Mijn hemel, mijn lieve, pittige dame is veranderd in de onrust zich zelve. Vooral slapen is drama, en dat is zacht uitgedrukt. Als we weglopen, krijsen, gillen. Niet verdrietig huilen, nee woest! Ik kan haar helaas niet laten gaan, geprobeerd voor 1 minuut maar en zij is nog meer over stuur en ik zelf ook Niets help en mevrouw gaat niet meer slapen, ze word wakker soms om 22.00uur soms om 4.00uur zit geen regelmaat is. Enigste wat helpt is een fles.. slecht he, ik ben bang dat ik haar weer een 4e fles aan ga leren maar ik sta met mijn handen in het haar. Help
Oei, succes. Kan me deze ook nog wel herinneren van de oudste. De eerste waar hij echt last van had, maar ook heel heftig idd. Volgens mij was hij wel snel over. Net toen ik dacht dat ik het niet meer trok duurde het nog 1 dag ofzo en was het daarna klaar. De jongste zal hem ook met een paar weekjes krijgen en in tegenstelling tot zijn broer reageert hij heel heftig op sprongetjes. Hou m'n hart vast voor de 8 maanden sprong
O ja, ik zou die fles gewoon geven als dat helpt. Deden wij ook. Is er daarna weer snel vanaf gegaan!
Hier precies hetzelfde! Mevrouw wordt structureel wakker nadatik haar om 20:00 op bed heb gelegd en overdag wil ze alleeeen maar op schoot. Kamer uitlopen mondt uit in een hysterische huilbui. HELP
Hier nog 13 dagen tot de sprong zet m'n oei ik groei app.... Ze begint nu knuffelig en wat meer moe te zijn . Vorige sprong begon ook zo... Ik hou m'n hart vast
jep hier ook volop in sprong... ze slaapt slechter, wordt huilend wakker zo'n vijf x per nacht. soms te troosten met speentje en aai over de bol, soms moet ze er echt even uitgehaald worden. overdag veeleisend, speelt minder goed zelf. en soms echt hysterisch huilen. denk ook nog dat er een aantal tanden aan komen want ze kwijlt als een malle. warm eten en fruit/brood wil ook niet echt geweldig, flessen gelukkig wel... lage weerstand en dus ook snotverkouden geweest ze probeert steeds te gaan staan. tussendoor gelukkig ook wel vrolijk (maar vooral bij de oppas oma's) als het mijn beurt is lijkt het vaak weer mis te zijn. ben benieuwd hoe lang het duurt...
Haha fijn, herkenbaarheid. @Nahla; een week of 3?? Neeeee.... haha. @MissM; oke fijn te horen, dan hoef ik me over die extra voeding geen zorgen te maken. @Miss84; haha, geniet nog even van de "rust". Nee hoor dames, bedoel dit alles super sarcastisch, het is heftig maar vooral zielig.. ben wel blij als het gedaan is! Gister was echt even een hoogtepunt, vooral met slapen, maar ook fruit opeens weigeren, als ze me ziet weg gaan hysterisch worden. Vannacht wel goed geslapen gelukkig, maar net weer ff drama!
Zo begon het hier inderdaad ook, nu is het alleen niet meer huilen maar HYSTERISCH krijsen/gillen. Zodra we de kamer in komen is het gelijk over, maar zodra ze merk dat ze er niet uit word gehaald maar we d'r speen terug geven begint het weer. Echt een momentje dat ik met mijn handen in het haar sta.
Ik zit met tegenzin te wachten op deze sprong, bij mijn oudste was deze echt enorm heftig en lang, maar tot op heden niets.... Hier was bij de oudste dat huilen op bed ook echt verlatingsangst, daar moet je echt even goed mee omgaan en dan gaat het ook (helaas niet zo snel) weer over. Gewoon erbij blijven/er naar toe gaan. Bij de oudste bleef ik een paar minuten op de kamer, en als hij bijna sliep sloop ik naar buiten. In de nacht werd hij gelukkig maar zelden wakker.
Ik kan meeschrijven helaas.. mijn dochtertje gaat al weken hysterisch krijsen als ze s'avonds moet slapen word er soms moedeloos van! We hebben meerdere dingen geprobeerd, laten huilen en dan elke 5 a 10 min even naar binnen, bij haar gaan zitten het werkt allemaal niet en ze gaat alleen maar harder huilen. ( nu vind ik laten huilen ook echt verschrikkelijk ) het enige wat hier werkt is haar op ons bed neerleggen en dan naast haar blijven liggen tot ze slaapt en dan weer overleggen in haar eigen bed.. maar ik ben heel bang dat ze hier aan went en helemaal niet meer zelf gaat slapen Wat denken jullie? Sorry ts ik heb dus geen tip voor je
Terugkijkend vond ik die van rond de 13 maanden het aller-aller-ergst..Niet te genieten overdag, voortdurend aan je been hangen, gillen en krijsen bij het verschonen, opeens geen fruit meer eten; ik werd helemaal gek. En deze duurde ook belachelijk lang: ik denk bij elkaar wel 7 weken...Dus ik zou zeggen: tanden op elkaar nog even
yossie; Niet elk kind is "gevoelig" voor de sprongetjes. Mijn collega haar jongste had het heeeeel erg, ze kon de klok erop gelijk zetten, maar de oudste merkte ze niets bij. Dus misschien goed nieuws voor jou hihi. mamavanrosalie; weken? Pffff deprimerend deze topic haha. Ik snap je helemaal, ik ben ook bang dat ze aan bepaalde dingen nu went maar ja eerlijk? Dat liever als dat gekrijs aan horen, voor niemand gezond en vooral voor die kleine mensjes niet! RoAn1981; haha onee...ik vrees ervoor, ons meisje is echt gevoelig voor sprongetjes.
Nou, dacht dat het ergste achter de rug was.. helaas, vannacht echt niet geslapen. Ze werd letterlijk elk half uur wakker, krijsend..niet stil te krijgen, en als ze eindelijk weer sliep begon na 30min het zelfde ritueeltje. Pff zo zielig. Herkenbaar?
Oef.. ik ben benieuwd. Ons meisje is tot nu toe een engeltje Maar weet je zeker dat er geen medische oorzaak is, ik bedoel om het half uur huilen is dat niet wat extreem?
Ja ze is wel verkouden, en normaal gesproken slaapt ze zonder tut. Alleen nu ze zo onrustig is moet ze die tut hebben. Verder vrees ik tandjes, en de sprong.. oeff die combinatie. Mijn man heeft een otoscoop en haar oren zagen er rustig uit. (was mijn eerste gedachte)