wij konden bij mijn dochter ook geen seks meer hebben omdat ik bij de kleinste aanraking van binnen heftig bloedde.... En dat was al vanaf een week of 13 !!! Nu ben ik weer zwanger en ben erg beroert en daarbij durven we nu allebei ook niet zo goed door de vorige zwangerschap en omdat ik al een bloeding heb gehad. Ons libido is dan niet zo hoog gelukkig. Maar hij zou wel een ongelofelijke slappe zak zijn als hij het buiten de deur gaat zoeken om deze reden.... Het gaat wel om de gezondheid van jullie kindjes!
Hier ook (vorig zs) vanaf week 12 tot geboorte bij week 37 onthouding, na de ks nog een paar weken extra... En wat zal ik zeggen... ? tja, het went! Je man stimuleren is één ding, maar zelf mag je niet overprikkeld geraken (en probeer zelf eens ijskoud te zijn ondertussen ?!). Je hebt gewoon geen keuze en moet het voor de kids doen, wat zijn die paar maanden op jullie leven samen?! Doe gezellig nog dingen samen, je relatie is meer dan dat éne aspectje! Succes
als het zo belangrijk is bij jullie dat je evt bang bent dat hij het buiten de deur zoekt of jij het niet volhoudt dan zou ik mij meer zorgen om de diepgang van mn relatie maken.
Een beetje hand en likwerk mag toch wel . Zolang je baarmoeder maar niet samentrekt lijkt me... Je mag vast wel wat doen. Ik zal hoe moeilijk dan ook nu voor m'n kindje gaan. Dan maar even het op een laag pitje. Ga lekker wat vaker uit eten samen, filmpje thuis. Maak het op andere manieren gezellig en zorg dat je man op andere manieren de waardering krijgt.
maar Pnirmal, 6 weken is toch wel anders als maanden. Wij mochten ook vanaf de 13e week niets meer, en ook al hadden wij het er echt wel voor over, op sommige momenten is het er wel moeilijk mee. Want dan waren we aan het zoenen etc, en dan was het: oh chips, laten we er maar mee stoppen, want we mogen niets. Je bent wel een heel stuk lichamelijke intimiteit kwijt. Niet voor een paar weekjes, maar echt voor maanden. En ja, dat hebben we er echt wel voor over gehad, we wisten welk risico we anders namen, maar het was soms best even vervelend en moeilijk,
Heb ik gezegd dat ik dat belangrijker vind? Natuurlijk ga ik dat risico echt niet nemen, maar ik mag het er toch wel moeilijk mee hebben?
Ik denk dat de meesten dat wel snappen. ik vind de opmerking van Imensa ook wat te kort door de bocht hoor.
Teveel opwinding zorgt nu eenmaal voor samentrekking van de baarmoeder... Zeker als het al 'lang geleden' is .
Ze is soms wat kortzichtig niks van aantrekken meis. Het is duidelijk dat je het niet gaat doen, maar het wel erg moeilijk mee hebt. Wij hadden 4 dagen nadat M. was geboren alweer intiem samen. Dus kan het me ergens wel voorstellen
1 je man heeft zelf die kinderen er in gestopt 2 wat zijn nu 6-9maanden voor je kinderen?!? Als hij het echt buiten de deur zou zoeken door dit, schop hem buiten.. Succes!
[QUOTE=Mini Shopaholic;17390888]Een beetje hand en likwerk mag toch wel . Zolang je baarmoeder maar niet samentrekt lijkt me... Je mag vast wel wat doen. .[/QUOTE] De kat op het spek binden noemen ze dat, zeer onverstandig bij een voorliggende placenta. Bovenstaande dacht mijn vriendin dus ook, en ging vervolgens verder, omdat "het vast wel mee zou vallen" TS krijgt dit advies absoluut niet voor de kat zijn k*t!
Mag toch hopen dat je je kindjes belangrijker vindt dan je libido ... evenals je man. snap dat je het jammer vindt maar om er nou zo druk over te maken? Zou me drukker maken over het feit dat je kindjes gevaar lopen!
Ik vind dat veel mensen hier naar reageren, en oordelend. TS geeft aan dat ze het risico niet zullen nemen maar dan mag ze het er toch wel moeilijk mee hebben? Ik ben van het hele andere spectrum... sinds zwangerschap libido zo goed als weg. Maar ik kan me heel goed voorstellen dat als je er wel behoefte aan hebt en het mag niet, dat dat dan wel eens lastig kan zijn. Natuurlijk, als je kindje(s) gevaar loopt dan is er geen sprake van het risico nemen... dat spreekt voor zich. Maar TS zoekt steun, hulp en tips... of wil het even van zich afschrijven... herkenbaar voor iemand? Verder vind ik de opmerkingen als : "Als je je zorgen maakt om een man die het buiten de deur gaat zoeken, dan vraag ik me af hoe sterk je relatie is." echt stijlloos.. volgens mij weten het merendeel van de vrouwen hier wel wat hormonen met je kunnen doen. Compleet zinloze opmerking dus, die meer kwaad doet dan goed. Vind het allemaal weinig supportive hier weer... op de duidelijk wel steunende posts na dan. TS, heel veel sterkte en zoals je zelf al zegt, je weet waar je het voor doet. Jullie komen hier doorheen, maar praat met elkaar en als ik jou was, zou ik het bespreekbaar maken met je man. Uit je zorgen en je frustratie.
De kat op het spek binden noemen ze dat, zeer onverstandig bij een voorliggende placenta. Bovenstaande dacht mijn vriendin dus ook, en ging vervolgens verder, omdat "het vast wel mee zou vallen" TS krijgt dit advies absoluut niet voor de kat zijn k*t![/QUOTE] Nou inderdaad. Ik zou dan ook niks maar dan ook niks geen seksueel contact op zoeken met je vriend. Want voor je het weet ga je verder en is jullie kindje in gevaar! 6 maanden lijkt ontzettend lang. Gelukkig gaat die tijd snel, geniet van je zwangerschap en het voorbereiden op de komst van de kleine. Daarna kun je weer de beest uithangen in bed.