Sinds 21 weken zit ik 100% in de ziektewet, mede door het feit dat ik erge last heb van bekkenpijn. Dit word alleen maar erger. Inmiddels kom ik het huis amper nog uit en doet mijn moeder ons huishouden. Nu heb ik vanmorgen een afspraak gehad bij de verloskundige en zij stelde voor om mij met 38 weken door te verwijzen naar een gyn voor een inleiding. Wie heeft hier ervaring mee en kan mij van informatie voorzien?
ik ben 2 x ingeleid ivm zwangerschapsvergiftiging, bij zoontje met 37 weken en dochter met 38 weken. Bij mijn zoontje ging de bevalling supersnel, hij was helaas alleen met 37 weken nog erg onrijp, moest zelfs nog aan de beademing en sondevoeding etc. 2 weken nog in het ziekenhuis gelegen. Bij mijn dochter om die reden hebben we het geprobeerd zolang mogelijk vol te houden, echt per dag bekijken of er nog bloeddrukmedicatie bij kon , om maar een zo lang mogelijk draagtijd te hebben, uiteindelijk met 38.1 waren de was het CTG van mijn dochter dermate slecht dat langer wachten echt niet meer kon. Bevalling ging wel weer makkelijk. Mijn advies zou zijn om echt per dag te kijken of je nog een dagje verder kan, ik snap als je 38 weken bent en het kan nog 4 weken duren dat de moed dan in de schoenen zakt met zo een pijn, maar elke dag langer telt wel mee voor je kindje. Heel veel succes met je beslissing en het laatste stuk zwangerschap.
Hoi, Ik ben ook 2 maal ingeleid. De eerste keer vanwege langdurig gebroken vliezen met 36.6 en de kleine heeft anderhalve week op neo gelegen. Bij de tweede met 38.3 ook vanwege erge bekkenpijn. De gyn vond het niet verantwoord me verder te laten lopen. De inleiding is me erg mee gevallen. Wel heb ik het geluk gehad, dat ze na het inbrengen van de gel de vliezen hebben kunnen breken en toen de bevalling daarna zo vanzelf liep dat ik geen weeënopwekkers nodig heb gehad. Hoe dat is kan ik je niet vertellen. Wel dat ik blij was dat de kleine eruit was, dat scheelde zoveel in pijn. Nadat ze was geboren mochten we 3 uurtjes later al naar huis. Heel veel succes met je keuze en inderdaad elke dag langer is beter voor de kleine maar jij moet ook nog een beetje energie en kracht over hebben voor de bevalling. Heel veel succes met je keuze en welke keuze je ook maakt, het is voor jou/jullie op dat moment de beste keuze. Groetjes en als je wilt kun je me een PB sturen. Groetjes, Krissa
Vervelend dat je zoveel last hebt van bekkenpijn! Ik ben ook met 38 weken ingeleid, voornamelijk omdat ik ontzettend veel vocht vast hield en ook niet meer in staat was om ook nog maar iets te doen, daarnaast vloog mijn bloeddruk ineens omhoog. In mijn geval was het vrij snel beslist, omdat ik al 3 cm ontsluiting had (met 37.6 was ik voor een afspraak bij de gyn en zij had mij getoucheerd en gestript) en ze dan alleen nog vliezen hoefde te breken. Wel ben ik aan het infuus met weeënopwekkers geweest. Denk dat het wel per persoon heel verschillend is, hoe een inleiding wordt ervaren. Zelf hele erge rugweeën gehad, maar verder geen weeënstorm of iets dergelijks. 's Morgens om half 8 ingeleid, en de kleine is uiteindelijk rond 5 uur 's middags geboren. Ik heb voor een pompje als pijnstilling gekozen, deze kan je vanaf 7 cm ontsluiting krijgen, omdat het voelde alsof mijn rug door tweeën brak. Tot de persweeën het pompje gehad, en dat haalde de scherpe randjes er af. Als je nog geen ontsluiting hebt, moeten ze je eerst gaan primen en het schijnt dat dit wel wat langer kan duren of meerdere malen moet gebeuren. Ik zou proberen om het inderdaad per dag aan te kijken, maar ga niet te ver over je grenzen, het moet niet ten koste van jouw gezondheid gaan. Als je de 39 weken haalt, alleen maar beter! Heel veel sterkte!
Bedankt voor de reacties. Is er een kans dat het kindje er een slechte start van zal hebben? Ik heb echt het gevoel dat ik tussen twee kwaden moet kiezen. Ik kan nu al amper meer functioneren dus als ik op basis daarvan moet beslissen zeg ik hoe eerder hoe beter. Maar de gezondheid van de kleine staat natuurlijk voorop en ik zou me vreselijk schuldig voelen als hij er een slechte start van heeft, maar daartegenover ben ik weer bang dat als ik te lang blijf doorlopen ik compleet depresief raak, want ik zit nu al super slecht in mijn vel omdat ik mezelf niet meer kan zijn Bovendien heb ik ook nog mijn dochter om aan te denken, zij heeft ook recht op een leuke mama!
Bij mij is besproken dat BI pas aanleiding is tot inleiden zodra je het bed helemaal niet meer uit kan komen. Hier ook sinds 12 weken thuis...eerst ivm HG..daarna even gewerkt en toen lag ik eruit vanwege BI. De BI is geen probleem voor het kind dus geen reden tot inleiden. Pas als je echt bedlegerig bent geworden gaat je spiermassa dusdanig hard achteruit dat het opweegt tegen de nadelen van het inleiden. Nou ben ik bij de vorige ingeleid wegens PE...was geen leuke bevalling met complicaties dus als het even kan zou ik een inleiding toch wel graag voorkomen...maar aan de andere kant ben ik toch wel beetje bang om dit vol te moeten houden tot 42 weken. Bekkentherapie begint hier steeds minder effect te hebben en ik kan echt steeds minder. Manlief moet zelfs thuisblijven omdat we nog een kleine rond hebben huppelen. Ik concentreer me nu ook maar gewoon op de dag doorkomen en probeer er niet aan te denken hoe lang ik misschien nog moet.
ik ben in september 2013 met 38.3 weken ingeleid omdat ik bekkeninstabiliteit had. doorverwezen door verloskundige, gezien door klinisch verloskundige in ziekenhuis die telefonisch heeft overlegd met gyn en inleiding was rond. volgens mij is er overal een ander beleid.
Hier wilden ze absoluut niet in gaan leiden vanwege bekkeninstabiliteit. Het zou namelijk de kans vergroten op medisch ingrijpen en een heftigere bevalling wat allemaal een negatieve invloed heeft of kan hebben op de bekkeninstabiliteit en het herstel. Liep helaas tot 41 en 2 voordat de bevalling spontaan begon, maar herstelde wel heel snel na de bevalling. Sterkte nog even meis!
Dat beleid lijkt wel heel verschillend te zijn. Hier in het ziekenhuis is een bepaalde ernst van pijn reden tot inleiding. In deze categorie val ik dus. Verder vermoed ik dat mijn verloskundige mij ook doorstuurd omdat ik er emotioneel ook doorheen zit, maar dit heeft ze niet echt uitgesproken.
Och meid herkenbaar, toch heb ik besloten het op zijn beloop te laten waarom? Bij de eerste ben ik wegens stress ingeleid met 38 weken, het was duidelijk dat zoontje er nog niet klaar voor was moeilijke start (38 wk noemen ze nu randprematuur!) ook vond ik de inleiding erg heftig en heeft geleid naar de vraag om pijnstilling. Deze tweede zwangerschap vanaf week 5 in de ziektewet ondragelijke pijn en al helemaal in de nacht. En dan overdag ook nog voor de oudste zorgen. Ik had de mogelijkheid me in te laten lijden dit heb ik niet gedaan om de redenen bovenstaand. Ook wilde ik perse een badbevalling ivm bekkenpijn dan kan je alle houdingen aannemen zonder pijn dus dat is echt een tip! Ik heb een aantal slaappillen gekregen via de gyn en slikte me rot aan pcm. Maar alles beter dan inleiding als het aan mij licht op die termijn. Met 39+1 proberen te strippen maar zat nog potdicht 40+1 hetzelfde 40+2 bevallen.. Plan een dagje sauna, zwemmen, zwangerschapsmassage enzovoort.
Het is nog max 10 weken dat gaat ze je echt niet kwalijk nemen, hier zat zoontje wat vaker voor de tv wandelen op schoot in de rolstoel enzovoort even je draai vinden en doorbijten maar goed dat is mijn mening ..
Hoi, ik heb ongeveer hetzelfde verhaal. Al een tijd thuis, kan bijna niets en een kleine jongen rondlopen van 1,5. Gelukkig al iets verder in de zwangerschap want ben zaterdag 38 weken. Dus het einde is voor mij in zicht. Mijn vk gaf ook al met 32 weken aan dat ze me evt konden doorverwijzen naar de gyn bij 37/38 weken voor inleiden. Afgelopen woensdag (37,4) had ik weer controle en ze heeft direct gebeld voor een afspraak in het ziekenhuis. Hier moet ik as dinsdag heen en dan hoor ik of ze überhaupt willen inleiden. Zoals al door andere aangegeven verschilt dat echt per gynaecoloog. Ze doen dan ook een inwendig onderzoek om te kijken hoe ver je lichaam al is, ik denk dat het daar ook wel een beetje vanaf zal hangen. Maar eigenlijk zou ik het ook wel vreemd vinden als een vk uit zichzelf over inleiden begint met 38 weken als het ziekenhuis in de buurt er op tegen is. Ze zullen daar wel ervaring mee hebben toch?
Dankjewel voor je reactie. Ik probeer mezelf ook aan te praten dat ze er allemaal niet zoveel last van zal hebben. Maar ik voel me constant erg schuldig tegenover haar, maar ook tegenover mijn partner die een hoop extra moet doen naast zijn werk en ook tegenover mijn moeder die hier de boel aan het schoonhouden is terwijl ik vanaf de bank een beetje toe moet zitten kijken. Ergens weet ik ook wel dat het niet reëel is om zo te denken, maar ik zit emotioneel ook gewoon erg slecht in mijn vel (we hebben ook na de 20 weken echo een onzekere tijd gehad tot 28 weken aan toe, want ze dachten aan hartproblemen en nierproblemen. Dat heeft een hoop van mij gevergd op emotioneel gebied) Om al deze redenen neig ik toch wel om voor de inleiding te gaan, maar dan wil ik wel weten wat ik mezelf op de hals kan halen.
Wil jij zelf wel zeker ingeleid worden? Het lijkt mij inderdaad ook dat ze je niet zomaar doorverwijzen. Ik weet sowieso zeker dat het hier in de omgeving/ het ziekenhuis niet ongewoon is om in te leiden met 38 weken om deze redenen. Dat ik bijvoorbeeld ook te lezen op de site van het ziekenhuis.
Ja ik wil wel ingeleid worden, als mijn lichaam er klaar voor is tenminste. Maar dat wordt natuurlijk meteen bekeken. Bij mij staat het trouwens ook op de site van het ziekenhuis dat ze inleiden bij bi. Ik zit er mentaal ook goed doorheen, ook al lang thuis en kan nauwelijks voor mijn zoontje zorgen laat staan de rest van het huishouden Dus voor mij heeft het lang genoeg geduurd, ik moet straks ook nog energie hebben om voor de baby te zorgen Scheelt misschien ook wel voor mij dat mijn eerste bevalling aardig zwaar was en ik ook alsnog in het ziekenhuis aan de weeenopwekkers ed moest. Schijnt dat een bevalling door inleiden vaak zwaarder is.
Het is haast net of ik over mezelf lees. Ik denk er eigenlijk precies zo over wat jij zegt. Bovendien heb ik ook een zware eerste bevalling die 44 uur geduurd heeft. Maar als ik het zo lees dan lijkt het wel alsof het bij een tweede kindje inleiden ff iets gemakkelijker is dan bij een eerste kindje.
Ik had ook BI. Dat was geen reden voor de gyn om in te leiden. Ook ik zat al vanaf 12 weken in de ziektewet. Met 36 weken kreeg ik er zwangerschapsvergiftiging bij. Toen is uiteindelijk besloten om met 39 weken in te leiden, wat binnen 20 minuten uit liep op een spoedkeizersnede. Ik kreeg van de gel persweeen en daar reageerde dochter op met hartslagdalingen. In mijn geval was het niet veilig om door te gaan. Alleen BI is niet snel een indicatie. Bij mij was het en en.
Ik heb ook ernstige bi. Zit sinds week 15 thuis. Ik kan alleen nog met krukken lopen en als ik naar een winkel wil kan ik alleen als iemand me met een rolstoel wil rijden. Hier leiden ze ip niet in voor bi. Maar ik heb vandaag te horen gekregen dat ik donderdag ingeleid word. Dan ben ik 38 weken zwanger. Bij mij is de reden dat ik erg depressief ben en dat ze tijdens de zwangerschap al 2x de medicatie hebben verhoogd. En ik heb nu al 3 cm ontsluiting, dus ze gaan dan gelijk mn vliezen breken.
Jij hebt mazzel dat ze je willen inleiden ivm bekken klachten.... ik kon vanaf de 33 weken letterlijk niet meer lopen door de bi en een aangeboren afwijking in mn rug maar moest gewoon doorgaan tot het vanzelf kwam. Ik liep al de gehele zwangerschap onder controle in het wkz.
Ik ben bij mijn 4e ingeleid ivm ernstige BI. De gyn heeft het toen zelf voorgesteld om gelijk een ruggeprik te geven en dan in te gaan leiden. Ik ben die man zo dankbaar geweest. Geen pijn gehad en heel relaxed bevallen.