Opzich waar, maar als je afhankelijk bent van beide salarissen voor de hypotheek leef je natuurlijk altijd al " op de rand van de afgrond" , want er kan ook eentje ontslagen worden, overlijden etc.
Mijn man werkt trouwens ook 48 uur per week over 4 dagen. Gemiddeld gezien over het jaar dan. Om precies te zijn maakt hij gemiddeld 46,86 uur over 3,87 dagen per week. Het mooie is echter, dat hij óók van die 24-uurs diensten heeft en dus veel dagen vrij. De opvang regelen wij samen. Als zijn vrije dag op een woensdag valt, dan schuif ik soms met mijn PT-dag. Niet altijd, want hij moet ook wel eens in het weekend werken en dan doen we woensdag wat leuks samen.
Het topic is een totaal andere discussie geworden dan dat ik had voorzien maar ik begrijp uit jullie reacties dat 2 fulltime werkende ouders in NL echt uitzonderlijk is (en maatschappelijk niet aanvaard). Onze dochter gaat 4 dagen naar de crèche en 1 dag naar oma en opa. In BE heb ik hierover nog nooit één opmerking gekregen en is dit voor de meeste kinderen de standaard situatie. Ook voor mij en mijn man (dus 30 jaar) geleden was dit zo. Al een geluk dat ik zelf weet dat ikzelf er niks aan heb overgehouden en nooit het gevoel heb gehad dat mijn ouders er te weinig waren voor mij anders had ik een gigantisch schuldgevoel overgehouden aan jullie reacties .
Dat kan natuurlijk meerdere oorzaken hebben. Veel (goed verdienende) tweeverdieners kopen hun huis als ze allebei fulltime werken voordat er kinderen zijn. Toevallig hebben wij dat ook gedaan (en nu zijn wij gelukkig in uurloon gestegen waardoor we niet zo krap zitten - maar het huis is wel in waarde gedaald, dus daarom zitten we vast), en mijn ervaring is dat zo'n 5-10 jaar terug een hypotheekadviseur niet eens sprak over minder werken. Misschien hadden we dat zelf moeten verzinnen, maar ja, dat waren andere tijden. Als je op de top van de markt een huis koopt op twee hoge salarissen en de markt stort in, en er komen kinderen, dan wordt het vaak heel krap. Want kinderen kosten ook geld, dat komt er nog eens bovenop (bovenop de hoge hypotheek). Als je dan ook minder wilt gaan werken, telt dat dubbel op. Helemaal als je nagaat dat in bepaalde beroepen minder werken gelijk staat aan een lagere functie krijgen, en dus ook per uur (veel) minder gaan verdienen. Dan reken ik nog niet eens mee dat een van de ouders hun baan kan verliezen en genoegen moet nemen met een veel lager loon. Natuurlijk is dat niet slim. Maar mensen kijken nu eenmaal niet altijd vooruit. Ik heb mijn lesje wel geleerd, en zou in het vervolg liever een goedkoper huis willen. Alleen verhuizen zit er nu niet in, want verkopen betekent een halve ton verlies lijden. (En dat had niemand kunnen voorspellen )
Waarom een schuldgevoel...dit is jouw manier en iemand anders weer een andere manier. Een schuldgevoel krijg je mijn inziens alleen als je zelf ook niet staat achter wat je doet, je het liever anders zou zien. Als jij je hier prettig bij voelt is dat toch prima. Mijn man werkt op een enkeling na met allemaal belgische collega's...toevallig allemaal vrouwen op zijn afdeling en die doen het net als jij. Mij snappen ze totaal niet en vragen zich af of het saai is voor mijn kindjes om zo vaak thuis te zijn...ik krijg daar geen schuldgevoel van hoor..ben dik tevreden met de situatie.
Snap ik hoor! Misschien had ik als ik in die tijd een huis had gekocht er ook wel niet echt over nagedacht. Tegenwoordig vliegen de berichten daarover je natuurlijk constant om de oren, maar dat is niet altijd zo geweest Dus ik weet niet of ik het anders had gedaan als ik niet de informatie had gehad die ik nu heb
Een schuldgevoel omdat ik hier dingen lees als: "neem een goudvis ipv een kind", " zo erg voor de kindjes, helemaal overprikkeld, kunnen niet terecht bij mama en papa". Ik denk dat mijn kindje gelukkig is maar door deze reacties zou ik daaraan gaan twijfelen of dat uberhaupt wel mogelijk is in onze situatie ... vandaar.
Ik heb nog niet alles gelezen, maar ik vind jouw opmerkingen een beetje vervelend. Je zegt wel de hele tijd dat je er alleen wat op tegen hebt als de mensen er zelf voor kiezen blabla, maar denk je dat het wel leuk is om te lezen dat kinderen oververmoeid zijn enz wanneer ze zo vaak naar het kdv gaan als je hierin NIET een keuze hebt? Mijn zoontje is inderdaad moe als we thuis komen, maar hij heeft het wel reuze naar zijn zin op het kdv. Mijn zoontje is onwijs vrolijk en iedereen ziet dit niet alleen ik.
Voor mij zit er een groot verschil tussen fulltime blijven werken omdat je het wilt of omdat het financieel nodig is. Als je alleen maar fulltime blijft werken omdat je werken zo leuk vindt of omdat je perse geen stapje terug kan doen wat betreft luxe dingen kopen en 3 keer per jaar op vakantie gaan, dat snap ik persoonlijk niet. In mijn ogen is er niks zo leuk en belangrijk als je kindje zelf opvoeden en zien opgroeien Daar offer ik met liefde mijn vakantie naar Tenerife voor op. Of het opvoeden nou als fulltime thuisblijfmoeder is of dat je 20 uur of 32 uur werkt, dat maakt in mijn ogen niks uit. Maar vrijwillig en zonder financiële druk fulltime werken . Ik snap dat eerlijk gezegd echt niet. Zowel voor vrouwen als voor mannen niet. Als je rond kan komen met 32 uur werken, waarom dan die 8 uur erbij nemen, terwijl je die ook kan doorbrengen met je kinderen? Er is niemand die op zijn sterfbed zegt " ik wou dat ik meer had gewerkt" of " ik wou dat ik nog een stapje hoger op de ladder had gestaan op mijn werk" , nee, mensen die ergens spijt van hebben op hun sterfbed hebben vaak spijt van het feit dat ze niet meer tijd hebben doorgebracht met de mensen van wie ze houden Dat is toch triest dat je er dan niks meer aan kan doen?! En ik zou nooit zeggen dat mensen maar een goudvis zouden moeten nemen, maar tegelijk denk ik wel eens: een kind is niet een vinkje wat je afkruist zodra je bent bevallen, het is een keuze die de rest van je leven zal beïnvloeden (als het goed is!)
Ik zou best wel 8u minder willen en (financieel) kunnen werken. De mogelijkheden zijn hier echter te beperkt voor in BE. De mogelijkheid tot ouderschapsverlof is (zeer) beperkt in tijd en wij hebben er voor gekozen deze mogelijkheid pas te benutten zodra ons gezin compleet is en de kindjes iets ouder zijn. Bovendien zal ik dan het probleem krijgen (zoals ik zie bij een aantal collega's) dat je wel maar 4 dagen/week aanwezig bent op het werk maar dat daar bij de toedeling van de taken totaal geen rekening mee wordt gehouden. Voor ons is het echt niet evident om te zeggen "oh dan werk ik ff een paar uur minder". Ik kan natuurlijk altijd mijn werk opzeggen en 100% thuisblijfmoeder worden maar dat zie ik helemaal niet zitten. Ook geraak ik dan nooit meer aan een baan binnen de sector waarvoor ik heb gestudeerd aangezien mijn kennis dan volledig gedateerd zou zijn. Ik ben blij dat het voor jullie, NL-ers, blijkbaar evidenter is.
Echt naar dat het in Belgie niet kan In zo'n geval is het dan inderdaad ook geen vrijwillige keuze In sommige beroepsgroepen en landen heb je helaas geen andere keuze dan fulltime of thuisblijven
Ik ben het wel met je eens, maar we leven niet in een tijd waarin je veel kunt willen. De concurrentie op de arbeidsmarkt is moordend, en een dag minder gaan werken kan soms wel financieel, maar de baas staat er niet achter, of je hebt een tijdelijk contract en vreest dat je eruit ligt als je minder gaat werken. Ik noem maar wat. Ik vind het persoonlijk ook niet fijn om alles maar net aan geregeld te hebben. Ik zou best 8 uur minder kunnen werken, maar dan kunnen we echt niets meer: niet sparen, niet een keer op het terras zitten, niet bij de AH boodschappen doen, nog korter op vakantie. Het is ook waarmee je omringd wordt. Ik weet best dat geld niet gelukkig maakt. Maar ik denk wel dat als je niet werkt, en de hele dag in een leuk dorpje buiten de randstad zit waar niks is, alleen een school en een SRV-wagen (even heel erg overdreven), dan kom je ook niet in de verleiding. Ik woon in een (kleine) stad en werk in Amsterdam. Loop langs winkels met hyperduur speltbrood en designergympen naar mijn werk, mijn collega's halen twee keer per dag koffie bij de coffee company, gaan wekelijks uit eten, shoppen in de lunchpauze, etc. Natuurlijk moet ik me daar niets van aan trekken, en wij kunnen dat ook niet, maar ik zie het wel 4 dagen in de week... En ja, dan wil ik ook wel eens wat. Ik houd (helaas) van mooie spullen, en word daar wel bij van. Guilty. En dan kunnen wij (net aan) 1 keer per jaar op vakantie, en koop ik alleen in de uitverkoop.
Klopt! Mijn vriend werkt full time, en werkt in een hoge functie. Heel veel verantwoordelijkheid in zijn baan. En het is er ook mega druk. Hij werkt kei hard, vaak werkt hij ook over. Maar hij is wel 1 van de weinige die een vast contract gekregen heeft voor onbepaalde tijd, want ondanks de drukte zijn er toch mensen die daar zonder pardon op straat worden gezet.
In zulke gevallen is het dus niet vrijwillig Maar je hoort ook wel eens verhalen van mannen / vrouwen die zeggen dat ze liever fulltime werken dan bij de kinderen te zijn . Als je ook de mogelijkheid op je werk hebt en het financieel red met 32 uur dan snap ik dat niet zo goed . Ik snap echt wel dat er veel mensen zijn die willen werken. Sociale contacten, iets met je kennis doen . Maar als dat parttime kan dan heb je toch het beste van twee werelden? (Zelf werk ik niet. Ik heb nog nooit een baan gevonden die ik echt leuk vond, ik ging altijd met tegenzin naar mijn werk. Ik had ook nooit veel aansluiting bij collega's, dus voor de sociale contacten hoefde het ook niet. Nu heb ik veel minder van die baaldagen zoals ik had toen ik werkte. Maar niet iedereen is hetzelfde)
Helemaal mee eens! Hier zojuist teruggegaan van fulltime (45 uur in 4 dagen) naar parttime (24 uur, 4 korte en 1 lange dag) We zien wel of we nog alles kunnen blijven doen zoals nu. Zo niet jammer dan. Dan laten we sommige dingen wel. Ik heb niet het hele topic doorgelezen maar ik weet zeker dat de kosten van kinderopvang in België een lachertje is in vergelijking met Nederland (ik dacht iets van 17 per DAG!!!) Daarnaast kunnen ze al met 2,5 jaar naar school. Daarom zijn er in NL meer thuisblijfmama's en parttime werkende mama's dan in België. Ik woon aan de grens en merk dat er ook veel kinderen met 2,5 jaar in België naar school gaan, puur om de kosten te besparen. Anders is het soms de moeite niet om te gaan werken, zeker niet als je meerdere kinderen hebt.
kijk, volgens mij bewoord jij mijn mening wat beter haha, want bovenstaande is nou precies wat ik bedoel
Ik heb dat nog nooit gehoord. Echt niet. Maar je moet inderdaad wel lol hebben in je werk, ja. Anders wordt het heel lastig. En dan is het helemaal vervelend als het ook nog eens moet, en het niet echt een keuze is.
Ik ben ze ook nog nooit tegengekomen, volgens mij bestaan ze ook niet, maar ze worden wel altijd aangehaald in discussies Dus blijkbaar zijn er wel andere mensen die ze wél kennen