Ik denk dat het ontzettend afhangt van waar je woont.. Wij wonen echt op het 'platteland' dus bij ons zal het niet zo gauw voorkomen dat onze kinderen straks 'op straat' spelen. Wel in de tuin trouwens. Zouden we in een dichtbewoondere buurt wonen dat zouden mijn kinderen vanaf een bepaalde leeftijd (en die leeftijd verschilt weer per kind denk ik) wel alleen over straat mogen, maar dan wel met een doel. Dus of naar een vriendje/vriendinnetje wat twee straten verder woont (waarvan de moeder weet dat mijn kind onderweg is) of naar een speeltuintje vlakbij. Ik zou niet willen dat ze op straat zouden 'hangen'. Maar dat zou ik ook niet willen met een kind van 8 of 10. Ik woonde vroeger zelf in een rustig dorpje en wij deden wel met een groepje kinderen bijv. verstoppertje of spoorzoekertje, tja dan zwerf je ook door het dorp. Maar toen waren we zeker 8 jaar of ouder en dat was natuurlijk ook 25 jaar geleden...
Zo zie je maar dat de buurt ook echt verschil maakt. Hier is letterlijk geen 1 speeltuintje in de buurt dus kan ook nooit ergens met hem heen. Op het veld hiernaast voetballen ze vaak ze spelen oorlogje ofzo. Ik moet ook eerlijk bekennen dat ik het ook niet erg meer vind dat ik niet meer mee hoef. Ik vond het vaak maar saai een beetje in mn eentje uren op een bankje in een speeltuintje... (dit was toen we nog in een flat woonden, daar hadden ze dan weer speeltuintjes zat...)
Mijn zoontje (bijna 6) speelt ook alleen buiten maar hij mag dus niet door de buurt zwerven. Hij weet precies waar hij mag komen en als er niemand is dan moet hij naar huis komen. Dit is sinds een paar maanden dat we het zijn gaan proberen en het gaat eigenlijk heel goed en nu wonen wij wel in een kindvriendelijke wijk waar het niet zo druk is dus dat scheelt ook al. Wel wat sloten in de buurt maar gelukkig heeft mijn zoontje al wel zijn diploma's wat mijn bezorgdheid wel een beetje wegneemt. Wij gaan ook regelmatig kijken op het pleintje dus houden hem wel op een afstandje in de gaten en het gaat altijd goed. Maar onze buurmeisjes mochten ook al vanaf 3 de hele buurt door en dat begrijp ik echt niet. En die meiden zijn nu 6 en 8 en hebben nog geen zwemdiploma's maar mogen wel overal komen. Het is maar goed dat we niet allemaal hetzelfde zijn.
Hier nog niet aan de orde maar, voorlopig hebben we de afspraak 6 jaar. In de tuin mag ze alleen, speelveldje ga ik of mijn man mee.veldje kunnen we zien vanuit de woonkamer. Gisteren nog een meisje van 5 verdronken die buiten was spelen,alleen. Of dat topic over dat meisje dat toch bij een "vreemde" naar binnen ging omdat de moeder van een kindje die man wel kende. Ben blij dat ze nog niet de leeftijd heeft om alleen te willen spelen.
@lieke: die dag komt vanzelf en dan weten ze tenminste wat ze wel en niet mogen/kunnen. Dat is toch anders dan het streetwise gedrag dat je met vallen en opstaan leert omdat je ouders je ongeïnteresseerd met 3 jaar de straat op gooien. Toch? Willekeurig hoe oud je je kind voor het eerst buiten laat spelen. En natuurlijk kun je ze niet voor ALLES behoeden. Je kunt ze wel regels leren en leren uitkijken
Precies. Ik wil mijn zoontje dat vertrouwen geven, dat geeft hem zelfvertrouwen, op den duur mensenkennis en hij wordt er weerbaar van. 3 jaar vind ik ook veel te jong hoor, zou ik ook nooit doen. Ik vind het ook altijd sneu voor die kindjes als ze zo over straat zwerven Maar wat ik al eerder zei, het ligt ook zo erg aan de buurt waar je woont. Als hier veel sloten geweest waren had ik hem denk ik ook nog niet alleen gelaten.
Wij hebben het ook zo opgebouwd. Dochter weet precies waar ze wel en niet mag komen en laat zich ook door anderen niet verleiden om wel ergens heen te gaan wat niet mag. Ze mag van ons door de hele straat heen en dan aan 1 kant een stukje de hoek om, ze mag absoluut niet in de steeg komen alleen in die naast ons huis. Als ze bij iemand naar binnen gaat komt ze dat altijd eerst vragen/zeggen en als ze met een groepje rondjes om het blok gaan fietsen en daardoor ook in de andere straat gaat komt ze dat ook altijd eerst netjes vragen. Op deze manier vind ik het prima dat ze alleen buiten speelt (sinds ze 3,5 is zijn we begonnen met opbouwen, eerst alleen in de tuin), als dochter niet zo 'braaf' zou zijn zou ze echt nog niet zoveel mogen. Hier hebben we geen water in de directe omgeving, alleen op plekken waar ze niet komt, maar ze heeft nu ook haar À en B. Ik hang wel regelmatig uit het raam om te kijken/luisteren of ze nog in de buurt is.
Ik vind je titel wel een beetje negatief... Net alsof het onverantwoordelijk is. Dat is de keus van elke ouder zelf, denk ik. Het voorbeeld van dat meisje wat jij aanhaalt, gaat me ook wel wat ver. Maar hier spelen de jongens van 3.5 en 5 ook zelfstandig buiten. En nee, ik heb geen zicht op ze. We hebben hele duidelijke afspraken en de buurt is heel kindvriendelijk. Tuurlijk vind ik het loslaten best moeilijk, maar ik voel meer voor begeleid loslaten, dan je kind te lang 'achter de poort' laten.
Mijn zoon is 4 en speelt ook alleen buiten, hij weet waar hij mag komen en komt het altijd eerst vragen of hij ergens anders naar toe mag, ik vond het in het begin zeker lastig maar het hoort bij het loslaten denk ik dan maar
Ik heb overigens nergens in mijn OP gezegd dat kinderen van die leeftijd niet alleen buiten mogen (wellicht verkeerde titel, sorry) Mijn dochter speelt ook alleen buiten, in de straat en niet verder dan dat. Ik vind dit ver genoeg. Tuurlijk kun je je kinderen vanalles aanleren, maar je weet nooit hoever ze zullen op druk van andere, evt. oudere kinderen. Het gaat me echt om jonge kinderen die relatief ver van huis zijn..
Mijn zoon van net 5 speelt ook alleen buiten. al een jaar lang bij ons voor in de straat ( geen autos hier ) nu mag hij ook naar de straat achter ons. daar is een speeltuin en wonen veel vriendjes van hem. hij gaat nu regelmatig naar de speeltuin en meestal speelt hij dan met een vriendje of hij neemt een vriendje mee naar ons toe. in het begin vond ik het ook wat eng, maar kan hem echt niet meer thuis houden, hij mag niet verder dan een bepaalt punt en dat doet hij ook niet. hij hoeft ook nergens over te steken om bij de vriendjes te komen. Nou wonen wij ook in een klein rustig dorp. dus dan is het ook wat makkelijker. zou ik in een stad wonen zou ik het ook niet aandurven om hem `los` te laten.
Hier net zo. Lenn mag via de steeg, langs de voorkant van het huis fietsen. Als hij geen rondje fietst, mag hij tot aan de steeg of tot aan de putdeksel aan de andere kant van de straat. Ik kan hem vanuit huis zien. Speeltuintje in de straat achter ons mag ook, maar dan moet hij samen met een vriendinnetje die tegenover het speeltuintje woont. Ik app haar moeder dat hij eraan komt (via de stoep, zonder oversteken) en zij zorgt dat ze veilig oversteken. Hier overigens geen water of sloten in de buurt.
Mijn zoon kreeg vorig jaar een ouder vriendje. Hij ging toen een keer opeen verder weg (mocht van ons wel al op straat met de deur open). Toen hebben we overlegd en een rondje gemaakt hoever hij mag. Dat werkte erg goed. Hij zat ooit eens bij dat andere kindje achterop en die fietste te ver weg. Mijn zoon was helemaal in paniek en ontzettend boos, want hij mocht niet zo ver weg. Hij is sindsdien niet meer achterop geweest. Nu speelt hij veel met het overbuurmeisje. Ook zo'n gehoorzaam kind wat dit betreft. Dat werkt dus prima, ze mogen samen naar de speeltuin (buiten ons zicht) als ze het vantevoren vragen en daar houden ze zich prima aan. De buurt maakt veel uit en het karakter van je kind ook. Hier kent de buurt mijn kind en meerdere mensen spreken hem ook aan indien nodig. Ik hoor ook van anderen terug dat hij zich goed gedraagt, dat betekent dat anderen het ook zoen en op letten. Daarnaast is mijn zoon wat dit soort dingen betreft heel voorzichtig en verdient hij ons vertrouwen. Ik kan mij heel goed voorstellen dat mijn jongste later naar buiten mag als zijn karakter zich zo doorzet. Mijn jongere zus mocht ook minder dan ik, gewoon omdat ze een ander kind was.
Mijn zoon van 4,5 mag al een tijdje 'alleen' naar buiten. Maar alleen op het stoepje. En dan zit ik wel in de keuken of ga in de voortuin werken. Zo hou ik altijd een oogje in t zeil. Hij is 2 of 3 keer in z'n enthousiasme de straat opgerend, zolang hij dat nog doet blijft t bij spelen op t stoepje.
Nee nog lang niet. Oudste is 4 jongste 2. Gister zag ik een meisje van een jaar of 6-7 schat ik. Ze was alleen met haar zusje jaar of 3-4.. Ouders waren nergens... Toen gingen ze samen op de wip de jongste achterop. De oudste ging hard het meisje achterop kon haar nog net goed vastpakken.. Later zag ik ze richting de drukke weg lopen. Met mijn oudste ben ik nu bespreken wat als iemand vraagt of ze mee komt enzo... Maar dat duurt nog even want het is hier behoorlijk druk.
Dat zal erg afhankelijk zijn van de buurt waar je woont, maar bij ons gaan de ouders echt niet met een 7jarige naar de speeltuin in de straat. En aangezien je het over een wip hebt zullen de meiden in een speeltuin hebben gespeeld?
mijn zoontje speelt ook alleen buiten. Sinds hij de vier voorbij is mag hij ook alleen naar de speeltuin. Hij houdt zich keurig aan de afspraken, dus durf ik dat ook wel te doen. ASS heeft zo ook zijn voordelen . Nummer twee laat ik ook steeds wat vrijer (sinds de camping) maar dan ben ik ook buiten. Om hier en daar wat bij te sturen. Hij mag dan in de straat van bocht naar bocht fietsen. Dat vind ik voorlopig genoeg.