Onze dochter woog bij de geboorte 2665 gram(bij 37+1). Na 2 dagen mochten we naar huis, ze was wel afgevallen tot 2420. Afgelopen maandag woog ze 4625 gram! Ze is de schade aan het inhalen. In het begin hoor je steeds,'o, wat een kleintje!' En nu horen we,'zo, dat is Hollands welvaren!'
Precies wat ik wou zeggen. Dus omdat mijn placenta niet goed werkt en daardoor een dysmatuur kindje heb, heb ik er niet goed voor gezorgd? (Nee dat word niet gezegt dat snap ik ook wel maar vind zulke opmerkingen altijd vervelend overkomen) Hier ook een kleine meid gehad en nu weer en ben daar niet blij mee, geef mi maar lekker een kindje rond de 3-3,5 kilo. Kunnen zichzelf beter op temp houden, energie om te drinken, minder vatbaar enz enz enz
Jij kan mijn schoonmoeder een handje geven! Ze vond ons dochtertje ook heel lelijk omdat ze "zo dik" was en een "dikke kop" had. Ze vroeg zelfs aan m'n kraambed aan de kraamverzorgster of het nog wel goed zou komen met m'n dochtertje van 3970 gram. Want "kleine mini baby'tjes zijn zo lief en schattig". Ze had zelfs hele artikelen uit bladen en kranten geknipt waarin zou staan dan mijn dochtertje zeker weten een obees zou worden. Het ventje van haar dochter woog 2300 gram bij geboorte en vocht voor z'n leven. Maar dar kindje was "prachtig"! Maar ik verdenk haar er dan ook van dat ze zwakbegaafd is en m'n kraamverzorgster was verbijsterd omdat ze zoiets in 20 jaar niet had gehoord. Wees blij dat jij een kindje kan krijgen en ik hoop voor je kindje dat hij zo mager blijft. Dan zul je er vast meer van houden. Mijn schoonmoeder wil niks met haar eigen kleinkind te maken hebben. Misschien als ze straks slanker is wel. Maar ja, ik ben heel blij dat ze een bolle toet heeft en hoop dat het nooit verdwijnt.
Na 2 kleine babies (2660gr + 2140gr) hoop ik op een normaal kindje! Wat een zorg is een kindje wat te klein is (of te groot, maar dat weet ik niet). Ik schijn vroeger ook erg dun geweest te zijn. Als iemand dan zei: wat een mager kind!, werd mijn oma! kwaad en zei: nee hoor, ze is gewoon slank Ik weet nog dat mijn verloskundige zich een ongeluk schrok toen mijn zoontje zo klein bleek na de geboorte, zulke ukkies hebben meer kans op zuurstoftekort of overlijden tijdens de geboorte! Binnen no-time zaten wij in het ziekenhuis op de neonatologie, ronduit geen pretje dus
nou ja....wat een botte opmerking zeg. en wat als je kindje nou wel groot was geweest, was die dan lelijk geweest met zijn bolle kop?
tja merk hier in de omgeving dat een gewicht van 3.5kg als normaal wordt gezien. is de baby een 8 ponder of groter dan wordt er snel over hollands welvaren gesproken of zo van knap dat je dat er uit hebt gekregen etc. ik kreeg vaak opmerkingen, vooral van oudtantes, let op dat hij/zijn iet onderkoeld want die en die zn kindje was ook zo klein en die is gestorven etc. ja fijn bedankt. ook wilden veel mensen mn dochter/zoon niet vasthouden in het begin omdat ze zo klein en breekbaar waren???? deuhhh, hij breekt niet doormidden hoor. zoon was net 2kg toen we naar huis gingen en dochter 2200 gram. beiden begonnen met maatje 42 en nu redelijk op gewicht.
Sorry, maar wat een nutteloze discussie. Wat wil je er überhaupt aan doen, als blijkt dat je kind te groot of te klein is. Buiten de standaard dingen, als gezond eten, niet roken of drinken. Misschien meer rust. En als het echt te groot is, zullen ze het eerder halen en bij te klein, hopen dat het langer blijft zitten. Er zullen bij allebei voors en tegens zijn. Just deal with it! Wees blij dat je zwanger kan raken en een gezond kindje krijgt!
Mee eens! Blij met de zwangerschappen waren wij sowieso na jaren behandelen en 5 icsi pogingen, maar oef doe mij maar een spekkie Ik merk nu zo'n enorm verschil. Onze eerste was alleen maar zorgen en gedoe: ctg's, dopplers, stress, opname op medium care na de geboorte, warmtebedje, extreme suikerdips, infuus, maagsonde en liesbreukoperatie na 8 weken, reflux, kma en zeer moeilijk eten en groeien. Onze tweede is een dikke bonk die slaapt, drinkt een groeit als een dolle. Ik heb echter niks anders gedaan, mijn lijf en placenta's blijkbaar wel. De rust nu we een lekkere grote baby hebben is onvergelijkbaar met de stress van de eerste. Doe mij maar een grote baby!
Ik heb 2 grote kindjes gekregen.... en hoe groot ze ook waren... het waren mijn kleine kereltje en mijn kleine meisje. Hun gewichten (4095 en 5120) maakten wel dat ze vrij "lui" waren in het begin. Ze waren zo gewend flink gevoed te worden in mijn buik(placenta en navelstreng waren 1,5 x normale grote) dat ze niet wakker werden om te eten ofzo. Mijn dochter is toen ruim 500 gram afgevallen en dit zat er na 8 weken! pas weer aan oa door verborgen reflux. Een flink kindje is dus ook niet zorgen vrij. Groot of klein maakt mijn inziens niet zo uit. oh nu zijn ze trouwens erg gemiddeld van lengte en gewicht, zoon zelfs iets aan de kleine kant. Geboorte gewicht hoeft dus niet te zeggen.
Nou, ik moet echt even kwijt, wat een achterlijk mens zeg!! Potverdorie, waar haalt ze het lef vandaan! En wat vreselijk naar en lullig ten opzichte van jou én je dochtertje. Ongelofelijk hoe sommige mensen kunnen doen... Krijg er tranen van in mn ogen