Sam80, ik ben nog altijd stil na het lezen van je verhaal. 2 keer na elkaar zoiets vreselijk meemaken... Verschrikkelijk. Ik kan je enkel het advies geven om, zoals mama maya zegt, veel geloof te hebben in een preventieve cerclage gecombineerd met ontzettend veel platte rust en vaginale tabletjes (Utrogestan > deze houdt je baarmoeder rustig) Toen ik 18 weken zwanger was ben ik met spoed opgenomen met verschrikkelijke buikpijn, hier hebben ze geen oorzaak van gevonden. (ik had al een preventieve cerclage o.w.v. verkorte bmh) De gynaecoloog vreesde voor ons kindje. Na enkele dagen platte rust ih ZH hebben we een ziekenhuisbed in onze living laten plaatsen waar ik nu al bijna 18 weken inlig. Ik heb moeilijke momenten gehad omdat ik er niet altijd in geloofde, veel schrik heb gehad, geen vertrouwen / achterdochtig ben geweest in de medische wereld en zie me nu... Bijna 36weken zwanger. Ik hoop dat jullie als koppel de moed en de hoop gaan terugvinden want het kan! Voor nu wil ik jullie ontzettend veel sterkte wensen, zoek troost bij elkaar. Toi Toi
Dag Sam, mijn hart breekt als ik jouw verhaal lees! Ik kan heel goed begrijpen dat je vertrouwen en hoop ver te zoeken is op dit moment! Ik herken ook je 'schuldgevoel'... het feit dat het probleem bij je eigen lichaam ligt, terwijl het kindje perfect gezond is. Het maakt het verwerkingsproces allemaal nog wat moeilijker. Ik heb geen ervaringen met psychologen, en ergens denk ik ook niet dat die persoon per se volledig moet begrijpen wat je doormaakt. Ik denk dat het vooral van belang is om voor je zelf alles te kunnen verwerken en een plaatsje te kunnen geven. Ik hoop dat je hier samen met je partner doorheen kunt en jullie veel steun vinden in elkaar en ook op steun kunnen rekenen in jullie nabije omgeving. Wat betreft preventieve cerclage in vergelijking met noodcerclage... anderen hebben het hier ook al vermeld dat er veel meer risico's komen kijken bij een noodcerclage dan bij een preventieve cerclage. Hoe later in de zwangerschap de cerclage geplaatst wordt, hoe lager de slaagkans. Natuurlijk geeft een preventieve cerclage ook geen 100% slaagkans. Ikzelf heb bij mijn tweede zwangerschap echter geen moment getwijfeld en voor die cerclage in combinatie met rust gekozen. Ik wens je heel veel sterkte toe de komende tijd! Heb je nog vragen, schrijf ze hier gerust van je af!
Dag Blessing, ook aan jou welkom. Je hebt ook al heel wat achter de rug! Fijn om te lezen dat deze zwangerschap voor jou veel aangenamer is verlopen dan je eerste zwangerschappen! En morgen ben je al 36 weken! Proficiat met deze mijlpaal! Is er al een datum vastgelegd voor de keizersnede?
Het gaat wel, het verdriet dat blijft natuurlijk maar we gaan er beter mee om dan de eerste keer. Voor mij wordt het waarschijnlijk bij een volgende zwangerschap een buikcerclage of een hoge vaginale cerclage volgende maand horen we dit definitief. Blij dat er toch nog iets is. We blijven geloven in een kindje wat wel bij ons mag blijven.
Lieve lieve dames, Ik heb jullie verhalen allemaal gelezen. Zoals mijn gevoel al zei.. ik denk hier echt de kracht te vinden om door te gaan. Ik ben jullie zo dankbaar voor het delen van jullie persoonlijke verhalen. Het zijn niet de meest makkelijke dingen waar je over praat. Stuk voor stuk allemaal zo hard geknokt of nog vechtende. Het is bizar hoeveel kracht jullie hebben om door te gaan ondanks alle gevoelens die we allemaal ertussen door ervaren. Het zal nog even duren om echt vertrouwen terug te winnen.. Voor we het weer nog een keer durven en sowieso het traject ingaan. Maar ik voel me zeker niet meer alleen met jullie dames erbij! Tot nu toe gaat het tussen mijn man en mij goed! We gaan er ieder op onze eigen manier mee om maar hebben ook de momenten samen waar we elkaar kunnen vinden. Hij is enorm lief en probeert er echt op zijn manier er voor mij te zijn. De realiteit begint wel steeds beetje bij beetje te dagen. Wat voelt het leeg. Ook kijkend naar mijn buik en lijf, nóg zwanger maar zonder een baby erin. Men zegt dat het na een zwangerschap beter is om een tijdje te wachten om weer opnieuw te beginnen. De kans op vroeggeboorte is groter als je te snel begint. Wat weten jullie hiervan??
Hoi Sam80 Helaas welkom hier.maar ook goed dat je nu hier bent want iedereen die begrijpen heel goed wat je nu allemaal voelt en meemaakt. Ik zal in t kort mijn verhaal schrijven en hoop dat ik je dan een beetje de moed kan geven. Mijn kinderwens verhaal begon in 2010..na een jaar getrouwd te zijn wilden we graag mama en papa worden..g elukkig ging het snel met zwanger worden maar helaas bij mij zijn de vliezen ook met 18 wk gebroken en 2 aug 2010 ben ik bevallen met 18 weken van mijn prachtige zoon *B. Ons hadden ze ook gezegd dat we stomme pech hadden en dat ik weer zwanger kon worden ik hoefde niet te wachten.Na 2 mmaanden was ik weer zwanger was blij maar mijn gevoel zat niet goed ik maakte weerde zelfde dingen mee..eerste weken bloeding na 12 wk pijn bij veel inspanning harde buiken..en ik was zogenaamd onder controle bij een "ervaren" gyn.Om de twee weken werd mijn baarmoedermond gemeten maar uitwendig..maar laater heb ik gehoord en gelezen hier op form dat t inwendig moest .maar helaas hebben ze niet kunnen zien. en ja hoor weer zijn mijn vliezen gebroken met 16 weken..20 jan 2011 is mijn prachtige dochter *M geboren.. Nu wisten we zeker dat ik geen stomme pech had maar iets anders..had een second opinion gevraagd bij amc..daar hebben ze geen verdere onderzoeken gedaan ze zouden gaan kijken hoe t met mijn zwangerschap etc..dat voelde niet goed dus ben ik naar t buitenland gegaan( op verzoek van een forum vriendin die ook haar kind had verloren) daar heb ik alleen mijn verhaal verteld en die professor zei dat ik een zwakkebaarmoedermond heb ..dat ik dus met 12 weken een preventief cerclage moet krijgen en veel moest rusten.. 6 maanden na mijn tweede zwangerschap was ik weer zwanger..met 12 wk cerclage en heel veel rust heb ik 40 gehaald..ze hadden 36 wk mijn cerclage verwijderd maar mijn zoontje wilde tot 40 wk wachten.op 31 maart 2012 is mijn prachtige zoon RT geboren..hij is nu een vrolijk peutertje van 2 en half jaar. Nadat mijn zoon 1 was wilden we een broertje of een zusje voor hem..na paar maanden was t weer raak was weer zwanger.. Weer met 12 wk cerclage en veel rust..nu had ik wel meer vertrouw in cerclage en deed ook wat meer thuis..koken en kleine huishouden en natuurlijk een peuter..die was overdag bij opa en oma..maar als hij thuis was deed ik wel wat. weer met 36 hadden ze mijn cercalge verwijderd en met 40 wk wilde ze eruit..13 jan 2014 is mijn prachtige engeltje *MS geboren..ik zeg engeltje omdat ze 2 maanden na haar geboorte is overleden; Na een week thuis te zijn is ze met spoed opgenomen met een aangeboren hartafwijking..2 maanden lang heeft zevoor haar leven gevochten maar helaas heeft ze t niet overleefd. Nouh excuus dat t zo lang is geworden.. Maar wilde mijn verhaald hier schrijven om jou en de andere mamas aan te geven dat je je moed/droom niet moet opgeven en dat preventief cerclage wel degelijk zijn werk doet.. Ik heb t twee keer meegemaakt en ben blij dat ze cerclage hebben uitgevonden. Ik was zelf ook erg terughouden maar nadat ik mijn zoontje in mijn armen had wist ik dat cerclage een wondermiddel is. Ik ziet momenteel nog in verwerkingsproces..heb me ups en downs..maar we willen nog steeds een zusje of een broertje voor ons zoon..wij willen niet dat hij alleen opgroeit.. na mijn eerste twee zwangerschap heb ik wel met een psycholoog gesproken maar ik vond t niet bij me passen.. Ik ben gelovig heb mijn kracht en mijn moed uit mijn geloof gehaalde. Alles wat er gebeurd is heeft een reden.. Wat nu slecht lijkt (bv het overlijden van mijn dochter) kan later duiden op iets goeds....en wat nu goed ljikt kan later duiden op iets slechts....in het turks kan ik dit beter formuleren sorry als het niet duidelijk is.. Maar wat ik wil zeggen is..je moet je droom waar maken....veel met je man praten of jullie t wel aankunnen het wordt een lange zware proces..jullie moeten beide positief blijven en in cerclage geloven..dat doet echt zijn werk.. tenzij er geen andere belemmeringen zijn.. Gelijk achter elkaar zwanger worden hebben ze mij niks over gezegd..wat ik wel weet is als je lichaam niet klaar voor is raak je ook niet snel zwanger..en mentaal moet je je ook goed voelen dat helpt ook wel als je snel zwanger wilt worden. Alles achter je laten en volop genieten wat er gaat komen..dromen dat jullie papa en mama worden babykamer inrichten etc. natuurlijk mag je ook verdriet hebben natuurlijk mag je ook huilen.. nou meid als je nog vragen hebt of als je telefonisch wilt spreken kan je me pm..en Want niemand anders kan jou beter begrijpen dan mensen die de zelfde dingen hebben meegemaakt Je bent hier op het juiste adres. Denk dat vrouwen hier jou beter begrijpen en adviezen kunnen geven dan een psycholoog, Ik praat nu veel met een maatschappelijkewerker en mijn man..dat doet me goed..heb geen psycholoog nodig.. Excuses voor mijn typ/taalfouten. gr mel
Bermel, proficiat en helaas ook gecondoleerd met je dochtertje. Wat een droevig verhaal... en dat na een succesvolle cerclage zwangerschap Sam80, ik sprak over snel weer zwanger worden met 3 verschillende gynaecologen. Allemaal zagen ze er geen kwaad in meteen weer te proberen. Je lichaam zal geen zwangerschap toelaten zolang het niet hersteld is. De reden waarom men aanraadt te wachten, is omdat de laatste menstruatie dan als start van de nieuwe zwangerschap kan gebruikt worden. Nu was dat voor mij persoonlijk nonsens wegens lange, onregelmatige cycli, soms ook zonder eisprong... en nu aan het begin van deze zwangerschap heb ik nog 2 keer "gemenstrueerd" (2 bloedingen op 4 en 8w, achteraf onverklaard). Bijkomend: ben je er mentaal klaar voor, dat is een vraag waarop alleen jij het antwoord kent.
Blessing... wat een heftig verhaal. Maar het doet me goed om het te lezen en weten dat dus ook goed kan gaan. Binnenkort dus je derde succesvolle cerclage zwangerschap...Vind het zo schreinend om te lezen dat je eerst 2 gezonde kinderen moet verliezen om daarna pas te achterhalen wat er nou precies mankeert. Maar je hebt een gigantische wilskracht en uiteindelijk nu ook het vertrouwen. Dat is een kracht wat je in ieder geval aan mij doorgeeft.. Bedankt!
Bedankt voor je steunende woorden mamamaya. Ik ben nog inderdaad wantrouwend naar de cerclage uberhaupt omdat ik zo daarnaast ook de weeen kreeg. Volgens de arts komt het doordat de baarmoedermond al open staat wat dan prikkelt om weeen te krijgen. Ik heb op de echo gezien hoe een groot deel van mijn bmm tijdens hoesten of het bewegen van de baby alleen meer open ging staan. Er vormde zich aan de onderkant een zak met vruchtwater (wat ik dus vorige keer voelde uitpuilen) Bizar dan om te zien wat stevig moet zijn zo instabiel is. Maar idd.. vertrouwen is iets wat moet groeien
Beste JenF, Bedankt voor je verhaal.. We hadden ook de planning om een bed in te huren voor in de woonkamer. Ik was zelfs bereid om de hele bruiloft van mijn zusje langs me heen te laten gaan.. alles voor de kleine. Is een zware tijd wat je doorgemaakt hebt, jeetje. In die korte tijd van "plat" liggen raakte ik al geirriteerd van de mensen die bleven zeggen dat je positief moet blijven.. Nogal logisch toch. Er kwam toevallig een vrijwilliger bij mij langs.. ze vertelde.. "De angst die hebt bestaat uit liefde. De angst moet je niet laten overheersen. Hij mag er zijn, geef hem de ruimte en laat het even los. Als de angst zijn ruimte gehad heeft is er alleen maar liefde. Stopt de angst in de kofferbak en jij/ liefde rijdt samen met je baby achter het stuur. Angst mag er zijn maar door het toe te laten zorgen we ervoor dat het niet overheerst" Ik vond het een erg verfrissende gedachte en vanaf dat moment laat ik ook meer de emoties toe. Pure angst, verdriet, wantrouwen, boosheid en al die negatieve dingen... ze komen voort uit liefde.. dus die kleine zal uiteindelijk de liefde voelen.. Wens je héél veel sterkte in die kleine laatste loodjes. Ook jij bent een supermama, nu al!
sam80, Ik heb je laatste bericht 3 keer moeten lezen, telkens met een krop in de keel en kippenvel over heel mijn lichaam. Stil... Toen je jouw verhaal deed enkele dagen geleden schaamde ik me dat ik heb gezeurd over "krampen, pijnlijke schopjes, de moeilijke laatste loodjes,..." Terwijl er op andere plaatsen zovéél verdriet is. Wat je zegt over de angst, zo heb ik het nog niet bekeken, maar is o zo waar!! Ik hoop dat je op dit forum veel kracht zal halen, mij heeft het heel hard geholpen tijdens moeilijke momenten, je bent niet alleen! De laatste dagen heb ik veel aan je gedacht, je verhaal heeft me enorm aangegrepen. Daarom (ook voor de andere mama's) hoop ik uit de grond van mijn hart dat het geluk je snel mag toelachen, niet voor even, maar voor altijd. Een ontzettend dikke knuffel en kop op! xx
Lieve allemaal, Mijn naam is Adriana, Ik ben Braziliaanse en ik heb cervicale incompetentie. Mijn Nederland is niet genoeg om deze onderwerp te volgen. Daardoor heb ik een Engels groep op facebook gemaakt. Als je interesse om deze groep te volgen hebt, ken jij je hier aanmelden: https://www.facebook.com/groups/cerclage/ Groeten, Adriana.
JenF, succes vandaag met het verwijderen van je cerclage! Laat eens weten hoe het gegaan is. Mamamaya, jij nog controle gehad?
Ja, vanmorgen controle gehad. Prima echo: baby zit qua gewicht tussen p50 en p75, groeit dus goed, heeft voldoende vruchtwater nog en de placenta doet het nog heel goed. Verder nog steeds hoofdligging maar nog niets ingedaald en onderaan geen verandering. De cerclage mag nog zeker een weekje blijven zitten van de gynaecoloog. Monitoring was ook goed en vlak, ctg baby prima, bloed prima, GBS wisser was negatief dus ook perfect, urine ook goed. Volgende week opnieuw controle. Ik ben wel dik een halve kilo afgevallen. De vroedvrouw vond dat niet zo goed, de gynaecoloog zei "ach, baby groeit prima, mama voelt zich goed... wat gaan we dan zeuren over een half kilootje" En ik voel me inderdaad goed. Enige klacht is en blijft mijn maag, niet onlogisch, er stampen voortdurend 2 voetjes in Mogelijk verklaart dat mijn gewichtsverlies. Ik maak me er niet druk in. JenF, benieuwd of de cerclage er vlot uit is gegaan, en of er wat geprikkeld is...
Waauw Mamamaya, super dat alles zo vlot blijft gaan! Ik was rond week 35 à 36 ook wat beginnen afvallen en vermoed ook dat een verdrukte maag mee aan de oorzaak lag . Zolang het kindje goed groeit en je genoeg vruchtwater hebt lijkt het mij ook niet direct een groot probleem te zijn. Je bent alleszins goed op weg om de termijn van 39 weken van Nadine te gaan verbreken Liefde, heb jij trouwens nog nieuws? Is je kindje nog wat bijgekomen de laatste week? Onze kleine man doet het super. Gisteren Kind&Gezin over de vloer gehad. Hij weegt ondertussen 3kg300, dus na een goede week al over zijn geboortegewicht! De borstvoeding gaat mij beter af dan de eerste keer. Het is nog steeds wat zoeken, maar het is wel motiverend dat hij zo goed bijkomt. Zijn grote broer eist momenteel zeer veel aandacht op. Hij is wel lief voor zijn kleine broertje, maar 'k moet toch opletten dat ik mijn aandacht goed verdeel over beide. Hij zal nog even moeten wennen aan het feit dat hij niet meer alleen is nu
Ik gok op 38 weken, denk dat 39 teveel gevraagd is. Maar we zullen zien... Het doet me veel plezier dat te horen! En goed gestart is ook al half gewonnen (bij borstvoeding zou ik zelfs durven zeggen "helemaal gewonnen"). Geniet ervan, hopelijk nog héél lang. Oh, ik kijk er zelf ook zo naar uit... Ja, het is ook voor hem enorm wennen natuurlijk. En 3 jaar is nog jong om het allemaal te vatten. Hier was grote zus net 4 en dat ging goed. Kleine zus zal nu ooknog geen 3,5 zijn en ze is nu al heel nerveus. Ze telt de hele dag: "nu zijn we met 4, straks met baby erbij is het 5 hè", dan als papa gaat werken "oei, zijn we nu maar met 3, mama?", gisteren bezoek "oh, nu zijn we met 6, da's leuk" en de ontnuchtering als het bezoek vertrok "nog maar 3 nu, wanneer komt papa thuis, ik wil met 4 zijn"... Wat bij ons hielp/helpt, is hen betrekken bij alles wat je met of voor de baby doet. Nu was dat het wiegje klaarzetten, knuffels sorteren en wassen, de kinderwagen in elkaar zetten... En als baby er is: pampertje laten aangeven, helpen badje geven, kleertjes kiezen... Kleine verzorgingstaakjes. Maar ja, ik heb meisjes, misschien scheelt dat ook?
Hoi dames, Sinds vanochtend heb ik wat krampen in me buik en ik heb veel last van pijn in me liezen vooral linkerkant. Keizersnee staat gepland voor laatste week van deze maand, maar ik heb een gevoel dat kleine ukkie er eerder uit wil. Ik heb een megabuik en heel veel last van me bekken. Me man is met de kids ff weg dus kan ik lekker ff gaan liggen. Voor de dames die al bevallen zijn, gefeliciteerd met jullie zoontjes en heel veel geluk samen. Mijn cerclage wordt op de dag van de keizersnede verwijderd,ik hoop dat ze het helemaal eruit halen want anders moet ik weer naar Nijmegen. Fijne weekend allemaal!
Dag dames, hier ben ik weer,... En niet meer zwanger!!! Vorige week van woensdag op donderdag heb ik last gekregen van krampen, donderdagvm ben ik uit voorzorg nr het ziekenhuis gegaan. Daar bleek dat ik een blaasontsteking had. Ik dacht terug nr huis te gaan met antibiotica, niet dus! Mijn gynaecoloog wou dan ook meteen de cerclage verwijderen (die moest er 's avonds toch uit), dit was een zeer pijnlijke ingreep!! De cerclage was wat "ingekapseld" daarmee dat het zo'n pijn deed. Bij het manueel zoeken van het knoopje keek de gynaecoloog raar. Ze zei me dat ik al 4 cm ontsluiting had en dat het kindje heel laag lag. Mijn vliezen hebben ze om 13u30 gebroken, de weeën kwamen sneller en heviger op. Om 14u15 heb ik gebeld om een epidurale te vragen, en bij onderzoek bleek dat ik al 9cm ontsluiting! Bye bye epidurale! Dit was niet MIJN planning! Ik ben meteen in paniek geschoten! Bevallen zonder epidurale?? Na enkele keren persen is ons klein prinsesje geboren! (14u55) Ze woog 2535gr en was 47cm groot. Heel goed voor de 36/1 weken! Ze drinkt heel goed aan de borst, komt goed bij. Vandaag zijn we naar huis gekomen om verder te genieten van ons complete gezinnetje! Achteraf een heerlijke bevalling gehad, prinsesje op de kamer gemogen! Dit had ik 19 weken geleden nooit durven dromen! XX