Hmm, nou, wij vloeken in principe ook niet, want ordinair enzovoort, maar dan heb ik het dus over zaken als ziektes en geslachtsdelen. Gatverdamme, verdomme of eikel vind ik nu niet echt wereldschokkend. Maar wat betreft jouw probleem: ik zou mijn man toch snel laten weten er niet van gediend te zijn om als een klein kind een standje te krijgen. Je bent je er van bewust dat hij het niet prettig vindt en doet je best om hier rekening mee te houden, dat lijkt me voldoende. Hij is niet je vader of leraar.
We zijn allebei geen echte vloekers en schelden doen we sowieso niet. Als er al eens wat ontsnapt is het "chips, potjandriedubbeltjes, kanonnen,.." maar dat zijn dus dingen waar eigenlijk al over nagedacht is voordat het uitgesproken wordt.
Vl en ik vloeken nog al vaak.. bij mijn schoonouders letten we wel op ons taalgebruik vanwege het feit dat mijn vriend 4 jongere broertjes heeft waarvan de jongste 10 is. Bij kinderen letten we zoiezo op ons taalgebruik, maar helaas floept er weleens wat uit maar corrigeren we ons en worden we er niet raar op aangekeken
Ik vloek niet, was bij ons thuis verboden en ben gelovig, dus dat past niet bij me en vind ik een tikkeltje ordi, zeker bij dames . Als iemand zich erg zeer doet kan ik me voorstellen dat het er een keer uitfloept. Maar mensen die vloeken/schelden met woorden van ernstige ziekten, dat vind ik zo aso. Of mijn baas, die kan ook in iedere zin vloeken. Tja, daar heb ik weinig respect voor eigenlijk.
Vloeken Tsjaa.. Ik ben een echte Rotterdammer en van vloeken zijn ze hier niet vies Ik stootte laatst m'n teen ontzettend hard, maar Sem liep naast me. Normaal zou ik er een flinke vloek uitgooien maar ik kon me nu nog net inhouden. Dit ging echt zo van...God....... Potjandosie! En nee vloeken is niet m'n favoriet maar kom op, niemand is perfect
Haha, het is wel echt iets rotterdams he? Hier ook rotterdamse en ik kan er ook wat van af en toe. Maar ik probeer er wel aan te werken.
Hier ben ik het eigenlijk wel mee eens. Ik heb in dit topic echt wel duidelijk gemaakt dat ik niet van de hardcore anti vloek brigade ben. Maar je zou als fatsoenlijke ouder toch op zn minst je best moeten doen om het te vermijden. En dat het een keer gebeurd is dan maar zo....maar dit vind ik ook een rare gedachte.
Dat vloekwoorden op sommige plekken gewoon woorden zijn vind ik ook onzin...kennen ze daar geen beschaving ofzo?
Een eikel, tja. Dat zeg ik als iemand zich echt als een ongelofelijke l*l gedraagt Verder moet iedereen het voor zichzelf weten, maar ik vind die verkrampte houding ook niet zo nodig.
Wat vinden jullie dan van 'tering Jantje?' Ik weet niet, maar moet er altijd een beetje om lachen. Vooral omdat ik er een bepaald accent bij hoor. Is het ook regiogebonden?
Nou ik vloek ook echt wel eens, zowel mijn vriend als ik. Voornamelijk bij pijn / schrik momenten. Moet ook kunnen. Schelden met ziektes vind ik dan wel weer uit den boze. Mijn schoonouders zijn er ook niet van gediend maar als ze hier in huis komen hebben ze als ik er wel iets uitfloep dat gewoon te accepteren of ze dat nu leuk vinden of niet. Ik doe mij in m'n eigen huis niet anders voor dan ik ben. En daar kom ik niet over de vloer @nescio : Teringjantje is dan weer een uitzondering maar meer een uitdrukking En idd streekgebonden volgens mij
Wie zegt dat het gewoon is? Ja je merkt dat er in een grote stad meer gevloekt wordt dan in een klein boeren dorp. Er wonen in een grote stad ook tig duizenden mensen meer.. Beschaving? Nee dat kennen we inderdaad niet.. Zucht!
Ik vloek heel soms, maar dan vaak perongeluk. Als ik mij verschrikkelijk pijn doe of als ik op de weg bijna aangereden word door asociaal gedrag van mede weggebruikers. Ja dan ontglipt mij wel eens wat. Maar geen GVD of ziektevloek... Ik zeg dan altijd wel daarna oke dames dat hebben jullie niet gehoord Mama had dat niet mogen zeggen, niet netjes... Maar kan iemand mij uitleggen wat er mis is met de woorden Goh of Jeetje?? ik kwam het een paar keer tegen.... (dat zeg ik wel regelmatig)
Dat kun je dan als ouder toch corrigeren? en daarnaast het goede voorbeeld geven. Mijn zoontje komt ook wel eens thuis met een woord, waarop ik dan meteen zeg dat ik zulke woorden niet wil horen. En dan hoor ik ze ook echt niet meer. In mijn ogen hoort dat bij opvoeding, je kind leren wat wel en niet mag.