Wat ik mij afvraag. Je weet toch niet hoe dingen uit pakken. Stel je hebt wel de wens voor nog een kindje maar doet het om financiële redenen niet. Of je dan ookspijt krijgt als je het niet hebt gedaan? Wie weet krijg je opslag of een andere gfinanciële meevaller waardoor het achteraf tòch wel kon. Andersom kan ook natuurlijk. Ontslag, overlijden, etc waardoor het opvoeden zwaar wordt. Wat ik, denk ik, probeer te zeggen is dat niet alles te plannen valt. .. Hoe save zit je als je op save speelt?
Ik stem voor verstand. Wij staan nu op zo een kruispunt, willen een gezin beginnen We hebben genoeg geld gespaard, maar toch wil mijn man nóg meer sparen, want er moet nog een andere auto komen, enz, enz. Ik zou nu meer mijn gevoel kiezen en mijn man met zijn verstand.
Ik ga voor 90% voor m'n gevoel, die zit vaak goed. Maar ik vlak m'n verstand ook niet uit. Vooral de consequenties voor anderen zijn daarbij belangrijk, bijv financiele consequenties: kan ik mijn kind wel bieden wat ik wil als ik bepaalde (financiele)keuzes maak? Bijvoorbeeld.
Als het om kinderen gaat ,het verstand. Je zult het vast wel redden met méér kinderen, maar ik wil mijn kinderen genoeg kunnen bieden. En de eindjes aan elkaar moeten knopen zie ik dan niet zitten. In de toekomst zul je een opleiding vast zelf moeten betalen, ik wil graag dat mijn kinderen een hobby kunnen uitoefenen als zij dat willen, wat geld kost en alles wordt steeds duurder, dus dat is een groot struikelblok waar we nog niet uit zijn.
Op het gebied van gezinssamenstelling het verstand en het gevoel. Op het gebied van werk en financiën verstand.
Als je op save''speelt'' dan is de kans natuurlijk veel groter dat dat goed uitpakt. Net wat AnneThamar zegt..als er een goed vooruitzicht zit aan te komen dan is de keus makkelijker. Als je er zowiezo niet goed bij zit is het niet verstandig om aan kinderen te beginnen, ze kosten op jonge leeftijd niet zoveel als dat ze ouder zijn,maar dan nog kosten kleine kinderen best veel geld ,al die fruithapjes,luiers kleding en kosten er om heen. Als je het nu goed hebt en de vooruitzichten zijn ook goed dan is het ook makkelijk. Tegenslagen heb je nooit helemaal in de hand.
Een combinatie denk ik. Wat betreft kinderen ook, de kans is groot dat een derde kindje te vroeg geboren zal worden en ook zelfs voor de 24 weken dus dat is niet verstandig en wordt ook afgeraden door de gynaecoloog. Echter wil ik het mijn kinderen ook niet aan doen om vanaf het moment dat de test positief is alleen nog maar op de bank en het bed te kunnen liggen, als ik daaraan alleen al denk breekt mijn hart. Dus ik combineer verstand en gevoel.
Mijn gevoel; ik zou héél graag een derde kindje willen, meer dan wat dan ook op het moment. Mijn verstand; de eerste maanden ben ik waarschijnlijk zo misselijk en slap dat mijn vader (die afgekeurd is) een deel van de zorg voor onze 2 kinderen op zich moet/wil nemen en de kans is behoorlijk aanwezig dat er iets fout gaat (in het verleden pre-eclampsie+prematuurtje en vroegtijdige weeën+13 weken bedrust gehad). Verstand wint hier van gevoel, mede omdat mijn man het echt niet meer aan wil/durft. Maar, het knaagt vaak wel... Verder is het altijd een combinatie, en dat werkt prima .
Boeiende vraag .. Ik kan niet echt zeggen wat ik nu meer gebruik. Een ding weet ik wel, ik heb heel vaak keuzes gemaakt en dingen gedaan waarbij gevoel en verstand niet in balans waren. Daar gaat het bij mij om. Dat er een goede balans in zit. Wanneer dit niet zo is dan voelt/is het nooit helemaal goed. Met andere woorden: gevoel en verstand moet het eens zijn. Dat ben ik nu heel erg aan het leren.
Ik ga 9 van de 10 keer uit van mijn verstand. Al hoor je vaak dat vrouwen keuzes makeb met hun gevoel en mannen met hun verstand.