Hallo allen, Ik ben hier enige tijd niet meer geweest. Ik heb 2 jongens van 7 en 3 en gelukkig getrouwd met de pappa.Ik ben een jaar geleden gestopt met de pil omdat ik er veel buikpijn van had.Wens voor een derde is groot , mn man twijfelde nog.We keken goed uit.Met condoom en soms voor het zingen de kerk uit.Niks aan de hand.We hebben te horen gekregen dat mn moeder ernstig ziek is en niet lang meer te leven..En laat ik nu gisteren een positieve test in handen hebben gehad met de tekst zwanger 2-3.We zijn erg geschrokken want we waren juist extra voorzichtig vanwege mn moeder. Pff vooral mn man die ziet het niet zitten.Omdat we een moeilijke periode in gaan..Ik moet het even van me afschrijven.Hoe graag ik wilde nu voelt het echt even niet zo. .Ik wil hiermee niemand voor het hoofd stoten.
Hmm ik weet niet of ik je moet feliciteren.. maar je weet toch dat voor het zingen de kerk uit gaat geen voorbehoedsmiddel is ? Lastige situatie gezien je nu wel iets anders aan je hoofd hebt. Maar aan de andere kant zijn dit de consequenties van seks hebben. Maar aan de andere kant klinkt het verder wel als een stabiel gezin en een goed huwelijk (even afgaande op het feit dat als dit niet zo zou zijn, je dit wellicht gemeld had) Dus ik denk dat het kindje heus wel goed terecht zou komen. En misschien geeft het idee van een nieuwe kindje je moeder wel wat extra vreugde.. Sterkte in ieder geval
Haha nou nou wat veilig voor t zingen de kerk uit Maar maakt niet meer uit..gefeliciteerd! Hopelijk kunnen jullie er van gaan genieten
we deden extra voorzichtig.. van voorvocht word je immers niet zwanger haha.. grapje. gefeliciteerd en veel succes met het verwerken van het ziekte proces van je moeder!
meid, misschien brengt dit jullie juist een btje vreugde in deze zware tijd! ook voor je moeder! ik ben ook zwanger geraakt toen mijn moeder ernstig ziek was. helaas is dat een miskraam geworden waar mijn moeder erg veel verdriet om had. ze had zo hard willen vechten voor dat kindje zei ze! paar maanden na mijn miskraam is ze overleden. en enkele maanden daarna weer zwanger geraakt van mijn derde dochter. doordat ik zo snel zwanger ben geraakt heb ik niet echt de tijd genomen om te rouwen achteraf. wilde me helemaal storten op mn gezin en nieuwe baby. nu 3 jaar na mijn moeders overlijden komt toch ineens de klap. zit er helemaal doorheen...stress burnout,,depressie hoe je het wil noemen. heb allemaal lichamelijke klachten. volgens de arts heeft dit ook zeker te maken met het feit dat ik onbewust mn verdriet heb weggestopt. Dus 1 advies...probeer te genieten van je zwangerschap. er is niks mooiers dan een nieuw leven. Maar geef je verdriet ook de ruimte! ga dat zeker niet uit de weg! sterkte met je moeder en ondanks alles een fijne zwangerschap gewenst. xxx
Ik snap dat jullie geschokt zijn omdat je moeder nu niet lang meer heeft wat ik trouwens heel erg vindt voor jullie! Toch klinkt het alsof jullie een stabiel gezin hebben en best nog wel plaats voor een derde kindje, want stiekem hoopte je het ook voordat je het slechte nieuws van je moeder kreeg. Dus ga ervan uit dat er wel ruimte voor een derde kindje is? Wat jullie moeten doen? Daar kan niemand antwoord op geven want dat is echt een keuze van jullie. PS zoals anderen grappen is voor het zingen de kerk uitgaan inderdaad niet erg veilig maar goed, dat weten jullie dan voor de volgende keer.
Hmm ja vindt het een beetje dubbel... Jullie wilden wel eigenlijk, toch weer niet. Jullie hadden onveilge sex en tja daar kun je zwanger van worden. En nu twijfelen jullie of jullie dit kindje willen houden? Snap ik dat goed? Natuurlijk heel erg van je moeder maar daar kan dit kindje niks aan doen? Daarbij is het jullie eigen schuld...jullie waren onveilig.
Dat je moeder zo ziek is is natuurlijk heel erg voor jullie! Maar dat jullie extra voorzichtig waren klopt natuurlijk niet. Je man zit er niet echt op te wachten nu maar ja jullie hebben onveilige sex en dit kan er dus gebeuren. Wat jullie moeten doen kan niemand antwoord opgeven.
Gefelciteerd ten eerste want een wens is gevuld. Er is nooit echt een juiste moment om zwanger te raken. Jullie gaan een zware periode in (voor mij ook herkenbaar) en hopelijk geeft dit zwangerschap wat innerlijke steun. Of het nou slim of niet slim was hoe jullie het aan hebben gepakt lijkt mij niet belangrijk en ook niet mijn probleem jij komt hier om van je af te schrijven en niet te horen wel of niet. Als jullie dan wel de consequenties ervan de verantwoording zullen dragen, wat ik hieruit lees wel het geval zo is, dan is het toch goed. Ook herkenbaar omdat wij ook soms risico's namen maar voor ons duidelijk dat mocht er toch wat van uit komen stonden we vierkant achter Want een derde is ook een wens van ons. Heel veel sterkte de komende tijd met jouw moeder en probeer wel te genieten van dit prachtige wonder dat groeit in jouw buik <3
Gefeliciteerd! Als je samen besluit dat voor het zingen de kerk iitgaan voor jullie betrouwbaar genoeg is, dan lijken felicitaties me gewoon op z'n plaats, anders deden jullie wel voorzichtiger En wat iemand hierboven ook zegt; zie deze zwangerschap en het kindje juist als lichtpuntje in een zware tijd!
Ik begrijp het wel. Het kindje zou meer dan prima in jullie gezin passen, daar niet van. Jullie hebben echter nu geen zin om even vrolijk te gaan doen als er zo'n zware periode voor de deur staat. Het ene hoeft het andere ook niet uit te sluiten: c'est la vie. Ik sta achter eerdere reacties dat je echt ruimte moet maken voor je verdriet en rouwen, maar omgekeerd vind ik ook dat je echt ruimte moet gaan maken voor je gevoelens voor je nieuwe kindje. En neem je tijd. Hier forceert niemand je iets.
Mijn man zijn *pleeg*vader heeft een ernstige ziekte en kan elk moment ter overlijden komen, hij ziet ons kindje eigenlijk meer als reden om voor te vechten!! voor het eerst opa worden en daar door stijgt zijn wil kracht en blijf hij volhouden. dus meschien brengt het juist positive dingen in jullie leven!
Wat ontzettend naar van je moeder. Toch is dat de kern van het leven. We worden ooit geboren en aan ons einde zullen we sterven. Daarbij worden de mooiste bloemen vaak het eerste geplukt; maar hun zaad zorgt er wel voor dat er een prachtige oogst volgt. Je moeder leeft deels voort in jou, doordat ze jou met opvoeden bepaalde kernwaardes heeft meegegeven. Zo denk ik ook dat een overledene altijd plaats maakt voor nieuw leven en dat je in het nieuwe leven ook dingen herkent van uit hetgeen wat vergaan is. Mijn opa is zes weken voor mijn geboorte overleden en als ik zie in hoeveel dingen ik op hem lijk, blijf ik me verbazen. Zie het kindje niet als vervanger van je moeder; maar zie je moeder wel voortleven in je kindje. Ga ervoor. probeer ondanks het moeilijke ziekteproces van je moeder toch te genieten van het kleine wonder in je. Heel veel sterkte en succes.
mooi geschreven! TS gefeliciteerd met jullie zwangerschap! wie weet ziet je moeder dit juist als iets moois.. voor mij zou dit juist heel mooi zijn dat mijn moeder het nog zou weten en het een beetje mee kon maken.. haar verliezen is natuurlijk vreselijk! ik kan het me haast niet voorstellen.. heel erg veel sterkte de komende tijd
Leven en dood staan zo dicht bij elkaar, helaas heb ik dit zelf ook mogen ervaren. Mijn sm was ernstig ziek en was zo blij dat ik zwanger was, mag ik het toch nog mee maken zei ze. Helaas heeft dit niet zo mogen zijn, ze is twee weken voor zijn geboorte overleden. Maar ze heeft gevochten om haar eerste kleinkind mee te maken. Er is geen juiste tijd voor een zwangerschap, je kan een zwangerschap miet plannen, altijd is er wel iets. Laat het even bezinken, en ik weet zeker dat jullie heel gelukkig gaan zijn met dit wonder.
Dank jullie wel voor de mooie woorden, doet me goed. We weten wel dat we niet heel verstandig mee om zijn gegaan, het is de timing. Nu ik er meer over nadenk.misschien moest het wel zo zijn.We zullen er vast wel uitkomen.Ik moest het gewoon even kwijt.
Moet juist zo zijn!! Zal je zien dat je nog een meisje mag krijgen ook....zie het als een geschenk. Ik had het bij een lieve oudtante...soort oma voor me. Ik net zwanger, zij overleed. Heb haar gezegd dat als het een meisje zou worden ik haar zou vernoemen...en jawel! Sterkte in de moeilijke tijd die gaat komen, maar hou je vast aan al het moois en dat ze het nog mag weten!