Ik ben ook een minuut stil geweest. Zaten twee mensen in het vliegtuig die ik vaag kende. Een minuut stilte en de vlag halfstok is het minste wat je kunt doen. In mijn ogen is het gewoon een stukje respect.
Ik herken je gevoel wel. Ik vind het vreselijk wat er gebeurt is, voor de nabestaanden en iedereen die er mee te maken heeft. Maar ik moet ook vooral erg denken aan al die mensen die door geweld omkomen waarvoor geen minuut stilte wordt gehouden, voor wie geen vlaggen half stok hangen. As we speak komen er kinderen om het leven in Gaza, Syrie en welke brandhaard in de wereld dan ook, verliezen mannen hun gezin en blijven vrouwen alleen achter. En zelfs in Nederland gaan geweldsmisdrijven gewoon door en blijven mensen alleen achter. Voor mij voelt dat alles net zo dichtbij en afschuwelijk als het vliegtuig dat uit de lucht gehaald is.
Hier op de basisschool hadden ze het de kinderen al op een "kindvriendelijke" manier uitgelegd. Dus vandaag deden we ook mee aan 1 minuut stilte. En uitgelegd waarom dat was. Dat ging goed.
Om. 1600 omgeroepen in de winkel tot een minuut stilte. Ik vraag om samen met mij. Collega's stil te zijn, zegt een vrouw reken toch even dag potje af kan ik weg. Echt waar. Ik was boos!
Wij zaten in de auto en hebben onderweg dus een minuut stilte gehouden. De vlag hangt hier trouwens ook halfstok. Ik hoop dat we de discussie over andere ongelukken/rampen/aanslagen nu wel even achterwege kunnen laten. Daar kunnen de slachtoffers helemaal niets aan doen namelijk.
Wij waren bij het recreatiepark en ik kreeg de indruk dat wij alleen stil waren. Zo gek....Iedereen deed gewoon zijn ding. Naïef als ik blijkbaar ben had ik gehoopt op een indrukwekkende stilte Maar goed wij waren stil en in gedachten bij de slachtoffers en nabestaanden.
Hier precies zo. Rond 15:50 zijn de lijnen dicht gegaan tot 16:05. Klanten die nog in de wacht staan worden afgehandeld, heb je om 16:00 nog een klant? Dan vraag je om samen stil te zijn of dat je de klant later terug kunt bellen
Ik heb ze bewust niks verteld, heb ook geen minuut stilte met ze gehouden. Grote kans dat mijn dochter volgende maand nog een weekje met haar vader met het vliegtuig gaat. Dan ga ik haar geen verhalen vertellen van neergestorte vliegtuigen en dode mensen etc,.
Nou ik heb mijn zoontje 2,5 jaar gezegd dat hij even stil moest zijn, omdat er een ongeluk met een vliegtuig is gebeurt en we even aan deze mensen denken. Hij is op schoot gekropen en is stil geweest. Hij begrijpt nog niet waarom we even aan ze moeten denken, maar dat hoeft nog niet. Zelfde als met dodenherdenking, op later leeftijd kan je dat uitleggen. Nu simpel uitleggen.
Hier in zwembad waar we vandaag waren werden alle mensen uit bad gehaald en was het bijzonder stil met allemaal kindjes! Kippenvel momentje!!
Ik heb verteld dat er een groot ongeluk is geweest en dat daarbij veel mensen dood zijn gegaan en we om daar aan te denken even stil zijn. Dat het om een neer geschoten vliegtuig gaat vind ik ook niet nodig om een kind op die leeftijd al te gaan vertellen dat is voor ons nog amper te bevatten laat staan voor een kind, hier dus wel mee gedaan met de 1 minuut stilte, waarbij we aan die zielige dode mensen denken (woorden van zoontje).
Je vroeg waarom... omdat het een kleine moeite is. Tevens vind ik jouw vergelijking met een andere ramp hier niet toepasselijk, het is namelijk een aanslag. Ik vind het prachtig dat wij dit als Nederlandsvolk kunnen doen uit respect voor de slachtoffers en nabestaanden. En inderdaad is het verschrikkelijk wat zich op sommige plaatsen in de wereld afspeelt, en met een aanslag zoals deze word je weer even met je neus op de feiten gedrukt want het komt nu toch wel erg dichtbij. Gelukkig kunnen de meeste mensen uit Nederland toch wel het respect en de tijd opbrengen om een minuut stil te staan bij deze verschrikkelijke aanslag. Want wat is nu een minuut, of in deze context een dag, in vergelijking met al deze slachtoffers die in 1 klap weg zijn gerukt uit hun leven?
Wij hebben op het werk met alle collega's ook 1 minuut stilte gehouden. Ook de klanten in de winkel deden mee. En als ik thuis was zou ik het ook doen. Vind het toch een stukje respect.
Ja maar als ik dit zo lees denk ik wel dat er een groot verschil in de denkwijze van onze kinderen zit. Ik kan haar echt niet enkel wijs maken dat er een groot ongeluk is geweest. Die wil precies weten hoe het zit, waarom, hoe dat kan, of er kinderen bij zijn etc
Dit heb ik dus ook. Ik vind het verschrikkelijk, en dat mensen pijn lijden op dit moment vind ik ook verschrikkelijk. Maar ik vind het een beetje te En dan bedoel ik niet de mensen die er nu dichtbij mee te maken hebben he echt niet en je kan me respectloos noemen dan moet je dat lekker doen... Maar ik vind al het oorlogs leed verschrikkelijk! Echt verschrikkelijk en nu lijkt het net alsof alleen dit verschrikkelijk is omdat er zo veel Nederlanders zijn omgekomen.
Nou ik denk dat iedereen dat zelf wel uit mag maken he. Mijn 5 jarige had ik het misschien wel uit kunnen leggen maar ik kies ervoor om dat niet te doen. Ze is misschien wel de enige 5 jarige die er helemaal niks, maar dan ook echt niks vanaf weet. En ik vind het absoluut niet nodig om hier een 5 jarige mee te belasten. Dus nee ik vind niet dat je je kinderen stil hoeft te houden. Ik ben zelf wel stil geweest en had de achterdeur open en naast het indrukwekkende stiltemoment op tv vind ik het heel prettig om daarbij in de verte gillende kinderstemmetjes te horen, want zo moet het leven zijn.
Kunnen we aub een beetje RESPECT hebben... Laat de mensen die wel behoefte aan een minuut stilte of een andere manier van herdenken dit gewoon in vrede doen...zonder oordelen of andersinds gezeik! Hier is gewoon stilte geweest voor zover dat lukt met een kindje van 1,5. Ze moest huilen toen ze mij ook zag huilen. Waarom een minuut stilte? Voor mijn collega die na lang sparen eindelijk haar droomreis met haar gezin ging maken..maar nooit de bestemming heeft mogen bereiken. als ik bedenk hoe hun laatste minuten zijn geweest ik de meest vreselijke film voor mn ogen zie afspelen. Als ik bedenk hoeveel onschuldige mensen die niets met het conflict te maken hebben hun leven op afschuwelijke manier hebben moeten eindigen in een enge horror. En dan de nabestaanden...die zien hoe vreselijke respectloos er met de lichamen en met de bezittingen wordt omgegaan. Die niet alleen het gemis van hun geliefde hebben maar ook een enorme klap te verwerken van de manier waarop....en dan nog de klap van het proces erna. De plaatselijke bewoners die een gruwelijke dood van vele mensen hebben moeten aanschouwen...de lichamen en lichaamsdelen die uit de lucht vielen. De enkeling die hoe moeilijk ter been ze ook waren de spullen en lichaamsdelen die in hun tuin of op hun huis waren gevallen naar de wrakstukken hebben gebracht in de hoop dat de nabestaanden er nog iets aan hebben ter indentificatie. Een minuut stilte om te herdenken waar we nou met zn allen mee bezig zijn. een minuut stilte uit RESPECT
En moeten we maar helemaal niets herdenken en het gewoon maar negeren omdat er ook andere dingen in de wereld gebeuren die niet door de beugel komen? Of moeten we juist dit soort momenten aangrijpen om ons even goed te laten beseffen wat er allemaal gaande is. Ik ben wel erg blij met de onvangst van de lichamen. Eindelijk een klein beetje respect. Vond het vrij onnodig dat men foto's liep te maken. De pers zorgt voor een professionele verslaglegging...als je steun wil betuigen doe je dat in mijn ogen met puur je aanwezigheid en niet zodat je een leuk plaatje op facebook kan zetten. En ja ik en vrijwel al mijn collega's hebben het rouwlintje als profielfoto. Wanneer hij weer weggaat...geen idee. Maar nu voelt het gewoon zeer ongepast om het niet te doen. Er liep vandaag in het centrum een kind van een jaar of 11 met een legerpak aan...heb me enorm moeten inhouden om de ouders niet aan te spreken. Walgelijk
We zijn uit respect ook stil geweest, zelfs mijn dochter die op dat moment in de kinderstoel fruit zat te eten, hield zich aardig stil.