De bevalling begint! En dan... die auto in!

ik heb alleen de ervaring dat ik eigenlijk thuis wilde bevallen, maar toen vervolgens de vliezen braken het vruchtwater meconiumhoudend bleek te zijn moesten we meteen naar het ziekenhuis. Het was zo'n 20 minuten rijden. Ik vond het de ergste 20 minuten van mn leven geloof ik!!!! Ik ging thuis weg met 3 cm, en bij aankomst ziekenhuis had ik 6 cm...! het was midden in de nacht, dus gelukkig erg rustig, maar alle rotondes, hobbels etc... pffff... Echt niet te doen.

 

Misschien kun je zo vroeg mogelijk al die kant op gaan? Ik heb nooit in de auto gezeten tijdens weeën (want inleiding, dus was al in zkh) maar ik zou tijdens de eerste paar cm's nog wel in de auto hebben kunnen zitten, mits verder met rust gelaten . Als je voorbij de 5 cm bent wil je denk ik niet meer lang in de auto moeten...
Het is trouwens niet gezegd dat je ook tijdens die rit last krijgt van wagenziekte. Je lichaam gaat tijdens de bevalling toch op een soort andere stand. Voor hetzelfde geld heb je dan dus geen last van wagenziekte. Maar een emmertje of zakje klaarzetten in de auto is wel handig! Ook van weeën moeten mensen namelijk vaak overgeven...

 

Hoe je het gaat ervaren is echt zó persoonlijk joh De een rolt van 1 cm over de grond van de pijn, de ander komt met 9 cm nog gezellig even de trap af wandelen om met een enorm verbaasde vk en kz te gaan zitten kletsen alsof er niks aan de hand is

Ik zou proberen om me er zo min mogelijk zorgen over te maken. Bereid je voor op het ergste wat kan gebeuren, maar ga ervan uit dat het meevalt, want zenuwen vooraf helpt toch niks…

 

Ik ging pas na een uur of 12 weeën opvangen. Ik weet nog dat ik al weeën opvangend tegen m'n man zei: "gek hè, straks met z'n drietjes terug!"

Voor de rest: "schiet op! Ik wil die prik!"

 

Bij Mira stelde het niets door.. Bij Ediz liep ik rustig zelf naar de auto, aptte ik mijn vriendinnetjes nog en in de auto werd het hels! Was ook veel te eigenwijs, want ik kon echt wel lopen van de parkeerplaats tot de ingang. Ben bij iedere paaltje gestopt om de weeën weg te zuchten haha..

 

Na 24 uur weeën konden ze eindelijk mijn vliezen breken bij 3 cm. Weeën waren al die tijd al heftig maar na het breken van de vliezen was t voor mijn gevoel een heftige lange wee tot de bevalling. Je kunt begrijpen dat t 15 minuten durende autoritje geen pretje was. Tip: ga achterin op de bank. Ik greep steeds mijn vents arm op de snelweg. Niet zo veilig. En ook te weinig ruimte voorin en kon niet in de houding die ik wilde.
Denk dat t bij een normale bevalling heel anders is en t ritje ook wat gemoedelijker.
Overigens wel blij geweest met t breken van de vlies omdat de kleine er toen met 4 uur was dus de laatste 7 cm ging lekker rap. En t duurde alleen maar zo lang omdat ik op mijn vk moest wachten die boodschappen aan t doen was....

 

Ik vond het verschrikkelijk
Ik zat al op 6 cm toen ik de auto in ging (in kroop zo ongeveer)
en om onze wijk uit te komen moet je nog allemaal zigzag straatjes door en mijn man wilde natuurlijk snel rijden, omdat de vk had gezegd dat we snel moesten zijn omdat ik anders in de auto zou gaan bevallen haha! maar dat maakt de bochten nog iets minder leuk. heb flink zitten roepen in de auto toen en was erg blij dat ik in t ziekenhuis weer in een bed kon liggen

maar wat al eerder is gezegd, het is denk ik heel erg persoonlijk. Alleen de tip, ga dus niet te laat weg van huis!

 

Beide keren moest ik vanwege niet vorderende ontsluiting naar het zh.
Beide keren met een weeenstorm in de auto.
De weeen zakte bij mij hard af in de auto denk maar een stuk of 4 hoeven vangen in die 20 min.
Om zodra ik op.de verloskamer lag weer los te barsten

 

Wat een goeie vraag mi! Hier had ik echt nog niet bij stilgestaan.. Wij doen nu gemiddeld 30 minuten over de rit naar het ziekenhuis maar het is ook al 2x 55 minuten geweest. Wij hebben ook geen goeie ervaring met het ziekenhuis hier in de buurt....

Pfff maak ik me overal druk over maar niet om dit ritje...
Druk maken om autorit, check!

 

Ik ging sowieso in het ziekenhuis bevallen en had al een tijdje weëen (sinds 3 u `s nachts). Rond 11.30u zijn we naar de stad gereden (25 min), nog even wat gaan kopen (mijn vriend moest een pak gaan ophalen) en dan stilletjesaan naar het ziekenhuis gereden (15 min). Ik kwam aan met 6 cm ontsluiting en de weëen kwamen om de 5 min maar ik vond het goed te doen. Ook tijdens de rit geen last gehad eigenlijk van hobbels of zo.

 

Ik had bij de eerste 7 cm ontsluiting toen de verloskundige bij ons kwam en ik dus gelijk in de auto naar het ziekenhuis mocht. De rit zelf vond ik niet prettig, maar achteraf gezien gaat de tijd dan wel snel voorbij. Thuis was ik ook aan het hyperventileren en het bracht mij wel in een andere situatie waardoor ik alles weer 'onder controle' kreeg. Bij ons was het zondagochtend 5 uur en we hadden geen last van files, maar wel van het uitgaansvolk. Ik kreeg op het keizer karelplein al persweeen en dan liep daar het uitgaansvolk lallend door het rode licht toen wij groen hadden, dan denk je echt van GA WEG ik moet bevallen haha... Om 6 uur had ik mijn dochtertje in handen. Omdat alles zo snel ging heb ik de 2e bevalling gekozen voor een thuisbevalling.

 

Bij ons had de verloskundige trouwens een kaart zodat we achter bij de ingang van het gebouw vrouw en kind konden parkeren, scheelt je een ritje door het hele ziekenhuis

 

hier bij de eerste wee in de auto naar het ziekenhuis, nou ja toen ik wist dat het echt was dan, had geen zin om de dag voor mijn ks weer voor niks in het zh te komen... Dochter lag in stuit en ik mocht geen weeen afwachten. Het was half 2 snachts, dus niemand op de weg, en stoplichten werkten ook aardig mee.
Onze straat vond ik vervelend met alle hobbels, en de harde bochten die mijn man dacht dat nodig waren... die 2e kon ik em gelukkig van overtuigen dat dat echt niet nodig was...