Ik zou trouwens nooit dreigen met dingen die je toch zeker weten niet na gaat komen. Dus niet zogenaamd speelgoed weggooien ed. Een vriendin van mij dreigt ook altijd met dingen waarvan ik al weet dat het toch nooit gaat gebeuren en kind is alleen maar vervelender geworden.
Volgens mij verschillen de meningen nogal over wat een pedagogische tik is. Als je de linkjes leest dan is dat een weloverwogen tik, die niet uit onmacht of boosheid wordt gegeven, die niet pijnlijk is en waarbij later wordt uitgelegd waarom die is gegeven. Als je je kind een pets geeft uit onmacht of kwaadheid, dan is het dus gewoon een pets en geen pedagogische tik. Verder voor degene die hun kind wel een tik geven, het is inmiddels tegen de wet... evenals "psychologische tikken" trouwens (wil het geen psychische mishandeling noemen). Persoonlijk vind het ik grote onzin dat het nodig zou zijn om je kind een tik te geven. Wees een beetje creatief... je hoeft echt geen 100 keer te waarschuwen oid. Je kunt na 2 keer waarschuwen ook straf geven (geen tv, vroeg naar bed, op de trap nadenken, geen snoep, speelgoed afgeven, whatever....). Ik kan trouwens best begrijpen dat je een keer heel erg schrikt van iets dat je kind doet en het dan een tik geeft, waar ik echt niet bij kan is dat je bij je volle verstand en in alle rust je kind een tik kan geven omdat je denkt dat het opvoeden is... dat vind ik zelfs een beetje eng. En wat leer je je kind dan over het omgaan met moeilijke situaties? Als een ander kind je speelgoed afpakt mag je hem een tik geven?
Nou mijn kind van 2 gaat echt niet schoonmaken met dat doekje dan hoor. die loopt hard weg haha. maar goed ieder kind is anders
Helemaal mee eens! Ik heb vroeger ook weleens een pets gekregen en ja, ik houd ook heel veel van mijn ouders. Maar daar gaat het toch niet om? Het gaat erom dat een tik totaal geen opvoedkundige waarde heeft, in mijn ogen dan. Wat leert een kind? Als je het echt niet meer weet (lees: als hij echt niet luistert) mag je je hand opheffen en dus fysiek pijn doen. Want zo wordt het vaak gebruikt, als laatste 'redmiddel'. Het is anders als je kind iets heel gevaarlijks doet of op het punt staat te doen, dan zou ik ook sleuren, tikken of duwen. Alles om maar te voorkomen dat er iets ergers gebeurt. Maar dat heeft niets te maken met opvoedkundig zo'n tik inzetten. Ik geef mijn kind liever een ander voorbeeld. Creatief zijn met straffen, altijd doen wat je zegt (en dus niet oeverloos dreigen) en gewoon consequent en kort zijn. Daar hoef je geen tik voor uit te delen, ik zie al dat zoiets bij mijn dochter gewoon niet werkt en ik ben de persoon er ook niet naar.
Zoals al door meerdere dames aangegeven is het bij sommige kinderen niet zo simpel als consequent zijn en creatief zijn met straffen danwel belonen. Sommige kinderen zijn er gewoon echt niet gevoelig voor. Het is jammer dat andere moeders zich niet kunnen voorstellen dat er ook kinderen zijn waarbij het gewoon niet zo werkt. En nee, daarmee wordt 'tikken' niet de opvoedmethode. Hier gelukkig ook helemaal niet aan de orde, want heel veel is uiteindelijk na een woeste bui pratend op te lossen. Maar in sommige gevallen hebben de kids hier wel een tik op hun vingers gehad. Daarmee leren ze ook helemaal niet dat het een uiterste redmiddel is wat ze zelf ook toe kunnen passen. Niet alles wat ouders doen, doen kinderen ook. Het kind straft een ander kind op school toch ook niet (danwel door een strafplek, danwel door een uiteindelijke tik), want het is geen opvoeder maar een gelijke en juf/meester is daar de verantwoordelijke.
Ik heb het beide meegemaakt.. Kindje dat wel een 'tik' kreeg en dat is een super lief kind (niets van mee gekregen) Kinderen dat 'pedagogisch' zijn opgevoed.. Nou met hun loop ik liever niet in de winkel😱. Slaan hun ouders 'gewoon omdat het leuk is'. Zin doordrammen.. Alles is een discussie. Want ja kinderen hebben ook een mening blablablabla. (Hebben ze ook maar op zekere hoogte over bepaalde dingen) Kortom geen land mee te bezeilen.. Nee, dan geef ik liever die corrigerende tik. En ben ik de 'baas'. Nee is nee punt geen discussie over mogelijk..
Maar een kind van 2 de keuken doen is wel verantwoord? Ik snap het doel 'samen' opruimen wel, en daar ben ik het ook wel mee eens.. Maar zie nu gelijk een soort Assepoester voor me Straf= iets schoonmAken..
Ik 'tik' niet, man ook niet. Heb wel eens uit schrik reactie een tik terug gegeven trouwens. Hij mepte mij zo vol in mijn gezicht Schrok me kapot, en deed echt pijn. Gaf zo een pets terug. Hij schrikken, ik schrikken, allebei huilen. Pffft haha. Was de eerste en de laatste keer trouwens. Heb vroeger als puber ook echt wel een schop onder m'n reet gehad, met de trap mee naar boven. Die staat me nog helder bij, en hij was ook zeker verdient. Toen begreep ik het al, haha. Als die van mij zoiets uitvreten als wat ik toen heb gedaan, dan krijgen ze ook een schop onder hun kont.
Maar waarom is het altijd het een en niet het ander? Kinderen kunnen niet goed opgevoed, beheerst en zich normaal gedragen zonder corrigerende tik? Want alle kinderen die niet worden getikt zijn onopgevoed, slaan hun ouders en hebben een grote mond? Met tik ben je de baas over je kinderen, anders niet? Nou sorry, ik vind dat echt kolder. Elk kind is weleens stierlijk vervelend en elk kind jankt weleens in een supermarkt. Maar als je dan een ouder ziet die een pets uitdeelt zullen veel mensen denken 'zo! die heeft het goed voor elkaar!', en een ouder die ervoor kiest het gejank gewoon te negeren of het kind bij kop en kont in het winkelwagentje zet, wordt gezien als slap. Ik vind een tik uitdelen op zo'n verhit moment eerder een teken van zwakte en ik vind het persoonlijk ook een rotgezicht.
Ik heb trouwens een aantal kinderen in mijn omgeving die echt niet opgevoed zijn en gewoon niet weten hoe ze zich moeten/horen te gedragen. En ja, die kinderen worden dus niet aangepakt. Maar dat is eerder een 'laat maar waaien' opvoedstijl, in alles. Het is bewezen dat kinderen toch het meest hebben aan een autoritaire, maar warme en betrokken opvoedstijl. (democratisch noemen ze dat geloof ik). Alleen autoritair werkt ook niet. Er moet ruimte zijn voor overleg, maar de regels zijn duidelijk. DAT maakt de opvoedstijl van een gezin succesvol of minder succesvol, niet of er af en toe een tik wordt uitgedeeld. Vind het ook wel typerend, deze discussie nu. Een aantal maanden geleden kreeg een moeder die toegaf haar kind een tik te hebben gegeven nog van alles over zich heen in de Lounge. En nu is er dit topic en zijn mensen 'trots' dat zij hun kinderen tenminste 'wel aan durven pakken'. Alsof je niet kan aanpakken zonder tik.
Mee eens, er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden. En er zijn genoeg kinderen die thuis vaak 'tikken' krijgen en zich volledig misdragen buiten en de beurt terroriseren. Offtopic: een kind ouder dan 2 die een hysterische driftbui krijgt in het openbaar hoeft van mij echt niet genegeerd te worden door de ouders. Ik maak dan heel duidelijk dat schreeuwen om de zin te krijgen absoluut niet de bedoeling is en dat andere mensen in een winkel daar niet gekomen zijn om te luisteren naar hysterische buien. Dus ophouden en meteen.
Ik zei ook alleen, Dan geef ik liever.. Niet dat ik het ook doe, maar in die situatie die ik dus omschreef zou ik het wel hebben gedaan.. Ik ben niet tegen de tik, maar ik zou hem ook liever niet gebruiken. Ik hoop dat ik met mijn blik genoeg kan 'zeggen'
+ 1. En nee, ook ik ben geen type dat snel een tik verkoopt, maar ik heb mijn oudste van toen 4 ooit eens in het winkelcentrum flink bij zijn oor gepakt, nadat hij voor de zoveelste keer was weggelopen. Hij schreeuwde moord en brand (wat logisch is, want dat doet zeer), maar ik was zo boos dat ik hem zei dat dat geen zeer KON doen, want blijkbaar had hij geen oren Sindsdien bleef hij een stuk beter bij me. Overigens was het toen nog niet verboden, hij is inmiddels bijna 18. En ik heb hem ooit 1x echt een klap in zijn gezicht gegeven toen hij een jaar of 10 was, puur uit reactie omdat hij mij een heel harde schop tegen mijn enkel gaf, en vervolgens op de trap gezet. Maar dat was puur uit reactievermogen, pijn en schrik. Uiteraard heb ik het naderhand wel nog uitgesproken met hem. Ik begrijp gewoon niet zo goed waarom mensen zulke dingen zomaar accepteren van hun kinderen en ze wanneer een kind schopt, slaat of bijt ze hun kind alleen maar voor straf op de trap zetten of naar hun kamer sturen. Als mijn buurvrouw voorbij komt en die geeft me een schop, krijgt ze die toch ook terug? (bij wijze van dan he? )
Ik heb nooit het gevoel gehad in de supermarkt oid om mn kind een tik te geven. Heb best wel een portie geduld en dat weten ze ook en zijn ze ook minder lastig is mijn idee. Maar soms pak ik ze echt wel onder hun schouder en sleep ze mee naar binnen. Niet uit onmacht maar wel om duidelijk te maken dat het helemaal klaar is. (Zoals gisteren dat mn oudste zoontje al even op de trap had gezeten na waarschuwen, weer terug mag komen om in de tuin te spelen en binnen 2 min zn broertje met een bezemsteel op zn hoofd mept, ja sorry maar dan is het over)
Kind van een vriendin van mij die beet haar moeder dus pas.. nou als ze dat hier doen ga ik echt niet koessie koessie dat mag je niet meer doen hoor pietje. reken maar dat ie dan toch even een tk, of dat er effe flink idd aan zijn oor getrokken zou worden. ( hier nog nooit gebeurt gelukkig) kom op er zijn grenzen hoor
Goed verwoord. Ik had ook al een hele tekst getypt maar uiteindelijk gewist omdat ik niet zo goed met ben woorden.
Ja, dat ken ik ook. Als mijn dochter enorm spartelt omdat ze niet in het autostoeltje wil, houd ik haar in de houdgreep en klik ik haar gewoon vast. Kan ze brullen wat ze wil, we gaan gewoon naar huis. Maar dat is gewoon kordaat optreden en valt helemaal niet in hetzelfde kader als een tik uitdelen.
Oh maar ik ben niet vies een een armpje pakken en meenemen hoor. Soms is het klaar, dan wordt er geluisterd en als ze niet meelopen dan 'neem' ik ze wel mee. Dat gebeurt heel rustig, maar wel onder duidelijke dwang haha. Heb ze, toen ze nog kleiner waren, ook wel *hop* onder mijn arm mee genomen. Zag er ook vast erg charmant uit.