Mijn man kreeg van een oud-werkgever eens de vraag "nu maandag?" te horen. Mijn man begreep het niet omdat hij het Nederlands vooral heeft geleerd van cursussen en Nederlandse taallessen op school. Toen hij vroeg aan hem wat hij daarmee precies bedoelde kwam gelijk de opmerking "cursusje Nederlands erbij?" eraan. Beetje zielig eigenlijk want ten eerste is er niks mis met het Nederlands van mijn man, en ten tweede is 'nu maandag' gewoon geen correct taalgebruik. Het zou dan eerder aanstaande maandag, komende maandag, deze maandag o.i.d moeten zijn.
Hihihi... (sorry, kon het niet laten ). Overigens erger ik me bijna nooit aan taalgebruik op zp. Ik snap best dat mensen hun post niet drie keer gaan nalezen en ik maak zelf ook regelmatig (stomme) taalfouten hier, terwijl ik best fatsoenlijk Nederlands kan spreken en schrijven. In RL en dan vooral in een zakelijk context kan ik me wel gruwelijk ergeren aan domme fouten en extreme slordigheden.
Het is toch juist goed dat je er aan herinnert wordt wat de juiste gebruik van de Nederlandse taal is. Ik ben onwijs slecht in grammatica en spelling. Toen ik op school er nog les in kreeg, wist ik het wel. Maar ben het meeste al kwijt. Dat soort dingen vergeet ik gewoon. Heel veel woorden weet ik gewoon ook niet meer hoe ik ze schrijven moet. Sowieso is ook zo'n woord wat ik nooit weet. Gelukkig is google my best friend en type ik woorden die ik niet weet daar bij in om de juiste schrijfwijze te krijgen. Juist omdat je op dit forum veel schrijft vind ik het wel belangrijk dat ik goed blijf schrijven. Wat in mijn geval ben ik de juiste schrijfwijze zomaar kwijt.
Lijkt mij ook. Ik heb geen problemen met grammatica, spelling e.d. maar juist wel met getallen en rekenen. Ik vind het echter juist fijn dat ik ergens op word gewezen wanneer ik iets fout lees (bv. telefoonnummer van 10 getallen enzo). Sommigen voelen zich echt snel beledigd. Het is trouwens 'herinnerd'.
Dat is zo lullig inderdaad. Ik leer het Frans ook via een taalcursus, en soms hebben Fransen een verkeerde manier van spreken, en dan versta ik het gewoon niet. Dus dan gaan ze een beetje lullig doen: "Moet. ik. beter. aaaartiiiicuuuuleeeeren voor je?" Dan heb ik zoiets van: ja, jij zegt het fout .... lul.
Weet je wat? Ik maak ook wel eens fouten. Soms heb ik dat niet door. Als iemand mij daar op wijst, dan ben ik er blij me en zal ik proberen het te onthouden en de volgende keer goed te doen. Zo heb ik een paar jaar geleden bij het Groot Dictee der Nederlandse Taal geleerd, dat het te allen tijde is. Sindsdien probeer ik dat goed te doen en dat lukt me meestal nog wel.
Oh ZO irritant! Ik zie 76 staan, ik wéét dat het 76 is, en ik zeg dan vervolgens "zevenenzestig" Gebeurt me regelmatig.
Dat heb ik ook! Ik heb ook heel lang 'enigzins' in plaats van 'enigszins' geschreven. Ik kan niet zeggen dat ik er blij van word als iemand me erop wijst, ik voel me altijd een beetje stom, maar ik ben daarna wel blij dat ik het nu wél weet Er was laatst nog zo'n woord.. Wat was het nou? Ohja, dat ging om een Engels woord. Ik kwam erachter dat je 'despicable' uitspreekt als 'dis-pik-a-bol' en niet als 'dis-pais-a-bol'
Ik irriteer met niet vaak aan spellingsfouten. Maak er zelf heel veel Waar ik me wel aan erger is dat mensen niet meer weten wanneer ze het woordje 'naar' en 'na' moeten gebruiken. Zo krijg je zinnen die totaal niet meer kloppen. Dan denk ik : spreek het dan even in gedachten uit dan hoor je toch zelf ook wel dat het niet klopt??!!
Een zin als bijvoorbeeld: "Vanavond stappuh met me meissieieies" is ook vaak hip-doen. Daar hou ik niet van. Na/naar me/mijn zijn de dingen waar ik me aan stoor. Verder vind ik dat je je eraan mág storen. Ik neem een verhaal ook vaak minder serieus als het zo bomvol fouten staat maar erger me dan inderdaad wel aan die modetaal. Een ander schrijft een blog dat het zich stoort aan het woord 'kids'. Ik stoor me hieraan. Tja. Maar ik verbeter het niet bij anderen. Dan wordt je pas irritant.
Ik ook. Vind het een beetje een slap excuus, want het is namelijk (voor een groot deel!) automatisme. Nou, dit zeg ik dus ook altijd tegen mijn leerlingen als ze weer eens zitten te miepen. Wie neemt je nou serieus als je later niet eens een sollicitatiebrief / memo / e-mail (naar je baas / collega's, etc.) fatsoenlijk kunt schrijven? En dan gebruik ik al expres het woord "foutloos" niet, want een foutje kan gebeuren....
Ik vind het ook zeker boeiend hoor! Misschien niet zo zeer op het forum, maar zeker wel als officiële mail, sollicitatiebrieven e.d. vol staat met taalfouten of modetaal.
Me/mijn blijft volgens mij bij veel mensen een puntje van ergernis. Waar ik me zelf enorm aan kan ergeren zijn mensen die met te veel leestekens schrijven, zodat het hele verhaal bomvol met uitroeptekens en vraagtekens. Ook al heeft iemand dan een serieuze vraag, ik kan het dan haast niet serieus nemen . En dat sommige lastige woorden soms fout worden geschreven is soms ook wel erg grappig. Tijdens mijn werk kwam ik eens tegen dat iemand schreef dat hij hulp had gehad van slachterhulp, bedoelde slachtofferhulp, ik lag helemaal dubbel .
Hoort ook een deel bij mijn vak, ja. Ik controleer software op fouten en daar horen ook taalfouten bij. Bij dit soort belangrijke zaken zou ik de brief eerst door iemand laten lezen, ter controle. Helemaal als je weet, dat taal niet je sterkste punt is... Ja! Mensen die elke zin met een uitroepteken eindigen! Dat vind ik ook zo irritant! Als ik dat dan lees, dan lees ik het ook alsof elke zin schreeuwend is bedoeld! Aarrghhh!!!
Een kennis van me had een sollicitatiebrief gestuurd naar een bedrijf. Ze kreeg hem terug, alles was rood doorstreept en verbeterd, verder geen opmerkingen, maar het was wel duidelijk dat er geen uitnodiging voor een gesprek zou komen. Zelf heb ik werving & selectie gedaan bij een groot bedrijf, na duizenden sollicitatiebrieven kan ik wel zeggen dat het niveau bedroevend is, vooral bij jongeren, ongeacht ze laag of hoog opgeleid zijn.