Wij hebben een prachtige, lieve, gezellige dochter van 4. Zij heeft een matige verstandelijke beperking en gaat naar een kdc. Vanaf september zal zij gaan beginnen op een Cluster 3-school (zmlk). Behalve een verstandelijke beperking heeft ze ook een spraak-/taalachterstand. Dit even ter inleiding, zodat ook duidelijk is dat ze niet is en toegesproken/behandeld kan worden als een "normale" kleuter. Nu het probleem. En ja, het begint echt een beetje probleem te worden. Ze kan erg slecht tegen drukte. En dan bedoel ik drukte in allerlei vormen, van verjaardagen tot in de stad zijn op koopzondag. Dat laatste, de koopzondag, heb ik afgelopen zondag nog aan de hand gehad. Ik was met A. (dochter) en mijn moeder naar Utrecht, om schoenen voor A. te kopen. Het begint allemaal leuk en gezellig. Ze loopt lekker enthousiast door Hoog Catharijne te stappen en heeft het prima naar haar zin. Zodra we winkels ingaan wordt het haar al snel teveel. Ze wordt heel erg druk, gaat ongewenst gedrag vertonen (zoals overal op klimmen, overal aanzitten, met spullen gooien, meppen etc.) en als de koek dan echt op is wordt ze driftig en gaat ze huilen. Op het moment dat het haar teveel begint te worden is ze ook niet meer goed bereikbaar en is het dus bijna onmogelijk om haar te corrigeren. Nu neem ik altijd al de buggy mee, want op een gegeven moment moet ze daar echt in, anders is het geen doen. Maar ik vind het echt jammer en vervelend dat het altijd zo afloopt. Niet alleen voor mezelf, maar ook echt voor haar. Ze vindt het zo gezellig om iets te gaan doen, maar haar hersens lijken het gewoon niet aan te kunnen. Het lijkt echt of er een soort van kortsluiting plaatsvindt... Ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik wil met dit topic. Ik verwacht niet dat iemand hier een pasklare oplossing voor mij heeft. Dus nou ja...ik weet het niet... Dank voor het lezen en uiteraard zijn alle suggesties welkom!
Hmm mja hier was toen ze kleiner was het wel een uitkomst om d'r in de kinderwagen te zetten met favo knuffel en de klep zo ver mogelijk dicht. Maarja dat is met 4 jaar toch een ander verhaal. Hier gaat het wel steeds beter dus misschien wordt het ook wel minder naarmate ze ouder worden. Maar bijvoorbeeld de sinterklaasintocht is hier altijd een uitputtingsslag. En je gaat toch elk jaar weer Wij maken dat soort dagen dus bovenal niet te lang en dan niet daarna nog op visite maar lekker met de auto naar huis om daar bij te komen. Tegen de tijd we thuis zijn heeft ze dan vaak ook even geslapen.. Dan lekker met d'r eigen spulletjes op d'r eigen kamer spelen en dan gaat het wel weer.
Ik weet niet of het mogelijk is, maar misschien kun je met haar afspreken dat als het te druk wordt voor haar (waarschijnlijk zie je dit heel goed aankomen) ze in de buggy gaat met haar favoriete knuffel of speeltje dichtbij? En verder niet winkelen op koopavonden/zaterdagen, maar op momenten dat het minder druk is. Mensenmassa's een beetje proberen te vermijden of het heel kort houden. Winkelen beperken qua tijd. En inderdaad, geen andere uitjes plannen op die dag.
Dat gaat dus niet. Ze is verstandelijk én in haar taalbegrip niet ver genoeg om zulke afspraken met haar te kunnen maken. Normaal zou ik koopzondagen idd vermijden en eigenlijk ga ik ook nooit met haar winkelen, maar nu moest ik schoenen hebben en na een aantal mislukte bestellingen tóch maar de stad in gegaan.
Ik ben 30, heb geen verstandelijke beperking, geen taalachterstand en ik kan niet winkelen in het weekend De drukte wordt me snel te veel en ik raak daardoor echt geïrriteerd. Sommige mensen en kinderen kunnen er slecht tegen, oplossing is denk ik toch echt om het te vermijden. Kan de vader op haar passen als je de stad in moet? Kun je een keer vroeg doordeweeks wanneer het rustig is? Hoog Catharijne is dan ook nog eens vreselijk druk en benauwd.. Het is natuurlijk ook de doorgang naar het station. Ik woon zelf in Utrecht en vind het echt een rot stuk daar. Ik snap je dochter wel een beetje.
Mja soms ontkom je er niet aan... Zou fijn als je dan een soort portable "rustpunt" bij je kunt hebben.
Zoals gezegd -> normaal ga ik ook niet met haar de stad in, maar nu moest ik schoenen voor haar hebben en dan is het toch best handig als ze erbij is . En het is natuurlijk niet alleen met winkelen ofzo, dat voorbeeld was slechts ter illustratie van hoe het verloopt. Het is ook met verjaardagen, ik kan haar daar gewoon niet met goed fatsoen mee naar toe nemen. De drukte wordt haar teveel en dan gaat ze echt op hol. Vervelend en vermoeiend, want ik kan dus nooit gewoon even zitten als we met haar op een verjaardag zijn. Bij de laatste verjaardag die we hadden ben ik alleen met zoon geweest, omdat ik er even echt geen zin in had. Maar ja, dat willen we natuurlijk ook niet altijd maar doen...
Mijn zoontje (5,5 jaar) heeft dit ook, maar is niet verstandelijk beperkt en kan dus zeggen dat het hem te druk word. Hij benoemd het ook als druk in zijn hoofd. Misschien kan je als je ziet dat ze begint met ongewenst gedrag haar bij je nemen en even tot rust laten komen door haar gerust te stellen. Heel rustig benoemen dat je weet dat het moeilijk is voor haar, dat je haar gaat helpen om haar rustiger te worden en dat je e voor haar bent. Ik weet niet hoeveel zij ervan begrijpt maar bij de meeste kinderen werken rust gevende woorden wel, ook al begrijpen ze het niet.
Hier een zoon die op hol slaat bij drukte en achteraf erg druk in zijn hoofd is. Hij is nu gelukkig zover dat hij kan aangeven dat het hem teveel wordt. Ik neem vaak de draagzak of buggy mee als we weg gaan en als hij s avonds nog druk in zijn hoofdje is, gaat hij wat later naar bed zodat hij eerst tot rust kan komen. We proberen de dingen een beetje te doseren maar verder kan ik er weinig aan doen. Ik hoop hem in de toekomst te kunnen aanleren hoe hij zich kan afsluiten voor het teveel aan prikkels maar voor die technieken is hij nog wat te jong. We zijn mede voor D. vanuit de stad naar het platteland verhuisd en sindsdien gaat het vele malen beter met hem
Vaak werkt bij me nemen idd wel even, maar alleen slechts voor dat moment. Op het moment dat je haar weer laat gaan is ze natuurlijk nog immer in de situatie die haar overbelast en gaat het gewoon weer verder. Zoals ik al zei, ik verwacht geen pasklare oplossing . Het is echt best lastig .
Ik zou volgende keer haar 'oude' schoenen mee nemen en haar voetje overgetrokken op papier mee nemen. Ik zou dit soort situaties vermijden. Niet leuk voor haar en niet leuk voor jou.
Dat kan echt niet. Ze moet ze passen, om te beoordelen of ze met de zooltjes in haar schoenen genoeg ruimte bij haar tenen heeft en om te beoordelen of ze er wel goed op kan lopen.
Zeer lastig want eigenlijk kun je haar nergens mee naar toe nemen. Hebben ze op je dochter haar school geen tips? Of andere mensen die er voor geleerd hebben? Want dit is voor haar en jullie erg moeilijk.
Tja je kunt ze ook gewoon meenemen en dan evt een keer terug gaan als ze niet passen. Dat lost alleen hooguit je schoenen op... Maar het probleem blijft natuurlijk bestaan. Misschien heeft 1 van de auti-mama's een goed idee? Die hebben er vast ook regelmatig mee te maken. Inclusief je communicatieprobleem.
Je kan schoenen toch ook ruilen? Ik zou er in dit geval echt niet voor kiezen om haar mee te nemen, voor haar niet leuk, voor jou niet leuk.
mischien een goede schoenenzaak in een andere wijk? op een dinsdagochtend ofzo? maarja je blijft dit houden,denk dat het enige is wat je kan doen. vooruitplannen,en op verjaardagen bv heel vroeg gaan of bellen en vragen waneer het rustig is.
Je schrijft eerder dat je online niets kon vinden, dan kan je ook niet passen.......... Buiten dat ik geloof dat het heel moeilijk is om te winkelen met een kindje dat niet tegen de drukte kan. Is het een idee om juist vaker kort te gaan oefenen op rustigere dagen, zodat ze weet wat ze kan verwachten, leert omgaan met wachten en saaie winkels. Ondanks haar beperking blijft het een kleuter/peuter en die gaan allemaal drammen als ze geen zin meer hebben.
Ik vind dat menigeen hier valt over het schoenenprobleem, daar gaat het toch niet om? Tuurlijk zou Amethist dingen kunnen proberen te voorkomen maar als ouder van een kind dat zo moeilijk met drukte om kan gaan, zou je wel verdraaid graag eens willen dat de dingen op de makkelijke manier kunnen (dus niet 100x schoenen ruilen maar gewoon even passen). Tips over hoe je het koopzondagprobleem kunt oplossen, lossen hier niks op lijkt me zo.
Ladies, het probleem is natuurlijk niet alleen het winkelen, zoals ik al aangaf, en wat ik eigenlijk ook nooit met haar doe, zoals ik óók al aangaf... Ik moet voor schoenenwinkels waar ze ook daadwerkelijk keus hebben in iets wat geschikt is voor A. naar een andere stad, dus ruilen is dan niet zo 1, 2, 3 gedaan. Online heb ik dus een paar keer schoenen besteld, die we dan natuurlijk thuis hebben gepast, en die zaten allemaal niet goed. Vandaar dat online bestellen niet handig is, als ik tig keer schoenen moet terug sturen. Maar goed, nogmaals, het winkelen was slechts een voorbeeld van hoe de escalatie van haar gedrag verloopt.