Ik had mijn profielfoto voor een paar uur veranderd. Dit omdat ik me verdrietig voelde en me ver weg voelde van mijn volk. Ik veranderde mijn profielfoto zodat ik me meer verbonden voelde met Nederland. En zodat Nederland weet dat -ook al woon ik ver weg- ik aan hun denk. Dat kun je stom, oppervlakkig of schijnheilig vinden. Ik vond het op dat moment een goede beslissing voor mij.
Ben het nu eens wel met je eens. Ik sta er heel veel bij stil lees alles ben 1 minuut stil, en morgen ook weer. Maar ik denk wel dat heel veel Nederlanders ( andere landen) dit over een aantal maanden "vergeten" zijn en er weer over hele andere dingen geschreven wordt
Wij waren in de dierentuin en waren 1 minuut stil, alles werd even stilgelegd en muziek ging uit. Indrukwekkend!
Het is hier zes uur later dus kinderen lagen al op bed. Ik heb met mijn hele (!!!) internationale vriendenkring één minuut stilte gehouden op mijn initiatief. We hielden elkaars handen vast en de meesten moesten huilen. We waren met dertig man, verschillende achtergronden en verschillende religies. Jammer dat dit niet wereldwijd aan de orde van de dag kan zijn, saamhorigheid en verbroedering tussen alle volken en alle religies. Maar als ik eerlijk ben, ik ben het wel eens met o.a. Sannebec. Ik vind de impact van deze vliegramp wel extra intens...het was een aanslag op allemaal onschuldige slachtoffers die op geen enkele wijze partij zijn in een oorlog. En hoe gruwelijk hard het ook klinkt, mijn ervaring is dat er in het (rijke) Westen anders tegen een mensenleven wordt aangekeken dan in veel oorlogsgebieden, derdewereld landen etc. Zelfs moeders die een kind verliezen gaan de een paar uur later weer over tot de orde van de dag, hebben vaak nog een hele schare kinderen om voor te zorgen. Er wordt gewoon over lijken op straat heen gestapt, mensen worden om niks afgemaakt. Dus hoe verschrikkelijk het ook is, ik denk persoonlijk dat het verdriet en de rouw van o.a. de nabestaanden van de MH17 aanslag 'anders' is dan die van mensen die hun kinderen of ouders verliezen in de 'traditionele' oorlogsgebieden, Afrika en ga zo maar door. Triest natuurlijk dat dit überhaupt aan de orde moet komen, dit 'vergelijk'. Voor mijn gevoel gaat het vandaag en de komende tijd vooral om de slachtoffers van DEZE aanslag, dat is míjn keuze. 😏
Ik was thuis en heb gekeken naar de uitzending. Man was net klaar met werk en stond stil op een parkeerplaats. Dochter is 20 maanden die speelde buiten. Kwam wel af en toe naar binnen om tv te kijken maar echt stil was ze niet.
precies dat wat umm zegt doen wij ook. Wij staan iedere dag stil bij het verdriet en leed in de wereld, soms ver weg, soms dicht bij. nikki88 ik denk juist niet dat het anders is; ieder zijn leed en verdriet om een naaste geliefde, kennis ect snijd door de ziel en doet ongelooflijk pijn. alleen mensen in oorlog gebied hebben geen keus zij kunnen er niet bij stil staan, krijgen geen tijd om te rouwen. Zij gaan niet over tot de orde van de dag maar verder met hun overlevingsstrijd. Zij zullen wel moeten iedere seconde is er die dreiging, angst voor de volgende aanval. continu doodsangst wanneer de zoveelste naasten weggerukt wordt. Ook een moeder in oorlog gebied is kapot van verdriet als haar kind vermoord wordt. Maar zij zal al haar kracht moeten verzamelen om haar andere kinderen te beschermen. ik denk dat je dat niet zo simplistisch kan stellen dat dat " anders" is. Gelukkig kan het overgrote deel van de Nederlandse bevolking zich bijna niet indenken wat het leven met dagelijks oorlogsgeweld voorstelt. Wij behoren in Nederland God zij dank tot een bevolking wat nauwelijks zo van dichtbij geconfronteerd wordt met zo'n rauw leed als deze vliegtuigramp. ik denk dat dat maakt dat het hele land geschokt is en intens meeleeft. Dit raakt zoveel mensen dichtbij, dat de realiteit van de gruwelijke daden die er in de wereld gebeuren echt wordt. ik vond de dag van nationale rouw dan ook mooi en respectvol verlopen.
@nikki: de mensen die de dag ervoor die vlucht hadden vertelden dat op vakantieadres in Jakarta ook uitgebreid gekeken en gerouwd is.
Ik was om 14.00 uur in de Efteling en daar werd omgeroepen, dat ze om 16.00 uur alles gingen stilzetten en 1 minuut stilte in acht zouden nemen. Met het verzoek mee te doen. Ik vind dat mooi. Ik was zelf om 16.00 uur thuis.
hier ook niets verteld hoor.. ik geef ze veel dingen mee.. en vertel ze ook veel.. maar ik vind niet dat een 4 jarige echt alle slechte dingen die er gebeuren hoeft te weten.. voor sommige dingen moet je je kleintjes nog gewoon beschermen zodat ze nog lekker lachend kunnen spelen.. zoals jouw laatste zin.. zo hoort dat
Hier heb ik het wel tegen de kinderen verteld, vooral omdat Jelle nogal een de koppen van de krant leest... En als ik Jelle iets vertel, zit Jitte er bovenop. Ik heb verteld dat het vliegtuig is neergestort. Ik vond het nog niet nodig om te vertellen dat het waarschijnlijk neergeschoten is. Jelle vroeg nog wel hoe dat dan kon en toen heb ik gezegd dat ik dat ook niet weet, dat ze dat noe gaan onderzoeken. Laat mijn kinderen nog maar even in de waan dat de hele wereld pais en vree is... Ze krijgen nog genoeg ellende over zich heen. We hebben met z'n drieën gekeken naar de ceremonie en een deel van de rit naar Hilversum. Tussendoor hebben ze gewoon buiten gespeeld, want de hele ceremonie was echt te lang voor ze. Ze waren wel erg onder de indruk ervan.
Hier ook een minuut stil geweest. Dochter uiteraard niet. Toen de trompet begon te spelen ging mijn dochter dansen. Ik dacht echt cherm ding maar goed dat je t niet weet. Ik ben ook echt van mening dat het niet uitmaakt of je er wel of niet aan mee doet. Of op een ander moment aan de slachtoffers en nabestaande denkt. Het gaat om het gebaar.
Ik vond het ook indrukwekkend om te zien op tv! Ik heb de kinderen in het kort wat uitgelegd en even voor vier uur zijn we naar het huis in de straat hierachter gelopen om 4 rode rozen neer te leggen bij een van de huizen waarvan het gezin niet meer terug komt. Daar hebben we een paar minuten stilte in acht genomen en gekeken naar alle bloemen, kaarten, kaarsen en tekeningen die in de tuin zijn neergelegd. Heel bizar dat het zo dichtbij komt ook al kenden we deze mensen niet persoonlijk...
Ik was gisteren in Blijdorp, daar werd het echt netjes opgepakt. Zelf heb ik er niet zoveel mee, met die precieze minuut. Rouwen/meeleven doet ieder op zijn manier. Blijkbaar was die minuut voor heel veel mensen wél erg belangrijk en indrukwekkend. En dat is wat telt. En dáárom hou je gewoon je mond, als die minuut je niks zegt. Zeker de mensen die langs de weg stonden, vergeten dit niet weer. Al die lijkwagens bij elkaar zijn erg confronterend. En waarom geen minuut stilte voor andere oorlogsslachtoffers? Simpel, het ging om NATIONALE rouw, niet om de internationale rouw. Maakt niet uit dat het 1 minder erg is als het andere, zeker niet.