Ik heb er nog een taboe: Last van hebben dat je niet meer sexy bent. Begrijp me niet verkeerd, ik hoef echt niet door elke man aantrekkelijk gevonden worden, maar ik had er best een beetje last van hoe zeer zwanger zijn veranderd hoe je op anderen over komt. Het viel me gewoon errg op toen ik van mijn dochter zwanger was: terwijl er vroeger wel eens flirterige grappen vielen wordt er ineens alleen nog maar over je kind-op-komst gesproken en ben je ineens al een en al moeder. Heel bizar vond ik dat, te zien hoe anders mannen je ineens zien en op je reageren zodra je buik dikker wordt.
Haha ik snap wat je bedoeld. Opeens is het "Mevrouw" en het allergrappigst vind ik dat mannen opeens zoveel respect tonen!
Gister een collega die vroeg waar ik wilde bevallen, mijn antwoord: Thuis... Ik werd met open mond en grote ogen aangekeken en ik kreeg de vraag: weet je dat wel zeker? Uhm ja waarom niet? Ik vind het prima dat iedereen een eigen mening heeft en andere keuzes maak, dat mogen we gelukkig ook, maar deze reactie kwam op mij over of dat ik niet goed bij m'n hoofd ben. Haar reden was dan ook dat er om haar heen horror bevallingen zijn geweest. Tja als zij de verhalen gelooft van de al bevallen dames, die hun verhaal vaak aandikken (eigen ervaring dan) om het maar zo gruwelijk mogelijk te doen overkomen, moet ze vooral kiezen voor het ZH. Nogmaals, iedereen mag zijn mening hebben, maar laat de ander zijn mening ook hebben en heb geen oordeel over keuzes die anderen gemaakt hebben.
Hoe weet jij dat ze hun verhaal hebben aangedikt dan ? Ik denk dat iedereen pijn, bevallingen, ziektes zelfs het leven anders beleven. Dat hoeft niet te betekenen dat zij het aangedikt hebben maar dat ze het zo hebben ervaren. Dat kan voor hen een reden zijn om het de volgende keer niet meer zo of zo te willen. Neemt overigens niet weg dat ik vind dat je je niks moet aanttrekken van zulke verhalen want juist omdat zij het anders ervaren vind ik ook dat wij ook het recht hebben op onze eigen ervaring. Ik denk dat je vooral de plaats van bevalling moet kiezen waar je je prettig bij voelt dat komt alleen maar de bevalling ten goede toch! Zoveel mensen zoveel verhalen!
Als die mevrouw zelf ooit eens zwanger raakt (geen idee hoe oud ze is etc etc) dan zou die volgens mij COMPLEET in paniek raken om alles, als ze alle horrorverhalen zo gelooft. Lijkt me geen fijne manier om zwanger te zijn. Ik beval zelf liever in het ziekenhuis omdat ik me hier een beetje verloren zou voelen met al die heisa, maar als je op jezelf vertrouwt en op hoe prettig je je voelt in huis dan is thuis bevallen toch helemaal prima?
Zelfs aan vriend merk ik het. Hij zegt me nog steeds mooi te vinden, maar 'anders mooi'... Wat ik daar nou mee moet? Wil gewoon af en toe weer een lekker wijf zijn ipv broedmachine! En dan een heerlijk potje seksen ipv bijna moeten zeuren om een tongzoen (gelukkig zijn we verder wel heel lichamelijk in zoenen, hand vasthouden en knuffelen) en een echte vrijpartij!
Er staat ook dat dat mijn ervaring is. Eerste keer dat mensen vertellen over de bevalling is het allemaal horror en verschrikkelijk, tijdje later valt het allemaal erg mee en bepaalde vreselijke details zijn ineens nooit gebeurd. Ik heb zelf de ervaring dat ze dus eerst willen overkomen of dat hun eigen bevalling het aller allerergst was en later bijtrekken.
Maar ik denk ook dat het hun eigen beleving is wat bijtrekt. Als je mij dezelfde dag nog had gevraagd of ik het nog weer zou doen: Nou echt niet. Wat een pijn. Een week later was dat al minder en nu kan het me niets meer schelen (zien we dan wel weer) Ik vond de bevalling toen ook verschrikkelijk maar kan het me nu gewoon steeds minder herinneren...
Nee, zeker niet de enige. Toen ik van onze dochter zwanger hadden we zelfs vanaf ongeveer week 20 geen seks meer!!! Dan voel je je echt alles behalve aantrekkelijk. Nu is het nog okay, want nog maar 9e week en nog nauwelijks een buik en wel grotere en stevigere borsten Dus afwachten hoe het er straks weer voorstaat...
Wat een geweldig topic...! Hier pas 6 weken en voor het eerst... Kan ik nog terug...?! Voor ik zwanger was, kwam een taboe al vaak voorbij met vriendinnen: ik werk 40 (+) uur, man ook, en dat willen ze voorlopig zo houden. Natuurlijk moet je maar afwachten of dat in de praktijk echt bevalt (haha) maar ik ben toch geen monster omdat ik mijn baan fantastisch vind?! Ook: bang om dik te worden en inderdaad niet meer "sexy" te zijn... Niet dat ik nu zo'n Scarlett Johanson ben maar ik hoef niet gereduceerd te worden tot "mama". Sowieso: apps, sites, boeken (en straks als ik het verteld heb, vast ook mensen) die je aanspreken met "mama"... Ik ben je mama niet....!!!
Hahaha Ik heb nu ook regelmatig dromen dat man vreemdgaat. Heb hem er ook op aangesproken dat ik er echt mega onzeker van wordt dat we echt al weken gaan sex hebben gehad. Maar hij kan het niet zegt ie, ten eerste zit er wat in de weg en wil ie geen deukjes maken in zijn dochters hoofd. Alleen al die gedachte zorgt er voor dat ie niet opgewonden raakt....zucht! MAAR IK BEN ER OOK NOG!
Wij hebben trouwens nog een "taboe". We hebben iedereen meteen verteld dat we zwanger zijn. Sommigen snappen dat écht niet. Terwijl wij het zo gek vinden om er 12 weken een geheim van te maken en een miskraam niet besproken zou mogen worden. Pas wanneer je er zelf over begint, hoor je verhalen. Ik vond het júíst fijn dat iedereen t wist en dat iedereen zo lief was toen het mis ging.
Normaal zijn die kerels zo goed in hun gedachten uitzetten, waarom nu in vredesnaam niet? En zij maar klagen dat ze vrouwen niet snappen...
Wat anderen ook zeggen idd, je schijnt dus gewoon dingen te vergeten en/of je anders te herinneren. Gewoon een mooi trucje van de natuur. Anders begonnen weinig vrouwen aan een tweede.
JA! wij vertelde het de familie gelijk na de 1e echo (9 weken), goede vrienden bij 10 weken en op het werk 11 weken. Ik kreeg daar ook rare reacties over. Maar als het misgaat weet men wel gelijk wat er aan de hand is en kunnen ze je ook beter steunen.
Jeej! Nog meer sexy momma's die niet gaan puffen op een puf-cursus! Gelukkig heb ik een nuchtere moeder die zegt: 'nou het komt er ook wel uit zonder cursus!' Heerlijk! Ik doe mee aan centeringpregnancy ( wilde eigenlijk niet maar heb me laten overhalen) gelukkig zitten er ook een paar broodnuchtere dames bij! Inschrijven voor een mailinglist zodat je contact kunt houden tijdens en na de bevalling: 'nee, dank je' werd wel wat vreemd aangekeken...maar ik heb daar echt geen behoefte aan. Schoonmoeder die inspreekt in mijn voicemail: 'nou, hoe gaat het met moeders?' Bel ik niet terug ( vast verkeerd verbonden want ik ben haar moeder niet)