Bij ons wist iedereen het al vanaf de positieve test. Maar dat kwam vooral omdat wij dmv IVF zwanger zijn geworden en ik dus heel vaak weg was van m'n werk enzo. @Maagd: 9 weken vind ik echt helemáál niet te vroeg om te vertellen. Als ik de keus had gehad, had ik het denk ik ook rond die termijn verteld. Het is ook wel leuk om het eventjes voor jezelf te kunnen houden, lijkt mij ...
De meesten vertellen het pas na de 12e week omdat je dan in een 'veilige zone' zit. Nou, ook dan kan er nog van alles gebeuren dus zo veilig is dat niet.
Wij hebben het met 10 weken verteld zo dat het nog heel even ons geheimpje is! Oh en kennelijk hebben wij nog een taboe, wij weten het geslacht van onze baby en mensen vinden het hééééééél raar dat we niet vertellen wat het is!
Hihi, wij weten het geslacht zelf niet eens en dat schijnen sommigen al raar te vinden 'want dan kan je niks leuks kopen.' Hier hebben we gewacht met 13 weken tot vertellen maar wij wilden het juist niet delen mocht het mis gaan. Je moet doen wat het prettigste is voor jezelf. Man en ik vonden het ook wel grappig om samen zo'n geheim te hebben. Hier ook geen cursus puffen o.i.d.! Ik geloof het allemaal wel. Ik zie wel wat de bevalling brengt. Houdingen probeer ik dan wel uit en voor puffen geldt hetzelfde. Hoor trouwens van moeders die geen cursus hebben gedaan dat ze niet het gevoel hebben iets gemist te hebben. @mamavanjuul Ik zeg altijd tegen mijn man: ik weet niet wat jij je allemaal in je hoofd haalt maar zo lang ie is van jou niet hoor, die komt echt niet bij de baby
Herkenbaar! Waar ik vooral niet tegen kan zijn andere moeders die hun horrorbevalling zonodig kwijt moeten aan iemand die net 37 weken is. Eigenlijk zijn het helemaal geen horrorverhalen, maar meer cliches als: "Nou vraag maar lekker om een ruggenprik, zonder kan je echt niet, die pijn!" "Ik heb tenminste van de technologie gebruik gemaakt en voelde niks!" "die borstvoeding valt tegen hoor, na 2 weken ga je gewoon over op de fles!" "Je man kan er niet bij hoor, de mijne viel flauw!" Mijn vriendin die moet bevallen van haar eerste heeft dit allemaal te horen gekregen. Ik probeer haar steeds op te beuren met mijn droombadbevalling zonder enige ingreep en 16 maanden borstvoedingssucces. Mensen doen soms heel raar in de buurt van een hoogzwangere.
Wij weten het geslacht ook maar vertellen het ook niet. Tot op heden lukt dat De opmerking dat ze dan niets kunnen kopen hebben we ook al vaak gehoord. Ik roep gewoon dat er nog nooit 1 is blijven zitten en dat ze me vast wel helpen..
Ik lees veel dat dames het erg vervelend vinden dat mensen aan hun buik zitten. Ik vind het van vrienden juist helemaal niet erg.. Ze leven enorm mee, ik ben de eerste in de groep die zwanger is en ze vragen ons de oren van het hoofd (dat ze vooral nog aan mn darmen zitten laat ik voor hun nog even achterwege ) Maar ik vind het enorm moeilijk om te vragen aan mn vrienden of ze in mijn buurt niet willen roken.. Bij 2 wordt binnen gerookt, maar ook als we buiten zitten steken ze rustig naast me een sigaret op.. Ik vind het zelf een enorm taboe om er over te zeuren.. Maar ik vind t ook helemaal niet fijn
Oh ja.. En ik vind het een taboe dat ik nu al een flinke buik heb.. Ben nog geen gram aangekomen.. Maar ben bang dat mensen vinden dat dat dus komt omdat ik niet fit genoeg was voor de zwangerschap..
hihihihi Wat betreft het roken: heb je een man of vriend die er misschien iets van kan zeggen? Dat is misschien makkelijker dan wanneer je het zelf doet. Jammer dat ze er niet uit zichzelf rekening mee houden!
Bloedirritant die vrouwen die inderdaad iedere keer moeten zeggen 'doe maar lekker dit', of 'dit kan echt niet hoor'. Je gaat echt een hekel krijgen aan de woordjes 'maar' en 'hoor' Het is gewoon compleet onnodig om dat soort dingen zo aan een ander op te dringen. De één heeft een ruggenprik gehad en was daar erg blij mee, terwijl de ander het nog best te doen vond zonder pijnbestrijding. De één doet borstvoeding en daar gaat t geweldig, de ander vindt het niks en stapt zo over op de fles. Juist de 'al eens bevallen' vrouwen moeten toch weten dat ieder lichaam anders is en anders reageert?
Ik heb last van mn hormonen volgens mn man... Ik zit thuis met BI...ben om de haverklap echt hondsberoerd van uit d ehand gelopen hartkloppingen..maar manlief heeft een snotnuis. Hij presteert het dus doodleuk om als ik om hulp met dochter gevraagd heb lekker op de bank te gaan slapen en mij om drinken etc te vragen. Als ik dan pissig wordt omdat ik om hulp vraag en niet om een derde kind heb IK last van hormonen?! Het sexy stadium zijn we ook allang voorbij...meneer vind mn littekenbreuk eng. Pufcursus heb ik ook nooit gedaan...ga het niet doen ook. Laat ze in het ziekenhuis ook maar werken hoor Nee hoor...vorige keer ook niet gedaan en heb me prima gedragen...niets gemist.
1vriend vroeg het.. Binnen of buiten roken.. Maar ja het is zn eigen huis en ik voelde me direct n zeur.. (hij zei nl eerst "daar was ik al bang voor" toen ik vroeg of de balkondeur open mocht) dus ik zei ach rook maar binnen.. En nee als ml het zegt is het helemaal raar.. Ik zeg het zelf wel. Indd jammer dat dat verder nodig is
Nou hier dus ook! Wij willen het zelf wel weten, maar gaan het verder niemand vertellen. Je had die gezichten moeten zien! Iedereen gelijk zo van we gaan op alles letten wat jullie zeggen en dat se het toch niet volhouden. Nou juist doordat iedereen om ons heen zo praat, vinden wij het steeds leuker om niet te vertellen, naar irritant is het wel!
Dat vind ik een beetje raar. Als er een zwangere vrouw in de ruimte is mun je daar verdorie toch rekenschap mee houden? Als dat al teveel is gevraagd
'Daar was ik al bang voor', jemig wat sneu die mensen die niet ff zonder een sigaretje kunnen :S Ik was weggegaan op zo'n moment, maar ik ben er misschien ook wat harder in. Vind je het zelf raar om het je man te laten zeggen, vindt hij het raar of vinden je vrienden het raar?
Wat grappig, bij ons schrikken ze er juist van als we zeggen dat we het weten en dan gelijk erbij zeggen dat het een jongetje is. Je kunt zoiets eigenlijk nooit 100 procent goed doen he! Ik vind het ook wel weer heel knap en leuk dat jullie het gewoon voor jezelf houden hoor, gewoon lekker van genieten
Ik vind t raar Kan normaal ook prima voor mezelf opkomen dus nu ook. Maar vind het moeilijk ben bang dat ze me een zeur vinden
Haha da's wel gek idd, je twee laatste zinnen spreken elkaar volledig tegen. Waarom maakt het je nu dan wel uit of ze je een zeur vinden, terwijl je het normaal geen probleem vindt? Nou ja ik hoop dat je er uit komt, want echt leuk is het niet!
Ja het taboe flesvoeding is vooral HEEL herkenbaar.. En vooral de beschuldigingen die je vervolgens naar je hoofd geslingerd krijgt. Heb serieus uitspraken gehoord van 'je bent een slechte moeder als je geen borstvoeding geeft, want je gunt je kind toch het beste?' en 'borstvoeding is zo belangrijk voor de hechting, dus je wil het hechtingsproces op het spel zetten?' en 'je kunt het toch gewoon proberen, ik snap niet waarom je het niet gewoon probeert!!'. En nee, niet van vreemden, serieus van mensen die redelijk dicht bij mij staan. Jammer dat mensen altijd zo oordelend zijn, want ik ben ook niet oordelend over mensen die WEL borstvoeding geven. Ieder zijn keuze
T is vooral 1 vriendin voor wiens reactie ik me wat zorgen maak.. Zij riep al voor ik zwanger was dat sommige zwangere vrouwen zo kunnen zeuren om dingen.. Dat houdt me dus tegen om t te zeggen wil niet dat ze vind dat ik zeur. De mannen zijn een stuk makkelijker..