Veel van jullie zijn pas net begonnen joh! Als je nu al naar die paar maandjes jaloezie of stress krijgt dan lijkt mij dat geen goed teken. Die energie kun je beter bewaren voor als het nog een jaar extra langer duurt want dan heb je het echt nodig.
Zoals ik al zei kan je daar zelf niets aan doen dat je even een steek van jaloezie voelt. Is menselijk toch? Of je nou 6 maanden bezig bent of al 2 jaar of meer, we willen het allemaal graag en daarom kan je last hebben van jaloezie. Al snap ik wel dat mensen die al veel langer bezig zijn het extra hebben.
Tja iedereen struikelt nu vast over mij heen.. Maar na al die rondes op dit forum wordt je er soms wel een beetje moe van als mensen na 3 maanden al topics openen van ik ben nog steeds niet zwanger. Of: wel een positieve ovulatietest gehad maar uiteindelijk niet zwanger, wie nog meer hier? Dan schud ik echt even met m'n hoofd van verbijstering. Weet je ik snap dat je het in ronde 6 ook al dol graag wil maar na ronde 19 is het allemaal toch heel anders geloof me.. Hoop dat jullie niet tot ronde 19 hoeven te wachten maar als iemand het dan meemaakt dan denk je achter pas van hmm ik snap dat de MMM meiden op het forum soms zo geïrriteerd kunnen raken van sommige topics. Er zijn hier ook meiden die al 6 jaar bezig zijn. Dan valt mijn bijna 2 jaar wel mee
Ik ben het met je eens hoor meid.. Twee jaar bezig en in die tijd twee miskramen. Ik ben echt op en stoor me vaak aan zulke topics. Maar kan jij je eerste paar rondes niet meer herinneren? De eerste ronde mislukte en ik ben toen echt van mijn geloof afgevallen. Onrealistisch misschien, maar wel zoals velen denken. Overigens vind ik dit topic niet storend, jaloezie hebben we allemaal wel. Een zwangere vrouw heeft nou eenmaal wat we allemaal graag willen.
Ik denk dat iedereen zich elke maand dat het niet gelukt is even **** voelt. Of je nu 6 jaar of 6 maanden bezig bent, we willen allemaal hetzelfde... Ik stoor me eerder aan het feit dat sommige dames menen dat zij alleen het recht van spreken hebben, omdat ze al wat langer meedraaien. Grote onzin natuurlijk... Je weet puur gebaseerd op iemands handtekening helemaal niet het verhaal erachter dus wie ben jij dan om te oordelen? Ik zeg laat iedereen in zn waarde en als het je niet aanstaat, reageer dan niet... simpel toch?
Maar goed jij oordeelt nu ook over meiden die naar jou idee vinden dat zij alleen recht van spreken hebben. Per ronde die voorbij gaat zakt de moed steeds verder weg. Voordat ik in de MMM zat baalde ik ook, maar nu ik 3 keer in de week op een stoel lig om onprettige echo's te maken, ik hormonentroep slik waar je je beroerd van voelt en als het dan weer niet raak is, ervaar ik toch veel verdrietiger. Heb ook geen zin in een discussie vind het gewoon zonde dat ze zich al druk maken terwijl de eerste maanden nog geen paniek hoeft te zijn als je niet zwanger raakt.
Voor als je de eerste ronde niet zwanger bent..... phoe... ik heb er zelf 52 rondes op moeten wachten tot het eindelijk zo ver was. mijn tip.... blijf hoop houden e probeer jezelf niet gek te maken. Het is heel normaal dat je niet in 1 ronde zwanger bent en ze zeggen niet voor niets dat het gemiddeld een jaar duurt.
Ik schrik een beetje van de reacties die hier gegeven worden. Het is echt niet mijn bedoeling om mensen tegen het hoofd te stoten die zo lang bezig zijn en nog niet in verwachting zijn. Ik heb respect voor jullie en gun jullie zo erg een kindje. En ik verwacht ook dat zij respect hebben voor mijn welgemeende vraag. Lieve mensen, houd toch eens de vrede in stand en zie alles niet meteen zo negatief
Ik begrijp het wel. Mijn eerste zwangerschap is met negen weken uitgelopen op een miskraam. Je wereld stort in. Als je vervolgens een vriendin spreekt en ze verteld dat ze zwanger is en verteld dan wanneer ze is uitgerekend en het is op de dag af dezelfde datum als dat ik uitgerekend zou zijn, voel je je behoorlijk klote. In de periode van drie maanden erna werden er 4 vriendinnen van mij zwanger. Ik heb echt wel eens niet zulke lieve gedachtes gehad . MAAR!!!!! Ik gunde het ze absoluut!!!! Wij zijn nu net gestopt met de pil en willen kijken of een tweede ons is gegund. Waar ik (nu al) mee bezig ben is dat mijn broertje en zijn vriendin al twee jaar bezig zijn en het maar niet wilt lukken. Wat nou als het bij ons lukt voordat zij goed nieuws hebben... Vind dat erg lastig... Maar goed, is vooruit lopen op de zaken . Ik wens alle dames op het wacht bankje heel veel plezier met oefenen (oefening baart kunst ) en hopelijk mag het snel zo zijn voor jullie!!
Helemaal mee eens, ik dacht/hoopte in het begin ook dat ik vast wel de volgende zou zijn (en dat de posts van de MMM-meiden hier destijds echt ver van m'n bed waren). Al moet ik zeggen, voor mij zit er echt wel een verschil tussen de teleurstelling tijdens de eerste maanden of de teleurstelling toen het echt al langer begon te duren. Tot op het punt dat het nu bijna ondraaglijk is, waar ik eerder gewoon dacht: 'Zucht, wéér niet.. Ik wil zo graag.'
hoi , ook ik herken de jaloezie soms ook wel hoor ... spijtig genoeg. ik zou willen dat ik het niet had zou me mezelf een hoop verdriet besparen. elke ronde ben ik ook weer diep ongelukkig als het niet lukt. maar we gaan door. we hebben besloten om het nog zelf te proberen tot december en dan gaan we hulp zoeken. Ik vind dit een leuk topic, iedereen mag zen ei hier kwijt we zijn hier allemaal voor hetzelfde doel.. zwanger worden! spijtig dat het niet iedereen onmiddelijk gegund is het leven zit nu eenmaal niet altijd even eerlijk in mekaar. ik gun het iedereen van harte. ( ik heb al een kinderwens van men 21 ben nu bijna 29 . was toen nog bij men ex hebben toen drie jaar geprobeerd zwanger te worden , helaas nooit gelukt. waren toen ook in de mmm beland...(clomid,pregnyl,hsg onderzoek) achteraf te horgen gekregen dat ex azoöspermie had wat hetzelfde is als 0%zaadcellen . heb dus ook al vele teleurstelling te verduren gekregen, weet dus ook wel een beetje waarover ik spreek)
Klopt! Je gevoel verandert heel erg. Net als wat je zegt, tja MMM, ik wist dat het bestond. Dat ik zover zou komen had ik nóóit gedacht.
Weet je ik lees hier nu zomaar even mee en vind de reacties die naar elkaar gegeven worden best heftig! Wij zitten zelf in de 2e ronde en ook ik hoop ontzettend op een kindje. We willen het dol graag en ondanks dat ik aan de pil zat i.v.m. een studie heb ik al die tijd gehoopt dat het er misschien door zou komen en nu we er echt voor gaan hoop je er zo op. Ik snap dat als je in de mmm zit het helemaal erg is als het weer niet is gelukt maar als je er net mee begint hoop je er ook intens op. Dat had je toch zelf ook in die tijd? Het steekt mij dat je dus blijkbaar als vrouw die net begint die gevoelens niet zou mogen hebben omdat het bij jou nog niet minimaal een jaar heeft geduurd en het nog niet raak is. We zijn hier toch om elkaar te steunen en niet om elkaar pijn te doen... Laten we respect hebben voor elkaars mening en gevoelens
De eerste 10 maanden was ik persoonlijk er helemaal niet mee bezig. Gemiddeld zou het zo'n 8 maanden duren dus waarom er al teleurgesteld over zijn? Kwam het dadelijk zou het hier eerder als een verassing geweest zijn gewoon omdat wij niet op zo'n snelheid rekende. Toen ik bij mijn eerste zoon dan in ronde 3 zwanger bleek was ik dan ook volledig met stomheid geslagen. En al enkele weken ver want ik had geeneens erg wanneer mijn regels zouden moeten komen . Nou kan ik je na 2 jaar precies vertellen welke dag het is (en nee niet woensdag maar cyclusdagen, wanneer er wat gebeuren moet en noem maar op.) Ik hoop van harte dat je snel zwanger bent want de MMM gun je niemand maar het kan dus best wel nog een zware tijd worden als het niet meezitten gaat .
Miekje, niet erg netjes om een ander woorden in de mond te leggen, vind ik dan zelf weer. Natuurlijk wil iedereen het heel graag, maar naarmate de tijd vordert versterkt dat gevoel nu eenmaal.