Herkenbaar voor veel vrouwen waarschijnlijk, maar hoe overwin je nu zo'n angst? Het ergste vind ik hier niet de angst zelf, maar ook het niet durven dood doen van zo'n monster. Op die manier moet ik altijd een hulplijn inschakelen of lijdzaam afwachten en het hele spinnengebied vermijden tot iemand mij komt redden. Daarnet ging ik naar buiten met mijn zoon, zit er toch wel een gigantisch monster op het voetpad voor de buren hun huis! Niet alleen ben ik er met een enorme boog omheen gelopen, er bekruipt me nu constant het gevoel dat dat beest hier zal binnen raken op één of andere manier. Maar het gaan plat stampen, nee, daar ben ik veel te bang voor. Herkenbaar voor iemand?
Heel herkenbaar helaas. Als ik het over spinnen heb krijg ik er die nacht ook vaak nachtmerries van. Moet wel zeggen dat het de laatste tijd iets beter gaat maar griezel er nog steeds heel erg van...
Ja heel erg herkenbaar, ik ben echt enorm bang. Als ik ga slapen kijk ik eerst rond of er niks zit. Helaas wonen wij best wel in een spinnen huis en zitten er vaak van die grote huisspinnen. Die dikke zwarte. Hoe vaak die al niet over de vloer zijn gerend hier brrrr Onder mijn bed komen via het raam ook spinnen binnen. Ik krijg er gewoon een paniekaanval van als er eentje op mij zit. Toen ik zwanger was van de oudste lag ik in bed en opeens liep er zo'n langpoot over mij heen. Ik ben met dikke buik en al zo over mijn man uit bed gesprongen, terwijl ik bekkeninstabiliteit had. Daarna de douch in gevlucht en ik kreeg daar een paniekaanval. Ik weet dat spinnen niks doen, maar toch, ik ben er zo bang voor. Net als voor andere insecten. Als mijn kinderen erbij zijn laat ik trouwens niks merken. Ik gil in me hoofd dan, heel moeilijk, maar ik wil echt niet dat hun bang worden door mij. Mijn moeder, oma en tante zijn namelijk allemaal bang en ik heb het van hun.
Volgens mij overwin je een angst (welke dan ook) juist door confrontatie. Maar ja, dat is veel makkelijker gezegd dan gedaan. Gelukkig ben ik niet bang voor spinnen.
Ik ben ook altijd de eerste die de spin zal zien. Altijd als ik ergens kom, het eerste wat ik doe is de ruimte scannen, de muren, de hoeken, het plafond, dat ik zeker ben dat er geen spin zit.
Herkenbaar zeer zeker. Kleine spinnetjes vind ik niet eng. Heb alleen een grote hekel aan die grote zwarte spinnen (rioolspinnen en dat soort engerds). Ben daar echt bang voor. Durf ze niet aan te raken, erbij in de buurt te komen of ze te doden. Dat laatste vind ik, hoe gek ook, zielig voor de spin. Ik kan zelf niet zo'n groot insect doden. Maar ze buiten zetten in een potje, no way. Dan moet ik ze op gaan tillen zeker in een glas met een viltje eronder. Dan ben ik veel te dicht in de buurt van Grote Enge Spin. Ik ga daar echt niet rustig mee aan de wandel hoor. Hier maakt mijn vriend ze dood. (Sorry Grote Enge Spin). Die durft ze ook niet netjes naar buiten te brengen, maar ze dus wel te doden. Of ik zuig ze met zweet in mijn handen op in de stofzuiger waarvan ik de stang zover mogelijk uittrek. Gelukkig sinds een jaar ook weer in het bezit van een kat die er graag mee "mag spelen". Vraag me eigenlijk wel af waarom er zoveel vrouwen zo bang zijn voor die dikke engerds. Ik bewonder ook de vrouwen die er helemaal niet bang voor zijn. Persoonlijk vind ik de grootte van die beestjes eng, alsmede die onafhankelijk van elkaar bewegende lange poten en dat dikke lichaam. BRRRRRR.....
Ik bewonder je echt! Maar ben je dan helemaal nergens bang voor? Bijvoorbeeld slangen, onweer, muizen, dat soort dingen?
Ik herken het. Ik kan al misselijk worden als ik aan een spin denk. Het gaat heel ver. Het is wel ietsjes minder geworden toen ik een spin op mijn zoon zag zitten. Mijn eerste reactie was weg ermee. Alsof mijn kind in groot gevaar was hem ik dat beest opgepakt van zijn arm en fijngeknepen. Kotsmisselijk was ik daarna, heb staan kokhalzen en stond te trillen. Maar hij MOEST weg bij mijn zoon. Sindsdien weet ik dat ik ze kan doden en dat het kan klaar is. Maar ik scan nog steeds de ruimtes als ik binnenkom en als ik weet dat er ergens 1 zit waar ik niet bij kan zit ik niet lekker.
Ik vind ze ook doodeng! Maar doodmaken vind ik ook zielig. Mijn man zet die grote ook niet buiten dus dat doe ik dan zelf. Als ze stil zitten gaat het wel en durf ik er een glas over te zetten, maar als ze dan opeens wegrennen, ieeeee, heb al 2x van schik het glas kapot laten vallen. Onze kat was laatst ook met een pluisje (dacht ik) aan het spelen. Hij liep weg en ik wilde het oppakken en toen ik het bijna vast had zag ik dat het een spin was... ik zat echt tegen het plafond! Op zo'n moment kan ik me echt niet inhouden haha...
Nou mij hoef je niet te bewonderen hoor, ik durf ook geen confrontatie aan met mijn angsten. Vandaar ook dat ik zei dat het makkelijker gezegd is dan gedaan, haha. Ik heb helaas best veel angsten. Ben als de dood voor alles wat met vuur(werk) te maken heeft dus ik gebruik geen lucifers om het gas aan te steken bv. en vanaf midden december durf ik haast niet meer naar buiten. Vanaf een paar dagen voor de jaarwisseling kom ik écht hoe dan ook niet buiten! Verder ben ik echt bang voor clowns en van die verklede poppen, maar daar word ik gelukkig niet echt mee geconfronteerd, het is makkelijk om zioiets te ontwijken gelukkig. Vroeger was ik ook nog eens doodsbang voor sneeuw, maar daar ben ik overheen gegroeid. Krijg alleen nog een soort van rillingen als ik een sneeuwpop zie, en van die sneeuwhuisjes durf ik eigenlijk ook niet aan te raken. (Dat ik een aantal 'vreemde' angsten heb komt doordat ik een vorm van autisme heb trouwens.)
Ik ben inmiddels zo ver dat ik langpootspinnen durf dood te slaan met een pantoffel of iets dergelijks, maar niet als ze boven ooghoogte zitten. En ook niet als ze in een hoekje zitten waar ik niet weg kan als dat beest het in zijn minuscule lijf haalt om mij aan te vallen... Ik durf een glas of bakje over zo'n dikke zwarte spin te zetten als ik alleen thuis ben. Helaas werkt dat alleen als hij op de grond zit. Verder heb ik van mijn man een of andere spuitbus gekregen die hij altijd gebruikt om boten mee in te spuiten. Dat zorgt ervoor dat de spinnen doodgaan en het werkt 6 weken. Als je dat op een spin spuit, valt hij na 3 seconden dood neer... Ik sta dus dan al klaar met een glas, spuit op die spin op de muur, hij valt naar beneden en ik zet er razendsnel het glas overheen... Mijn man mag dan later de lijken opruimen... En rationeel weet ik best dat zo'n spin niks doet, dat het een nuttig beest is, dat hij mij echt niet aan gaat vallen en dat mijn voet op die spin er echt voor zorgt dat hij dood is... Maar ik kan er echt niks aan doen, de haren in mijn nek gaan omhoog staan als ik zo'n beest zie...
Hier ook eentje met een spinnenfobie. Vooral huisspinnen! Ik heb geen angst voor spinnen die buiten zijn en kan lekker relax naar een kruisspin kijken als die zijn web aan het maken is. Maar huisspinnen! Ik bevries gewoon, ga zweten, snel ademen,... Ik ontwijk die kamer dan ook. Hou dat beest in de gaten tot mijn vriend thuis komt en als de buren thuis zijn dan bel ik hun. We hebben ook een hele grote glazen vaas en die durf ik soms wel over die spin heen te zetten met hartkloppingen maar dan moet dat mormel ook juist goed zitten pfff Elke ochtend kijk ik eerst goed rond in alle kamers in huis voor ik er binnen kom. Zo erg is het!
Ik ben ook als de dood voor spinnen. Ik dacht ook dat de confrontatie het beste middel zou zijn, maar dat is niet gelukt (op vakantie een vogelspin op m'n arm laten zetten). Mijn angst is vooral ontstaan bij mijn ouders thuis. We woonden een beetje achteraf en daar zaten van die gigantische grote zwarte spinnen. Het kwam vooral in de zomer vaak voor dat ze in de handdoeken zaten in de badkamer. Ze dreven ook wel eens in het grote zwembad en ze zaten in het grasveld onder de vlonder.
Ik denk dat dat bij mij ook niet zal werken. Ik denk dan dat die vogelspinnen tam zijn en volgespoten zit met een slaapverwekkend middel En een vogelspin is geen huisspin
Zo herkenbaar! Als er een spin op me zit, ga ik hysterisch huilen als een klein meisje. Wil er graag vanaf want ik wil mijn zoontje die angst niet meegeven maar ik zie nu al op tegen de dag dat hij naar me toe komt en zegt: 'kijk eens mama, voor jou!' En dan een (hopelijk geplette) spin in zn handje heeft.
Een maand geleden zelfs 2 dikke blauwe plekken gehad door een spin. Ik stond buiten en zag op mijn mouw iets zwarts. Een spin!!! Huisspin! Ik stond te zwieren en te zwaaien, heb die ipad op de tafel gegooid. Mezelf keihard gestampt en toen lag ik op de grond,... Zegt dit genoeg? Haha
Hoe herkenbaar! Vreselijk vind ik die beesten! Hooiwagens vallen op zich nog wel mee (kom d'r niet aan hoor!, maar die zitten me niet direct in de weg), maar die andere, met een dik zwart lijfje (hoe klein ook), daar griezel ik van! Een hele tijd geleden kwam ik nietsvermoedend onze douche binnen en toen zat er zo'n griezel op de handdoek die op de grond lag... Denk dat hij in diameter toch wel zo'n 3 à 4 cm was (echt best groot dus). Een andere keer was ik alleen thuis en een beetje moe; wilde op de bank even een dutje gaan doen. Kom ik er dus achter dat er zo'n 'zwarte lijve'-spin op het plafond zit. Zelf kan ik er niet bij, maar heb geen oog dichtgedaan, en gekeken naar dat beest terwijl hij een marathon liep over het plafond... Mijn vriend is er gelukkig niet bang voor (sterker nog, hij noemt ze allemaal "Egbert") en pakt ze, met behulp van een glazen pot zo op en smijt ze het raam uit. Brrr!!
whaaa hier net zo hoor, als de spin op de muur zit en niet loopt vind ik het prima, maar dan alleen als hij blijft zitten waar hij zit. Als hij gaat lopen moet hij weg. Kan zo'n beest echt de hele avond in de gaten houden. Ik durf wel de stofzuiger te pakken met de stang op de langste stand om de spin op de zuigen maar zet dan wel heel gauw de stofzuiger buiten want ik ben altijd bang dat de spin er weer uit loopt en me aanvalt omdat hij boos is (net als een wesp) Mn vriend moet dan de stofzuiger leegmaken en schoonmaken Gelukkig neemt hij me serieus, heeft 1 keer een grapje uit willen halen maar ik gilde toen zo hard dat hij het verder wel uit zn hoofd laat... Ik kan achteraf ook echt even zitten janken van de schrik soms!
heel herkenbaar, durf ze gelukkig wel te doden, met veel zweet op mijn rug en angst...zo gek, want torren enzo durf ik op te pakken naar te kijken doet me helemaal niets, maar spinnen....aaaarghh. maar eerst durfde ik ze ook niet te doden, ondertussen als het een grote is spuit ik er eerst met glassex, wc verfrisser of haarlak naar dan weten ze ff niet waar ze zijn en kun je ze makkelijk doden!