Ervaring van mijn zusje die twee weken geleden is bevallen. Ze lag heerlijk te spacen op de remifentanyl en ze heeft urenlang het gegil van de dame naast haar moeten aanhoren: Ik wil dooooooooood! Ik wil dooooooooood! Zo...nu wachten tot een zp lid zichzelf herkend en denkt: shit, dat was ik!!! hahaha Ziekenhuis in Ede....
Er was met mij afgesproken dat ik ook remifentanyl zou krijgen, maar toen ik moest bevallen kreeg ik te horen dat ze er opeens niet mee werkte Ik heb dus ook geroepen ik wil doooood! Je moet me NU dood maken! Haha Maar ik was het niet
Mijn bevalling was zeker memorabel. Duurde 22 uur en moest heull lang persweeen wegzuchten. Op gegeven moment hoor ik vk tegen kz zeggen: 'haar bekken is te smal'. Waarop ik uitriep 'ik hoor jullie wel hoor, breek het maar!'. Tegen het einde had iedereen zowat de hoop opgegeven. Het ging ook al langer niet lekker met beeb en het team stond al op de gang klaar. Gevreesd werd voor een spoed-ks. Mij maakte het al niet meer uit, blijkt uit mijn reactie: 'haal maar een kettingzaag!' Gelukkig is het me bij de laatste poging alsnog zelf gelukt Verder zei ik al uren dat ik naar de wc moest voor een nr. 2. Maar dit werd weggewuifd onder het mom 'persdrang'. Nouhou..die persdrang was er inderdaad. Maar die werd dus echt niet alleen door beeb veroorzaakt. En dat hebben ze geweten! Neh neh...moet je maar luisteren. Eigenlijk ben ik de hele helse bevalling heel nederig geweest. Behalve tijdens het hechten. 'Dat voel je nauwelijks, als je baby bij je ligt, heb je alleen daar maar oog voor'. Uhuh...het kostte me al mijn zelfbeheersing om hard in het laken te knijpen...en niet in mijn baby. En ik vloekte alles bij elkaar. Ook leuk, de bevalling was echt hels. Alles erop en eraan. Maar ik kan niet tegen naalden. Moest toch aan het infuus en heb zelfs een ruggenprik gehad. Geen kik gegeven! Maar toen men de ochtend nadien 1 miezerig buisje bloed af moest nemen ging mevrouw bijna tegen de vlakte. Held Maar echt, dames die nog mogen... het is alles waard en je vergeet echt de pijn. Dus geen zorgen, alles komt goed!
Haha Dobbie, herkenbaar.. Ik weet nog dat het enige wat door mijn hoofd schoot bij dat hechten was: "Niet in mijn kind knijpen, niet in mijn kind knijpen" Dat hechten is me meer bijgebleven dan de weeënpijn Gelukkig had ik er maar 4
Ik was een beetje ingescheurd en moest gehecht worden. Ik weet niet waarom, maar ik zei tegen de gynaecoloog: "niet te strak hechten hoor." Hij antwoordde: "Nee, ik doe het precies zoals het was." Waarop mijn man als grap vroeg: "Hoe weet je dat?" Vond de gynaecoloog niet zo grappig Oh en er waren twee studentmeisjes aanwezig tijdens mijn bevalling. Tijdens de weeën zei ik tegen ze: "het is maar goed dat jullie geen nederlands spreken, want ik ben enorm aan het schelden". Ik heb dingen gezegd, waarvan ik achteraf denk: oooohhhh had toch je mond gehouden!
Nadat ik anderhalf uur thuis had geperst moest ik naar het ziekenhuis omdat de persweeën afzwakten. In het ziekenhuis dachten ze dat ik wel helemaal uitgeput moest zijn van het persen, de vacuümpomp werd al naar binnen gereden. Gelukkig was mijn eigen verloskundige mee en die heeft (blijkbaar, ik heb het niet mee gekregen) heel boos tegen de dienstdoende gynaecoloog gezegd dat ze dat ding héél snel uit de kamer moest rijden, we gaan het gewoon zelf doen! Een zeer meelevende (zucht..) verpleegkundige dacht dat het voor mij wel fijn zou zijn als ik kon zien dat het persen echt effect had en hield een spiegel voor de 'uitgang'. Nou dat had van mij echt niet gehoeven, het enige wat ik kon denken was: dat gaat NOOIT passen! Bij de volgende perswee vroeg ze of ze de spiegel er weer voor moest houden, toen heb ik heel wanhopig "nee alsjeblieft niet!" geroepen. Ze was ook heel snel weg ineens.. Op het einde bij de laatste persweeën masseerde de verloskundige steeds een randje weg, dat was zó fijn! Toen ze even haar hand weghaalde zei ik, ik weet niet wat je aan het doen was maar dat moet je blijven doen! Mede dankzij haar ben ik er zonder kleerscheuren vanaf gekomen (Y)
Ik mag voor de derde keer m'n verhaal doen. Eigenlijk is het gewoon heel kort want na 1,5 uur ben ik fijn thuis bevallen van ons meisje. Het enige was dat het zo snel ging, de vk er nog niet was toen de weeen ineens omsloegen in persweeen, m'n vliezen braken en ik het hoofdje van mijn dochter al tussen m'n benen had zitten... Ik zei tegen m'n vriend dat hij haar moest aanpakken en bij mij op m'n borst moest leggen. Vk kon toch elk moment komen. Maar hij zei letterlijk "niks ervan, je houdt haar maar binnen want dat durf ik niet" Hij sloeg ook letterlijk een kruisje toen de vk nog geen halve minuut later voor de deur stond en zij onze dochter nog op kon vangen haha. Het heeft hem weer een paar jaar van z'n leven gekost maar ik moet er toch best om lachen als ik er weer aan denk
Hahaha, ik kan me voorstellen dat hij het eng vindt Maar ik moet er eigenlijk stiekem ook wel om lachen.
Genant niet, memorabel wel.... Ik was zwanger van ons eerste meisje en ze is uiteindelijk 2,5 week te vroeg geboren. 3 weken voor de bevalling kwamen ze erachter dat haar groei terugliep en daarvoor heb ik 2 weken iedere dag een ctg gehad. Niets aan de hand en alles verliep verder goed. De week voor de bevalling hoefde ik niet meer dagelijks te komen, maar een week later weer voor controle (tenzij ik geen leven meer zou voelen oid). De donderdagavond ervoor zijn we nog naar de sporthal geweest om ons badmintonteam aan te moedigen. Daar kreeg ik wat last van mn rug, maar goed... 37,5 week zwanger en dan zitten op die harde bankjes... t zal daar wel van komen. 's nachts prima geslapen en 's ochtends nog steeds wat last en wat trekkerig gevoel in mn buik... t zal wel... om 9 uur bij t opstaan wat licht bloedverlies dus toch maar ff gebeld, ondanks dat we om 11 uur een afspraak hadden staan. We mochten iets eerder komen voor een ctg. Deze gaf wel wat buikactiviteit aan maar nog geen weeën. Dat wat ik voelde kon ik dus inmiddels plaatsen als voorwerk... Toen de wachtkamer in wat een uur duurde. Inmiddels wel wat meer last, maar niets regelmatig en totaal niet te plaatsen als weeën. Inmiddels was t 1 uur ofzow voor we aan de beurt waren. De VK wou eerst maar ff kijken of mn baarmoedermond al aan t verweken was gezien t voorwerk, dan kon ze ook meteen bepalen wat ze zou gaan doen adhv. de uitslag vand e echo die we nog zouden krijgen. Nou die echo was niet nodig want ik had al 7 cm ontsluiting! Dus op naar de verloskamers... Daar weer aan de ctg en ondertussen ging mijn vriend de tas halen en ff familie op de hoogte brengen (zouden we eigenlijk niet doen, maar ze waren aan t wachten op de uitslag van de controle en dat liep natuurlijk giga uit). Ondertussen hebben ze bij vanalles tegelijk gedaan. Infuus zetten, bloedprikken, in rap tempo alles klaar zetten en toen mijn vriend er weer was mn vliezen breken. Ik kreeg geen persweeën maar moest op eigen kracht wel gaan persen. 5x en toen moest de kleine eruit, want haart hartslag zakte weg... en ze waren bang dat ik shock zou raken want ik had enorm veel pijn. Ze wilden dus een katheter plaatsen, de vacuumpomp zetten en bij de kleine elektroden plakken... nou dat lieten we niet meer toe... 2x persen en ons mooie meiske was er! Tussen het breken van de vliezen en de geboorte zat 8 minuten!!! Paar minuten later was ook de placenta er... voor mijn gevoel werd die er gewoon uitgetrokken Ben bijna volledig uitgescheurd maar dat is super goed gehecht! Had een top zwangerschap met ff een hel van een bevalling en ben daarna weer net zo verder gegaan als ervoor. Was super te pas en nergens last van! En we hebben super dochter!
Jaaa, ook ik mag hier wat plaatsen. Ik ben afgelopen maandag nacht thuis bevallen. Ging allemaal goed en vrij snel. Ik ben binnen 30 minuten van 5 cm naar 10 cm gegaan. mn vliezen braken, dus ik werd suoermisselijk. Met een boogje over mijn man heen gekotst die we even daarvoor wakker hadden gemaakt. (toevallig die dag dubbele dienst gedraaid, dus hij was bekaf..) en tijdens de weeen heb ik tegen mijn moeder gezegd dat ze uit haar mond stonk. ze stond naast me en pufte mee , maar recht in mn gezicht, haha. achteraf om gelachen en zij op dat moment met de VK al. Oh en ik heb vaak sorry gezegd. VK was net binnen en de eerste wee die zij meemaakte ging ik op handen en voeten op de bank zitten met m'n billen naar haar toe... (gelukkig nog ondergoed aan) VK maar tegen me zeggen, stop met overal sorry voor zeggen. Je doet niks verkeerd. en ik... sorry.. hihi
Ik zit inmiddels alweer twee dagen na mijn uitgerekende datum en heb ff een paar leuke verhalen nodig! Wie helpt me!
Ik heb bij de bevalling van de jongste ook zooo vaak sorry gezegd. 'Oooh, sorry, het is nog maar net begonnen en ik ben nu al aan het zeuren! Sorry!'
haha ik heb juist achteraf sorry gezegd! Ik vond zelf dat ik nogal lelijk had gedaan. Maar ik was 33u bezig en heb me een partij verloskundige gezien.. Iedere x een nieuwe en ik maar zeggen: blijf jij bij mij totdat hij er is? Ik wist dat ik een groot kindje zou krijgen maar na de bevalling ging het slecht met ZL. Apgar van 2. Ik hoorde ze roepen waar blijft die kinderarts?! Toen ze wilde starten met hartmassage kwam ie gelukkig. Hij naar de Couv, ik naar de uitslaapkamer. Ik vroeg aan de dienstdoende verpleger (wat overigens een zeer knapperd was hihi), zou je willen bellen en vragen hoe zwaar hij is. Hij belt; en ik hoor hem zeggen; 4570gr. Ik schreeuw door die uitslaapzaal: NONDEJU! haha zelfs aan de andere kant van de telefoon hoorde ze me... Woeps, slecht voorbeeld hihi
Ik wilde tijdens het persen even kijken naar het hoofdje. Wat ik zag was een ovale 'streep' met gelig haar/huidsmeer. Ik zeg: het lijkt wel een cavia Dat moet ik nog horen Verder ging de bevalling super snel eigenlijk. 18.30 uur braken mn vliezen en de hele nacht daarop onregelmatige weeen gehad. Om 7 uur was de vk er, die heeft de ontsluiting niet gecheckt ivm de gebroken vliezen. Maar ik had geen ene wee meer dus ze zei, je bent nog niet aan het bevallen, ga maar douchen en even wandelen Maar toen ze net weg was begon het serieus te worden en ik wilde echt niet gaan wandelen. Zag me zelf al elke 2 minuten stil staan en puffen haha. Om kwart over 11 ging ik onder de douche omdat de weeen wel erg rap op elkaar kwamen. En ik wilde perse 12 uur halen, want dan zouden we telefonisch contact met de vk hebben... Maar ik zat net heerlijk te ontspannen toen ik persdrang kreeg. In paniek mn man geropen (die wilde ik absoluut niet om me heen hebben tijdens de weeen) maar die hoorde mij niet. Zat heerlijk op zolder sigaretje te roken Toen ik ging krijsen hoorde hij me pas haha kan hier nu echt om lachen maar in de kraamweek heb ik er een paar keer erg om gehuild, t voelde toen heel traumatisch! De vk was er in no time en bleek idd 10 cm te hebben, dat had ze niet verwacht. Om 12 uur mocht ik gaan persen en om 13 uur was onze prachtige zoon er! Die huilde al voor hij er helemaal uit was en plastte meteen met een boog het bed nat
Heel gênant, ik hoop dat ik deze gyn. nooit meer tegen kom anders krijg ik spontaan weer een rood hoofd.... Ik had een ruggenprik gehad, dus na de bevalling was ik nog helemaal ''verlamd'' ..alles is dan verlamd... je kan bijv. je plas niet ophouden en zo ook : JE SCHETEN NIET !!! Omygod.. haha ik liet een onwijs harde scheet, recht in haar snuffert toen ze bezig was met 1 van mijn 19 hechtingen !! OEPS SORRY !! .. ik kon er natuurlijk niks aan doen, die controle had ik gewoon nog niet terug We lagen allemaal in een deuk maar ik schaamde me natuurlijk dood,gelukkig kon ze zelf ook heel hard lachen..ze had wel erger meegemaakt zei ze , gelukkig stonk hij niet Dit is toch wel een van de gênantste dingen die ik heb meegemaakt in me leven, maar goed na uren lang met je benen wijd gelegen te hebben, 10 gyns die je die dag getoucheerd hebben.. was dit wel de kers op de taart Nu kan ik er nog om lachen, had ze maar geen gyn. moeten worden