Met bovenstaande eens. De ruzie is iets tussen jou en je schoonouders, ik vind niet dat je daar je zoontje bij moet gaan betrekken door hem te gaan vertellen waarom zijn opa en oma er niet bij kunnen zijn. Het is zijn verjaardag en hij is dol op zijn opa en oma.
Sorry lees deze reactie van jou nu pas. Naar aanleiding van bovenstaande zou ik schoonouders echt niet op verjaardag laten komen. Misschien dat je man in de ochtend even naar hun kan gaan met je zoontje?
Dit. Je zegt zelf dat hij dol op ze is, het is zijn verjaardag. Tanden op elkaar en je allemaal volwassen gedragen dus.
Je verhaal is heel herkenbaar, ik zet al sinds de geboorte van mijn oudste mijn gevoelens opzij zodat de kids wel hun opa en oma leren kennen. Steeds worden mijn grenzen overschreden en ik kom daar ook al een paar jaar niet meer in huis. Toch zijn ze nog steeds welkom bij ons thuis voor de kids. Echter in dit geval mét fysiek geweld vind ik het al heel wat van je als je je zoontje met zijn vader daarheen laat gaan. En voor iedereen die hier afgeeft op man van ts. Verplaats je eens in zijn schoenen, zijn ouders vs zijn vrouw. Tuurlijk staat hij wel achter zijn vrouw (als het goed is), maar dat maakt het nog niet makkelijk om met zijn ouders te breken. Mijn man zou dat doen als ik het zo vragen, maar het zijn zijn ouders, dus zijn beslissing.
Ik zou graag willen zeggen dat je ze het beste uit kunt nodigen voor je zoon, maar ik weet wel zeker dat als ik in jouw situatie zat, ik niet eens naar mijn eigen advies zou luisteren. Als ik lees hoe het uit de hand is gelopen.. nee sorry, die zouden er bij mij echt nooit meer in komen, om welke reden dan ook. Ik zou het risico niet nemen dat het (zelfs al blijf jij rustig, misschien van hun kant) weer op een ruzie uitdraait. Denk dat El1983 wel een mooie oplossing heeft, gewoon even apart naar opa & oma.
Ik zou mijn man niet verbieden daarheen te gaan...al zou ik wel mijn ernstige twijfels bij hem hebben als hij daar ondanks deze situatie heen blijft gaan. Maar ik verbied hem dan wel degelijk om ins kind mee te nemen. Die zouden daar echt niet meer komen.
Ik denk er gewoon anders over denk ik. ik bedoelde het niet lullig. Sorry als dat zo over kwam. Als jij je er goed bij voelt dan is het prima. Al vraag ik mij sterk af of je zoiets vol kunt houden. Jij bent dan altijd de gebeten hond als opa en oma niet mogen komen op verjaardagen enz. Ik ken het namelijk ook van hier (zonder fysiek geweld). Schoonouders zijn vreselijke mensen. Na 10 jaar elke keer weer over mijn grens laten gaan en mijn best weer te doen is het voor mij klaar. Mijn man vind het ook heel moeilijk en hij maakt zijn eigen keuzes, maar wel zonder de kinderen. Het is een te lang verhaal, maar ik weet dat het moeilijk is omdat het zijn ouders zijn. Ik weet het ook omdat ik zelf thuis niet makkelijk heb gehad en op het punt van contact verbreken/verwateren heb gestaan. Ik weet dat het moeilijk is als het om je ouders gaat, maar ik vind uiteindelijk mijn eigen gevoel, leven en gezin belangrijker. Contact is nu goed door er echt aan gewerkt te hebben. Maar het blijft lastig. Weet je al wat je met de verjaardag gaat doen? Wat wil je man daarmee?
In dat geval heel helemaal knap hoe jjullie hier samen mee omgaan en zoontje op nummer 1 zetten, daar zouden een heleboel mensen een voorbeeld aan mogen nemen. Lijkt me wel lastig volhouden... er komen nog meer verjaardagen en feestdagen aan.... Op een gegeven moment wil jullie zoontje toch weten waarom mama nooit mee gaat naar oma. En andersom natuurlijk. Sterkte!!
Dat is iets voor latere zorg, ga ik me nu nog niet mee bezig houden.. Hij zal later ook niet iedereen aardig vinden of vriendjes met iedereen zijn. Tegen die tijd leggen we wel uit dat iedereen dat heeft dus ook mama.
Ik lees mee, hier precies hetzelfde probleem alleen dan met 3 schoonzussen... Altijd gezeik met ze en nu sinds kort ook het contact verbroken... Over 2 weken is onze dochter ook jarig en de baby komt ook al bijna, zit ook al dagen te piekeren over hoe dat nu moet
Is het contact met alleen jou en hun verbroken? Echt uitgesproken of niet? Hier hadden we al even geen contact (onuitgesproken), en dus kwamen ze ook niet opdagen op de verjaardagen.
Ik denk dat je wel moet nadenken wat voor signaal dit je kind geeft, Imensa. Als hij teveel heeft gezien, zoals jij aangeeft, is het dan niet erg verwarrend om mensen te blijven zien die mama fysiek iets hebben aangedaan? En dat papa daar ook nog naartoe gaat, maar mama niet?
Man heeft nog wel zakelijk contact met zijn 2 broers(ivm familiebedrijf), met hun vrouwen en zijn zus spreekt hij ook niet meer en ook geen behoefte aan. Hun hebben aan ons trouwens aangegeven dat ze geen contact meer willen, niet wij.. Dus prima dan, ga mezelf niet opdringen en we vinden het heerlijk rustig zo! Als ze ooit van gedachten veranderen dan hoeft het nog steeds niet van mij dus dan zal ik zelf zeggen dat ik het liever zo wil laten.. Man wilt het ook niet meer. @ imensa, heb verder gelezen en inderdaad eens met de rest.. Bij fysiek geweld zou ik ze ook absoluut niet meer binnen laten!
Aardig bedoelt waarschijnlijk maar laten we ontopic blijven Ipv bespreken hoe ik mijn kind moet opvoeden of wat voor keuzes ik op het moment nog voor hem maak.
Nou ik denk (of weet haast wel zeker) dat zijn 2 broers zeker willen komen kijken als hun nichtje geboren is mijn andere schoonzus die zegt dat ze wel zeker weet dat hun vrouwen dan ook nieuwsgierig zijn en willen komen kijken... Ik wil ze alleen niet in mijn huis hebben maar als ik dat uitspreek dan word de ruzie nog erger natuurlijk (en daarnaast vind ik het sneu voor me man want ondanks alles wilt hij zijn dochter denk ik wel laten zien aan zijn broers.. Alhoewel hij de vrouwen ook niet in ons huis wilt hebben) Maar heb wat tips van hier die ik onthou! Ik geef dochter gewoon een dagje aan opa en oma dus dan kunnen ze haar feliciteren.. En wat betreft de nieuwe baby, die zien ze dan vanzelf wel een keertje als ik op visite ben bij schoonouders
Oei.... Ik zou heel hard mijn best gaan doen om dingen met je schoonouders weer in het gareel te krijgen. Het feit dat jouw man wel gaat en jij niet, zal op den duur voor problemen gaan zorgen. En dan moet je relatie wel een hele stevige boot zijn wil die daar tegen kunnen. Dit is een echte relatiekiller. Praat dingen uit en maak duidelijke afspraken met elkaar waar jullie allebei (schoonouders en jij) je dan ook aan houden (ook je man!). Ik vraag me altijd af als ik dit soort dingen lees wat er zo erg is geweest dat je alle contact hebt verbroken. Is dat echt zo erg geweest of als je er nu op terug kijkt misschien minder erg als je toendertijd hebt ervaren. Leven is kort. Onthoud dat.
Ah kijk, verder lezen Bo.. sorry.. Ja dan wordt het verhaal wel wat anders denk ik. Maar dan snap ik je man niet, dat die niet jouw kant kiest en toch miet kind erheen blijft gaan. Verwarrend dit.