Haha, nou, bij deze! Weer wat geleerd Ik vind het pas gierig als je zoiets doet terwijl er een miljoen op je bankrekening staat...
Heb een hekel aan gierige mensen.:x Een vriendin van mij is ook zo gierig vreselijk kan ik me zo ontzettend aan ergeren. Doe je een biertje bij elkaar maar daar moet je rustig 3 kwartier wachten op een nieuwe. Samen barbequeen moet alles apart hun hun vlees en wij de onze hun hun eigen stokbrood wij de onze. bah doe het dan gewoon door de helft. Ik krijg nog 2 euro van je terwijl ik zo vaak extra dingen betaal. Ach en ga zo maar door. De vriendschap bloed gelukkig langzaam dood, kan er niet meer tegen.
Mijn ouders hadden vroeger vrienden, die erg gierig waren. Ze hadden allebei een goede baan en geld zat. Toen we eens daar gingen logeren ( ze woonden nogal ver weg) en we s'ochtens aan het ontbijt zaten, kwam de vrouw elke boterham nakijken en het "teveel" aan boter er af schrapen, want "daar kon best nog een boterham van gesmeerd worden". Dit is tot op de dag van vandaag nog altijd een grapje bij ons thuis...niet teveel boter erop smeren he En nee, je mag als miljonair ook geen voedsel verspillen, maar ook niet belachelijk zuinig zijn Pluisje
Sommige acties vind ik zeker erg gierig en ook gewoon vervelend. Ik ben erg voor het delen van de rekening en niet alles gaan berekenen. Een vriendin van me drinkt nooit alcohol en daar wordt dan wel rekening mee gehouden met het afrekenen. Ook houd ik zeker niet van mensen die altijd net even weg zijn als hij of zij aan de beurt is voor een rondje, maar de meeste mensen die ik ken zitten gelukkig niet zo in elkaar. Soms heeft iemand even geen geld, maar dat maakt diegene dan wel weer de volgende keer goed. Maar, wij krijgen graag speelgoed voor de kinderen wat 2de hands is, maar dan wel compleet is. Ik vind het soms gewoon zonde hoeveel geld wordt uitgegeven terwijl het na intensief spelen er ook snel 'gebruikt' uitziet. Op onze verjaardagen, feestjes, etentjes hoeft niemand iets mee te nemen en al zeker geen geld kadootjes. Natuurlijk neemt de meerderheid wel iets lekkers mee of een leuk kado, sommige ook iets wat ze zelf hebben gemaakt, maar het wordt gewoon niet verwacht. Vooral leuk als mensen komen!
Omg verschrikkelijk aso! Zo hebben wij ook een dichte pot lolly's op de toonbank staan (als het kinderdag is, want normaal gesproken staan ze achter), die delen we altijd uit aan kindjes die net geknipt zijn, of die meekomen. Laatst was er een vader met 2 kindjes, en ik ben dat ene mannetje aan het knippen en ondertussen zie ik die vader naar de lollypot toelopen om alvast de lolly's uit te delen aan zijn kinderen. Een paar weken later kwam hij zelf om te knippen en 1 van zijn zoontjes kwam ook mee. Ik vraag aan dat ventje of hij een lolly wilt. Even later, nog met de lolly in zijn mond, zegt hij tegen zijn vader dat hij er nog één wilt, zegt die man: "vraag maar aan die mevrouw". Echt m'n klomp brak hoor. Vervolgens staan we aan de kassa om af te rekenen. Zegt hij: " ik pak er ook nog één voor mezelf". Zo heb ik ook weleens een kind gehad, een jaar of 9, die onwijs chagrijnig en vervelend zat te doen tijdens een knipbeurt. Hij mocht blij zijn dat ik naderhand vroeg of hij een snoepje wilde! De wijsneus weigerde met een ascociaal boos gezicht, nee-schuddend, terwijl moeder er met haar neus bovenop stond. Vervolgens loop ik alvast naar de kassa. Een paar minuutjes later hoor ik het haar nogmaals aan hem vragen, en ze loopt gewoon naar de snoeppot om deze aan haar kind te geven zodat hij toch nog iets uit mocht zoeken. Nou echt, als dit mijn kind was geweest, dan had ik hem aan z'n oren mee naar buitengetrokken, zonder snoepje!
Manlief gaat graag op zaterdag shoppen bij een grote supermarkt, want daar staan een boel proef-standjes . Ik laat hem wel alleen maar gaan (of ga mee) als we effectief boodschappen van ginder nodig hebben. Hier ook een vriendin die elke cent uitrekent. Op café gaan is al bijna te duur voor haar en dan wordt echt wel elk drankje apart betaalt, laat staan op restaurant. Dat doet ze gewoon niet want dat kost haar teveel. Ik ben 't intussen wel gewend en pas de afspraak erop aan. Of we spreken bij één van de twee thuis af. Ze is gelukkig wel zo "fair" om niet weg te lopen of dergelijke ... Ze betaalt dus wel proper wat zij heeft gedronken. Ze heeft overigens ook "nooit honger" en dus ook niks te eten in huis. 1 afhaalpizza, daar doet ze 3 dagen mee. Als ze alleen thuis is, eet ze overigens hoogstens een zak chips als avondeten ("waarom zou ik koken voor mezelf, terwijl ik geen eens honger heb en 't geldverspilling is"). Ze schrikt zich ook altijd een hoedje als wij wel geld uitgeven aan uit eten gaan en dergelijke. Of als manlief soms iets heeft van "ik betaal de totale rekening wel, dus ook jouw stuk". Of als ik wel pak waar ik zin in heb en niet gewoon het goedkoopste van de kaart (ik zit niet dagelijks op café, dus dan heb ik wel es zin in sangria ofzo, ook al kost die mij meer dan een doodgewone witte wijn). Mijn moeder vraagt ook wel hoeveel aardappelen ze moet schillen, hoor ... Meer omdat ze er echt geen idee van heeft. Ze is altijd gewend geweest om te koken voor 4, en nu zijn er meestal 2 hongerige schoonzonen bij . Mijn moeder heeft overigens 6 zussen en 1 broer. Geregeld komen die allemaal samen om iets te doen. Spreken ze eerst op café af voor een tas koffie, dan is er gegarandeerd 1 zus niet bij, want "koffie kan ik thuis ook drinken, daar geef ik geen geld aan uit". Oké, ze heeft het niet extreem breed ... maar geen enkele andere zus zit er mee om haar tas koffie te betalen. Ze keek uit naar haar 65ste verjaardag, want vanaf dan kon ze quasi gratis met de trein en de bus overal naartoe hier in Vlaanderen. Heeft ze zo letterlijk tegen iedereen gezegd. En kon ze een boel gratis (voor 65+'ers toch) tentoonstellingen meepikken. Ze is me ooit in 't ziekenhuis komen opzoeken. Héél fijn, maar toen we haar meevroegen voor een tas koffie in de cafetaria van 't ziekenhuis "moest ze absoluut naar huis". Terwijl mijn partner er echt wel geen graten in zag om de hele rekening (dus ook haar koffie) te betalen en haar dat ook zei. Voor haar pensionering (op haar 60ste) had ze verscheidene bons gekregen van haar collega's voor een muziekwinkel. Zij kwam daar zelf nooit en vroeg "wie interesse had en wie ze er een plezier mee kon doen". Probeerde ze die dingen te verpatsen tegen aankoopprijs! Voor familie wou ze nog een uitzondering maken en maar 9 euro vragen voor een bon van 10 euro . Mijn zus was eerst geïnteresseerd, maar toen ze dat hoorde ... was de interesse snel over. Ze viert binnenkort haar 70ste verjaardag en doet een feestje. Weinig zin om te gaan (saaie dag gepland), laat staan ... wat moet ik meenemen als cadeau?
Ik was al bang dat ik de enige was die dit ontzettend lollig vond Waarschijnlijk hebben deze mensen er nog een gevuld envelopje tussen gestopt.
Voor het bezoek cola inschenken van de Euroshopper en voor jezelf Coca Cola. Yogi te duur vinden en dit dus zelf maken met melk en aanmaaklimonade. 0,20 terug vragen. Suiker uit een restaurant mee nemen en dit thuis opsparen zodat je geen suiker zelf hoeft te kopen, hetzelfde geld voor de koekjes. Kaartjes die je zelf krijgt voor je verjaardag bewerken met typex en weer doorgeven. Postzegels van enveloppen halen boven de fluitketel. S'avonds in het donker zitten omdat je geen lampen aan wilt doen. 1 kops theezakje de hele week gebruiken, òòk voor het bezoek. Wc papier en papieren zakdoekjes van elkaar halen, zodat je dus een extreem dun papiertje hebt. Leuk zo'n schoonzus!
Meest gierige dat ik heb meegemaakt en was ook einde vriendschap voor mij toen ik alleenstaand mams was met 2 kids, had ik een baan met minimaal inkomen. Ik had een groepje vrienden waar 1 vrijgezel bij zat. die woonde bij zijn ouders.. had een erg goede functie bij defensie en was altijd heel zuinig. hij kon zijn hele salaris sparen want bij pa en ma betaalde hij niks. ik knipte zijn haren als die langs kwam, gratis. wij deelden een hobby en altijd reed ik met mijn auto, op benzine die ik had betaald. op gegeven moment had ik zware griep en geen snee brood meer in huis.. hij belde op en vroeg of ik hem weer wilde knippen.. ik zeg ben zo ziek als hond.. maar hij had afspraak.. dus ik zeg dan kom toch maar.. kan je mij dan halfje brood meenemen.. hij kwam langs, ik knip zijn haren weer... gratis, zoals ik altijd deed.. hij ging weg en voor die bij deur was, vroeg hij mij om die 59 cent die dat halfje brood had gekost. ik ben toen zooo uit mijn plaat gegaan en heb hem buitengezet en inmiddels al 7 jaar niet meer gesproken.
Ik heb een vriendin die het altijd presteert om 'samen' verjaardagscadeautjes te geven die ik uiteindelijk voor mijn rekening neem. (Noem me gek, maar ik háát het om geld terug te moeten vragen!) Lege envelopjes hebben we niet gehad op de bruiloft. Wel lagere bedragen, maar dat moet iedereen maar lekker zelf weten. Ik geef ook niet altijd hetzelfde uit aan een cadeau. Als ik iets leuk vind, koop ik het. De ene keer is dat duur en de andere keer heel goedkoop.
Met ons huwelijk heb ik van mijn tante haar gezin(9personen waarvan 1 niet uitgenodig. Het vriendje van mijn nicht dat haar tiranisseert. Ze mag niet weggaan met vriendinnen moet zich om de 5minute verantwoorde ze is enzo.) He ben we zelfs geen kaartje van gekregen! Gaat mij niet om geld krijgen maar eennkaartje van een euro of 2 moet er toch afkunne zou je denken...
Mijn ouders hadden op een oppasdagje de kinderen meegenomen naar mijn oma (86 jaar en nog heel bijdehand). Bij thuiskomst hadden ze allebei een enveloppe waar hun naam op stond, er zat geld in van "oude oma" voor in de spaarpot. Mijn oma weet dat mijn dochter steeds met geld bezig is en dat ze zelf aan het sparen is voor iets van Lego Friends, dus ik dacht meteen "ahhh wat lief, ze wil een handje helpen". Oma bulkt van het geld en heeft het zelfs thuis verstopt omdat de belastingdienst achter haar aan zat..... Dus ik maakte de enveloppes open, omdat ik bang was dat de kinderen misschien een briefje van 10,- of 20,- of zelfs 50,- kapot zouden scheuren..... Er zat 0,50 per kind in
Terecht vind ik. Iedereen hakt die kop eraf en betaalt ervoor, dus als de visboer het als extra service voor jou doet, vind ik het niet meer dan normaal dat je daar gewoon voor betaalt. Ik werkte bij een kaasboer en als mensen de korstjes eraf wilden, woog ik ook de korstjes mee. Is toch logisch.