Hallo allemaal, ik wil graag mijn verhaal vertellen, omdat ik het allemaal niet meer weet. ik ben nu 20+5 dagen zwanger en ben vorige week gedumpt door de vader waar ik mee samenwoonde. gelukkig heb ik lieve ouders waar ik nu woon en die met me meedenken over de huisvesting enzo, maar ik ben nu wel alleen, omdat meneer ineens spontaan geen gevoelens meer voor me heeft en ook eigenlijk geen idee heeft wat vader zijn inhoud (althans daar lijkt het op) op dit moment werk ik gemiddeld zo'n 40 uur in de week (seizoenswerk in de horeca) en heb eigenlijk nergens last van (gelukkig) Ik wil het allemaal goed geregeld hebben voor de kleine en ik wil de vader ook de kans geven om er te zijn. Hij heeft niet alleen mij gedumpt maar ook zijn kindje en ik denk dat hij een schop onder zijn hol moet krijgen en in gaan zien dat het vaderschap meer inhoud dan een vrouw zwanger schoppen, maar dat hij er ook moet zijn gedurende de zwangerschap en zijn/haar verdere leven. ook heeft hij lopen verkondigen dat ik zonder zijn weten gestopt ben met de pil wat geen waar is. en hij ineens geen zin meer heeft om vader te worden. ik heb ook geen idee hoe ik het financieel tijdens het verlof moet gaan redden. heb ik ergens recht op als ik terug bij mijn ouders woon? Hoe lang van te voren heb je recht op zwangerschapsuitkering en hoeveel is dat? Mijn ouders willen gelukkig bijspringen als het niet gaat, maar ik wil niet afhankelijk van ze zijn. Ze zijn heel lief dat ze dat voor me willen doen. Het staat me tegen dat sommige mannen gewoon kunnen zeggen van ik kap ermee en je zoekt het maar uit, terwijl zij er net zo schuldig aan zijn zeg maar. begrijp me niet verkeerd ik hou nou al van het kindje, maar ik weet even niet hoe ik het tactischer kan zeggen. sorry voor het lange warrige verhaal. X
Allereerst: heel veel sterkte toegewenst. Is niet niks! Ten tweede: wanneer je 10 weken voor je vermoedelijke bevaldatum nog werkt. Dus een werkgever hebt, danwel dat je op dat moment een WW-uitkering ontvangt. Dan heb je recht op een WAZO uitkering (zwangerschapsverlofuitkering) Het feit dat je bij je ouders inwoont heeft daar geen invloed op. Mocht je daar mee niet rond kunnen komen, mogelijk dat je dan recht kunt hebben op een toeslag via het UWV of bijzondere bijstand oid via je gemeente... al zal dat laatste wel weer heel lastig zijn aangezien het inkomen van je ouders daar mogelijk wel wordt meegenomen.
meis wat een kl*te situatie!! ik zou zeggen laat de vader van je kind ff in zn sop gaar koken en zoek er ff een paar weken ofzo geen contact mee... hopelijk bedenkt hij zich, wat jij en je kindje voor heb betekende... mits je hem nu nog terug wilt natuurlijk... misschien even het uwv bellen, hun kunnen je alles vertellen en al je vragen beantwoorden! sterkte en succes ermee!!
Wat een eikel, meer kan ik er niet over zeggen. Lekker makkelijk deze weg pff.. Ik weet wel dat als je werkt, de laatste 3 maanden voor je verlof tellen als norm voor wat je krijgt als zwangerschapsverlof. Ikzelf werk onregelmatig dus ik moet ook echt die laatste 3 maanden een bepaald aantal uren kunnen werken om rond te kunnen komen tijdens mijn zwangerschapsverlof. Verder zou ik inderdaad even het uwv bellen, zit hier trouwens ook een topic van op dit forum. Kun je ze een berichtje sturen en je situatie uitleggen en dan weet je precies wat je rechten zijn. Ik heb bij mijn 1e in het begin ook alles alleen moeten doen, tot zijn 7e. Meid, wij kunnen dat, jij dus zeker ook. Denk niet dat je afhankelijk moet zijn van een kerel want dat is nooit het geval. Wat je kindje betreft, het is sneu maar misschien ook maar beter dan een vader die geen interesse toont. Heel veel succes
Dank jullie. Het enige wat ik eigenlijk wil is af en toe een goede knuffel van mijn geliefde. Dus op zulke momenten mis ik hem, maar anders ben ik te druk aan het werken
Qua man ... Ander en beter dan deze idioot! Je zomaar in 't midden van je zwangerschap laten zitten omdat meneer ineens de verantwoordelijkheid niet meer ziet zitten :x. Qua vader ... Dat zal je moeten afwachten hoe hij reageert als je kleintje geboren is. Maar als hij een job heeft en dit kind gewenst was (21 weken geleden toch), zou ik wel een minimale alimentatie van hem vragen. Voor de rest ... Héél véél moed en sterkte gewenst! En gelukkig dat je tenminste - voorlopig - wel onderdak en steun hebt bij je ouders.
Hij zei dat we het opnieuw gingen proberen ongeveer 3 uur later was het ineens allemaal over wtf? Hoe kan iemand zo met gevoelens spelen? Grrr
Waarom geloof je hem nog? Iemand die zo duidelijk labiel is en niet weet wat hij wil moet je eens een tijdje negeren. Hoe lastig dat waarschijnlijk ook voor jou is maar hier heb je niks aan en kwetst je jezelf nog meer. Maak duidelijk dat je er genoeg van hebt en dat hij nu eens eventjes niks hoeft te laten horen tenzij hij echt weet wat hij wil. Sterkte!
je hebt helemaal gelijk Drieka. Ik heb besloten om het alleen te doen, want hier schiet ik geen fluit mee op. Hij is volgens mij ook niet van plan om de benodigde spullen te kopen en zijn ouders zijn ervan overtuigd dat hij het toch niet kan. (laat het hem eerst proberen voordat ze met een oordeel komen) Tsja sommige autisten zijn zo ontzettend egoistisch dat het niet meer grappig is. Wie koopt er nou dure dingen voor zichzelf terwijl ze papa worden en niet veel geld hebben? Ach hij zoekt het maar uit ik ben er helemaal klaar mee en als hij nog iets met baby te maken wil hebben dan mag hij contact opnemen met mij.
Knap hoor dat je er zo sterk in staat. Wil je veel sterkte wensen en hoop dat de vader wel een band met z'n kind wil en dat je een leuke man tegen komt die wel er voor gaat en een toekomst met je op wil bouwen Gelukkig bestaan ze nog.
Heel erg verstandig! Het zal zeker niet gemakkelijk zijn maar een man die je zo aan de kant zet midden in een zwangerschap en dan zo met je gevoelens speelt die is je gewoon niet waard! Gewoon aan jezelf en aan de kleine denken, dat is nu het belangrijkste. Wel zou ik uitzoeken hoe het met alimentatie en die dingen zit allemaal want ik vind wel dat hij moet betalen voor zijn kindje. Jullie hebben er samen voor gekozen en nu heeft meneer er ineens geen zin meer in, zo werkt dat niet, het is ook zijn kind en dan moet hij ook maar betalen.
ik heb gevraagd of hij van plan is mee te gaan naar de echo, maar hij vind dat mannen overbodig zijn. toen ik vroeg of hij van plan was om zijn kind te leren kennen kwam het erop neer dat ik mijn mond maar ff moest houden. heb ook het idee dat hij teveel word beïnvloed door anderen. vraag me echt af of hij echt van plan is om zijn kind te erkennen of sowieso wil leren kennen. hele hoop vragen, waar hij geen antwoord op weet of niet wil geven. alimentatie gaat toch naar inkomen? als dat zo is gaat baby weinig krijgen. eigenlijk heb ik helemaal geen zin om me ergens druk over te maken, maar ik doe het toch. gelukkig heb ik al veel bij elkaar gesprokkeld voor baby.
Ja alimentatie gaat naar inkomen en ook hoeveel zorg hij draagt. Dus hoe meer contact met het kind hoe minder alimentatie. En het ligt ongeveer tussen de 25 en 450 euro pm. Uitzonderingen daargelaten. Voor mij persoonlijk zou alimentatie betekenen dat ik een dag minder pw hoef te werken. En dus m'n/ons kind een dag minder naar het kdv hoef te brengen. Maar goed ik moet me dan wel even over wat obstakels heen zetten want ik vraag niet graag dingen of geld aan anderen. Ja er is veel te vinden. En je zal merken als vrienden en familie het weten je heel erg veel toegeschoven krijgt Om pm zijn ook heel veel leuke dingen te vinden ook nieuw of nauwelijks gebruikt.
Meid zoals je zegt kies voor jezelf en je kind..Vader van mijn dochtertje ging maand voor uitgerekende datum nog op vakantie naar andere kant van de wereld en maar zeiken heb geen geld.. Mijn dochtertje 2e hands kleding en mr in merk kon het zo niet meer aanzien nu ben ik zwanger van mijn nieuwe vriend die zijn laatste geld aan de kids uitgeeft.. En mijn ex heeft moeilijk loopt bij de psycholoog omdat ik zwanger ben van ander al heeft hij nieuwe relatie hij had in zijn hoofd waanbeelden dat ik ooit terug zou komen maar eenmaal deurdicht en gelukkig geloof mij je wilt zo'n lamzak niet eens meer terug teveel andere goede mannen die van jou en je kleine zullen houden en van hun mini gezin die wel het verantwoordelijkheids gevoel kennen..wees trots opjezelf je bent sterk en je kleine zal straks ook super trots op.jou zijn