Hi saar, welkom! Ik heb ook veel steun (gehad) aan dit topic. Iedereen in hetzelfde schuitje.. Maar inderdaad, bij iedereen is het uiteindelijk toch goedgekomen. Max, ik duim voor jullie!
Sorry voor de vreselijk slome reactie... Echo was goed, mooi kloppend hartje gezien en de termijn was ook prima. Iets naar voren gezet. Het rare was dat ik het eigenlijk niet vreselijk spannend vond. Ik heb een sterk voorgevoel dat het goed zit. Misschien vind ik daarom de keuze voor een vruchtwaterpunctie ook nog lastiger dan de vorige keer. Ik hou liever vast aan mijn gevoel... Nou ja, we hebben nog even om er over na te denken. Verder erg beroerd, moe en misselijk... Maar ik ga er vanuit dat dit de laatste keer is! Welkom Saar!
Max wat een goed nieuws!!! ik was al bang voor slecht nieuws, omdat het zo lang duurde haha. Gelukkig was dat niet nodig. Wel lastig dat je je zo beroerd voelt, hopelijk wordt dat snel beter. Gefeliciteerd met je goede echo!
Thanks voor de lieve reacties dames. Ik zou het graag in mijn omgeving en vooral aan mijn dochter vertellen omdat ik me zo rot voel. Maar doordat het toch onzeker is, vind ik dat lastig. Ik wil haar behoeden voor eventueel verdriet. Hoe deed jij dat Rizzie? Jouw oudste is nog jonger toch Bunchy? Volgende week weer een echo bij de vk. Heb zelf gekozen om gelijk bij de vk te starten en minder echo's deze keer. Wel jammer dat het beeld bij de vk heel onduidelijk is. Maar goed, als zij het maar goed ziet...
Ik wilde het eigenlijk stil houden tot aan uitslag van de vlokkentest, maar ze voelen zo goed aan dat er wat is. Vooral de middelste, hij zei elke keer erg snel; er zit een baby in jouw buik mama en als het mis was en wij wisten het nog niet dan zei hij zo ineens; de baby is weggevlogen. Dat heeft hij bij twee van de miskramen gedaan. heel bizar! Hierdoor hebben we het toch steeds wel na ongeveer negen weken en een goede echo aan beide verteld, ook al wist de één het al haha. Als het wel mis is dan voelen ze dat jullie niet goed in je vel zitten en ik denk dat de onzekerheid van dat gevoel terwijl ze niet weten wat er is nog veel lastiger is dan dat ze het gewoon weten. Omdat het voor hun nog niet echt tastbaar is is het verdriet van het verlies ook niet zo groot, omdat ze niet echt bevatten wat ze zijn verloren. Mijn kinderen konden er erg goed mee om gaan en leken er niet echt emotionele klachten van te hebben. Af en toe kwam er dan een vraag en als ze merkten dat ik er even door zat kwamen ze ook meteen met een knuffel en de vraag, dat is om de baby he? Wel heb ik bij het vertellen van elke zwangerschap uitgelegd dat er een baby in mijn buik zat maar dat niet elke baby die net in de buik zit uitgroeid tot een echte baby die je vast kan houden en die er altijd zal zijn. Die uitleg vonden ze prima. Sorry voor het lange verhaal haha
Max! Geweldig! Wat heerlijk.. Hoe ver ben je nu? Mijn kindjes zijn 1 en 3; niet van toepassing.. Alhoewel de oudste het raadde toen ik de douche uit kwam met 13,5 week.. Te schattig!
Max: gefeliciteerd! Eerste horde is weer genomen! Rizzie: grappig wat jij schrijft... Mijn oudste vroeg van de week ook ineens, kan er nog een keer een baby in jouw buik? Zo uit het niets... En ja, ik had vanmorgen een heel licht streepje... Zondag zou ik anders ongi worden, dus het blijft nog even spannend. Maar de kids lijken het dus heel snel aan te voelen inderdaad!
Spannend Kounelli! Hopelijk knalt de test binnenkort helemaal. Fijn juist, je antwoord Rizzie. Ik neig ook naar vertellen een paar dagen na de volgende echo. Dan is de vakantie begonnen en deelt ze het niet direct met de hele klas. Ik heb spijt van hoe ik het heb aangepakt bij de vorige zwangerschappen. Daar heeft ze wel echt last van gehad. Zo'n verdrietige mama en niet begrijpen waarom... Toen was ze ook 3 jaar, Bunchy. Leuk dat de oudste het zelf heeft geraden Een paar dagen geleden zat dochterlief ineens gezellig mijn buik te aaien, haha. Ik ben maandag 9 weken. Bij mij gaat het volgens de genetisch arts meestal voor 8 tot 10 weken mis. Maar bij de miskramen nooit een mooi kloppend hartje gezien met een vruchtje van een juist formaat voor de termijn. Nu wel, dus dat is al fijn!
Wat fijn voor je Max!! Kounelli, spannend! Ik duim voor jullie beide! Sinds ik dit forum heb ontdekt spiek ik bijna iedere dag eventjes of er nieuws is! Heb inmiddels een oproep van het UMCG gekregen, 3 september gaan we voor de eerste afspraak. M'n moeder haalt inmiddels alle oude dossiers van mijn zus (die de chromosoomafwijking heeft) van zolder, waar alles in staat (nog handgeschreven haha!). De medewerker van het ziekenhuis wist namelijk niet of ons dossier nog bewaard is gebleven, omdat het al meer dan 30 en 24 jaar geleden is (en dat is de wettelijke bewaartermijn). Ik moet ook opnieuw weer een hele stamboom invullen. Lijkt me logisch om zulke dingen te bewaren toch? In elk geval, ik vind het spannend maar aan de andere kant weet ik natuurlijk al wel het meeste, omdat ik als embryo getest ben met een vlokkentest. Dat geeft wel een beetje rust. Wat daarna komt, dat vind ik het spannendste! Fijn weekend iedereen!
Kounelli, gefeliciteerd!!! Spannende tijden weer meiden.. Duim voor jullie dat jullie wens in vervulling moge gaan! As dinsdag punctie.. Eindelijk!
Ik zie een banner Kounelli, dus ik neem aan dat de test nu helemaal knalt! Top Bunchy, ik ga voor je duimen dinsdag! Ik ben niet online die week, want weg. Ga je erna een dagje plat? Dat is mij wel aangeraden, maar nooit echt officieel. Zelfde arts als de vorige keer? Saar, bij jou is er dus al een boel bekend. Maar tegelijk weet je het ook weer niet, want de kennis is nu natuurlijk weer heel anders. Die kansberekeningen zullen vroeger wel heel anders geweest zijn. Ik vind het zo jammer dat de kennis nu nog niet zo ver is dat ze alle chromosoomafwijkingen met een bloedtest bij moeder kunnen zien. Maar dat ziet er wel hoopvol uit voor onze kinderen... Vandaag weer een goede echo, ik dacht ik breng jullie nu maar even gelijk op de hoogte . Termijn was niet echt te meten, de mini lag niet goed. Maar bewoog wel heel gezellig en ik kon het hartje nu nog beter zien kloppen... En dan nog een vraagje... Ik heb al een enorme buik... Maar ik ben er nog helemaal niet aan toe om iets over deze zwangerschap met veel mensen te delen. Vaak heb ik gewoon buikpijn van mijn buik inhouden, maar zelfs een wijd shirt helpt niet echt. Iemand tips?
Ha meiden, Ja, heb zaterdag nog een digitale gedaan en die was ook positief en zondag niet ongi geworden, dus ja, het is echt! Daarna heb ik mijn testdrang kunnen beheersen. Heel spannend en elke dag is er een, we zien wel hoe ver we komen. Voel me wel zoals bij de zwangerschappen van mijn jongens, moe, misselijk, ik ruik alles, dus laten we hopen dat het een goed teken is... Max: hier is mijn buik na de middag ook al behoorlijk. Komt natuurlijk van mijn darmen, want die liggen ook behoorlijk overhoop. Op mijn werk draag ik een uniform, dus is het niet te zien. Maar ik moest van de week een presentatie geven op mijn werk voor mijn opleiding, dus heb ik maar mijn wijdste shirtje aangedaan, zodat het niet zo opviel... Lastig hoor. Bunchy: ik duim voor je dinsdag!
Goed nieuws max, gefeliciteerd! Hier ook grote buik maar verberg het voor cliënten.. Met wijde kleding idd.. Lukt aardig schijnt..men denkt dat Ik lekker gegeten heb op vak..
Lastig dat je het al begint te zien maar nog niet wilt vertellen. Een wijde top is dan inderdaad wel slim. Ook een jasje of vestje er overheen verhult misschien wat? Maar nu met die hitte is dat natuurlijk ook niet echt logisch... Wat fijn dat het tot nu toe allemaal voorspoedig verloopt voor jullie, Max en Kounelli! En Bunchy, succes met de punctie as dinsdag!