Hoi Dames, Ik heb jullie hulp hard nodig. Onze dochter van 2 jaar en 3 maanden weigert opeens te gaan slapen savonds. Ze heeft er nooit moeilijk over gedaan, dus dit is compleet nieuw voor ons. Alleen als we afwijken van haar ritueel, maar dat is nu het probleem niet. Normaal is het: Boekje voorlezen, Knuffelen, Muziekje van de babyfoon aan en slapen. Maar nu sinds een week is het 1 groot drama ik snap er niks van. Zodra je van haar kamer af wilt gaan, begint ze heel hard te huilen. Dus hebben we geprobeerd om bij haar te blijven tot ze slaapt. Maar: dan gaat ze dus niet slapen en liggen keten maar ja, 5 minuutjes huilen ofzo heb ik geen moeite mee, maar niet te lang want dan maakt ze haar broertje wakker. Ze heeft gister hoge koorts gehad 39,7 dus ik had verwacht dat ze wel wat makkelijker in slaap zou vallen. Nou, niet dus ik denk dat ik van 19 tot 23 uur bezig ben geweest haar in slaap te krijgen. Ik ben ondertussen ook gewoon op, mijn energie is 0 nu. Ik heb geprobeerd met licht aan, licht uit, gordijnen open, gordijnen dicht, raam open, raam dicht, warmer aankleden, minder warm aankleden maar het helpt dus niks Iemand een suggestie? Alle hulp is welkom...
Is ze bang voor iets? Kan ze t al een beetje onder worden brengen? Mijn dochter heeft ook periodes dat ze moeilijk doet als ik weg wil gaan, wat ik dan doe is naar onze slaapkamer gaan en daar nog even rommelen, de was opvouwen ofzo. Ze is dan gerust dat ik er nog ben en kan wel in slaap vallen, want als ik er naast ga liggen duurt het ook zo een uur.
Ik heb niet het idee dat ze echt bang is? Ik vind het iets weg hebben van verlatingsangst Met het licht aan gaat wel het beste, dat wel. Dan doen we het uit als ze ligt te slapen en wij naar bed gaan. Helaas kan ze nog niet goed genoeg praten om het te kunnen zeggen wat er is. Als ik boven nog ga rommelen, gaat ze steeds harder huilen, net zo lang tot ik op haar kamer kom.
Vervelend! Slaapt ze s middags niet te lang? Dat was bij ons de reden dat onze dochter niet ging slapen en de boel pp stelten zetten tot laat in de avond.
Ja, inderdaad erg vervelend, maar vooral vermoeiend. Ze slaapt s middags niet altijd meer, en anders hoogstens 1,5 uur. Is dat misschien te lang?
Zou het niet kunnen dat je haar bedtijd wat moet verlaten? Mijn dochter doet dit steeds als ze een latere bedtijd 'nodig' heeft. Half uurtje later op bed, en ze gaat er weer netjes in.
Hier help het om de dag even door te nemen. En het haar zoveel mogelijk zelf te laten vertellen.ze vertelt dan wat ze heeft gegeten en dat ze heeft gespeeld enz.Ook zeg ik dat we van haar houden dat ze veilig is in haar bedje en dat ik gewoon in de buurt ben.en dat als ik als ze roept ook kom. (ook echt doen).ik geef haar dan nog een kus en ga dan naar beneden. Het heeft even geduurd maar op dit moment gaat het net weer goed.zonder uren bezig te zijn. Oh en we laten haar smiddags max 2 uurtjes slapen, anders is ze niet moe genoeg. Hopelijk hept het.
@shakes: ze is wel echt moe als ze naar bed gaat, dus ik denk dat de bedtijd wel een goed tijdstip moet zijn? @lieke: dat kan ik inderdaad nog proberen. Maar het vertellen dat we allemaal van haar houden en dat ze veilig is in bed, dat papa en mama haar altijd kunnen horen etc dat zeg ik dus wel tegen haar maar misschien dat we inderdaad over de dag kunnen "praten". Ze kan nog niet zo goed praten, dus dan moet ze het maar op haar manier vertellen
Als ze ook uit zichzelf 's middags al niet altijd meer slaapt, zou ik haar middagslaapje denk ik gaan skippen. Onze dochter slaapt tegenwoordig bijna nooit meer 's middags, behalve als ze heel moe is en/of er zelf om vraagt. Wij merkten in die overgangsfase heel duidelijk dat ze 's avonds niet goed ging slapen, als ze 's middags wel geslapen had. Had ze 's middags niet geslapen, dan was ze echter zo vertrokken. Die overgangsfase was lastig, want als ze 's middags niet sliep, was ze op een gegeven moment wel moe en niet meer de gezelligste. Het was op een gegeven moment kiezen uit twee kwaden: 1) 's middags naar bed, overdag gezellig, maar 's avonds met naar bed drama. Alles van het naar bed brengen ging prima, tot we weg liepen. Ze was dan soms echt tot 21.30-22.00 uur wakker. En wij iedere keer maar naar boven. Ze haalde echt alles uit de kast om ons bij haar te houden (plassen, pijn, doekje/knuffelte expres uit bed gooien, armpje expres vast tussen de spijltjes, gewoon huilen zonder dat we überhaupt een reden konden achterhalen, you name it). Soms brachten we haar dan iets later naar bed, om het iets makkelijker te houden. 2) 's middags niet naar bed en aan het einde van de dag zo moe, dat het avondeten en naar bed brengen vaak moeizaam gingen, maar dan ging ze wel meteen lekker slapen. Ik ging dan op dat moment dat ze normaal 's middags zou gaan slapen wel iets rustigs met haar doen, zodat ze toch wat tot rust kwam, bijv. boekjes lezen, of filmpje kijken. Dit laatste doe ik trouwens nog steeds, want ze is nog steeds vaak moe dat moment. In het begin was situatie 1 beter dan 2, maar op een gegeven moment werd het 's avonds steeds erger en wilde ze overdag vaak zelf ook niet meer. Of dan legde ik haar wel op bed, maar lag ze gewoon 1.5 uur te zingen en verhalen te vertellen aan haar egel. We merkten vanzelf dat ze het aan het eind van de dag beter vol ging houden, dus toen zijn we gestopt met het middagslaapje.
Klinkt herkenbaar janna. Ze is gewoon zo moe, maar slapen ho maar we zijn nu dus nogsteeds bezig om haar in bed te krijgen 😫
Het doornemen van de dag lijkt z'n vruchten af te werpen helaas kan ik mijn verloren uurtjes slaap niet inhalen, nu heeft ons zoontje fikse oorontsteking en hoge koorts ik zal blij zijn als dit allemaal achter de rug is X_x