Hoort dit? Super bezorgd, lichte bloeding

Och meis, ik had vorige week de hele pot vol bloed!
Dikke stress natuurlijk, maar er was niets aan de hand!
Ik mocht naar de vk om even naar het hartje te luisteren! Ik was toen 14 weken.
Daarna niets meer gezien!

Ik snap je stress, maar een klein veegje zal niet zo erg zijn.
Zoals ik al zei, ik had een volledig bloedbad en dat betekende niets

 

Wat naar dat jij je zo voelt en.zo verdrietig bent hier heb ik vriendinnen van mij met bloedverlies eentje tot eind van de zwangerschap..Bij mijn 2 e had ik bloed in de wc fel.rood wc bleek gesprongen adertje te zijn..Je kan met 4 a 5 weken een vruchtzakje zien..En rond de 7 weken een kloppend hartje.. Dikke knuffel hoop dat je een beetje gerustgesteld bent

 

Ja, dat is normaal echt echt echt waar!!!

 

Malika, schrik niet als die krampjes ook weer terugkomen hoor. Dat kan echt een beetje af en aan komen, die eerste maanden.

Vreselijk onzeker is het hè, eerst maak je je zorgen om bepaalde symptomen, dan maak je je weer zorgen om symptomen die ineens verdwijnen... Zat er maar een raampje in je buik zodat je kon spieken hè?

Een collega van mij had bij de jongste regelmatig bloedinkjes en had daar elke keer -begrijpelijk- weer erg veel schrik van. (was d'r man ook nog zo slim op een gegeven moment om toiletpapier met roze plaatjes te kopen, die arme kerel heeft toch op zijn donder gehad, haha,) Het is bij haar helemaal goed gekomen en had inderdaad met de doorbloeding te maken. En dat heeft best lang geduurd. Hoe vaak zij niet bij de verloskundige en de huisarts is geweest om ter geruststelling een keer extra naar het hartje te luisteren! Meestal zijn ze daar wel toe bereid hoor. Hoewel het daar nu bij jullie nog wat te vroeg voor is. In mijn ervaring zijn veel verloskundigen wel bereid om bij het intakegesprek al even gauw te kijken, zodat je niet tot de officiële termijnecho hoeft te wachten.

Ik wilde zelf nooit een echo voor 8 weken. Voor die tijd kun wel een hartje zien, maar als er dan geen hartje klopt weet je nog niks want het hoeft ook nog niet. Bij 7,5 week moet het hartje wel kloppen. Als je dus met 8 weken geen hartje ziet, weet je (hoe hard ook) waar je aan toe bent.

Maar met wat licht bloedverlies en wat menstruatie-achtige krampjes, zou ik me niet echt zorgen maken. Nou ja, ik zou me wel zorgen maken als het over mezelf zou gaan , want dat doe je toch. Maar objectief bekeken denk ik niet dat het hoeft. Ik hoop dat jullie een fijne zwangerschap zullen hebben, waarbij je het kindje snel gaat voelen (dat gaf mij in ieder geval meer rust). En dan over een maand of 8 heerlijk een kindje in je armen!

 

Ja, ook dat is herkenbaar hoorde er bij mij allemaal een beetje bij. Er gebeurt ook zoveel in je lijf!

 

Hey meid! Probeer een beetje te ontspannen! Je kan nu echt niets anders doen dan afwachten. Ook met een echo kunnen ze op deze termijn jammer genoeg niet veel uitsluiten.
Ik heb deze zwangerschap van week vijf tot week zes echt zeven dagen lang bloedverlies gehad. Wel maar één keer per dan en een half uur later was het steeds weer over. Maar het was wel rood en best hevig. De eerste keer was een zondagavond, zal het nooit vergeten, na drie miskramen en met IUI zwanger geworden, dus dacht dit keer gaat het goed! Werd namelijk goed opgevolgd. En toen kwam dat bloed... Heb liggen huilen als een klein kind, vriendlief gaan vertellen dat het over was, was er echt 300% zeker van. Twee dagen later, na nog twee keer bloedverlies, heeft vriendlief de fertiliteit gebeld, durfde ik zelf echt niet... Daar waren ze heel nuchter "dat is normaal, geen zorgen maken, echo zoals gepland op 7 weken".
Dus toen ging ik weer twijfelen, zou ik dan toch nog zwanger zijn?! Zaterdag daarop heb ik echter zo zwaar bloedverlies gehad dat ik nog zekerder was dat het over was. We waren weg met vrienden en ging naar de wc en echt heel de pot hing vol. Was net toen we naar huis wilden vertrekken, dus maandverband in gedaan en naar huis. Uurtje later thuis op de wc, maandverband quasi proper en bloeden gedaan, nog een heel klein beetje bruine restjes.
Die maandag bloed laten prikken (net zes weken voorbij), HCG was netjes gestegen. Toch weer een beetje hoop... Daarna jammer genoeg ook flink misselijk geworden. Maar uit ervaring weet ik dat dat niet hoeft te betekenen dat alles goed gaat. Was zo boos op mijn lichaam dat het mij zo voor de gek hield.
Op zeven weken kreeg ik mijn eerste echo, was ervan overtuigd dat het niet goed zat, dat er een curettage zou volgen en alle miserie van dien. MAAAR! Er was een vruchtje, perfect op termijn, op de juiste plaats en met een stevige hartslag.
Na die zes weken geen bloedverlies meer gehad en nu gaat alles goed!
Volgens de artsen op de fertiliteit is bloedverlies op die termijn niet gek. Kan inderdaad alle kanten op, maar kan dus net zo goed gewoon goed gaan!
Zal voor je duimen!