Herken het totaal niet Ben al in de kraamweek een uurtje de stad in geweest in mijn eentje, dolblij dat ik even weg kon. Zolang het mijn (schoon)ouders waren die bij mijn dochter waren, had ik er geen moeite mee.
Met 3,5 week zou ik het zeker niet doen! Je kindje is zo klein en heeft mama nodig. Goed dat je niet over je heen laat lopen. Ik heb er nu nog moeite mee om m'n meisje van 1 jaar bij iemand te laten.
Maar vind je dat niet raar? Ik ben TBM maar vind t wel fijn dat de kinderen af en toe een nachtje naar opa en oma gaan: vooral voor hun!! Want anders zijn ze ook maar altijd bij mij en weten ze niks anders...
Mijn familie woont allemaal in Nederland dus laat ze daar liever niet slapen Ook hebben beide opa's en oma's de laatste 25 a 30 jaar geen ervaring meer met baby's dus vind ik het niet fijn om haar een dagje met hun mee te geven als ze hier zijn. Vooral omdat ze haar bijna niet zien en helemaal niet weten hoe ze op dingen reageert. En ja ik kan haar moeilijk loslaten
Ik geef mijn zoontje heel makkelijk uit handen, maar alleen aan mensen die dicht bij ons staan. Hij heeft toen hij 5 weken oud was zelfs al een nachtje bij opa en oma gelogeerd (omdat ik helemaal kapot was en echt even bij moest tanken). Hier komen de opa's en oma's trouwens ook graag even langs om bij de kleine te kijken, ik vind dat alleen maar mooi en ik geniet van de trotse grootouders
Ja hoor heb ik geen probleem mee... Vind het super dat iedereen zo betrokken is met onze dochter. Met de 2de zal het niet anders zijn denk ik.
Hier ook echt niet met 3.5 week hoor. Wel met mij erbij, maar gaf mijn kindjes niet mee aan een ander anders dan de papa. De tijd voor opa en oma komt wel. Doen waar jij je goed bij voelt en kom daar voor op. Echt niet raar hoor.
Ik begrijp je ook volkomen! Ik vind het soms zelfs moeilijk om haar bij iemand op de arm te laten en ze dan gaat huilen! Zaterdag ga ik voor het eerst 3 uurtjes weg, denk ik
Euh alleen al hoe ze zich opdringen zou ik al zoiets hebben van euh nee.. Ben je zelf al eens gaan wandelen met je partner en je kindje? Want het lijken me mensen die zichzelf wel belangrijk genoeg vinden voor zo'n eerste wandeling, klopt dat? Geen idee met welke leeftijd wij dat deden maar de eerste keer was dus een ramp Nu zou ik bij de tweede wel wat soepeler zijn, maar bij mensen die zich opdringen krijg ik jeuk en sta ik al in de steigerblokken. Maar bijvoorbeeld een vriendin (zonder) kinderen, die niet durfde te vragen vond ik het juist leuk om even mijn kindje op schoot te geven het gaat dus een beetje op de manier waarop iets gevraagd wordt of ben ik dan een bitch haha nouja so be it.
ik ben daar wel makkelijk in maar dat komt misschien ook omdat ik het altijd heel vreemd heb gevonden zelfs voor dat ik kids had dat moeders een ander hun kind niet laten vasthouden helemaal als dat niet door opa's en oma's mag mijn ouders/ schoonouders vonden het heerlijk om met hem te knuffelen en ik vond dat ook erg fijn om te zien en ik kon zelf niet zoveel de eerste weken na de bevalling dus dat ze met hem gingen wandelen was juist heerlijk had mijn zoontje ook gelijk wat frisse lucht en wat betreft het huilen niet alleen de ouders moeten kunnen troosten maar ja that's me
Hier ook totaal geen behoefte aan om m'n jongste 'alleen' te laten. In de kraamweek wel een uurtje alleen weggeweest naar de tandarts, maar dat moest gewoon even. Ik zou het niet fijn vinden als iemand met d'r zou gaan wandelen ofzo, nergens voor nodig. Met de oudste trouwens hetzelfde nu; ik heb 10 dagen in het ziekenhuis gelegen voor de bevalling van de jongste, ik wil daarom nu ook écht even fulltime bij de oudste zijn.
3,5 week? No way! Ik werd pas wat makkelijker toen mijn dochter niet meer zo afhankelijk was van mij en ook echt begon te reageren op haar omgeving (2,5 a 3 maanden ongeveer). Nu ben ik heel makkelijk met oppassen maar ze heeft nog altijd nergens gelogeerd. Vind het niet zo nodig.
Ik gaf mijn baby de eerste 3 maanden eigenlijk het liefst helemaal niet uit handen. Alleen aan mijn schoonouders en aan sommige kraamvisite voor in het boek. Daarna ging ik met 3,5/4 maanden langzaam naar een gastouder toe voor +-10 uur per week om te wennen, daarna werd het steeds meer zodat ik 'gewoon' aan de slag kon. Verder geef ik hem nog steeds niet graag af, maar gaat hij ook naar de kinderopvang in de sportschool. En 'misschien' gaat hij vrijdagavond bij schoonmoeder logeren - ik ben alleen bang dat ik hem te erg ga missen, dus vandaar de 'misschien', omdat ik er nog even over na moet denken. Ik ben van mening, en dat is geen sneer naar ieder ander en echt persoonlijk, dat een kind bij zijn moeder(/vader) hoort. Of anders één persoon (gastouder/oppas/oma) die er voor hem is waar hij onvoorwaardelijk op kan rekenen. En dan nog zou ik er geruster op zijn als hij zelf kon lopen/praten en de zelfredzaamheid beter was. Ik heb wat dat betreft soms echt te weinig vertrouwen, maar goed, dit is mijn meest kostbare bezit ooit, dus gek vind ik het ook niet. Maar de eerste 3 maanden was het mijn baby en mijn beslissingen, punt. En iedereen die hem wilde vasthouden kon wat mij betreft de boom in. Als je een baby vast wil houden maak je er maar lekker zelf 1 Maar goed Dát was dus mijn mening. Je bent echt absoluut geen slechte moeder als je hem/haar laat logeren bij opa/oma of als je hen een middagje op liet passen of weetikveel. Je kind uit handen geven mag en kan, maar ik zou het wel alleen doen als je er 100% achter staat en niet het gevoel krijgt dat je gepusht wordt.
Begrijp je helemaal, knuffelen met opa en oma (en oom en tante)is prima.toen hij zo jong was had ik daar veel moeite mee, hij was 5.5 week te vroeg en was met sonde thuis dus waren ze zelf ook rustig en voorzichtig. Nu is hij 4.5 maand en hij is of bij mij of bij papa tot nu toe dus niet ergens ondergebracht of laten logeren. Ben er ook wat bang voor krijg het al benauwd als ik er aan denk.moet rustig groeien en zelf wennen aan het idee.
Hè, wat vervelend voor je. Ik begrijp je helemaal hoor, had dat ook niet gewild. Jammer dat je schoonouders niet wat meer begripvol zijn: je bent net bevallen! Kom nou.... Eigenlijk doet het er niet toe wat anderen vinden, of wat andere vrouwen op dit forum doen. Als je het niet prettig vindt, moet je het niet doen. Niets doen waar je niet achter staat. Echt niet doen hoor, want daar wordt je niet gelukkiger van. Of het nu gaat om het wandelen of wat anders. Jij en je man zijn de ouders. En je schoonouders of wie dan ook hebben zich daar maar bij neer te leggen.
Ik zou met 3.5 week m'n zoontje wel mee gegeven hebben voor een wandeling. 'k Zou denken hun trots en ik even een dutje doen of lekker douchen ed.
Neuh niet echt herkenbaar. Ik was daar best makkelijk in geloof ik. (Schoon)ouders mochten haar wel een uurtje meenemen voor een wandeling, kon ik even een uurtje slapen/in bad! Met 1,5e maand zijn we ook voor het eerst weer met z'n tweetjes uit eten geweest en kwam de oppas voor het eerst.
Dit is zo persoonlijk dus doe waar jij je goed bij voelt (en doe het niet omdat het hoort... Of omdat je schoonouders je onder druk zetten). Hier wel gedaan met mijn zus en ouders, heerlijk om even te kunnen douchen/slapen etc. Maar ik ben alleenstaand dus dan is het extra fijn als mensen heel eventjes op je kleintje letten zodat jij iets kan doen ! Ik had vantevoren verwacht dat ik veel makkelijker vrienden zou laten oppassen maar dat komt er maar niet van en ik denk vooral omdat ik niet wil dat hij door teveel volwassenen wordt verzorgd. De creche en zus/ouders zijn nu even genoeg voor hem.