Wat tulpblaadje zegt, en wat veel dames gezien hun reactie blijkbaar niet weten, een eeneiige tweeling kent veel meer risico's dan een 'normale' tweelingzwangerschap. Laat staan een zwangerschap van een drieling, waaronder een 1eiige tweeling! Daarbij... Hoezo het oordeel van een arts door leken in twijfel trekken? TS, wat een vreselijk moeilijke beslissing. Voor je eigen gemoedsrust zou ik een second opinion aanvragen bij een andere arts. Niet omdat ik denk dat jouw arts onzin uitkraamt, maar als bevestiging. Makkelijk zal de keuze nooit zijn, wat je ook doet. Wat enorm zuur dat je na de Mmm (ik kan er over mee praten helaas) ipv vreugde en blijdschap nu wederom met zoveel zorgen zit. Ik hoop oprecht dat jullie aan het einde van deze zwangerschap eindelijk papa en mama mogen worden. Of dat nu over 1 of over drie kindjes is. Heel veel sterkte met jullie beslissing!
Gefeliciteerd met je bijzonder zwangerschap ! Maar jeetje wat een onmogelijke keuze moeten jullie maken zeg! Eerlijk gezegd kan ik er niet over ''oordelen'' of bedenken welke keuze ik zou maken, ik denk dat je dat alleen kan als je zelf in de situatie zit. Van buiten af is het natuurlijk altijd makkelijk roepen... Heel veel sterkte en succes (?) met het maken van de beslissing, pff lijkt me echt heel moeilijk.
Jeetje wat een immens moeilijke beslissing moeten jullie gaan maken.. Als ik mij probeer te verplaatsen in jullie situatie kan ik d'r echt geen zinnig woord over zeggen. Zijn jullie eindelijk zwanger en dan dit: moet je het risico nemen de zwangerschap zo door te zetten en dan aan te kijken hoe het loopt met de risico's van dien, of moet je een deel van de kindjes laten aborteren niet wetende hoe de zwangerschap verder loopt en dan mogelijk ook met lege handen komen te staan. Pfoe..
In iedergeval ook gefeliciteerd met de zwangerschap! En verder kan ik eigenlijk niet meer zeggen dan sterkte met het maken van de keuzes en beslissingen....
Ik denk dat het de meeste meiden, die hier zo op reageren, voor het hoofd stoot dat de arts de embryoreductie na de 12 weken wil doen. Dat is niet echt gebruikelijk. Daarnaast zit je hier in het onderdeel 'Zwangerschap', gevuld met vrouwen die dolblij zijn met het/de kindje(s) in hun buik. Heel vreemd is het niet dat met een naald het hartje van een compleet kindje aanprikken, om medicijnen naar binnen te spuiten waardoor dat hartje stopt, moeilijk te accepteren is voor hen. Dat mag bot gevonden worden, ik vond de reacties hier nog best meelevend en begripvol. Oh en, TS, voor ervaringen van lotgenoten; Vruchtbaarheidsbehandelingen en meerlingen : embryoreductie
Als het eventueel om TS haar eigen gezondheid ook gaat, dan had het handig geweest als dat in haar openingspost stond. Ik heb op dit moment veel contact met drielingmoeders en zwangeren waarvan er ook een hoop een 2 eiige drieling krijgen, waar dus een 1 eiige tweeling tussen zit en bij al deze dames gaat het hartstikke goed of is het goed gegaan en zijn ze bevallen van een gezonde drieling. Het is niet mijn bedoeling om bot over te komen, maar gezien mijn eigen zwangerschap van een drieling, raken dit soort dingen mij best wel. En zoals iemand hier ook al reageerde, wat als je eenling juist niet gezond blijkt te zijn? Wat een spijt zal je dan krijgen als je je tweeling weg hebt laten halen met sowieso al de nodige risico's voor de eenling die blijft zitten.
Jeetje wat ontzettend heftig... Hier zitten/zaten we ook in een situatie waarbij we erover na moesten denken om het af te breken of door te gaan. Hier een tweeling (ook na mmm) én een groot hematoom waardoor de kansen echt 50/50 zullen zijn. Meerdere artsen gesproken en de kans blijft 50/50. Dat vind ik enorm hoog en dus ook doodeng... Slapeloze nachten en mega huilbuien gehad. Het is een beslissing die je eigenlijk niet kunt nemen. Ik krijg elke week een echo, ook voor mijn eigen gemoedsrust. De kleintjes blijven het goed doen en de beslissing om het af te breken konden wij dan ook niet aan. Wie weet zou ik nooit meer zwanger (kunnen) raken en zou het wel gewoon goed gaan. Ik geloof niet in een God ofzo, maar wel in het lot. Alles gebeurt met een reden. Die kindjes in mijn buik zitten er niet zomaar, het is sowieso al een verrassing dat er twee zijn. Dat moet gewoon zo zijn En natuurlijk bid en hoop ik elke dag dat het goed blijft gaan en tel ik de weken af tot ik 25 weken zwanger ben en ze evt te redden zijn mochten mijn vliezen breken door het hematoom, maar ik ben me ook wel bewust dat het fout kan gaan. We kunnen niets anders dan afwachten. Veel sterkte meid maar ook een dikke proficiat met je zwangerschap, want een eenling en dat tweede embryo dat zich spontaan heeft gedeeld; wauw! Dat is echt een wonder! Bel verschillende ziekenhuizen en contacteer meerdere artsen. Ga evt naar Duitsland of België. Heb gehoord dat ze daar veel meer kunnen.
ik denk persoonlijk dat ik het wel zou doen. en op dit punt de natuur laat beslissen ik zou het niet over mijn hart kunnen verkrijgen dat het mis gaat op het moment dat er wel ingegrepen word. ik neem aan dat je onder goede begleiding komt te staan. maar zou zoiezo een ander ziekenhuis andere arts de mening vragen.
Merah dit is en blijft een forum waar mensen misschien ook andere gevoelens hebben en dit uiten. Dit hou je niet tegen. Denk dat de helft hier in de mmm heeft gezeten, ook ik 7jaar. En ja, sommige berichten zijn hard en bot maar zo zien die meiden het. Niet iedereen hoeft en kan het met elkaar eens zijn.
Merah, niet vervelend hoor maar zou je even uit willen leggen met wat je bedoeld met: even goed lezen? Ik had namelijk heel goed begrepen dat er twee embryo's waren teruggeplaatst en snap niet helemaal hoe je dat dan in mijn reactie ziet... Als het over dat vliesje gaat? Daar ben ik inderdaad niet zo thuis in hoe dat zit met tweelingen maar omdat iemand anders het daarover had veronderstelde ik dat er een vlies tussen kon zitten? Maar mijn vraag was meer of ze dus garantie kunnen geven (100%) zou onmogelijk zijn maar OF ze iets over de gezondheid konden zeggen van de eenling dan wel de tweeling. Misschien dat die info TS ook weer helpt om haar beslissing te maken.
Bedoel idd de opmerking over het vliesje. Dit suggereerde voor mij dat je de optie open laat dat het hier toch over een 'normale' drieeiige tweeling gaat. Vruchtzakken kunnen in dat geval idd soms verkleven (meestal pas later). Maar er zijn dus maar twee embryo's teruggeplaatst en volgens TS was het bij de echo ook duidelijk dat het om een enkel kind en een 1eiige tweeling gaat. Wat betreft gezondheid. Dit weet je inderdaad niet, of in ieder geval kun je hier maar beperkte kennis over krijgen. Je zou eventueel een punctie kunnen doen, maar dat kent natuurlijk ook risico's. Wat ik gewoon jammer vind is dat velen moeite hebben het het offeren van embryo's, maar even lijken te vergeten dat TS (ook) 50% kans heeft om aan het eind helemaal met legen handen te staan. 50%!!! Hoe denk je dat dat zou voelen, terwijl je weet dat je met ingrijpen (hoe moeilijk ook) juist een kind had kunnen redden? Het is maar vanaf welke kant je een situatie wilt bekijken...
Maar de kans bestaat dus ook dat je met ingrijpen het andere kind ook kwijt raakt. Dus eigenlijk brengen alle opties een risico met zich mee. Of we het ermee eens zijn of niet, de keuze zal er voor de TS niet makkelijker op worden. Het is hoe dan ook een risco, waar ze ook voor kiest.
En daarom 'omdat de keuze hoe dan ook niet makkelijk wordt' en er altijd risico's blijven, zou wat meer begrip erg op z'n plaats zijn, vind ik... Is mijn dingetje hoor! Ik merk dat ik daar vaker moeite mee heb als ik sommige reacties op topics hier lees. Zullen de uitwerking van mijn hormonen wel zijn
Naja, volgens mij mogen we allemaal onze mening hier geven. En gelukkig zijn onze meningen allemaal verschillend. We hoeven het er niet allemaal mee eens te zijn! Ik vind het gewoon nogal krom dat er gelijk gezegd wordt dat het 50/50 is. Een zwangerschap kan altijd goed of fout gaan. En als ik er dan naar kijk met hoeveel dames ik contact heb die ook een eenling en 1 eiige tweeling hebben of krijgen dan weet ik dus dat het heel vaak gewoon goed gaat! Er is mij verteld dat het een behoorlijk risico is om 1 of 2 kindjes weg te laten halen en dat risico zou ik dan helemaal niet nemen. Wat een spijt krijg je dan als het mis gaat met alle kindjes. Mja, ieder ziekenhuis heeft een ander beleid en zegt wat anders dus misschien is het zoals hier al vaker gereageerd is een idee om met andere ziekenhuizen contact op te nemen.
Gefeliciteerd ! Wat jammer dat je nu al voor zo'n moeilijke keuze gesteld bent.. Echter zie ik het zo...je hebt nu 50% kans dat het met alle drie goed gaat. Grijp je in dan heb je 100% zekerheid dat 2 mensjes het niet overleven en voor de laatste volgens mijn google informatie 90% overlevingskans. Niets doen: #1 : 50% #2 : 50% #3: 50% Wel ingrijpen: #1: 0% #2: 0% #3 :90 % Mijn hoofd zegt daarom niets doen. Het risico om met lege handen te komen is bij niets doen echter wel groter...gemiddeld heb je meer kans dat geen het overleefd bij niets doen. Echter ben ik wel van mening dat je als het goed is weloverwogen ervoor hebt gekozen 2 ebmryo's terug te laten plaatsen met alle risico's van dien. Wie a zegt... Zo ver ik kan vinden komt emryoreductie niet vaak voor in Nederland. Mede door het terughoudende beleid van het terugplaatsen van embryo's. Wat onherroepelijk ook inhoud dat de ervaring met de procedure,begeleiding en keuzes ook aanzienlijk minder is. Dat zou voor mij een reden zijn voor in iedergeval een tweede mening van een andere arts. Wat ik verder kan vinden is dat de procedure bij 7 of bij 10 weken plaatsvindt...na de 12 weken zie ik helemaal nergens. Wat is de reden hiervan? Dan heb je het mentale aspect nog. Waar zou je zelf het beste mee kunnen leven? Ik zou het zoals ik er nu naar kijk niet mee in kunnen stemmen dat 2 zo ver ontwikkelde mensjes in hun hart geprikt worden om deze te laten stoppen. Mocht ik niets doen en de zwangerschap voor alle drie misloopt zou ik mezelf het ook nooit kunnen vergeven. Het probleem had niet bestaan als er geen 2 embryo's waren geplaatst. Je zit dus als het ware al op het punt waar je niet meer terug kunt...de 2 embryo;s zijn er al. Het lijkt me echt een vreselijke strijd...maar ik vermoed dus dat ik niets zou doen. Maar dat is altijd gissen want je weet het pas als je echt voor de keuze staat. Sowieso zou ik dus een second opinion aanvragen alvorens uberhaupt iets te bepalen gezien de geringe hoeveelheid ervaring met deze situatie. Heel veel succes en kracht toegewensd
aller eerst..van harte gefeliciteerd met je zwangerschap! na zoveel jaren en veel ellende ben je dan zwanger! ik denk mede daardoor dat de keuze zo intens moeilijk zal zijn (wil niet zeggen..voordat anderen dat denken dat je het anders niet moeilijk zou hebben!) wat jullie moeten doen is een keuze wat alleen jullie kunnen maken.. iemand zei een al misschien de mening van een andere arts?? iig heel veel sterkte met de keuze! hele dikke knuffel!