Vanaf wanneer ging of gaat jullie man of vriend je helpen? met bijvoorbeeld huishoudelijke dingen, boodschappen, zware dingen tillen enzo? en moesten jullie daar echt om zeuren of ging het gewoon een beetje vanzelf?
Hij doet normaal al de helft van het huishouden. Op een geven moment (na een week of 25 denk ik, maar ik heb een bijna probleemloze zwangerschap tot dusver) ging ik hem steeds meer vragen om dingen over te nemen. boodschappen idd hoewel ik die ook veel bij de AH bezorgservice bestel, koken (ik doe dan snijwerk zittend aan tafel), was in de machine doen en neerzetten zodat ik het kan ophangen. Dat soort dingen. Wij kijken gewoon naar wat me lukt en wat niet. En hij klaagt eigenlijk nooit, hij is blij dat hij wat voor me kan doen.
Toen ik net zwanger was hielp me vriend me al omdat ik veel moe en ziek was . Nou helpt die sowieso wel uit zich zelf maar toen zei die echt letterlijk als ik vrij was in de middag : mop ga maar even slapen ik stofzuig zo wel. Toen had ik een tijdje energie voor 10 en zin om alles te doen. Dus hele tijd niks. Nu helpt die wel weer wat meer vooral inderdaad tillen of spullen pakken die op de grond staan (heb moeite met bukken) Vanochtend samen hele huis gedaan samen is ook echt fijn! Nu moet ik er bij vertellen dat mijn vriend eigenlijk beetje ADHD heeft en niet echt stil thuis kan zitten altijd bezig wil zijn. Schoonmaken of stofzuigen vind die niet erg. Wel de grovere dingen zeg maar (zuigen , ramen lappen dat soort dingen) hij is niet van de was ophangen of strijken haha. Maar goed ik ben al heel gelukkig dat hij me zo helpt.
Ik was de eerste weken heel moe en misselijk, dus toen heeft hij al meer geholpen met dingen. En sinds een paar weken weer meer last van oa lage bloeddruk en de warmte, waardoor hij ook weer wat meer doet. Daarnaast slaap ik al een paar nachten ontzettend beroerd, waardoor hij me ook wat meer ontlast overdag zodat ik kan rusten (scheelt wel dat hij vakantie heeft nu).
Ik vraag me af vanaf wanneer het normaal is eigenlijk en hoe jullie mannen met dingen om gaan zodat ik een beetje kan vergelijken en me afvraag of het normaal is als ik nu al iets van hem vraag. ik doe namelijk nog al het huishouden, 2 honden en mest dagelijks de stallen van onze paarden uit maar krijg nu wat last van mn bekken en schaambot. Hij helpt af en toe wel, maar alleen als ik erover doorzeur en dat een paar keer per dag herhaal. Dus vroeg me af hoe dat bij andere gaat.
Hangt heel erg van je zwangerschap Af, maar al vroeg je het met vier weken joh, als je hem nodig hebt dan moet hij je toch helpen?
Euhm niet haha.. We gaan alleen deze week wel even met de auto grote boodschappen inslaan omdat dat een beetje lastig is alleen met een buggy.
De mijne heeft zich vanaf dag 1 in het hoofd gehaald dat een zwangere vrouw niets kan ofzo... Soms moet ik echt hem eraan herinneren dat ik zwanger ben, niet ziek... Hij neemt me alles uit handen, mag niet stofzuigen, niet met boodschappen slepen, de hond niet zelf uitlaten, etc...
Heb in m'n 32ste week nog de stopcontacten van de nieuwe aanbouw aan lopen sluiten (op mn knieën ). Deze zwangerschap ga ik me lekker lopen vertroetelen. Maar vanaf 20 weken ging hij wel mee boodschappen doen zodat ik geen zware dingen hoefde te tillen. Ik ga verder met arya mee, hangt van je zwangerschap af, als je hem nodig hebt moet hij je gewoon helpen. En de meeste mannen doen het met plezier je moet het meestal alleen wel vragen.
Mijn vent doet bijna al het huishoudelijke, ik doe alleen de was. Normaal doet hij al veel, werken beide onregelmatig dus beide veel tijd. Boodschappen doet hij nu ook, ik mag niet meer tillen. Hier hoef ik niks te vragen, vk heeft gezegd wat ik wel en niet mag en daar was m'n vriend bij en helpt super!
Mijn kan doet al meer in huis sinds ik zwanger ben. Nu doet hij bijna alles in huis omdat ik BI heb en veel minder kan. Ik mag van hem ook veel minder. Ook omdat ik nog teveel wil en soms ook teveel doe. Ik ben heel blij met mijn man!
Dat lijkt me heel pittig, dus ik zou met hem om de tafel gaan om te kijken of hij je structureel met dingen kan gaan helpen (dus van je overnemen). Lijkt me niet reëel dat jij met 38/40 weken nog het volledige huishouden plus stallen uitmesten etc moet gaan doen, en na de bevalling ben je ook even uit de running. Dus hij zal hoe dan ook aan de bak moeten. En ja, dat gaat hem extra tijd kosten, maar goed, jij doet de baby al he?
Dat is ook nog een goede, dat je samen met man en verloskundige overlegt wat haalbaar is en wat niet. En kijk goed uit met je bekkenklachten, niet doorlopen tot het niet meer gaat, maar al eerder ingrijpen.
Mijn man helpt altijd al veel mee, hij stofzuigt sowieso al bijna elke dag, of ik nou zwanger ben of niet. Als ik weer eens moe ben gaat hij koken en als ik boodschappen heb gedaan en ik kom thuis laadt hij de auto uit. Ik hoef het niet eens te vragen.
Toen de weeen begonnen, toen was ie echt heel lief voor me! Tot die tijd... Ach, je wilt niet weten wat ik allemaal nog gedaan heb met een dikke buik! Ik zie me nog buiten op de ladder de ramen van de bovenverdieping lappen....
Eigenlijk vooral dingen tillen heeft hij overgenomen. Wasmanden van boven naar beneden, boodschappen doen etc. Soms hangt hij ook weleens een wasje op. Maar van huis uit heeft hij 0,0 huishouden/koken ofzo mee gekregen, dus echt schoonmaken of koken kan hij niet. Hij kan een eitje bakken en pasta maken maar dat is het ook. Het is nu vooral dat hij heel erg flexibel is. Dagje (of 3) niet gestofzuigd, geen probleem hoor. Niet kunnen koken? Dan eten we lekker simpel iets. Kan net zo goed een boterham zijn. Als ik het vraag doet hij het natuurlijk wel maar dat kost me vaak iets te veel moeite.
Mijn man helpt altijd in het huishouden... maar ik doe ook gewoon wat ik anders doe... Nu zijn we volop aan het klussen/schilderen/behangen en doe gewoon mee. ik werk ook gewoon in de zorg...