Helemaal mee eens... Ja ik vind het persoonlijk ook een beetje onzin. Een bevalling kan je niet plannen zoals jij in je hoofd heb. Doordat mensen het zo romantiseren valt het 9 van de 10 x tegen een bevalling. Ikzelf heb het twee x op me af laten komen en dat was helemaal prima. Bijv dat aankleden van de baby daar zit je echt niet om te springen hoor als hij/zij er net uit is.. En je kan hem daarna nog jaren aankleden in bad doen enz enz.. Ik vind het huid op huid contact het belangrijkste maar gaat het goed met de baby dan doen ze dat zowieso je kindje even heerlijk bij je leggen. Maar goed ieder zijn ding natuurlijk. Hele goeie bevalling gewenst en dat alles maar volgens plan mag verlopen.
- BEGELEIDING:Géén co-assistenten. - PERSEN: Voorkeur voor verticaal. Kindje zelf aanpakken. Navelstreng laten uitkloppen. - KEIZERSNEDE: Pas wegen/meten nadat ik gedoucht/opgefrist ben. Aankleden kindje doen wij zelf. - VOEDING: uitsluitend borstvoeding. Er is natuurlijk geen theekransje bij je in de kamer als je aat bevallen..waarom zou er onnodig personeel op de kamer zijn? Dat je geen stagaires of mensen in opleiding wil..oke, dat kun je vermelden. Ik krijg altijd de kriebel van het deel ' geen onnodige medische handelingen'. Je verwijt ze eigenlijk bij voorbaat al dat ze onnodige handelingen zouden verrichten tenzij je dit op papier zet. Alsof ze ingrepen uitvoeren gewoon omdat het kan? Een uitleg zijn ze verplicht te geven, de enige reden om die niet te krijgen is dat er echt geen tijd voor is. En dan wil je ook niet dat ze toch de tijd nemen om je eerst even een verhaaltje te vertellen. Locatie lijkt me overbodig...je bent immers in het ziekenhuis...je zullen je niet terug naar huis sturen omdat het niet in je geboorteplan staat. Zolang er geen medische indicatie is om een bepaalde houding aan te nemen heb je gewoon bewegingsvrijheid. Kijk gewoon op het moment wta je prettig vind. Mocht je perse de baarkruk willen proberen ofzo is dat handig om aan te geven. Bij een keizersnede is het heel normaal dat je partner mee gaat, hoe spoed het ook is. Al zodra de situatie het toelaat krijg je huid-op-huid contact etc. Er is geen reden waarom het personeel dit zal verhinderen als hier geen medische indicatie voor is. Bij keuze tussen kind of moeder is het ook een beetje overbodig. Mocht de hel echt los barsten gaat de gyn over jou en de kinderarts over het kind. Mocht het kindje nog in de buik zitten zullen ze sowieso eerst jou moeten redden om het kind te kunnen redden. Dat je partner de keuzes voor je maakt indien je niet aanspreekbaar bent is heel normaal, tenzij je ook je ouders erbij hebt. Naar mijn mening kan er dus een hoop info uit
Het stuk over aanwezig personeel komt omdat ik mijn co-schappen en deel van opleiding in dit ziekenhuis heb gelopen. Wil poliklinisch bevallen, in principe alleen met vriend, VK en KZ. Wil geen mensen die nog een bevalling "moeten" voordat ze punten krijgen oid. Zo was het nl tijdens mijn opleiding wel!! Verder weet ik dus uit opleiding dat ze in dit ziekenhuis graag een ctg en infuus aansluiten, ook bij poliklinische bevalling. Voor het geval dat. En dat is dus wél nutteloos, en beperkt bewegingsvrijheid.
Navelstreng uit laten kloppen Zelf kindje aan pakken Evt tepelstimulatie voor als de weeen wegvallen ipv direct naar de wee opwekkers grijpen. Misschien een cd met natuurgeluiden? Douchen? Bad? Spuit voor de placenta wel of niet? Wat wil je met de placenta?
Ik vindt een geboorteplan trouwens absoluut niet overbodig ! Zeker poliklinisch hebben ze vaak haast, navelstreng uit laten kloppen is niet standaard.
Ze moeten toch van te voren toestemming vragen of er co assistenten, leerlingen, stagieres aanwezig mogen zijn? Bij mij werd dat iig gevraagt.
Het is inderdaad verplicht om toestemming te vragen voor aanwezigheid van co assistenten, leerlingen, stagiaires etc. Bij mij vroegen ze zelfs bij iedere handeling apart of de co ook iets mocht doen ( nadat de gynaecoloog was geweest). Als ze dat al vergeten maakt een plan het niet anders. En jouw partner is toch ook aanwezig en volledig op de hoogte (indien jij tot niets meer in staat zou zijn). Het leven van de moeder gaat standaard in ieder ziekenhuis voor dat van het kind. Men is verplicht uitleg te geven over iedere medische handeling. En in spoedsituaties is nergens tijd voor. Dus ook niet voor uitleg aan jouw of met je partner. Dan ben je blij dat men supersnel kan en gaat handelen.
Als iemand het nu fijn vindt om zulke dingen op papier te hebben staan, waarom dan niet? Misschien onnodig voor artsen, maar wel fijn voor jezelf Misschien heel dom van mij trouwens, maar wat ik trouwens het nut van een navelstreng uit laten kloppen? Ik had er voor dit topic nog nooit van gehoord
Mag ik even vragen wat dat is? Ik krijg meteen een lachwekkend beeld in mijn hoofd van ziekenhuispersoneel dat aan je tepels staat te trekken om de weeën op gang te krijgen... Proest...
Mijn gevoel zegt dat men beter naar je bevallingsplan zal kijken en luisteren als je die niet volgooit met wantronen in hun medisch handelen. Naar mijn idee kan en wordt het dan veel meer serieus gaan noemen. ik zie dat echt een beetje als een opgepaste situatie...als ik het dan ook vertaal naar andere situaties kan ik het eerlijk gezegd ook niet echt begrijpen. - aan de kassa vragen of ze niet onnodig dingen willen aanslaan - als je een operatie moet ondergaan vragen geen onnodige infusen te prikken Om maar even gekke voorbeelden te noemen. Je geeft als het ware bij voorbaat aan de al niet te vertrouwen...en dan had je toch een andere plek moeten kiezen voor je bevalling lijkt me. Echter is dit helemaal 'hip' en zet tegenwoordig iedereen het erin...ik vind het gewoon erg naar overkomen
Maar dan zou ik dát erin zetten: - Geen ctg en infuus zonder overleg met jou. - Geen co-assistenten, tenzij na uitdrukkelijke toestemming van jou Ik zou het dan specifieker noemen dus, niet alleen 'geen onnodig ingrijpen' e.d., maar specificeer dan dat het je gaat om ctg en infuus bijvoorbeeld. Omdat je bewegingsvrijheid wil behouden. Overigens zullen ze bij poliklinisch toch niet snel een ctg en infuus aansluiten? In feite is de verloskamer dan onder controle van de vk, en die zal dat niet zomaar doen, doet dan immers elders ook niet. Ctg en infuus zijn vooral wanneer het een medische indicatie wordt, maar dan heeft het ook vaak wel een reden. Overigens, ik ben bevallen met ctg en infuus, en ja, je bewegingsvrijheid is beperkt, maar ik heb er niet erg op misgepakt hoor. Sowieso, alles liep toch totaal bizar en werd zelfs bijna echt kritiek, en dan ben je allang blij als je er allemaal levend uitkomt. Wat dat betreft is een plan ook maar een plan, zeg maar
O sorry gemist dat je er eerder om had gevraagd. Haha nee tepelstimulatie pas jij of je partner toe, in alle rust en stilte anders werkt het natuurlijk niet Bij mijn eerste kwamen mijn weeen langzaam op gang, en werd direct volgepompt met weeenopwekkers wat resulteerde in weeenstormen van hier tot tokyo en uiteindelijk de wens voor pijnstilling. Deze keer wilde ik het anders doen en heb ik me verdiept in andere dingen om een bevalling vlot te laten verlopen, ten eerste ontspanning. Maar mochten mijn weeen alsnog stagneren wat dan? Dan zou je evt tepel/clitoris stimulatie toe kunnen passen hierbij komt oxytocine vrij en krijg je dus weeen. (wee opwekkers is pure oxytocine) Net als dat ze zeggen niet voor de 37 wk zwangerschap gaan kolven enzovoort .Alles liever dan die zooi van het ziekenhuis was mijn gedachte En heb t niet nodig gehad maar anders had ik het zeker toegepast.
Bevallingsplan vind ik ook zo gek nog niet. Uiteraard gaat het om WENSEN en niet om eisen. Ik ga er ook één maken, maar wel met het idee dat op het moment zelf alles anders kan lopen of dat ik ineens iets heel anders wil. Ik zeg altijd: mits het medisch verantwoord is... Dit komt in mijn plan: - Ik wil geen pijnstilling aangeboden krijgen. Alleen geven als ik er expliciet om vraag. Heb liever dat ze me door de bevalling heen coachen. - Tijdens de bevalling hoef ik geen batterij aan stagiairs erbij. (Ik wil graag thuis bevallen en ik vind de vk + iemand die haar helpt meer dan voldoende). Ook wil ik geen stagiair die net begonnen is met de opleiding en haar eerste bevalling doet. Idee staat me heel erg tegen. - Tijdens de bevalling wil ik graag dat ze aangeven wat ze gaan doen en waarom. Dus niet zomaar de vliezen breken. - Tijdens en direct na de bevalling wil ik absoluut geen bezoek aan mijn bed. Wij geven aan wanneer we er aan toe zijn. Deur mogen ze van mij dichtgooien. - Ik wil graag borstvoeding geven. - Placenta e.d. hoef ik niet te zien. - Mocht het toch een ziekenhuisbevalling worden dan graag naar het MZH. - Mocht ik op de operatietafel belanden dan blijft het kind bij de vader, indien mogelijk. Familie wordt niet bij ons kindje gelaten. Eerst papa en mama (en verplegend personeel, maar dat is anders). Verder kan je aangeven hoe je tegenover bijvoorbeeld inwendig onderzoek staat. Sommige vrouwen vinden dan echt vreselijk. Als dat in je plan staat weten ze in ieder geval dat ze het minimaal moeten houden en dat ze niet hoeven te vragen of de assistent ook nog even mag voelen.
Ik zet erin: alles zo natuurlijk mogelijk. Dus geen ruggenprik, niet inknippen, geen spuit in mijn been voor de placenta (alleen als het niet zelf op gang komt), en overal de zin bij: mits medisch verantwoord. Komt dat dan beter over? Ik geef het laatste woord aan hen en hun deskundigheid, maar geef WEL mijn voorkeuren/wensen aan. Bij mijn eerste bevalling heb ik ook gezegd dat ik liever niet ingeknipt wilde worden, en de gyn heeft mij heel rustig mijn gang laten gaan. Heb ruim een uur geperst. Nu hoor ik weleens dat er soms standaard al een knip wordt gezet, dat zou mij te ver gaan. Zo kunnen ze er toch rekening mee houden. Als het met een ingreep moet, of als de baby er NU uit moet is het inderdaad een ander verhaal.
In principe krijg je alleen wat medisch noodzakelijk is of waar je zelf om vraagt. Maar het is wel goed om over na te denken in ieder geval. Inknippen doen ze natuurlijk niet preventief, ze hebben nog altijd een ' do no harm' eed afgelegd om het zo maar te zeggen. Ze mogen niet zomaar een knip zetten. Nou is het natuurlijk wel zo dat er in het ziekenhuis vaker een knip gezet wordt...men vergeet alleen dat ze daar veel meer controle hebben en meer zien. Als ik thuis was bevallen had ik denk ik ook geen knip gehad...was nog geen half uur bezig met persen...maar dan hadden ze ook niet aan de bewakingsapparatuur gezien dat mijn kleine meid het niet meer trok en er snel uit moest. Dus het fabeltje ' in het ziekenhuis knippen ze omdat het lekker snel gaat' gaat echt niet op....hechten kost ook tijd Maar inderdaad, als je mits medisch verantwoord erin zet klinkt het een stuk beter naar mijn idee. Ik heb ook een ' plan' gemaakt hoor op verzoek van het ziekenhuis. Hierin heb ik kort vermeld hoe de voorgaande bevalling is gegaan en welke punten er naar mijn idee echt anders konden. Er zat namelijk 5 uur tussen vragen naar pijnstilling en het krijgen, gyn werd met spoed weg geroepen na geboorte waardoor ik lang uit knip heb liggen bloedden, kreeg daarna fluxus waarna ze twijfelde voor transfusie en gaven mij de keuze...gekozen voor geen bloed maar ellendig lang herstel. Dit heb ik vandaag ook met de verpleging en de gyn besproken. Ze hebben toegegeven dat het niet is gegaan zoals het zou horen en dat ze echt hopen er dit keer een betere ervaring van te kunnen maken. Maargoed, dat verhaaltje staat dus kort op mn plan. Verder staat mn BI vermeld dat ze daar rekening mee houden met houding bij persen (weet niet of ik er nog aan denk zelf). Verder hebben we een preventief infuus besproken omdat ik zeer moeilijk te prikken (vorige keer toen het mis ging kregen ze er geen tweede lijn in toen het nodig was, gelukkig had ik in iedergeval al 1 infuus). Ook hebben we vandaag een normale en vlotte bevalling afgesproken...ze ging kijken wat ze kon doen
Ik heb bij mijn bevallingen geen geboorteplan gemaakt. En als ik terug kijk, had ik ook maar weinig keus. Misschien wat kleine details die beter hadden gekund. Het is dus zeker goed om er van te voren over na te denken en te bespreken samen. Artsen zullen echt niet zomaar iets doen en overleggen altijd. Een heel plan schrijven lijkt mij wat overdreven, als je zelf en je partner maar weten wat echt belangrijk is voor jullie. Een bevalling gaat toch niet zoals je zou willen.