Heb alleen de OP gelezen en geef toe dat ik afgelopen weekend ook naar een gezin met 5 kids heb zitten staren. Maar niet zozeer omdat het er "zoveel" waren maar vnml omdat ik enorm respect had voor het organisatie talent en de flexibiliteit van de ouders.
Ik had het voor de tweede ook al, en toen werd het nog veel erger met allergie en doorwaakte nachten!! ik ben nu wel een beetje over et schuldgevoel heen deels door mijn man, maar goed als je om je heen (kerk..) al die (mooie) gezinnen ziet voel ik bijna schaamte.. Niemand merkt het ook nl dat ik het soms bijna niet meer aankon..
Bij iedere keuze horen consequenties. Wij hebben twee kindjes lekker burgerlijk en alles is dus wel beschikbaar voor ons gezin, maar hier hebben we de keuze ook naar gemaakt. Je eigen keuze voor een groot gezin zorgt er dus voor dat je bepaalde dingen niet kan. Dit is je eigen keuze geweest en daar hangen dus consequenties aan. Je kanniet verwachten dat de maatschappij zich aan jou aanpast (niet lelijk bedoeld)jij ervaart de lusten maar ook de lasten. Met bepaalde dingen ben ik jaloers op jouw grote gezin en met bepaalde dingen ben ik blij met mijn kleine gezin.
Misschien wel, maar dat is dan voor alles zo, maar de wereld is nergens gelijk in. Elke keuze heeft consequenties. Kies je voor een hoge opleiding dan heb je vaak een hoger salaris. Bij een lage opleiding vaak een laag salaris. Kies je voor een klein gezin, dan kan bijna alles. Kies je voor een groter gezin weet je dat je moet zoeken naar bijvoorbeeld een passende auto. Begrijp me niet verkeerd Ik gun iedereen het beste, maar dit is mijn manier van relativeren. You just can't have it all. Ik vind het ook niet eerlijk dat anderen slanker, zijn geen striae hebben na de zwangerschap en waarschijnlijk een groter huis hebben. En dan hebben sommige dingen niet eens betrekking tot keuzes.
Ja ik ook, ik zag een groot gezin in de dierentuin en nummer 6 was op komst. Voor mij is 2 genoeg, heb veel moeite moeten doen om ze te krijgen, maar inderdaad respect voor die ouders. Maar als ik dan zo'n groot gezin aan een eettafel zie zitten, mooi hoor
Dat denk ik ook. Wij zijn zo'n samengesteld gezin. Mijn partner heeft 2 zoontjes en ik een dochter. Doordat de kinderen op elkaar lijken (alle 3 half moluks, zelfde kleurtje) zijn we voor de buitenwereld twee ouders met 3 kinderen en heb zelfs ik al opmerkingen mogen ontvangen van wildvreemden in de trant van 'jullie zijn nu zeker wel compleet, druk zat toch'? In werkelijkheid zijn de jongens om de 2 weken een weekend bij ons en heb ik zelf echt maar 1 kind gebaard. De feiten liggen soms anders dan hetgeen wat je denkt te zien.
Ik vind grote gezinnen prachtig! En het trekt inderdaad wel de aandacht als ik een mama met 5/6 kindjes zie lopen die haar allemaal mama noemen. Zelf ga ik er niet aan beginnen. Maar dat komt omdat ik een slecht voorbeeld in moederschap heb gehad met een moeder die 4 kindjes eigenlijk niet aan kon. Dit betekent niet dat ik het misschien niet aan zou kunnen maar ik durf het niet. Wel heb ik het huis het liefst vol kinderen dus buurkindjes nodig ik dan ook vaak uit. Zo gezellig!
Wij hebben samen 3 en een 4de opkomst. Mijn 2de, zijn derde. Maar idd, wij worden al aangekeken. Laatst wel een man super enthousiast, mijn 4de opkomst! Had hij ook wel gewild, maar zijn vrouw wilde er maar 2. Ik heb die man maar in de waan gelaten!
Dit vind ik echt heel vreemd geredeneerd. Ja, je hebt consequenties in termen van dat alles meer kost, bijvoorbeeld, maar je kan denk ik niet goedpraten dat de maatschappij er in het algemeen niet op ingesteld is. De voorbeelden van TS gaan immers over struikelblokken als vakantiehuisjes en familieabonnementen, alsof je geacht wordt om niet meer dan zo en zoveel kinderen te krijgen. Dat is een gebrek aan flexibiliteit om om te gaan met mensen die niet conformeren aan de norm. Ik zie echt niet in waarom regels voor abonnementen of vakantiehuisjes zo onflexibel moeten opgesteld worden dat je bij meer dan 4 kinderen opeens iets "DUS" maar niet kan.
Dit, dus. Het komt neer op discriminatie. Alsof je dan opeens een duur groepsabonnement moet nemen, omdat je 1 kind meer hebt dan zij er normaal onder rekenen. Je kan bij zo'n abonnement ook een formule verzinnen waarin je een bepaalde korting per persoon hebt, bv.
Ik kom uit een gezien van 3 kinderen. Mijn ouders wilden dat graag, alleen is 3 niet goed geweest, ik was altijd het zwarte schaap (en nog). Ik heb reuze bewondering voor grote gezinnen, zou het zelf niet kunnen ivm chronisch ziek zijn. Mijn eerste is op komt, 11w3d, mijn grote geluk, het zal bij deze ene blijven, al had ik er wel graag meer gewild, maar dan wel een even aantal, puur gebaseerd op mijn eigen jeugd dat een oneven aantal niet praktisch is.
Abonnementen ok, maar het zou toch raar zijn als vakantieparken huisjes moeten inrichten die vervolgens bijna niet worden geboekt omdat grote gezinnen niet meer zo vaak voorkomen tegenwoordig? Lijkt mij gewoon ee kwestie van vraag en aanbod. Net zoals dat wij 2 hotelkamers nodig hebben, omdat de meeste familiekamers geschikt zijn voor 4 personen, tja onze keus geweest om 3 kinderen te krijgen.
Ik merk dat een gezin met 3 kinderen al als groot wordt beschouwd. Soms is het lastig en soms helemaal niet. Maar nu ben ik zelf wel heel makkelijk hoor, lukt het niet met bijvoorbeeld een hotelletje boeken, dan is het pech voor dat hotel en dan zoek ik rustig verder. En mensen zijn inderdaad niets meer gewend. Ik ben ook gastouder en loop dus regelmatig met 5 kinderen (en soms 6) over straat. Qua leeftijd zouden ze broers en zussen kunnen zijn en de blikken die je soms krijgt toegeworpen van daar moet ik altijd wel even om glimlachen. Een vierde gaat hier jammer genoeg niet meer komen, maar ik ben helemaal happy met mijn gezin van 5.
Apart joh dat jullie van die rare blikken krijgen. Ik kom uit een groot gezin, 6 kinderen. Nooit rare opmerkingen gehad. Mijn zwager en zijn vrouw hebben nu 5 kinderen, nooit een vreemde opmerking gekregen of een rare blik.
Wij hebben er drie en dan wordt ee nog vaak raar gekeken of gereageerd. Misschien omdat we nog jong zijn en er jongnuitzien.
Klopt helemaal, ik kreeg zelfs een week na de geboorte van ons *, die ons vierde kindje is, te horen van een kennis: Ach, 4 kinderen zijn toch niet meer van deze tijd......:x Alsof je daar op zit te wachten op dat moment (of welk moment dan ook)
Oh, dat bedoel ik ook niet. Maar een park kan zich wel inrichten zodat er ook grotere huisjes zijn, in principe. In de parken waar ik als kind kwam was dat wel zo in ieder geval, al waren het maar 1 of 2. Net als dat echt kleine huisjes voor maar 2 personen er ook minder waren. Zo reflecteert het gewoon de maatschappij ipv dat het principieel onmogelijk zou zijn.
Wij hebben er dadelijk drie en worden nu al raar aangekeken. Misschien omdat ik jong ben (24) De meeste opmerkingen komen neer op: een tweeling? O dan ben je gelijk klaar zeker. Pijnlijke opmerking voor mij. Ja we zijn gelijk klaar maar niet uit vrije wil helaas. Het mag niet meer.