Bij onze dochter wisten we wat het werd. Heel leuk! Lekker shoppen, roze etc etc. Deze keer wil mijn man echt niet weten wat het wordt. Ik ben eigenlijk te nieuwsschierig, maar ga er wel in mee. Ben benieuwd wat ik straks een leukere ervaring vond.. Het maakt me geen bal uit trouwens wat het wordt. Heb geen voorkeur. Vind het wel een grappig artikel. Maar iedereen moet het lekker zelf weten.
Oh ja ik heb gewoon tot de 20 weken echo gewacht en dacht wil het denk ik niet weten. Maar de echo werd precies op meneer z'n kruis gezet en daar was geen twijfel over mogelijk. en heb er sinds dien dus ook geen geheim van gemaakt. Dat mensen het met 14 weken al willen weten of veel eerder snap ik ook niet zo. En vervolgens al die gestreste topics met echo foto's of het wel klopt. Tja ach ieder z'n ding.
Ik vind het echt een 'whatever' artikel Iedereen moet het lekker zelf weten, ik zat met 14/15 weken al bij een echo om naar het geslacht te laten kijken en heb er nooit geen seconde spijt van gehad.
Gelukkig mag iedereen hierin zijn eigen keuze maken. Wij hebben door eerdere spanningen juist alle momenten die goed waren uitgebreid gevierd met vrienden en familie dus ook de goede 20 weken echo met geslacht. We waren al zo blij met goedlopende zwangerschap dat geslacht ook niet uitmaakte. Mijn man vind het gericht spullen kopen fijn, ik vind het praten tegen onze kleine vent leuk, maar kan me goed voorstellen dat t niet weten ook heel bijzonder is. Wij doen daarom wel geen 3D echo, het snoetje mag een verrassing blijven.
Inderdaad 'whatever' ... Who cares !!! De een wil het weten en de ander niet en het één is niet beter dan het ander het is simpelweg een persoonlijke keuze. Waarom daar een mening over hebben?
ja die topics zijn altijd zo grappig !!! Ik vind het juist een uitdaging om alles neutraal te kopen. Straks als het geboren is krijg je zat roze en blauw. De kamer word ws ecru met oranje accenten. En tijgertje op de muur.
Onzin? Nee joh! Iedereen die een moeilijke bevalling heeft, had gewoon niet van tevoren moeten weten wat het geslacht van haar kindje is. Dan was het vast véél beter gegaan! En geen gevoel van teleurstelling? Ik vind teleurstelling sowieso iets belachelijks, maar het lijkt me nog altijd beter om je daar 20 weken op voor te kunnen bereiden en je daar overheen te kunnen zetten, dan dat je na de geboorte zoiets hebt van 'Oh.. Nou.. Tja..'. Er was ongetwijfeld een achterliggende gedachte toen de schrijfster dit stuk tekst schreef, maar het is wel heel lomp gebracht
Pff die redeneringen in dat artikel... gaat echt nergens over... Inderdaad; als het een teleurstelling is kan je beter 20 weken de tijd hebben om je daaroverheen te zetten; kan je als de baby komt tenminste nog met een lach naar je baby kijken ipv en geschokt gezicht. Verder noemt iemand hier (sorry ik weet niet wie) van ja kan je tenminste roze/blauwe dingen kopen. Nou dat vind ik ook een kulreden. Als de baby er is koop je nog kleren genoeg. Dan kan je nog zat kopen Die eerste paar weken neutraal is nou ook niet erg. Losstaand van het feit dat ik roze/blauw ontzettend cliché en lelijk vind. wij weten niet wat het wordt. Alleen dat het voor ons een bewuste keuze is, wil niet zeggen dat een ander het niet moet doen. Ieder moet zelf kiezen. Dit artikel zou mij in ieder geval niet overtuigen om het ineens niet te doen als je het wel wilt.
Ja precies dat bedoel ik. De argumenten slaan voor een wel geslachtsweter nergens op en eigenlijk denk ik voor mensen die t niet weten ook niet. Iedereen moet dit gewoon lekker voor zichzelf bepalen. 1. Ik vind het niet spannend om mensen te laten voorspellen wat t geslacht is. Het is 50/50. Veel meer is er niet. 2. Ik heb geen gezeur over stereotypen en zo ja leg ik t naast me neer. 3. Gevoel van teleurstelling, wat belachelijk, je mag al blij zijn met het prachtige wonder wat in je groeit. Je weet dat je de keuze niet hebt. 4. Het trekt je door je bevalling heen, is net besproken. 5. Kleertjes.... Tja ook als je het geslacht weet lijkt mij dat je een keuze hebt in kleuren van de kleertjes. 6. Het is dus leuk om mensen er gek mee te maken? Dit komt op hetzelfde neer als punt 1. Dat moeten die mensen toch lekker zelf weten of daar gek van worden 7. Of je het geslacht nu bij de geboorte ziet of op een echo, het blijft een verrassing. Het artikel is geschreven door een dochter, waarvan de vader met de argumenten is gekomen. Flut argumenten als je het mij vraagt. Dit artikel zou mij in ieder geval niet overtuigen om het ineens niet te doen als wij het wel wilden weten. Gelukkig weten wij dat we een knulletje krijgen! Een WONDER!
Nee, precies.. Ik zou sowieso niet weten waarom je argumenten moet bedenken voor het geheim 'moeten' blijven van het geslacht.. Dat bepaalt iedereen toch lekker zelf? Het enige cliché wat wij trouwens steeds te horen krijgen is; 'Ooooh, wat leuk, een meisje erbij!'. Vind dat altijd net klinken alsof een tweede zoon minder leuk was geweest, terwijl het ons écht niet uitmaakte. Maar goed, als ik zeg dat 'een tweede jongetje net zo leuk was geweest', hebben mensen weer het idee dat ik dát liever had gewild Volgens mij krijgen mensen trouwens de meeste kleertjes ná de geboorte, bij het kraambezoek, waardoor je dus, als er al sprake van is, nog steeds met al het roze/blauw zou zitten.. Nouja, stom stuk dus
vind het artikel nergens op slaan maar vind het toch wel heel leuk dat we nog neit weten van welk geslacht uk is. Bij de tweede wisten we het wel en dat was wel leuk maar mja toch vinden wij de verrassing na de geboorte leuker.
Het niet willen weten was voor mij geen optie, maar ik snap wel dat er mensen zijn die daar anders over denken. Ik vind die mensen vooral erg 'knap'. Dat ze hun nieuwsgierigheid kunnen bedwingen. Dat ik het wel wilde weten is, is het gevolg van een combinatie tussen nieuwsgierigheid en andere - persoonlijke - omstandigheden. Maar ik had dus pas met 24 weken definitieve duidelijkheid. Los van dit al, vind ik het artikel journalistiek gezien (sorry, beroepsdeformatie) ontzettend beroerd geschreven en de argumentatie (dus niet de mening: maar de argumenten) waardeloos.