ik heb 3 mnd geleden een nieuwe heup gehad... zag ook 1000 beren op de weg maar het is hartstikke goed gedaan. ik zou maar een dag of 3-5 moeten blijven maar vanwege complicaties lag ik er 2 weken en dan ook nog eens bijna 100 km vanaf thuis..... ik miste me kids en man enorm.... en omdat ik moest blijven (tijdens paasdagen moederziel alleen) had ik meer last van stress enzo. achteraf denk ik dat de complicatie door mijn eigen toedoen ook langer heeft geduurd, dus mijn tip aan jou: relax en ga van al het goede uit. hoe relaxter jouw lichaam en geest is, des te beter en sneller het herstel
je moet je niet zo aanstellen als jij er niet bent draait de wereld ook door (misschien niet op de manier die jij normaal gesproken hanteert maar toch )
Ik denk dat het zeker waar is. Ik 'geniet' nu maar even van het niks doen en de rust. Ik weet dat over een tijdje het gewone leven weer begint en alles!! En ik voel me echt elke dag beter. Je merkt het gewoon..
Nou, vanmiddag naar de chirurg geweest, en ik heb de datum. Gelukkig valt het ook precies in mijn moeders vakantie, en kan zij ook bijspringen. Dat vind ze helemaal niet erg want ik ben haar enige dochter en zij had dit zelf ook al gezegd. Dat is voor mij ook al wel een geruststelling. Mijn kinderen zal ik sowieso erg missen, maar het "paniek"gevoel is wel wat gezakt hoor.
Ach, dat weet ik ook wel dat het wat aanstellerig gedrag is hoor, maar ik ben gewoon een moederkloek die altijd alles verzorgd en regelt en mijn man laat zich dat graag aanleunen.
Oh nee lijkt me vreselijk hoor! Al denk ik dat t idd wel verschilt waarvoor je gaat en hoe beroerd je je voelt of hoeveel pijn je hebt. 1 keer van mn dochter weggeweest, 2 nachten, en was zo blij dat ze eindelijk was begonnen met doorslapen na 11,5 maand maakte me er wel iets geruster op dat mn man het goed zou overleven die 2 nachten alleen met haar Ik had het erg moeilijk op schiphol (niet te vergelijken natuurlijk met iets niet leuks zoals een ziekenhuisbezoek), maar ik heb er ook erg van genoten. Even niet in de moederrol en geen rekening hoeven houden met slaapjes, etenstijden e.d. Maar gewoon je gang kunnen gaan zonder het gezeul met een buggy en een luiertas Maaaar wat was ik blij om haar weer te zien zeg!!!! Dus nouja goed heel verhaal. Nee ik vind niet dat je je aanstelt, maar probeer wel erop te vertrouwen dst t wel losloopt thuis, en maak desnoods afspraken met je man over bepaalde zaken. Succes en sterkte alvast
Mijn ziekenhuisopname is me wat dat betreft heel erg meegevallen. Ik weet niet waarvoor je gaat? Ik werd geopereerd en de eerste dag was ik van de wereld, de tweede dag had ik enorm veel pijn, de derde dag zijn ze langs geweest en heb ik gezegd dat ik ze wel weer zou zien als ik thuis was, de vierde dag was ik wat op aarde aan het landen en de 5e dag wou ik per se naar huis(moest eigenlijk nog 2 dagen blijven) ivm familieomstandigheden. Maar het missen viel me erg mee. MAar daarna. Oeioei ik mocht 6 weken totaal niks. Dus de hele dag mensen om me heen. Toen heb ik de meiden gemist zeg. Niet even op kunnen pakken, niet even knuffelen of een schone broek geven. Totaal afhankelijk zijn. Ik werd gek gewoon. Dus ehhh als jij ook zon periode hebt: denk heel goed aan jezelf en trek grenzen! Succes hoor
Dank je wel!! Ik moet 100 uur aan een infuus, voor pijnbestrijding. Er is al wel gezegd dat ik daar erg ziek van kan worden, en dan heb ik ook liever niet dat ze op bezoek komen...maar als het meevalt natuurlijk wel.
Sterkte hoor. Ik mag morgenochtend naar het ziekenhuis voor een nek hernia operatie. Ik zal 1 of 2 nachten blijven en vindt het een ramp, haha. Ook voor de tijd erna, want ik mag de eerste 6 weken niet veel en ik moet me 3 maanden bewust zijn van mijn nek ( ze zetten tussen de ruimte ook een kooitje met bot uit mijn bekkenkam zodat de wervels vast zitten ). De oudste 2 zijn gister naar mijn schoonmoeder op de camping gegaan, die hebben daar een top tijd. De jongste gaat met mij mee naar mijn ouders. Mijn man is nu 2 dagen vrij dan werkt hij een week, dan komt hij mij en de jongste halen en haalt ook de onze middelste en oudste op. Dan zijn we een week thuis en dan ga ik met de kids weer naar mijn ouders voor een week en dan heeft mijn man nog 2 weken. We kregen het anders niet rond omdat mijn ouders ook nog weg gaan. De laatste week is de eerste schoolweek weer, dan blijven de jongens over en komt mijn oma mij nog wat helpen zo ver dat lukt ( mensje is 85 ). Ben ook benieuwd hoe het hier gaat lopen hoor Gr MB2005.
Wow sterkte en succes! Ik ben 2,5 maanden geleden dus ook geopereerd (dagopname) en daarna 7 weken gips dus ik weet wel wat je meemaakt.. Gelukkig heb je alles goed geregeld!