Een kindje gebruiken als "lijm-middel" voor een relatie zie je tegenwoordig maar al te vaak in soaps dan wel films Zelf zijn wij sinds kort aan het denken over een kindje. Dit klinkt misschien alsof wij ook denken dat het zomaar gaat. Maar zo bedoel ik het echt niet.. dat wij denken er "klaar" voor te zijn betekend niet dat de Heere ons ook daadwerkelijk zegent met een kleine. Maar sinds ik vorige maand voor de 21e keer tante ben geworden gaat het toch wel heel erg kriebelen
Eerlijk? Het valt mij op dat er volgens sommige mensen altijd wel een reden is waarom andere mensen het eigenlijk niet verdienen om zwanger te zijn. "Ze hebben het financieel niet eens voor elkaar", "hun relatie is niet eens stabiel", "ze is pas 19", "ze zijn pas net bezig", "ze waarderen het niet voldoende" enz, enz. Als alleen mensen in een perfecte situatie (volgens sommige maatstaven van sommige mensen) een kindje zouden mogen krijgen, tsja... dan zou dit forum denk ik wel op kunnen doeken. Natuurlijk is zwanger worden niet zomaar wat en er zijn veel mensen die niet zo gemakkelijk zwanger worden. Maar als iemand wél het geluk heeft om snel zwanger te worden dan hoeft die persoon toch niet constant neerslachtig te zijn omdat het bij andere mensen niet lukt? En dan hoeft die persoon toch niet door een soort scan gehaald te worden om een reden te verzinnen waarom zij het eigenlijk niet verdient?! (Mijn moeder heeft 12 jaar in de MMM gezeten voordat ze zwanger was dus ik had het er best wel moeilijk mee dat het bij ons zo snel was gelukt. Het voelde oneerlijk tegenover mijn moeder en ook tegenover andere vrouwen die zo graag zwanger willen worden. Ik had best een jaartje willen "oefenen" voordat ik zwanger was, als ik daarmee een vrouw in de MMM had kunnen helpen om een jaar eerder haar wens in vervulling te laten gaan. )
Niemand is perfect en er is overal wel wat.. ik bedoel alleen te zeggen dat mensen vaak niet nadenken voor ze proberen om zwanger te worden... dat mensen soms om de verkeerde reden proberen om zwanger te worden.. en als dat kindje er dan is dan is dat kind de dupe van hun ouders beslissing...
Wat zijn dan wel goede redenen om kinderen te willen? En hoe komt het dat jij blijkbaar zo goed op de hoogte bent van de redenen van andere mensen waarom zij kinderen willen? Lijkt me niet iets dat je met iedereen bespreekt. is er uberhaupt nog wel een goede reden te bedenken om kinderen te willen in deze samenleving vol geweld, hypocrisie, gevaar, misbruik etc? Of is het sowieso altijd een beetje dom om aan kinderen te beginnen, aangezien we de aarde aan het verkloten zijn en dus niet weten of we onze kinderen nog wel een goede toekomst kunnen bieden?
Tis een gevoelig onderwerp merk ik... er zijn dus wel meiden zich zich herkennen in wat ik schrijf. zo heeft iedereen zijn menig laten we het hier maar bij laten.
+1! En het is ook niet zozeer dat je het hen niet gunt, maar ik denk dat het meer dan logisch is, dat je het jezelf ook enorm gunt.. En dan wel "baalt" dat anderen elkaar maar lief aan hoeven te kijken en ze zwanger zijn. Tienermoeders die hun kindjes bij opa en oma dumpen.. Weet ik veel wat. Het gaat er niet om dat je hun geen kind gunt.. Het gaat erom dat je het jezelf ook zo gunt.
Ik voelde me eigenlijk ook een beetje aangevallen... met de zin: Maar goed wat xElles zegt vind ik ook... En laten we het hier maar bij houden.. zoals ik al zei het is denk ik een gevoelig onderwerp en ik vind het fijn om te lezen dat ik niet de enige ben die zo denkt.
Zelf vind ik t ook lastig om te zien dat het anderen makkelijk lukt om kids te krijgen. Zeker als je zelf veel geduld moet hebben. Steeds die zwangerberichtjes moeten zien in mijn omgeving. Ik ben jaloers.. waarom wij niet waarom staan wij nog met lege armen. ik vind het moeilijk om te zien dat tienermeisjes verslaafden mensen die niet klaar zijn voor een kindje zomaar per ongeluk zwanger raken. Af en toe vind ik het zo oneerlijk. Heerlijk om een topic te zien hierover. Jammer dat er altijd mensen tussendoor komen op dit soort topics die vinden dat wij niet zo mogen spreken. Dat soort mensen heeft geen enkel idee hoe het voelt om zolang te moeten wachten. Die leegte in je lichaam die wens die zo ontzettend groot is maar die maar niet uit komt. Die pijn wens je geen vrouw toe!
Ik val niemand aan, ik vraag me oprecht af hoe het kan dat iemand op de hoogte is van de reden waarom anderen aan kinderen beginnen. Het is namelijk niet iets wat ik meestal met jan en alleman bespreek en vraag me af of anderen dat wel doen? En ja, inderdaad heb ik veel commentaar gekregen dat wij zo snel zwanger waren. Ik heb regelmatig het gevoel dat mensen het me niet gunden dat ik zwanger was, omdat het bij hen niet lukte. Alsof mijn snelle zwangerschap ervoor zorgt dat het bij iemand anders niet lukt. Normaal gesproken zie ik dit soort topics voorbij komen in het MMM gedeelte en denk ik bij mezelf: ik reageer er maar niet op, want het wordt uit emotie van de MMM gezegd en ik vind dat het een veilige plek moet zijn daar waar vrouwen die moeite hebben met zwanger worden over hun gevoelens kunnen praten, maar nu is het op het zwanger worden gedeelte en dan vind ik dat ik mijn mening er wel over mag geven. Het is namelijk niet leuk als je het gevoel hebt dat mensen het je misgunnen en dat je op een mijnenveld moet lopen om maar niemand te kwetsen, maar dat andere mensen wel allerlei lage dingen over jou mogen zeggen. Voorbeelden: - jij waardeert je zwangerschap niet zoals een ander, want je hebt er geen moeite voor hoeven doen - je mag niet klagen over zwangerschapsklachten, wees blij dat je zwanger bent - ik verdien veel meer een kindje dan jij, want ik ben al langer bezig en jullie hebben de financien niet eens op een rijtje En nogmaals: ik ben zelf de dochter van een moeder die héél lang in de MMM heeft gezeten. Dit is ook de reden dat wij op een gegeven moment zijn gestopt met de pil, met het idee dat het bij ons ook wel eens héél lang zou kunnen duren. Vervolgens was ik dus direct zwanger en ja, dat was best een shock, want ik had het gewoon nog niet verwacht. En ik heb er héél veel om gehuild omdat ik het zo oneerlijk vond. Ik had graag een jaar of misschien zelfs wel twee jaar willen wachten als ik daarmee mensen als wondertjeinmaak, tempus figit enz. mee had kunnen helpen, maar dat kan ik niet.
Waarom voel je je zo aangesproken bolkje? Er wordt hier gesproken over tienermoeders die hun verantwoording niet nemen, verslaafden en dergelijke. Dat jij meteen zwanger bent geworden betekend toch niet dat jij tot die groep mensen behoord waarbij wij soms denken 'maar zei wel!!'. Als je moeder in de MMM heeft gezeten snap je hopelijk wel dat je na jaren wachten wel eens zoiets denkt.. Ik misgun echt niemand zijn zwangerschap maar iemand die onverantwoord er mee omgaat.. Tja dan vraag ik me af wat ik ooit in mijn leven verkeerd heb gedaan.
Zal wel komen doordat een van de eerste berichten die ik hier op het forum plaatste ik direct een sneer kreeg van een dame die in de MMM zat, echt zo'n heel kattig, lelijk bericht wat me nu nog steeds zeer doet als ik eraan terugdenk. Ik merkte gewoon zó duidelijk dat het me niet gegund werd, terwijl zij helemaal niks van mijn situatie wist. Er werd net gedaan alsof ik de zwangerschap niet waardeerde en ondoordacht zwanger was geraakt, omdat het wat sneller was gegaan dan we hadden verwacht. En misschien was dat ook wel zo, want ik wist op dat moment praktisch niks over ei-sprongen, ontpillen enz. Maar toen werd dat gelijk doorgetrokken naar dat ik dan geen goede moeder was en het eigenlijk niet verdiende.... (Precieze teksten weet ik niet meer, maar het heeft me wel veel zeer gedaan toen) Ik snap echt de gevoelens wel en ik gun jullie allemaal het aller, allerbeste.
Dat slaat ook nergens op! Natuurlijk waardeer je het je wel. Je bent er voor de volle 100% voor gegaan toch? Trek je daar niets van aan hoor
Hmm k snap de reacties hier wel... Ik heb me ook schuldig gevoeld dat ik zwanger was Ik heb het ook onrechtvaardig gevonden dat ik niet zwanger was en een ander wel Ik heb ook geoordeeld over mensen die zonder goede relatie een kind krijgen Allemaal vanuit het gevoel dat ik zelf dolgraag moeder wil worden. Ik misgun het ze niet, zoals velen zeggen, maar je gunt het jezelf zo graag. En dat geeft dat je soms vanuit sterke emoties reageert. verdriet, boze en jaloerse gevoelens mogen er zijn, maar ook iemand anders zijn/haar geluk.
Ik snap jullie ook erg goed. En wat de meiden bedoelen die (nog) niet zwanger zijn snap ik ook zeker! Als voorbeeld: een meisje die geen zwangerschapswens had, paar mnd geleden gestopt met anticonceptie. Toch telkens onveilig gevreeën, heeft nu waarschijnlijk na 6 wkn een miskraam gehad. Nog steeds geen zwangerschapswens. Wil dit ook echt niet. Weet dat het dom was.... leert hier hopelijk van. Dit "soort" mensen worden hier bv bedoelt denk ik. Ik vond het ook lastig toen ik het hoorde. Mijn wens is sterk en ben bijna 6 mnd actief bezig zonder resultaat. Dan steekt het dat het iemand anders "zomaar" even gelukt was zonder er moeite voor te hoeven doen. Zoals Mava heel goed zegt: die boze/jaloerse gevoelens komen voort uit je eigen verdriet/ongeluk. Die zijn niet altijd correct maar we hebben ze allemaal en he is fijn om er soms over te praten. Ander voorbeeld: het is wel geaccepteerd tegen een slank/dun iemand te zeggen dat ie mager is en aan moet komen maar tegen een dik iemand niet dat ie te dik is en af moet vallen. Beide partijen weten dat echt wel hoor. Ik val onder categorie één en heb het daar ook weleens moeilijk mee. Maar ach, mensen zijn ook maar mensen. LAat ik het zo zeggen: het is iedereen gegund die een vurige wens hiervoor heeft! Dus alle meiden toi toi toi en hopelijk mogen we allemaal het moederschap eens ervaren!
Fijn dat je dit bericht nog even hebt geplaatst bolkje! Tuurlijk is dat niet eerlijk! laat me duidelijk zijn ik gun iedereen dat geweldige gevoel van ouder zijn!! ik denk dat alles wel gezegd is.. en ik ben het ook eens met wat Mava en Sabhout zeggen..
Hoi Daantje! Herkenbaar, we zijn helemaal niet lang bezig voor een tweede en de eerste hebben we zeker ook niet lang over hoeven doen maar het is niet normaal hoe snel mensen in mijn omgeving zwanger zijn. Letterlijk de eerste ronde, ik gun het ze zooooo onwijs! Maar het is wel even slikken als je het nieuws hoort. Gewoon jaloers. Maar daartegenover staat een andere vriendin die er ruim anderhalf jaar over heeft moeten doen om zwanger te worden van een drieling. Die zijn veel te vroeg geboren en hebben voor hun leven moeten vechten. Uiteindelijk leven er nog maar twee van de drie. Hoe zwaar moet het voor haar zijn om naar haar twee mannen te kijken met maar altijd die gedachte in haar achterhoofd: 'het hadden er drie moeten zijn'? Die geef ik een extra knuffel als ik haar zie, maar ook mijn andere twee vriendinnen die de eerste maand al zwanger werden.