Ik vind Tommo "Top" hierin, niet omdat ze schijt heeft aan anderen, maar omdat zij een opvoeding hanteren die nogal wat afwijkt van andere. Ik lees regelmatig stukjes van haar, over hoe hun over bepaalde zaken denken en tegenaan kijken. Over alles is heel goed nagedacht, en ik vind het heel knap dat zij hun eigen pad hebben gekozen met kind(eren) met een beperking. Dat zij zich niet van de wijs laat brengen door tegenargumenten: dat vind ik top.
Over het algemeen ben ik het hier wel mee eens, maar voor wat betreft kleding en hoe je er uit wil zien vind ik idd ook dat je je niet altijd wat hoeft aan te trekken van wat andere mensen vinden. Ik probeer het wel echt te bevorderen bij Thijmen dat hij zijn eigen keuzes maakt in kleding. Dat hij zelf voelt of hij het koud of warm heeft en dat hij daar zijn kleding op aan past. Dat hij zelf bepaalt of hij iets leuk vindt of niet en dan zelf bepaalt of hij het wel of niet aan trekt. Daar hebben anderen weinig mee te maken. Ja, ik pak wel eens kleren voor hem, maar dat is mee omdat hij gewoon te lui is om zichzelf aan te kleden Hij zegt het absoluut als hij liever iets anders aan heeft en dat mag dan ook.
Nou als ik ga shoppen dan vind ik het leuk om er veel tijd in te steken en leuke outfits bij elkaar te shoppen. Alles matchen, schoenen,broek, fedora, petjes... IMO (en nee ik veroordeel hier niemand om, wil niemand aanvallen!!) is een t shirtje uitzoeken en gewoon een spijkerbroek niet zo spannend. Dus ja in die zin heeft dat ook met shoppen te maken.
De meeste unschoolers passen zich prima aan in de maatschappij, degene die dat niet kunnen zijn vaak degene met een eigen bedrijf (en daar is zeker niets mis mee) Mijn kinderen leren van de voorbeelden die ze krijgen. Zo gingen we laatst naar een gala show, en mama deed een nette jurk aan, gevolg, jongens trokken een overhemd aan, zwarte broek en hun nette schoenen. Dochter koos een partyjurk met ballerina's. Om terug te komen op de vraag over of mijn kinderen zomaar op straat mogen rennen: Dit doen ze simpelweg niet, ze weten dat het gevaarlijk is omdat ze zien hoe ik mij gedraag in het verkeer. Toen wij nog niet volgens deze methode leefden had ik mijn middelste zelfs aan een tuigje, want hij rende weg etc etc. Ivm zijn autisme en sensory issues kan hij geen handjes vasthouden en loopt hij met geluidsdempers op straat. Dat tuigje was tot vorig jaar (hij was 4 maar niet te vertrouwen) Wat ik niet begreep is dat hij juist wegrende omdat hij de kans niet kreeg om zelf te ontdekken en geen vertrouwen van ons kreeg (ik liep constant te zeggen dat hij naast ons moest blijven, loop eens door, let op, etc etc). Nu loopt hij netjes naast ons, kijken voor het oversteken doet hij wel, maar dringt niet door (hij verwerkt het gewoon niet) dus hij doet wat mama doet.
Nee dat ben ik met je eens. Het ging mij meer om verkleedjurken in het dagelijks leven...een shirt met disneyprint is idd niet wat niet kan als je het over bepaalde situaties hebt. Dat is gewoon smaak en die is persoonlijk.
Ja bij ons ook zo! Wij leren onze kinderen ook dat bij bepaalde gelegenheden, bepaald soort kleding hoort. Dus bij een bruiloft of een begrafenis. Maar ook als je uit eten gaat of op visite, dat je dan niet in je pyjama gaat
Dus het opgebouwde leven met zelfbedachte waarden en normen wordt later teniet gedaan als het kind een deel gaat uitmaken van de maatschapij? Het is toch juist niet de bedoeling dat ze 'zich aanpassen' aan de mainstream? En ook al heb je je eigen bedrijf verdien je het geld niet van de straatstenen, en pas je je als ondernemer over het algemeen aan aan je klanten. Maar in je verdere verhaal lees ik dat jullie kinderen hun levensstijl eigenlijk kopiëren van jullie als ouders (hoe je je hoort te gedragen buiten, kleden bij gelegenheden enz). En dat ze 'van jullie afkijken' hoe ze zich ergens horen te gedragen. Volgens mij groeien 90% van alle kinderen op die manier op, alleen verloopt dat volledig natuurlijk, zonder een bedachte aanpak erbij.
Pffft wat een moeilijk gedoe over andermans opvoeding. Lekker belangrijk hoe een ander het doet. Gelukkig wordt waarschijnlijk 95% van de kinderen nette, respectabele volwassenen. Onze jongste houdt van printjes!!
Ja jij legt eigenlijk duidelijker en simpeler uit wat ik bedoel. Dat van die pyama is een goed voorbeeld..sommige dingen horen gewoon niet.
Bedankt voor je antwood. Ik vind het wel interessant om te lezen. Het is niet iets wat ik zou kiezen maar je krijgt wel mijn respect omdat je het zo doet en duidelijke antwoorden geeft.
Momenteel dragen de jongens wat ik in hun kasten koop en dat is zeer uiteenlopend van trainingspak (weekenden, vrije dagen) tot spijkerbroek met blazer (was voor een bruiloft en staat gewoon leuk). Maar als ze straks niet meer akkoord gaan met wat ik voor ze koop, tja, dan zal ik me aan moeten passen. Hoewel ik het niet leuk zou vinden als met t-shirts zouden gaan lopen met aanstootgevende teksten. Maar ze mogen van mij (denk ik nu) dragen wat ze willen. We zullen zien over een jaar of 10. Mijn dochter draagt veel rokjes, maar dat is omdat ik bijna geen broeken kan vinden die om haar dikke billen passen. Maar ook zij mag zelf weten wat ze aan wil. En soms staan we 's morgens bij de kasten, pak ik iets en wordt er flink gezucht. Dan pak ik gewoon iets anders.
Mijn dochter ( met een hele goede smaak...vind ik) mag zelf haar kleren uitkiezen in de winkel en in de ochtend gaat ze zelf haar kleren uitzoeken voor de dag om aan te trekken Beneden zal ze dan de schoenen uitkiezen die er bij passen. Onze zoon vindt het heerlijk als ik voor hem de kleren koop en in de ochtend voor hem klaar leg zodat hij ze aan kan trekken. Beneden pakt hij schoenen die bij zijn kleren passen ( al zijn schoenen passen erbij qua kleur dus dat scheelt) Als iets niet bij elkaar staat zeg ik dat en dan gaat mijn dochter iets anders uitzoeken. Ze is gelukkig niet zo eigenwijs dat het dan perse moet. Ze snapt heus wel dat ik dat zeg zodat ze niet voor gek loopt.
weet je wat ik overigens best heel grappig vind....Dat Disneykleding hier al snel als alleen maar ordinair wordt neergezet..... Ik heb hier kleding van de kinderen van het merk "Donaldson" waarvan ik bijna zeker weet dat het merendeel hier dat als "kak en truttig" zouden zien Dochter heeft bijv een donkerblauwe fluwelen wikkelrok, met jaja! een piepklein Mickey mouse -je erop. Net zoals dat ze een donkerblauwe rib- trui heeft met hetzelfde figuurtje. Oh en nog een beige vestje met allemaal balletjes op het eerste gezicht, maar als je goed kijkt zie je dat het allemaal kleine Mickey mouse-jes zijn. Niks ordinairs aan dus. Overigens boeit het me ook niet als ze de dag na haar "truttige fluwelen rokje" een spijkerbroek aan heeft met een grote Dora op haar shirt
Donaldson...dat is lang geleden dat ik dat heb gezien...bestaat dat nog? Ja inderdaad...kak kleding..net als Oilily...vroeger dan. Toen onze dochter ongeveer 1 was had ik heel veel van Oilily voor haar. Zo heerlijk vrolijk. Ze was zelf ook zo'n vrolijke baby dus dat paste heel goed.
Nee, ze zijn ermee gestopt. Maar aangezien ik het merendeel aan kleding tweedehands koop, heb ik een aantal dingetjes gevonden. Heel tijdloos, want klassiek, maar ja, wel met die verfoeide Mickey mouse erop
ja inderdaad...wel tijdloze kleding. Over ordinair gesproken... Ik ken genoeg kindjes waarvan hun ouders zogenaamd niet ordinair zijn ( artsen et cetera...) maar die in cars lopen...of mickey Mouse et cetera... Ik denk dat het dus niet ordinair is maar gewoon een kwestie van eigen smaak.
Mijn oudste kiest zelf een rok of jurk (broeken bestaan in haar ogen niet) zelf zoek ik er dan wat bijpassende bij. Zelf kiest ze er dan schoenen bij. Als ze niet zeker weet of iets bij elkaar past vraagt ze het aan mij, als ik dan mijn mening geef en het vervolgens niet aanpast moet ze het zelf ondervinden. Zo heeft ze een keer eindzomer nieuwe winterlaarzen gekregen die ze percee meteen aanwilde, na uitleg dat het zomers weer was wilde ze toch zo naar het centrum. Eenmaal daar zag ze dat ze de enige was met laarzen en wilde het daarna zelf niet meer. Vaak loopt ze s'ochtends voor school even naar buiten om te weten hoe koud het is dus welke schoenen ze kan kiezen. De jongste verkleed zich het liefst 10 keer op een dag in haar eigen kleren weliswaar, maar zo beland ze in de gekste combinaties bv haar rok in een jumpsuit gepropt en daar weer een jurk overheen. Als we dan weggaan trek ik het wel weer uit, wel gebeurt het soms dat ik op het schoolplein zie dat er nog een rokje onder haar jurk uitkomt, grappig toch. Als ze verkleed zijn in prinsessenjurk mogen ze gerust mee voor een boodschap en pyamadag in het weekend helemaal prima.