Ik vind jouw meisje wel nog heel jong eerlijk gezegd. Ik zou zelf geen kunstvoeding gaan geven, je helpt je productie om zeep en het hoeft helemaal niet te betekenen dat ze door gaat slapen. Misschien toch papa wat vaker sturen en het eerst proberen met knuffelen en een speentje?
Ik ben het daar niet mee eens. Mijn zoontje liet zich door papa echt niet troosten, hij wilde perse bij mij drinken. Maar na drie dagen was het dus niet meer nodig, dus het was toch een patroon dat doorbroken kon worden. Mijn zoontje is trouwens ook een flinke jongen en eet de hele dag echt super goed, dus ik denk dat het vanaf 14 maanden ook niet meer nodig was als voeding. Hij vond het gewoon erg fijn en hij was er dus aan gewend.
Bij ons was het afgelopen nacht wel papa die het eerst probeerde, maar het werd alleen maar erger... Toen ik naar haar kaner ging, werd ze meteen rustig! Vannacht ging het weer ietsjes beter dan de laatste tijd, om 12 uur, half 4 en 6 uur. Ik zou zo blij zijn als dit naar 1x per nacht ging... Ik twijfel wel een beetje of het gewenning is, de ene keer drinkt ze best veel en de andere keer is ze zo weer in slaap. Kan het bij 9 maanden überhaupt wel gewenning zijn of is hier pas sprake van als ze bijvoorbeeld een jaar is?
Goh!! Niet makkelijk!! Een 8-maandertje die voor zo'n gebroken nachten zorgt! Mijn meisje doet precies hetzelfde maar is nog maar 5 maand... Dus het kan nog erger :-s help! Ik blijf dit topic met belangstelling volgen..
Speentje helpt soms wel en soms niet. Knuffelen en troosten zonder borst heb ik eigenlijk nog niet geprobeerd! Zal ik vannacht es proberen. Papa erbij betrekken is wat moeilijk: die heeft het erg zwaar op het werk dus ik laat hem liever slapen... Bovendien word ik wakker van het minste zuchtje van onze meid... Bedankt voor de knuffeltip!
Voor mijn gevoel is ze nog te jong en er nog niet klaar voor. Maar ik kan dat verder niet echt onderbouwen, alleen terugdenken aan mijn zoontje op die leeftijd.
Ja, herkenbaar. Mijn man sliep ook altijd door, omdat hij het nodig had maar ook omdat hij gewoon niet wakker werd en ik direct wakker was. Ik merkte op een gegeven moment ook aan mezelf dat ik hem altijd direct aanlegde omdat dat dan toch wel makkelijk was en ik zeker wist dat hij na een paar minuutjes drinken weer in slaap zou vallen. Maar zo houd je het zelf ook wel in stand denk ik. Dus ik zou bij een tweede ook eerder proberen hem op een andere manier te troosten.
Bij ons zijn het echt fases, soms komt ze een paar keer per nacht, soms maar één keer. Vooral als er weer een tandje komt, wil ze vaker drinken. Ik geef daar dan ook aan toe omdat ik denk dat ze het ook nodig heeft. Met 5 maanden zou ik nog niet gaan proberen nachtvoedingen achterwege te laten, ik vind dat nog wel erg vroeg. Kunstvoeding zou ik ook niet doen, het is geen garantie op doorslapen. Doorslapen kun je niet afdwingen, bij sommige kindjes zal een vorm van slaaptraining werken, bij andere niet. Ik denk dat je vooral je kindje en je eigen gevoel daarin moet volgen.
Dit doe ik nu dus ook nog... Ineens bedacht ik me dat het een automatisme was geworden om haar gewoon aan te leggen.
Ik twijfel ook erg hoor! Daarom opende ik ook dit topic... Maar ik heb nog in mijn achterhoofd dat ze ook een aantal weken de hele nacht doorsliep (van 8 tot 7) en dat het daaromheen 1 keer, hooguit 2 keer per nacht was. Het kan dus wel anders dan de 3/4 keer die ik nu meestal heb... (En wat al 4/5 weken aan de gang is nu!)
Bij ons begon rond die leeftijd de verlatingsangst en werd ze inderdaad ook weer vaak wakker, misschien is dat het wel. En dat gaat ook wel weer over (kan alleen even duren als je pech hebt )
Ik heb ook te weinig haar eerst geknuffeld of getroost om te kijken of dat hielp. Ik bood altijd gelijk de borst aan. Dat zou ik bij een volgende anders doen, want ze pikt dat echt niet. Als papa gaat huilt/krijst ze totdat ik er ben. Dan lacht ze blij en steekt gelijk dr armpjes uit en begint op mn borst te tikken. Als ik er niet ben laat papa alle kamers zien (dat ik er echt niet ben) en gaat ze uiteindelijk soms slapen of ze blijft wakker tot ik er weer ben. Tja.. gewenning? Ik denk het niet. Het is niet op vaste tijden. Met tandjes is het idd wel meer (troost zoeken). En ze drinkt overdag weinig.. dus haalt ze het misschien wel in. Ze is niet zwaar, anders zou ik er misschien wel mee stoppen. En ik ga door omdat ik blij ben als ze dan drinkt.
@Annekijn: om heel eerlijk te zijn lijkt jouw kindje me inderdaad nog wat jong. Ik denk zelf (terugdenkend aan de oudste) dat het tussen 9-12 maanden wel kan, om het te gaan doorbreken. En (ook terugdenkend aan de oudste) is niet voeden in feite makkelijker te bereiken dat 1 keer per nacht. (tenzij ze dit al uit zichzelf doen). Een baby kan niet tellen en kan niet klokkijken. Die snapt er dus niks van als het de ene keer wel mag en de andere keer niet. Als je denkt dat je kind zonder die,nachtvoeding kan, dan ook echt geen nachtvoeding meer. Want "donker = niet drinken" is wel te bevatten, denk ik.
Ja, dat denk ik ook. Als je het echt wil doorbreken, moet je er helemaal mee stoppen 's nachts. Maar ik zou daar zelf nog een paar maandjes mee wachten.
Tupp en Tara, bedankt voor jullie kijk op de zaak! Vannacht kwam ze telkens stipt om de drie uur. Bij de tweede nachtvoeding heb ik het enkele minuten aangekeken terwijl ik haar troostte, maar dat ging niet. Ze leek ook echt honger te hebben. Het zal idd nog wat te vroeg zijn, 5 maandjes jong. Ik geef wel toe een beetje jaloers te zijn op de dames wiens baby's sneller doorsliepen. Uit mn recente poll blijkt 40% op 6 maand nog niet door te slapen. 60% dus wel! Maar goed, jullie weten hoe het voelt en dat sterkt me! Xxx
5 maanden vind ik ook nog wel wat jong... En ook ik ben jaloers op de moeders met doorslapende kinderen! Maar wij zitten inmiddels op de 9 maanden en ik word het nu toch echt wel zat! Maarja... ik kan haar ook niet dwingen om te slapen, dus we gaan gewoon nog even door! Maandag ook maar eens dit 'probleem' voorleggen op het cb, alleen ben ik nog wel eens sceptisch over de adviezen die ze geven. Maar misschien dat ze hier wel goede ideeën over hebben?
Mijn CB komt dan alleen met laten huilen, daar ben ik persoonlijk geen voorstander van. Ik vraag dus maar niks meer op het CB
Ben eigenlijk wel benieuwd wat ze gaan zeggen. Ik vraag nog wel, maar kijk ondertussen ook naar andere opties/ideeën. Laatste controle gingen ze er gewoon vanuit dat ik geen bv meer gaf, ik was immers die 6 maanden al voorbij... (Alsof het dan niet meer kan?)
Haha tja wat voegt het ook nog toe he, na die 6 maanden Moet zeggen dat ze bij mij wel redelijk pro bv zijn gelukkig.
De kinderarts is een rare vent met dit soort opvattingen. De wijkverpleegkundige is wel beter! (Nou ja, 1 van de 2 die we hebben.) Zij stelt ook vragen over hoe het gaat en toen wij in een grote dip zaten met de bv en er weer sterk uit kwamen, vroeg ze ook hoe en wat. Ze wilde dan ook graag wat tips die ze dan evt aan andere moeders kon geven. Ook al is ze al in de 50, ze wil nog graag leren! Met haar ga ik graag in gesprek, zij geeft aan aks ze iets niet weet of als ze ergens maar weinig van weet. Die eerlijkheid en betrokkenheid is erg fijn! Helaas heb ik haar meestal niet...