Gewoon even benieuwd. Ben je nog steeds blij met de naam die je je kind bij de geboorte heb gegeven? Wij wel in ieder geval. Als ik het over moest doen zou ik precies dezelfde keus maken. Jullie?
Met de naam van de oudste heel blij. Met de naam van de jongste minder. Het is niet zo dat ik er niet blij mee ben hoor, maar ik heb er ook niet echt een klik en een joepiegevoel bij. Maar ik zou ook niet weten welke naam dan wel. Dus het is gewoon goed zo.
Heel blij! Met de naam die we al gegeven hebben en met de naam die we gaan geven. Alleen de tweede naam komen we niet uit...
Ja! Wij vonden het super moeilijk maar deze naam bleef eigenlijk de hele tijd terug komen. Het gevoel word ook versterkt door super positieve reacties om ons heen, ook van vreemden. Mochten we een tweede krijgen ooit word het heel lastig een leuke naam te vinden haha
Ja! Hoewel het niet mijn eerste keus naam was (ik heb een man die niet veel toegeeft bij het kiezen van namen en hij houdt van heel standaard namen (Pieter, Niels, Bram en ik meer van hockeynamen). Maar uiteindelijk hebben we een naam gevonden die we allebei mooi vonden en nu onze zoon 2,5 is, ben ik nog steeds erg blij met deze keuze! We weten het geslacht van deze buikbaby niet, dus we hebben weer voor beide geslachten een naam moeten "bedenken". Gelukkig vonden we de meisjesnaam van 2,5 jaar geleden nog steeds mooi, dus alleen een jongensnaam hoeven bedenken. Maar ik denk ook dat een kindje naar een naam groeit of andersom. Op een gegeven moment (en dat is afhankelijk van hoe snel je je pasgeboren kindje bij zijn naam noemt of als je het geslacht voor de geboorte al weet natuurlijk eerder) klinkt het heel natuurlijk om je kindje zo te noemen.
Haha ik vind Pieter, Niels en Bram ook echte hockeynamen Ik ben nog steeds blij met de namen van onze kinderen. Ben wel blij dat Eva een meisje is, de jongensnaam die we hadden vind ik echt niet meer leuk!
Ja hoor nog steeds blij, en trots op de namen van mn kinderen, en sinds we nu net uit de naam voor de 3de zijn heb ik daar hetzelfde joepie gevoel bij
Ik ben heel blij en trots op de namen die we hebben voor onze dochter. Haar roepnaam was niet direct mijn eerste keuze, wel die van mijn man, ik wou liever haar 3e naam als roepnaam. Lang getwijfeld of ik die naam wel wou geven aan haar, omdat ik die naam zo mooi vind, maar dacht misschien krijgen we geen meisje meer en dan heb ik de naam nooit gebruikt, dus toch gegeven. Ik vind haar roepnaam nu heel leuk en het past ook goed bij haar. Haar namen in het geheel vind ik prachtig. Nu mogen we weer nieuwe namen gaan bedenken voor het tweede kindje, ik ben heel benieuwd.
Ja absoluut! Ik heb m'n dochter vernoemd naar m'n lievelingsbloem. Die bloem staat voor symbool voor schoonheid, onschuld en puurheid.
Ja, wij zijn nog steeds heel blij met de naam die we onze dochter hebben gegeven. En ook hier ben ik het helemaal mee eens: Dit voelde bij ons precies zo. Toen we haar naam hadden gekozen gingen we haar (onder elkaar) alvast zo noemen toen ze nog in m'n buik zat, en daardoor was het ook zo vanzelfsprekend toen ze eenmaal geboren was. Nu beginnen we langzaamaan te broeden op een naam voor onze tweede, maar wederom hebben we heel veel moeite met het verzinnen van jongensnamen, meidennamen hebben we genoeg! Zou het dan toch weer een meisje worden?