Nou de eerste beste vrouw die met verlammingsverschijnselen en een open rug wil ruilen mag zich melden.. Het enige wat mij opvalt is dat het tegenwoordig vaak draait om geld en status, en echt niet iedereen die werkt doet dit puur om het hoofd boven water te houden. Het lijkt wel alsof wanneer je niet werkt dat je dan onderontwikkeld of wat dan ook bent. En daar ben ik het niet mee eens. En zelfs al zou ik kerngezond zijn dan nog zou ik liever thuis met mijn kinderen zitten. En dat heeft in mijn geval ook zeer zeker met cultuur te maken.
Sorry maar dik verhaal gaat over een lul van een vent en niet over huisvrouw zijn. Huisvrouw is geen beroep, het is geen kunst maar het betekent wel werk. Ik begrijp zelf niet dat mensen daar heel druk mee kunnen zijn maar ja...als je om 5 uur gaat opstaan voor die lapzwans van een kerel... wie weet. Je hebt werk aan je huis maar dat is het ook wel. Kinderen moet je samen opvoeden of je nu thuis bent of niet.
Tuurlijk wil niemand ruilen met iemand die een handicap heeft en daarom thuis moet blijven.... En ja, ik ben zo'n werkende vrouw die het zeker niet voor het geld hoeft te doen. Mijn man zit in de raad van bestuur van een groot bedrijf en verdiend belachelijk goed. Ik heb zelf ook een leidinggevende positie bij een grote instelling en mag ook niet klagen over mijn salaris. Daar zijn wij heel dankbaar voor. Maar dat wil niet zeggen dat bij ons alles om status draait, integendeel. Oke we hebben straks als ons humpie er is een fulltime hulp in huis, we hebben een tuinman, ja dat is waar. Maar dat is niet ons doel in het leven, we houden van ons werk, allebei. En zonder ons werk zullen we beide niet gelukkig zijn.... Het is dus een status van geluk! Neemt niet weg dat ik ook respect heb voor thuisblijf moeders en vaders
Ik bedoelde het ook helemaal niet verkeerd, maar blijkbaar mag je hier niet je mening geven zonder afgekat te worden. Ik moet niet thuis zitten, ik vind het gewoon fijn. Mijn punt was gewoon dat er vaak raar wordt gekeken als je zegt dat je bewust huisvrouw bent. Alsof je dan dom bent of uit de middeleeuwen stamt. En er is niets mis met hardwerkende vrouwen maar ik vind dat huisvrouwen ook niet ondergewaardeerd moeten worden.
Ik ben ook huisvrouw. En ik ben mijn vriend er onwijs dankbaar voor dat ik dat kan zijn. Dat ik elke dag van mn dochtertje kan genieten! Ik sta niet op 5 uur op en als de kleine dame op bed ligt zit ik (soms na afwassen en miss even stofzuigen dan) ook voor de tv. Ik doe op een dag genoeg, maar plan het zelf in. Ik voel me vrij, iets wat ik een mn vorige relatie nooit heb ervaren. Ik ben een blije trotse huismama! Niet omdat ik niks kan maar omdat ik dit kan!
Het is allemaal een keuze... Ik kies ervoor ( omdat het kan) om thuis te zijn zo lang de kinderen klein zijn. Persoonlijk zou ik er niet voor kiezen om een ander voor mijn kind te laten zorgen...maar ik heb wel respect voor mensen die daar wel voor kiezen. Want...uiteindelijk moet je doen wat voor jou fijn voelt en goed is voor het kind ( uiteindelijk is een kind gebaat bij een moeder en vader die goed in hun vel zitten doordat ze keuzes maken waar ze gelukkig van worden)
Nou zonder mijn man af te vallen doet hij nooit wat in het huishouden en ook niks qua verzorging van de kinderen. Hij speelt wel met ze.
Wat een gemiep weer! Sorry hoor, maar ik word echt helemaal simpel van iedere keer die strijd wie het moeilijker of zwaarder heeft en wie er 'beter' is! Wat boeit het jou nou of iemand werkt of thuis is?! Je hebt er zelf toch geen last van? Ik zou er ook niet aan moeten denken om tbm te zijn en zo zullen er ook een hoop vrouwen zijn die niet snappen dat ik 32u pw wil werken.. Prima toch? Ik snap niet waarom iedere keer diezelfde discussie weer begint, men zal het er toch nooit over eens worden...
Precies, zijn net zulke discussies als je kind tot een jaat of 6 nooit een snoepje geven en met 9 maanden bij de mac zitten met een kipnugget. Of mensen die hun gezin wel klaar vinden met 1 kindje of gezinnen die met 8 nog niet compleet zijn.. Who cares
Ik ben dus zo'n uitkeringstrekker...niet van harte, maar helaas werkt mijn lijf niet mee.. Ook ben ik alleenstaande ouder.... Ik ben blij voor de vrouwen die niet weten hoe dat is, of hoe dat voelt. Ik zou dolgraag een vrouw/moeder zijn die kan zeggen dat ik mezelf financieel red zonder hulp. Ik heb me hier lang minderwaardig over gevoeld, het idee dat mensen op je neer kijken is verschrikkelijk. Dus ik ben op school gaan helpen naar wat ik aankan. Ik heb moeite met mensen die denken dat het luilekkerland is met een uitkering en kinderen die je alleen moet opvoeden.. Tot iemand tegen me zij, wees blij dat je je kinderen kan opvoeden, wat denk je van thuismoeders die ervoor kiezen..ja dat is dan een luxe...wees niet zo hard en streng voor jezelf. Ik hoop dat dat nare gevoel ooit bij me weggaat, of dat ik een leuke vent tref dat ik ook de keuze krijg..
Tja ik werk partime en doe daarnaast alles wat een huisvrouw ook doet . Gelukkig ervaar ik het absoluut niet zo!
waarom doet een werkende vrouw alles dubbel??? In de tijd dat zij werkt vallen er toch geen bekers om of kruimels op de grond of gaat er niemand naar de wc (ervan uitgaande dat de man ook werkt) en als het om een werkende moeder gaat...waarom doet die alles dubbel. In de tijd dat zij werkt, geven toch anderen haar kinderen te eten, spelen met hen, verschonen ze en leggen die op bed.
Ik vind deze tekst zowel een belediging voor de thuisblijfmoeder als de werkende moeder. Echt zwaar overtrokken.
Ik denk wel dat veel vrouwen meer uren maken, omdat ze (buitenshuis werkend of niet) vaak eerder beginnen en langer doorgaan. Maar dat is natuurlijk niet altijd zo. Ik vind het thuis zijn erg pittig en heb graag een baan buitenshuis. Dat is vaak veel meer duidelijk, dan het thuis zijn. Daar moet je vaak veel meer de eigen regie voeren. Maar goed, zo is ieders ervaring anders. En ts, als jij dat zo voelt is dat toch jouw goed recht? Misschien vinden sommigen het niet waar of overdreven, dat mag. Maar ik moet zeggen dat ik sommige reacties ook overdreven vind. Niet op alle slakken zout leggen. Ts had vast niet het plan om zo'n discussie te starten of zelfs mensen te beledigen zoals sommigen het blijkbaar opvatten. Relax...!
Ik denk niet dubbel, maar er wordt natuurlijk nog steeds gekookt, gedoucht, gewassen etc. als je werkt. Persoonlijk vind ik dat ik veel meer tijd heb nu ik thuis ben en dat er nauwelijks extra werk is qua huishouden. Ik stofzuig, dweil of poets in ieder geval niet meer. Ook moet je als je werkt veel meer plannen. Nu denk ik vaak ach dat komt morgen wel.... Wat ik wel een verschil vind is dat ik veel minder van mijn man verwacht. Als we beiden werken is het niet meer dan normaal dan we samen het huishouden doen, maar nu ik thuis ben heb ik daar zelf voldoende tijd voor. De zorg voor de kinderen komt er natuurlijk wel bij, maar goed daar ben je ook niet continue mee bezig. Ik in ieder geval niet .
Volgens mij is het haar tekst niet hoor?! Ze heeft het ergens vandaan geplukt. Hert is vermoedelijk geschreven door een nogal gefrustreerd vrouwenmens.
Ik vind dat er soms wel neerbuigend wordt gedaan over een thuisblijfmoeder, want behalve het huishouden houd zij ook meestal alle afspraken (ha/tandarts/zwemles/sportles etc.) verjaardagen/feestdagen bij. Ik zou naar zoals ik denk niet fulltime huismoeder kunnen zijn, ik was blij dat ik na de zwangerschapsperiode weer ging werken. We hebben wel bewust mijn werktijden gecombineerd buiten de werktijden van mijn man, zo dat er altijd 1 thuis is. (ik ga trouwens echt niet om 5u. uit bed om het huishouden te doen, half 7 maar eerder niet) Als ik werk zijn de kinderen thuis bij mijn man en wordt de wc dus ook gebruikt enz. En als thuisblijfmoeder kun je poetsen wanneer het je uit komt (bij wijze van) (al hoe wel mijn sz 's nachts gaat strijken, schoonmaken van de kantine, enz. maar dat is na mijn mening een gebrek aan planning)