst weer na 5 weken, maar het deed nog teveel pijn. Na 7 weken en met veel glijmiddel (bv = droogte aldaar!) was het weer prettig. Niks overhaasten, niks forceren, komt wel weer! Tot die tijd genieten van andere vormen van intimiteit en je hebt altijd je mond en je handen nog
O ik heb dat meestal nog Durf haast nooit meer DAT. Ik kan me er nu wel iets beter overheen zetten als een paar maand terug maar dan ben ik weer veel te krampachtig en gaat alle libido weg. vervelend dit he.. Sterkte!
Nou, ik moest er pas na zes maanden aan denken hoor. Ik vind drie weken erg vroeg! Helemaal prima natuurlijk als je het zelf wilt, maar accepteer het ook gewoon als het nog niet helemaal goed voelt. Daar is niks vreemds aan. Dan maar gewoon even een tijdje lekker knuffelen.
Na 3 weken en 2 dagen gingen wij ook weer voor het eerst. M'n vriend zei van te voren, stel je er gewoon niks bij voor. Doe ik ook niet en we gaan gewoon alleen ff kijken hoe het voelt (nadat ik had aangegeven het wel weer te willen proberen). Hierdoor lag de lag niet zo hoog en voelde ik me ook vrij om te zeggen als die moest stoppen ofzo, maar dat was helemaal niet nodig
Wat snel allemaal zeg pfff ben ik de enige die daar de eerste maanden nog echt niet aan moest denken????!!!! Denk in jouw geval dat het dus absoluut heel erg normaal is Grt
Geef het de tijd, komt vanzelf! Hier zijn we na 2 weken weer "intiem" geweest. Kan me dan ook niets voorstellen bij 6 maanden geen sex Maar niets forceren, het gaat vanzelf een keer goed.
Wij hebben gewacht tot het vloeien over was en ik weer lekker in mijn vel zat. Dit was na ongeveer 5 weken. Voor mezelf had ik zoiets van: Indien mogelijk, wil ik het voor de nacontrole bij de verloskundige een keer geprobeerd hebben. Zodat ik, bij hevige pijn of andere klachten het bij haar aan kon kaarten en misschien tips of een andere handige oplossing kon krijgen. Maar de eerste keer na mijn zware, vacuümpompbevalling is zeker niet tegen gevallen. Geef het in ieder geval de tijd, overhaast is zeker nu niet goed, want als het nu tegenvalt hoe kijk je er dan de volgende keer tegen aan?
Het is al eerder gezegd, maar 3 weken is snel hoor! Overhaast het niet en geef je lichaam (en geest) de tijd om te herstellen. Fijn iig dat je man zo begripvol is! Het dagelijkse huilen herken ik trouwens hoor Ik heb de eerste 6 weken ook heeeeeel wat afgejankt! Ik stak het op een combi van hormonen en vermoeidheid. Geeft niks, lekker laten komen die tranen!
Ik heb het na 7 weken geprobeerd. Had een zware bevalling met flinke knip. Maar ik heb totaal geen pijn. Moet ook zeggen dat weer extra glijmiddel gebruiken. Neem je tijd en als je denkt er weer aan toe te zijn, gewoon weer proberen
Vloeien jullie dan niet zo lang? Ik heb bij de eerste 5,5 week gevloeid en 2 dagen later ongesteld Dus daarna. Bij de tweede heb ik bijna 7 weken gevloeid. Vond het ook niet een prettig idee om tijdens t vloeien sex te hebben. Andere dingen wel, maar echte sex? Nee.
Phoe.. Nu ruim 6 weken geleden bevallen na een lange bevalling, persen en uiteindelijk een spoedkeizersnee. Ik moet er eerlijk gezegd nog echt niet aan denken. Maar vind het wel vervelend voor m'n man worden omdat ik de hele zwangerschap ook echt geen behoefte had en dus vanaf een wk of 14 het niet meer gedaan hebben.. Hij begrijpt me wel, maar word nu wel een beetje bang, komt het nog terug, wanneer krijg ik weer zin? + het is zo droog van onderen, las net ergens over BV, komt het daardoor? (sorry weet het niet hoor)
Ik kon echt niet wachten, heb elke dag liggen janken dat het nog niet mocht. Vond de eerste keer wel eng, alsof het weer de 'echte eerste keer' was. Neem je tijd, bevallen is niet niks.
Hier gaat het inmiddels beter, proberen het wel maar kan het veel beter accepteren als het niet gaat. Gelukkig kunnen we er goed over praten samen en dat verlicht de sfeer wel een beetje. Ik had overigens na mijn eerste dochter ook al snel weer die drive te pakken. Kan me ook voorstellen als je er geen zin in hebt, het is toch zwaar geweest voor je lichaam. Thanks voor de reacties