Hier ook een draagdoek bij de tweede, mocht die er komen. Daar ben ik door het gedoe met dochterlief het eerste half jaar niet aan toe gekomen. Ook lijkt het mij lekker mijn ouderschapsverlof in 1x op te nemen, dus 3 maanden + 6 maanden lekker bij mijn kindjes thuis. Geen gezeik met kolven op het werk ed en volgens mij leer je je kindje dan pas echt goed kennen, lijkt me heerlijk.
Onze dame word binnenkort 1 jaar. Ik denk veel terug aan de begintijd. wat denk ik vaak:"wist ik toen maar wat ik nú weet". Ik zou de volgende dingen anders doen, mits de situatie het toelaat natuurlijk, want elke zwangerschap/geboorte/baby is anders. -Meer "teut-tijd" in de kraamweek -Bezoek op andere tijden, ik kwam namelijk niet aan mijn rust toe. -Misschien geen borstvoeding meer, en anders electrisch kolven. -Baby vaker in de draagzak, toen ik er achter kwam dat het mijn dochter hielp om rustiger te worden, was ze eigenlijk alweer te groot/zwaar. -Voeden als baby het wil, werkte bij onze dochter perfect, wat kwam er toen een rust! -Minder ongeduldig zijn... -Eerder om hulp vragen. Ik vond/vind dat ik het allemaal zelf maar op moet lossen, met gevolg dat je doodmoe word. -GENIETEN! Ik snapte niet waarom iedereen riep dat ik er van moest genieten...ik genoot helemaal niet op veel momenten! Nu snap ik wél wat ze er mee bedoelen. Heb het genieten gelukkig ruimschoots ingehaald!
over de doek, eerste niet, tweede wel dragen. Mijn oudste zegt zelf als ze aandacht wil, baby in de doek (oké baby is nu bijna 1 jaar..) maar dan heb ik letterlijk mijn handen vrij en kan ik gewoon met haar dingen doen! Dus voel je daar niet schuldig over! En het is het beste wat ik heb gedaan voor mn tweede. Verder wel de BV doorzetten (10 maanden gegeven), niet te veel naar anderen luisteren, af gaan op mn gevoel en bewust met mn kindjes bezig zijn. Iedere dag is bijzonder en leuk en gebeurd er weer iets nieuws, ervan genieten, ze zijn zo groot!
Wat ik anders zou doen? Misschien iets minder druk maken om wat anderen van mijn moederschap zouden vinden en gewoon mijn moeder gevoel volgen. Het niet perfect willen doen, niet iedere pasgeborene slaapt door, of eet en drinkt in een vast patroon. Zolang ze groeien en gezond zijn doen we het ergens wel goed Wat ik zeker weer hetzelfde zou doen is de hele kraamweek lekker in bed blijven liggen en me laten verzorgen. Is misschien wat lastiger met de oudste die rond loopt maar de rust heeft me goed gedaan!!!! Verder gewoon blijven vertrouwen op mijn moedergevoel
Wat betreft kraamzorg pak ik weer het maximale. Bij mn dochter moest ik drie dagen ziekenhuis blijven en daarna een week kraamhulp gehad. Heerlijk en ook fijn. Ze hielp me goed door de vervelende bv periode en heb er veel van geleerd. Ben assertief genoeg om om een andere kraamhulp te vragen mocht er geen klik zijn. De week nadat de hulp weg is nam mijn man twee weken vrij en dat zou ik zeker weer doen.
Minder onzeker zijn... Ik ben van mezelf erg stevig, was bang dat ik ons meisje te veel voeding zou geven in het begin... dus was dag en nacht met de klok bezig... Als ze nu een fles krijgt, dan over 3 uur, dan weer over 3 uur, dan is het zo laat.... maar ja.. ons meisje is geen robot, dus mama bedacht dat allemaal en zij deed lekker (GELUKKIG) waar ze zelf zin in had... met als gevolg: elke dag spanningen bij mezelf rondom het eten...
Bij de tweede ben ik meteen met fv begonnen. Dat heeft mij heel veel rust gegeven en daardoor heb ik veel meer van de kraamtijd genoten. Verder probeer ik het meer te nemen zoals het komt. Bij mijn oudste dacht ik dat ik helemaal uitgerust zou zijn tegen de tijd dat mijn verlof eindigde. Het viel mij vies tegen dat dit niet zo was en dat ze nog voor een nachtvoeding kwam. Terwijl ze nog zo jong was, dus eigenlijk helemaal niet gek! Maar om je heen hoor je altijd alleen over doorslapende baby's... Dit keer ben ik realistischer en ook relaxter. Over 3 weken ga ik beginnen en ik denk dat de kleine man dan nog graag 's nachts een voeding wel. Of ik mij daar nou druk over maak if niet, hij komt toch wel Of misschien ben ik na 2,5 jaar ook wel gewoon gewend aan gebroken nachten, dat ik daarom relaxter ben
Oei, confonterend topic. ML en ik hebben het als zo'n verandering ervaren, dat wij geen wens hebben voor een tweede. Wat ik mijn vriendinnen adviseer: - flesvoeding. Ik heb 8 maanden BV gegeven en ging er zo wat aan onderdoor, altijd moe, energie die uit je gezogen wordt, voeden om de 2-2,5 uur, 32 uur werken en 3x per dag in de kolfkamer zitten op kantoor. - draagdoek. Door KS en moeizaam herstel steeds uitgesteld. Nu had het misschien ons allebei geholpen. - slaaptraining. Met 19 maanden gebroken nachten zijn we slaaptraining gaan doen en na 2 dagen sliep onze zoon alle nachten door. Hadden we dit maar veel eerder gedaan. - ouderschapsverlof in 1x opnemen zodat ik me weer mens voelde voordat ik weer ging werken. - direct 24 uur werken / thuisblijfmoeder worden. ML en ik hebben het eerste jaar beide 32 uur gewerkt. Beide werden we gevraagd een baan van 40+ uur in 4 dagen te proppen en beide werden we er gek van. Ik heb een stap terug gedaan in mijn carriere perspectief en mijn man is weer fulltime gaan werken.
Het als zo'n enorme verandering ervaren dat de wens voor een tweede er niet meer is, herken ik wel. Wat voor slaaptraining heb je gedaan trouwens?
Zoë, omdat wij geen tweede willen, geldt voor mij 'wat zou je anders doem bij een tweede' niet. Mijn wil of ervaring is inderdaad geen wet, maar deze ervaringen deel ik zo met mijn vriendinnen. Wat ze ermee doen moeten ze zelf weten. Ik ervaren borstvoeding geven en 32 uur werken als zwaar ervaren en ik had gewilde dat ik daarin eerder andere keuzes had gemaakt. Lichtroze, hier hebben we gekozen voor de slaaptraiming de harde aanpak, om 1900 naar bed brengen en laten huilen als hij wakker wordt. Hij heeft 2x 10 minuten gehuild en slaapt nu door tot half 7/7 uur.
Ervaringen delen is wat anders dan "adviseren".. Overigens alle respect, 8 maanden bv is top, en ik werk zelf ook parttime (zou niet anders willen). Maar ik heb in mijn vriendinnen kring zoveel verschillende types, dat ik echt wel heb gemerkt dat iedereen het voor zichzelf moet ervaren. Mijn workaholic vriendin bijv kan ik prachtige borstvoeding verhalen vertellen, en dat ik blij ben dat ik minder uren werk. Maar voor haar gaat het de fles met kv worden, een geenzins minder werken. Prima, als dat haar ding is