Nee ik mag niet autorijden. Wel binnen ons gebied waar we wonen maar niet als we de security door zijn. Gelukkig hebben we alles op ons gebied. School voor de kinderen, ziekenhuis, supermarkt. Als ik naar de Mall ga, dus naar Jeddah, ga ik met de bus. Of mijn man rijdt. Of we huren een chauffeur.
Ik had al een baan dus dat scheelde enorm. Anders had ik denk ik wel wat meer moeite gehad. Vooral omdat ik de eerste 2 maanden dat ik hier na mijn studie heen kwam 'vakantie' had. Verveelde me dood. Kende helemaal niemand en liep maar een beetje door de stad als vriend aan het werk was.
ik haak ook even in Wij willen met ongeveer 2 jaar naar Curacao verhuizen. Ik heb door mijn "ziekte" last van het weer. Regen, luchtdruk en onweer en sneeuw zorgen ervoor dat ik dagen lang met mijn hoofdpijn rondloop. Ik heb clusterhoofdpijn en meerdere clusterkoppies die op de eilanden zijn geweest zijn daar van hun hoofdpijn af dus dat is de grootste reden dat we weg willen. Daarnaast natuurlijk t grote avontuur wat ons trekt We gaan nu komend jaar daarheen voor paar weken....kijken naar huizen, de bevolking leren kennen en mn mn kan meedraaien voor een dag of 3 op een reclamestudio op t eiland. We willen dus wel eerst een baan hebben en een woning voor we daarheen gaan. Tegen de tijd dat t zover is gaan we ook de papierwinkel op orde maken om de stap te wagen
Hoe zit het met je vrijheid daar als vrouw? Mijn man kan daar eventueel heen voor werk, maar beiden zien we het nog niet echt zitten, vooral vanwege de achtergestelde positie van vrouwen daar. Heb je daar (als expat) ook last van? Kun je alleen boodschappen doen? Mag je zelf autorijden? We hebben er ons daarom ook nog niet in verdiept, maar ben nu toch wel nieuwsgierig. Wat doet jouw man daar? Oh, ik zie al een aantal antwoorden. Als je een chaffeur huurt mag je dan wel met hem in de auto of ook alleen met je man erbij? En hoe ga je gekleed?
Wij wonen ook al ruim 5 jaar in Engeland. We zijn hierheen vertrokken omdat ik hier kon promoveren. Het bevalt super en we zijn hier heel gelukkig. We gaan over 3 weken echter naar Australie verhuizen voor minimaal 3 jaar. Ben benieuwd hoe het dar zal bevallen!
Ik lees ook even mee, vriend en ik spreken er wel eens over die wie weet ooit. Leuk om jullie ervaringen te lezen.
Nog een vraagje van mijn kant: heeft er iemand ook zijn Nederlandse nationaliteit opgegeven om de nationaliteit van het nieuwe woonland aan te nemen?
Ik ga in de toekomst wel voor een dubbele nationaliteit, puur voor gemak en dat ik dezelfde nationaliteit als mijn kids ga hebben.
Ik lees graag mee, omdat ik mijn toekomst niet zie zitten hier in Nederland.. Niemand uit de Arabische Emiraten?
Ik had 3 part-time banen in NL en helemaal niks in Portugal. Alles wat we mee wilde nemen in de auto en een aanhangertje gepropt en op de bonnefooi hier heen gereden. Toendertijd was het vinden van een baantje nog redelijk te doen als je het in de schoonmaak zocht. Vanuit die financiele zekerheid verder gaan zoeken. Ik had nog wel een hoop overuren en vakantiedagen tegoed en had afgesproken om dat in 4 maanden uit te laten betalen. Zaten we in ieder geval niet meteen zonder. En wat heeft me over de streep getrokken? Gewoon avontuur en nieuwsgierigheid.
Opgeven heb ik niet gedaan, zal ik ook niet zo snel doen denk ik tenzij de voordelen (fiscaal bvb) dit heel aantrekkelijk maken. Ik ben wel ook nog in het bezit van de Amerikaanse nationaliteit en misschien neem ik ooit nog de nationaliteit aan van mijn woonland hier.
Ik geloof 5 jaar. Heb me er nog niet precies in verdiept wat zij zien als '5 jaar'. Ik gok dat je dat 5 jaar lang aan bewijzen nodig hebt dat je hier woont bv. council tax letters, utility bills, pay slips etc.
Ja er is ook een Nederlandse vereniging, maar dus nooit echt een verenigingsmens geweest (sociale fobie/ontwijkende persoonlijkheidsstoornis maken dat er niet makkelijker op). En weet je als er een beter treinen en metro netwerk was bij mij in de buurt, zou ik waarschijnlijk ook wel meer op pad gaan ook. Met de bus durf ik in Nederland al niet, laat staan hier in het vreselijke verkeer van Istanbul Ik merk gewoon ook dat ikzelf er op het moment helemaal niets van wil maken: ik wil hier gewoon weg. Mijn huis bijvoorbeeld is helemaal geen thuis voor me, er staat bijna niks in wat ik leuk vind. Ik wil het geen thuis maken. Dus het ligt gewoon ook helemaal aan mezelf hoor Maar heel lief van je!!
Neen en ben het ook niet van plan (in mijn geval dan Belgische nationaliteit). Ik heb een nino en kan zo een job aannemen zonder een werkvergunning of andere papieren nodig te hebben. Verder kan ik ook alle soorten uitkeringen en benefits aanvragen. Als het systeem zou veranderen dan zou ik er misschien eens over nadenken maar nu denk ik er zeker niet over.
mijn broer heeft dit gedaan of gaat dit doen. hij heeft in elk geval al wel officieel de achternaam van zijn vrouw aangenomen en dacht nu ook een Zweeds paspoort maar dat durf ik niet met zekerheid te zeggen. hij heeft geen binding met nederland behalve dan dat hij er geboren is en wij nog hier wonen, verder heeft hij er niets mee en is hij blij dat hij hier weg is. ook heeft hij helemaal niks met onze vader en daarom ook niks met de achternaam, dus daar heeft hij nu ook afstand van gedaan, officieel.
Ik woon op een campus. Hier is alles en ik kan als vrouw op ons gebied gewone kleren aan. Als ik door de security ben en naar Jeddah ga dan draag ik een abaya (lang zwart gewaad) maar omdat ik geen moslim ben hoef ik mijn hoofd niet te bedekken. Ik ga meestal trouwens gewoon met de bus. Wij hebben goede busverbindingen. Ik merk niet veel dat vrijheden zijn beknot. Behalve dan op het gebied van autorijden. Op de compounds mag je als vrouw wel autorijden. Zodra je de poorten uit bent niet meer.