Hee allemaal, Ik heb altijd geroepen, nog voor ik zelfs maar een relatie had, dat ik niet wou weten welk geslacht een eventueel kindje zou hebben. Nu ik zwanger ben denk ik er nog steeds wel zo over, maar ML wil het wel weten. Op zich niet erg, want dan krijgt hij een envelopje met wat het is en houdt ie gewoon z'n mond. Hij roept alleen dat ik te nieuwsgierig ben (met m'n verjaardag wil ik altijd letters weten en hoeveel letters, haha) Maar met dit denk ik het wel zeker te weten dat ik het niet wil weten, omdat ik het altijd geroepen heb. En omdat ik de verassing bij geboorte wil hebben. Mijn zus wist het bij de 1e niet, de 2e wel, mijn schoonzus bij allebei niet en vrienden van ons bij allebei wel. Nou zegt een vriend van ons, dat het toch makkelijk is, met dingen kopen enzo... Ja, tuurlijk, maar is dat echt de enige reden om het te willen weten? Wat is jullie reden om het geslacht al te willen weten, of juist niet te willen weten?
Ik dacht altijd dat ik het niet zou willen weten, maar nu ik zwanger ben wil ik het wel heel graag weten. Ik vind het leuk met spulletjes kopen, een naam uitkiezen, etc etc.
Dit dus. Ik riep dat ik het bij een 3de niet wilde weten want heb beide al. Ml was te nieuwsgierig en zo werd ik dat weer ook! Maar denk eerlijk gezegd ook niet dat dat werkt als de een het wel weet en de ander niet. Je man zal zich gaan verspreken in de "hij/zij" vorm en dan is de verrassing er net zo goed vanaf. Dan kun je beter samen genieten van de verrassing. Of het in een papiertje laten schrijven en een gebakje bij de bakker maten maken met de kleur roze/blauwe in de vulling
Wij wilden het ook weten vanwege de babykamer en kleertjes. Ook voor het kiezen van een naam. Voor een meisje wisten we het al heel lang, maar een jongensnaam vonden we veel moeilijker. Dus we wilden weten of we nog na moesten denken over een jongensnaam of niet. En verder om aan het idee te wennen
Tja, als ie zich verspreekt zou jammer zijn, maar ik vind het ook gewoon een leuke verassing en als hij het wel weet en ik niet moet hij alsnog 2 namen gaan bedenken. Dan kan ie misschien denken bij de ene naam, die is niet nodig, maar ja, dan heeft ie pech, haha!
Dacht eerst ook dat ik het niet wilde weten. Maar nu dacht ik, de verrassing is nu net zo groot als bij de geboorte, en ik vind het toch wel heel fijn om er een beetje een beeld bij te hebben, en om gericht naar namen te kunnen zoeken, en spulletjes uitzoeken. Het maakte me écht niet uit wat het zou worden, en vind het nou echt een heerlijk idee om het te weten als het me alleen om de spulletjes zou gaan zou ik het niet doen, na de geboorte kun je ook alles nog kopen.
Ik kan niet wachten tot ik weet wat het wordt!! Dan kunnen we lekker gericht gaan shoppen. Moet alleen nog zo'n 8 weken wachten.
Precies hetzelfde gehad als jij. Manlief wilde het het weten en ik eigenlijk niet. Uiteindelijk besloot ik dat ik toch veel te nieuwsschierig ben dus het niet 20 weken vol zou houden zonder aan zijn hoofd te zeuren om het te vertellen. Voordelen zijn inderdaad naam kiezen, kleding en eventueel kamer aankleding. Ik persoonlijk vind het nu ook fijn dat ik haar gewoon met haar naam kan aanspreken als ze weer eens lekker actief is. Of goeiemorgen en weltrusten zeggen. Maar als dat voor jou geen verschil maakt en als je denkt dat je niet zoals ik ben zou ik er zeker voor gaan.
Omdat ik veel te nieuwsgierig ben, wil écht weten wat het wordt! Naam kiezen, geboortekaartje, doopsuiker, kamer inrichten & spullen kopen kan zo ook wat gerichter Maar een verrassing vind ik ook heel speciaal!
Wij weten het nu weer niet, gewoon omdat de verrassing zo leuk is. Zelfs bij een derde Maar help wat is het moeilijk om niet te spieken bij de vele echo's die ik heb gehad en nog ga krijgen
Dubbel. Het lijkt mij ook heel mooi om het niet te weten hoor. Maar ik ben te nieuwsgierig en wilde het dus wel heel graag weten. Daarnaast merk ik ook dat nu ik hem ''hij'' kan noemen ook beter alles kan visualiseren ofzo. Verder vond ik het wel handig met spullen kopen ja. Maar goed unisex spullen heb je ook. Tja het is gewoon heel persoonlijk. Succes met je keuze!
Tjah ik vind; een verjaardagscadeau pak je ook niet van te voren uit. Ik vind het zelfs vervelend als mensen vragen; wat wil je hebben? Dan is het op de dag zelf geen verrassing meer. Dat heb ik nu met het kindje ook. Vriendlief maakte het niet echt uit, maar vindt het niet weten ook wel goed geloof ik. Gericht kleertjes kopen is misschien makkelijk, maar unisex kopen is een uitdaging. Neutraal met alles, maar toch een eigen identiteit creëren. Twee namen vinden die Man/vriend en jij allebei mooi vinden. Ik vind het zo ook wel goed.. Nu ruziën we alleen om wie er gelijk heeft. VL denkt dat het meisje wordt, ik denk toch echt een jongen
Bij de eerste wilde ik het niet weten en mijn man wel, uiteindelijk is hij overstag gegaan en wilde hij het ook niet weten. Bij deze zwangerschap wilde ik het wel weten en mijn man niet, heb gewoon net zolang gezeurd tot hij overstag ging. Ik was nu gewoon te nieuwsgierig, en ja het is makkelijker met dingen kopen. Voordeel was wel dat we bij de eerste het kamertje neutraal hadden, die gebruiken we dus nu weer, alleen zijn er nu roze accesoires aan toegevoegd
Nu ik alles zo lees, weet ik eigenlijk nog zekerder dat ik het niet wil weten. De meeste antwoorden zijn het gerichte shoppen en de aankleding van de kamer. Maar die kun je natuurlijk ook heel leuk maken zonder dat je het weet. En de naam, tja, ik heb nu heel sterk een naam voor een jongen in gedachten, en de meeste mensen om me denken ook dat het een jongen wordt. Alleen m'n moeder denkt een meid, en m'n nichtje van 10 en nichtje van 4 willen graag een meisje... Haha!
Wij wouden het alle 3 keren weten , nu, ook weer , is een even grote verassing hoor , alleen veel handiger aangezien ik geboortekaartjes en suikerboontjes zelf maak , en qua naam en kledij etc , het is voor ons een fijne gedachte om baby ook al met naam aan te kunnen spreken en om de kindjes voor te bereiden op wat er komt , een broer of zus. Ieder zijn keuze natuurlijk maar wij kiezen voor de "makkelijke" manier en dat is het weten en daarop gericht de keuzes maken
Dat ook ja, van dat verjaardagscadeau. En leuk om 2 namen te mogen bedenken. Naam voor een meisje heb ik al heel lang in m'n hoofd, nog voor ik een relatie had zelfs. Komt uit een liedje, en vind hem zo mooi... Maar of het ook bij het kindje zou passen is natuurlijk ook zoiets he. Een naam kan mooi zijn, maar ze zeggen weleens dat je pas zeker de naam weet als de kleine er eenmaal is.
Ik wilde wel weten wat het wordt. Gewoon om mijn kindje al vroeg een identiteit mee te geven. Hem/haar zijn/haar naam te kunnen geven. En ik vind het heerlijk om die naam te noemen. Niet tegenover anderen, maar simpelweg als ik met mijn kleintje praat. Ik heb overigens ook een naam voor het andere geslacht, mocht het op de echo toch verkeerd zijn gezien.