Hier gaat dochter meestal mee om nieuwe kleding te kopen maar neem ook regelmatig iets voor haar mee. Zolang het een jurk of rok is die "mee danst" is het wel goed. Soms moet ze toch een broek aan en een goede skinny staat haar echt super! Ze is dol op Disney! Ik trouwens ook maar niet op bovenkleding, en daarmee bedoel ik ook het soort dat cygnet liet zien. Als compromis heeft ze Disney jurken van desigual, daar kan ik prima mee leven. Wel erg druk maar dat is desigual nu eenmaal.
Ik, tenminste niet in H&M maar op rommelmarkten gezien wij daar onze kleding kopen. Buit van vandaag: Alice in Wonderland jurk, Sneeuwwitje jurk die aan twee kanten te dragen is, de andere kant is sleeping beauty, 3 party jurken (en ja die draagt ze hier ook gewoon op een normale dag), 4 tule rokjes, 3 maillots, een Everything Rosie longsleeve, een Hello kitty jurkje, een Fifi zonnehoedje, een paar paarse lakschoentjes. Dit alles voor dochter van 3. Zoons hebben een angrybird longsleeve, een angry birds pyjama, een Skylanders tshirt, een Monsters Inc Longsleeve, 4 truien (waaronder 1 roze) en 2 jeans (meisjes jeans, helaas een rot figuur en niets past bij ze behalve meisjes skinny's.
Los van de styling, de bovenstaande jurkjes zijn volgens mij van die verkleedjurkjes die je bij de speelgoedwinkel koopt? Dat is over het algemeen 100% polyester of nog erger, daar kan een kind toch niet de hele dag in rondlopen?
Hihi..zoals jij dat schrijft vind ik zo mooi. Mijn oudste 3 , daar zit allemaal precies 2 jaar tussen. Toen na 2 meisjes een jongen kwam, groeide hij dus op tussen de prinsessenjurken. En ook hij had regelmatig een prinsessenjurk aan. Maar het allerprachtigste vond hij die schoentjes.... Daar heeft hij echt op leren lopen haha. Hele dagen had hij die plastic schoentjes met hakje aan. Klik klak, op het laminaat toendertijd. Als we naar buiten gingen, moest hij wel andere schoenen aan. Maar met zijn amper 1 jaar was hij helemaal gefixeerd op die prinsessenschoenen en brulde alles bij elkaar als zijn zussen ze zelf een keer aan wilden. Al gauw had hij zijn eigen paar, dat snap je.
Hahaha ik vind jou zo een stoer wijfie! Vind jullie manier van leven heel bijzonder (wat ik ervan gelezen heb). Jullie wonen in het buitenland toch. Ik kan me voorstellen dat het kinderen gelukkig maakt en tegelijkertijd heel zelfstandig en verantwoordelijk. Sorry even off topic maar wilde het even kwijt.
Ik ga er redelijk ver in mee. Zo hebben we vandaag een in mijn ogen afschuwelijk vest gekocht omdat zij hem zo prachtig vond, ik heb er dan maar iets bij gezocht zodat het totaal nog wat redelijk is (vind ik) maar mijn meisje was dolgelukkig.
Oh wat lief, dank je wel! Ja wij wonen in Engeland, en onze manier van leven wijkt nogal af het "normale" maar zolang onze kinderen het er goed op doen zijn wij gelukkig!
Ik denk gewoon van beide wat. Mijn kind mag zelf dingen uitkiezen maar er zitten wel bepaalde grenzen aan (denk aan kwetsende teksten of scheldwoorden etc) Mag ik trouwens de dames hier er wel even voor waarschuwen die persé zelf alles willen uitkiezen? (geldt ook voor degene die niet de grenzen laten zien met wat kan en niet) Want daar kan je als kind later nog steeds last van hebben. Zeg niet dat het bij iedereen gebeurd hoor.. Maar bij mij is mijn kleding voor zover ik weet altijd uitgekozen. Ik kon alleen dingen uit m'n kast matchen. En dan had ik nog een zus die me vaak pestte met dat dingen mij niet stonden. Dat geeft bij elkaar als resultaat dat ik echt enorm onzeker ben wat betreft met shoppen. Het aller liefste wil ik nu (ik ben halverwege de twintig ongeveer) nog steeds dat een ander met me mee gaat met shoppen en mij dingen aanwijst die ik wel kan passen. Zelf kom ik er echt niet makkelijk uit. En vaak als ik al iets vind wat mooi is, zit het of niet lekker of het is ontzettend duur. En dat heb ik niet alleen bij mezelf, ook bij m'n zoontje. Zelf matchen doe ik nooit, niet bij mezelf, niet bij hem. Dus ik moet echt afkijken van internet of paspoppen in de winkels. En anders hoop ik maar dat het enigszins bij elkaar past of zoveel mogelijk save spelen. Wou het maar even gezegd hebben.. Ik vind het zo lastig bij mezelf en hoop dus eigenlijk dat het een ander bespaart blijft
Ik denk dat.het bij jou ook een deel van je karakter is, of kocht je moeder ook kleren voor je toen je een tiener was? Ik had op 5de/6de absoluut geen inspraak in wat ik aan moest trekken, laat staan dat ik inspraak had in de winkel. Tijdens de pubertijd stelde mijn moeder ook duidelijke grenzen aan mijn kleding. En ik heb echt geen problemen met de ontwikkeling van mijn eigen stijl of keuze van kleding En net zoals met meer dingen tegenwoordig: ik vind dat we weleens doordraaien in het bedenken van allerlei psychische gevolgen van elke handeling tijdens de kindertijd. Jongeren van jaren 70 (nogal een revolutionaire periode) waren de kinderen van jaren 50...
Ik heb ook tot een jaar of 15 niet zelf mijn kleding uit mogen kiezen. Af en toe (met heel lang zeuren) een shirt of iets dergelijks, maar voor de rest eigenlijk nooit wat. Pas toen ik uit huis ging na die tijd heb ik een eigen stijl gevonden qua kleding (wat begon bij totaal rampzalig en nu zo ongeveer bij 'kan er nog net mee door' eindigt door de modepolitie). Ik vind dat je als ouders niet overal te streng op moet zitten. Totdat ik uit huis ging, mocht ik zelfs geen pyjama's of ondergoed uitkiezen. Letterlijk alles werd beslist voor mij. Té gruwelijk
De ene dag meer dan de andere. En hier vindt school al die prinsessenjurken echt geen ramp. Ze mag regelmatig in een prinsessenjurk naar school. Die hebben ze ook in de verkleedhoek liggen. Meestal kiest ze zelf uit haar kast waar ze zin in heeft. Er zullen vast mensen zijn die het niet vinden matchen. Maar wie zijn zij of ik om te bepalen wat wel en niet bij elkaar past . Uitgezonderd kleding die gewoon niet hoort zoals strings,...
Nouja ik denk dat dat inderdaad ook heel erg mee speelt. Ik ben ook een geval apart en al ontzettend onzeker. Dus het zijn ook meerdere dingen bij elkaar die hiervoor zorgen. Maar vandaar ook dat ik zeg dat het echt niet bij iedereen zo zal zijn, maar dat het dus wel zo kan zijn. Ik vind het daarom dus ook belangrijk om een kind de mogelijkheid te geven om zelf te kiezen. Voor mij was het altijd gewoon normaal dat dingen voor mij gekocht werden en heb nooit het idee gehad dat ik die mogelijkheid kreeg om zelf uit te kiezen wat ik wou. En ja, ook toen ik tiener was werden dingen voor me gekocht. Ik zeg heus niet dat het allemaal afschruwelijke dingen waren ofzo. Zat natuurlijk wel eens wat bij dat ik niet mooi vond, maar ik heb het vrijwel nooit zelf uitgekozen. Waren heus wel eens momenten dat ik een wehkamp boekje in m'n handen kreeg of eens een keertje mee kon naar de stad, maar dan had ik hetzelfde dus als nu. Tsja het is dan ook maar net hoe je opgevoed ben en wat voor jezelf dan normaal is of niet.
onze dochter is nu 3 en begint wel een eigen mening te krijgen. We kiezen (nog) wel samen uit in de winkel. Maar dat zijn dan tot nu toe wel bijv. 3 setjes waar ze dan 1 uit mag kiezen. Ik hou zelf helemaal niet van disney etc, maar bij de v&d hebben ze vaak wat minder schreeuwerige shirts en die vind ik dan nog wel acceptabel. Dus die mag ze dan wel. Joggingbroeken vindt ze heerlijk zitten dus voor in huis heb ik die dan ook zeker aangeschaft (we knutselen veel dus ze zitten vol vlekken en dat is echt een no-go voor buitenshuis). Ik draag dat zelf ook vaak als ik alleen thuis ben. Sommige kledingwinkels mijd ik ook met haar, zoals de wibra en zeeman (de pasvorm is na 3x wassen helemaal weg en ik vind het erger om haar teleurgestelde koppie te zien als ik iets weggooi dan voorbij die winkels te gaan.) de prints van de h&m worden keihard na een aantal keer gewassen te zijn. En dat zit dan niet lekker meer. Dus die koop ik niet meer voor haar. Onze dochter gaat in de zomer ook geregeld in haar verkleedkleding mee naar de winkel (vind ik in de winter toch te koud worden) en toen haar neefje een feestje had op school ging ze ook in verkleedkleding mee kijken naar de optocht en vervolgens mee winkelen vind ze geweldig al mensen haar dan een mooi prinsesje noemen Verder heeft onze dochter de tule rok van de v&d die een paar pagina's terug stond (alleen dan de roze). daar zoeken we dan samen een leuke legging en shirt bij. en dan komt er wel een leuke compromis uit. Ik ben niet zo lastig met kleding, ik loop er zelf ook vaak kleurrijk bij , maar als ik een joggingpak dag heb ga ik ook gewoon in joggingpak naar de winkel of peuterschool. Kan me niks schelen. En ik hoop dat onze dochter later ook gaat dragen wat ze leuk vindt/lekker vindt zitten, ipv wat anderen willen dat ze draagt.
Ik wil nog even kwijt dat ik na het lezen van dit topic mijn kinderen zelf hun kleding voor de dag bij elkaar laat sprokkelen. Ik verwachtte de ergste dingen maar het valt tot nu toe reuze mee! Het is ontzettend leuk om te zien hoe ze nadenken over wat ze aan kunnen en wat er dan bij past. En vooral; hoe trots mijn oudste voor de spiegel stond te kijken naar zichzelf, vol plezier! (oja, ik zeg wel of ze lange of korte mouwen aan moeten)
Ik vind het eigenlijk heel erg vreemd dat er continue opmerkingen als: top! En you go girl gegeven worden op posts waarin iemand uitlegt de kinderen de vrije hand te geven of hen helemaal zelf laten bepalen dat ze de hele week in prinsessenverkleedjurken rondlopen. Waarom is dat top of geweldig?
Jaloers Tuc? Ik vind dat geweldig ja, dat zij hun kinderen helemaal zelf laten bepalen, wat ze aan willen. Die hun kinderen zo'n vrije opvoeding geven, dat zo weinig mogelijk hun ontwikkeling in de weg staat. En vooral: die daar dan zelf schijt aan heeft, hoe hun kinderen erbij lopen. Of het nu verkleedkleren of kleren van het andere geslacht zijn. En dat daar dan een gedachte achter zit. Ik lees hier veel over (Disney) prints, dat die goedkoop, ordinair zijn. Die alleen al bang zijn, wat hun vriendinnen ervan zullen zeggen als ze een Cars shirt voor hun zoon zouden kopen. (tenminste, zo lees ik dat) Dat het niet met zoveel woorden wordt gezegd, maar dat (Disney) prints eigenlijk ver beneden hun stand is, of in elk geval buitenshuis. Dan lees ik liever zo'n verhaal van Tommo .