Advies cb niet volgen: jaknikken of in discussie gaan?

bij mij hebben ze nooit gezegd dat ik moet starten met bijvoeden. ze hebben alleen aangehaald dat het mag. Ze hebben mij wel een keer het advies gegeven om bv mijn dochter een klein flesje te geven als ze s nachts wakker werd, dit heb ik niet gedaan omdat ze met gemak een grote op kreeg en ze dus echt honger had. mijn reactie was iets in de richting van 'ik ga haar geen honger laten lijden maar ik zal het (advies) onthouden'. ze deden er verder niet moeilijk over.
onthoud dat ze -over het algmeen- advies geven, geen dwingende regels opleggen

doe waar jij je goed bij voelt en wat bij je kindje past, maak je vooral geen zorgen over de cb!

 

Het hangt er vanaf wie je tegenover je hebt.
Ik had eerst een mevrouw die zei dat ik m'n dochtertje met 4 maanden echt dwingend moest laten eten en moest doorzetten. dat ging tegen m'n principes in omdat ik alles zoveel mogelijk in haar eigen tempo wil laten doen. Ze at dus uit zichzelf pas met 6 maandjes. Nu heb ik steeds (bewust) dezelfde arts, en daar kan ik het heel goed mee vinden en ik kan met al mijn vragen bij terecht.

Ik denk dat je als moeder het belangrijker vindt hoe je kindje groeit en dat je alles op eigen gevoel doet

 

Ik geef aan wat ik wil/ga doen en maak er verder geen discussie van. Ik kies dus eigenlijk een soort tussenweg...

Hier reageren ze meestal wel positief, zolang je maar geen twijfelende indruk maakt... Dan willen ze er nog wel eens over doorgaan. Soms geven ze aan dat ze dit advies moeten geven, maar dat ik zelf mag weten wat ik ermee doe.

 

Als jij niet wilt bijvoeden, dan doe je dat toch niet. Dat zou ik daar eenmalig vertellen en mochten ze daar anders over denken zeg je indd "ok, ik zal het onthouden". Het is jouw kind, jij bent haar moeder en jij weet het beste wat ze nodig heeft. Zij werken slechts volgens richtlijnen die gelden voor alle kindjes..

 

Ze geven een advies, waarom zou je over een advies in discussie gaan?? Gewoon aanhoren en dan ermee doen wat je wil.

 

Hier waren het ook echt alleen adviezen hoor. Je mag beginnen met bijvoeding maar je kunt ook nog even wachten. Je zou kunnen proberen een flesje kunstvoeding te geven voor het slapen, maar dat hoeft niet als je daar zelf niet achter staat etc. Ik ben wijs genoeg om zelf mijn beslissingen te nemen, dat iets mag of kan wil nog niet zeggen dat het moet.

 

Hier ook!

 

Hier nooit problemen en anders geef ik gewoon aan het anders te willen doen en wat het cb daarvan vindt zal mij een worst wezen

Ik lees vaker dit soort verhalen ... Ik persoonlijk maak dit nooit mee dat ze mij de les lezen en negatief zijn

 

Hier gaven ze ook aan dat we mochten starten met bijvoeding vanaf 4 maanden. Wij zijn echter pas met ruim 5 maanden gestart omdat wij het in de vakantieperiode (juli) viel en we niet te veel onrust wilden veroorzaken bij onze dochter, te veel veranderingen.

Er wordt in mijn omgeving ook gezegd dat je kan aanhoren wat ze te zeggen hebben en dan zelf je eigen weg daarin zoeken. Het is een advies. Ik heb ook in de papieren van cb gelezen dat je de fles en tuitbeker moet afleren rond het eerste jaar. Onze dochter dronk pas na haar eerste verjaardag uit een tuitbeker en nu nog steeds met bijna 1,5 jaar. Ik was al heel erg blij dat ze uit een tuitbeker dronk en ook iets anders wilde dan melk dat ik haar rustig haar gang heb laten gaan. We zijn sinds kort aan het oefenen met een echte beker.

Ieder kind is weer anders dus gewoon kijken wat bij jullie past. Je kan zeggen dat je het er niet mee eens bent maar ik weet niet of dat zin heeft. Maar het is jullie kind dus wat jullie willen telt...

 

Hier ook zo, na drie kindjes geven ze inmiddels geen adviezen meer en doen ze alleen nog de controles.

 

Ik zou gewoon eerlijk zijn.

Hier heeft de verpleegkundige (altijd dezelfde) één keer gehamerd op iets dat volgens haar moest maar waar ik het niet mee eens was. Dat werd een kleine discussie, wel gewoon netjes hoor. En daarna heeft ze nooit meer gezegd dat ik iets moest. Natuurlijk is het voor hen makkelijk als alles volgens de boekjes gedaan wordt door de ouders, daarom zullen sommige medewerkers van het cb je daar ook echt wel op aan willen sturen. Maar als een ouder weet hoe hij/zij dingen wil aanpakken met hun kind en het gaat verder goed dan lijkt het me niet dat ze nog een reden hebben om moeilijk te doen hoor.

 

Ik luister naar het advies, geef aan wat ik vind of wil. Blijven ze aandringen dan geef ik aan dat ik erover na zal denken.

Met alles luister ik naar hun advies, maar ik heb 1 ding geleerd; ik volg nooit meer klakkeloos hun advies op.

 

Waarom al met die gedachte naar het cb gaan? Kan ook zo zijn dat je leuke mensen treft hoor. Ik krijg een beetje het gevoel dat je vooraf al in de verdediging schiet.

Wij hebben gelukkig een fijn cb. We bellen ze gerust voor advies. Ze stellen vragen en adviseren, maar zeker nooit op een manier waardoor wij het gevoel krijgen dat het moet. Daarbij, dat bepaal je als ouder altijd nog zelf. Relax.

 

Het cb dwingt je nergens toe, ze geven advies en het is aan jou wat je ermee doet...niks meer en niks minder.

 

Mijn ervaring is bijna altijd dat ze adviezen geven en niet verwachten dat je daarvan aangeeft of je het gaat opvolgen of niet.
Zou trouwens ook niet al te hard vasthouden aan die 6 maanden, mijn kinderen wilden echt eerder vast eten. Trokken alles uit mn handen waarvan ze dachten dat het eetbaar was
En ook dit advies mag je opvolgen of volledig aan je laars lappen , hoef je niet te vertellen

 

Misschien valt t wel mee?
Jij bent de mama en bepaald, buro kan advies geven.
Met vier maanden werd bij ons gesproken over bijvoeding,maar kon ook rustig wachten tot zes maanden en dan starten met Rapley, daar hadden ze ook info over.....
Je hoeft echt niet ja te knikken of te 'liegen'

 

ik herken wel wat je verteld en hier is het dus jaknikken. Ik vind het complete onzin om een kind dat zo vaak buiten is als het mijne nog extra vit D te geven. Dus ik geef het tot een jaar en daarna als ze er naar vroegen zei ik gewoon dat ik het gaf. Als je nl aangeeft waarom je het niet geeft dan blijven ze maar uitleggen waarom het belangrijk is en komen daar elke keer op terug, daar heb ik geen zin in. Dit was overigens op het andere cb met de oudste.

Met andere dingen zoals dat bijvoeden met 6 maanden helpt het als je hen net een stapje voor bent. Dus al dingen vertellen hoe je het van plan bent voor ze met advies kunnen komen. Voor mijn zoontje 4 maanden werd zei ze: ik geef je de bijvoedingsfolder mee kun je er alvast naar kijken. Ik heb toen gelijk gezegd: o maar daar zijn we voorlopig nog niet aan toe, we beginnen met 6 maanden en dan rapley. Eigenlijk nooit een discussie over geweest.

 

Bij onze oudste een aantal keren discussie gehad: wel of geen koemelkallergie, (CB vond van niet), wel of niet laten huilen (CB vond dat ik dat moest doen en het was eigen schuld dikke bult als ik het niet deed en de nachten vreselijk bleven (7,5 maand!)).
Toen bleek dat ik toch gelijk had gehad en hebben ze nooit meer advies gegeven, maar was het altijd: zeg maar wat we voor je kunnen betekenen.
Ik geef dus wel duidelijk aan hoe en wat: ze moeten toch terughoren of hun advies hout snijdt of niet, om goede dienstverlening te kunnen (blijven) bieden. Als iedereen ja en amen gaat knikken, horen ze nooit terug dat hun adviezen complete nonsens zijn en blijven ze die nonsens roepen...