Mijn zoon is op het moment 19 maanden, en heeeeeel ondernemend. hij kruipt op de vensterbank, op de eettafel, gebruikt zijn loopwagen om op de dressoir te klimmen en zo kan ik nog wel even doorgaan. Nou zijn er gelukkig met het klimmen nog geen noemenswaardige valpartijen gebeurd. Ben ik er tot nu toe altijd op tijd bij. Mijn zoon vind het ook heel leuk om te rennen, en lachen dat ie doet. resultaat dat ie al een aantal keren hard gevallen is, als moeder voel ik me dan heel schuldig. Het lijkt alsof ik altijd te laat ben om hem op te vangen. Nou hoor ik vaak van die verhalen van moeders dat ze nog nooit hard gevallen zijn, hebben nog nooit een bult of schaafwond op deze leeftijd mee gemaakt, ook schoonmoeder kan vaak neerbeugend hoofdschuddend naar me kijken als zoonlief weer zn knieen blauw heeft. Zoonlief wil eigenlijk alles zelf doen, nou heb ik zn babyschommel in de tuin, waar hij het liefste zelf in en uit klimt, ik heb er wel zn blauwe zachte matten eronder gelegt voor de veiligheid. Natuurlijk heb ik er in eerste instantie naast gestaan om te kijken of het zonder vallen ging lukken, nou dat ging goed. 1 keer ging het een beetje mis, hij schoof met zn rug over het veiligheidstuigje met als gevolg 2 kleine blauwe plekjes op zn rug. Mijn zoon is niet zo huilerig wanneer hij zich pijn doet, hij besteedde er weinig aandacht aan, dus ik ook. nou moest ik 2 dagen later na het buro, ik kreeg de vraag waar hij die plekjes van had, waarop ik antwoorde dat ie uit de schommel gegleden was, waarop zij reageerde met een boekje veilig opgroeien in huis! Doe ik het nou zo verkeerd, mag mijn zoon niets zelf doen? Aangezien ik vaak een schuddend hoofd krijg van schoonmoeders, en nu ook al op mijn vingers getikt word op het buro! Het bezorgt me slapeloze nachten echt waar. Maak ik me hier nou terrecht zorgen om?
Zoals ik het nu lees doe je helemaal niks verkeerds hoor! Je probeert ongelukken juist te voorkomen door bijvoorbeeld de matten onder de schommel te leggen. Blijkbaar heb je inderdaad gewoon een heel ondernemend kind en daar horen dit soort dingen in mijn ogen gewoon bij.
Hah mijn dochter van bijna 2 is ook zo'n durver. Ik laat haar ook gewoon haar gang gaan. Al krijg ik ook heel vaak vreemde blikken en vragen van andere mama's à la "mag ze al alleen op die glijbaan klimmen?"... Tja, ze doen maar. Ik ben trots op die kleine ontdekker. Zelfs al heeft ze voortdurend kapotte knieën en blauwe ogen... Zucht
Poeh, dan ben ik ook een slechte moeder want mijn zoontje van 18 maanden heeft ook altijd schaafwonden op z'n knieën en armen! Ik denk dat die moeders die zo afkeurend kijken of zeggen dat hun kleintje nog nooit hard gevallen is gewoon kleintjes hebben die rondrennen en stoeien. Ik ken ook zo een mama, een vriendin van me maar haar dochtertje mag gewoonweg niets. Zelfs liefst niet op de grond zitten, enkel als er een matje onder ligt. Dan kunnen ze natuurlijk niet vallen. Als ik dan zeg dat ons zoontje een schram op zijn kaak heeft omdat hij tegen de trapspijlers gebotst is, krijg ik ook altijd een afkeurende blik... In ieder geval, ik ben trots op mijn wervelwindje. Hij rent en klimt met het grootste gemak en is gewoon gezond beweeglijk!
Uit een schommel vallen klinkt wel als iets waarvan ik denk...dat gaat dus niet zonder begeleiding gebeuren. Daar kunnen me iets te lelijke vallen mee gebeuren. Maar ik kreeg ook steeds opmerkingen bij het cb hoor. Mn dochter gebruikt dr hoofd als stootkussen geloof ik...heeft eigenlijk altijd wel ergens een blauwe plek...en dr hoofdje is al een keer gelijmd. Mn dochters nieuwe hobby is de badmeesters de stuipen op het lijf jagen...ofwel zichzelf omkiepen in het water terwijl ze in de swimtrainer zwemt. Natuurlijk sta ik er altijd naast...draai dr meteen om...en gieren en brullen van het lachen dat ze doet...en de badmeesters zeer geschokt kijken..
Ja dan ben ik ook heel slecht! Mijn zoon heeft ook vaak blauwe vlekjes op zijn knietjes en omdat hij erg roekeloos is (haha ook wel eens een blauwe vlek op zijn voorhoofd. Je kan ook niet 24/7 achter hem blijven staan om hem op te vangen toch? Ikke niet in ieder geval!
Mijn dochter van ruim 2 is ook een echte wildebras en zit standaard onder de blauwe plekken van het vallen. Ik heb me er nooit druk om gemaakt, vallen van een bank of krukje hoort erbij. Ik zorg echter wel dat het veilig is, dus alleen in de kinderstoel of de babyschommel klimmen mag ze echt niet, en klimmen op de eettafel of dressoir ook niet. Ik ben een relaxte mama als het op blauwe plekken aankomt, maar moet wel toegeven dat ik gisteravond bij de HAP zat toen ze met een salto van de bank sprong en op haar hoofd landde.
Volgens mij doe je niets fout hoor. En hoewel mijn dame pas 10 maanden is voorzie ik een hoop blauwe plekken in de toekomst. Ze is nu al zo ondernemend, wil overal opklimmen, onmogelijke bochten maken en kukelt zo van de bank af als ik haar niet tegen houdt. Ze heeft al een bult met blauwe plek op haar hoofd gehad (daar het ik wel de HAP voor gebeld overigens, schrok me wild en zij ook) en een blauwe plek op haar arm. Alles zelf willen doen, HAAR manier en anders niet. Mijn moeder is ook zo, die was er van het weekend, en liep constant te oeh-en en pas op te gillen en ik kijk het altijd aan en grijp pas in als het echt gevaarlijk wordt. Ik geloof niet dat moeders het heel erg met mij eens was, maar zei daar niets over. Ik zou overigens niet echt gecharmeerd zijn van het boekje van het CB. Blauwe plekken horen erbij hoor! Zolang het kind geen ernstige complicaties of breuken oploopt, zal het allemaal wel loslopen. En als een CB dat niet kan begrijpen ...
Onze dochter doet zich nooit pijn. Dat komt omdat we haar in bubbeltjesplastic kleden en alles voor haar doen zodat ze het niet zelf hoeft te proberen En nu even serieus: Valpartijen zijn hier aan de orde van de dag, want ook ik heb een wildebras. kijk, ik zorg natuurlijk wel dat ze geen schedelbasisfractuur of iets dergelijks kan oplopen, maar vallen en je pijn doen hoort bij het leven en ik kan en wil haar daar niet voor behoeden. Haar motoriek lijkt er wel bij te varen en een pijntje is vaak met een paar minuten knuffelen weer vergeten. Toen we laatst naar de dokter moesten voor een inenting, had Raketje een enorme blauwe plek bij haar oog. Ze had er geen last van, maar ik dacht toch even "Wat als die dokter denkt dat we haar vreselijk mishandelen of zo?" Maar verder geniet ik van het feit dat ze zo lekker aan het verkennen en ontdekken is!
Hallo dames, bedankt voor jullie reacties! Het is fijn om te horen dat meerdere kinderen erg ondernemend zijn, en ook fijn om te horen dat er ook dezelde moeders bestaan. En even voor de duidelijkheid, hij is niet uit de schommel gevallen. Hij liet zich uit de schommel glijden, dat doet ie bij wijze op dezelfde manier hoe hij van de bank afgaat, zich laten glijden totdat ie grond onder zn voetjes voeld. Alleen bezeerde hij zijn rug aan het tuigje. Groetjes
mijn zoon mag natuurlijk ook niet op de dressoir of tafel klimmen! Het is niet dat ik dat ok vind! Maar hij probeerd het wel.