Het is net haar vader niet. Het is gewoon ... de ex van mama die haar een aantal jaar goed gekend heeft. Omdat er net nergens een vader in 't spel is.
Dus heeft ze geen vader omdat het niet haar biologische vader is? Als er zelfs in een convenant is vastgelegd dat hij haar ziet dan ga ik er vanuit dat hij wel als een vader gezien is/wordt. Dat hij niet haar biologische of erkende vader is maakt dan voor mij niet uit.
Lastig, maar laat je niet afschrikken door dreigmeldingen. Als je kind zo overstuur raakt zou ik haar thuishouden. Ze is niet voor niets zo overstuur! Thuishouden kan altijd nog... ja als het leed geschied is zeker? Je bent helaas geen vlieg op de muur die mee kan kijken, maar als een kind niet wilt dan is dat niet zonder reden.
Bedankt voor jullie reacties. Ik wil het op haar tempo doen..niet op dat van hem. Ze moet idd wennen. De nieuwe vriendin is nog al ' aanwezig' En daar is ze behoorlijk gevoelig voor. En jaloers zal ze ook vast zijn maar als ik het sl over slapen daar heb begint ze al te huilen. Wat kan het raar lopen... Als vrienden uit elkaar en nu dit.
Nou ik krijg net bericht dat het AMK op de hoogte is en dat als ik haar morgen niet breng hij de politie belt.
Heel simpel: als mijn kind van 8 jaar zulke dikke tranen huilt iedere keer, zou ze op dat moment van mij echt niet hoeven gaan. Zeker in jouw geval niet. Al maakt ie een melding bij de koningin, ik zal mijn kind nooit op zulk emotioneel vlak afwijzen. Luister naar je dochter. En als mensen verhaal willen komen halen, dan doen ze dat maar. (bij mij was het vroeger andersom: ik was dol en geobsedeerd van mijn "vader" maar hij wilde mij niet. Ik was het ongelukje dat zijn leven had verwoest. Hoe vaak ik als kind snikkend achter hem aan ben gerend, gebeld etc...Die emoties zijn zo heftig voor een kind! Jouw dochter voelt zich niet op haar gemak nu bij hem. Luister naar haar. Zo te lezen doe je dat ook en goed dat je hulp ingeschakeld hebt. Zij wordt nu verscheurd door allerlei heftige emoties, laat haar, zoals je al zegt, tot rust komen). Succes!
Als hij zo gaat beginnen!! Dan zou ik toch echt laten zien dat je haar op je tanden hebt. Als hij geen officieel voogdij heeft!! Ook al staat het in jullie scheiding.s papieren heeft hij denk geen poot om op te staan volgens mij voelt hij de hete adem van dat je dochter niet meer gaat komen en daarom gaat dreigen. Zou hem een bericht terug sturen nu nog een redelijke. Van je hoeft niet bang te zijn om je ( dochter kwijt te raken) en we moeten het als volwassenen samen bespreken. En snap je angst maar je hoeft haar niet kwijt te raken als je normaal doet. Blijft hij lelijk doen dan zou ik dochter idd bij je houden. Wat moet het amk hier mee??
Als je in het echtscheidingsconvenant zet dat hij beoaalde rechfen heeft... Kun je nog zo hard zeggen dat ie niet dr bio-vader is... Maar zo'n convenant js gewoon een contract. En samen afgesloten.. Dus zul je je er aan moeten houden vrees ik. Vind het wel echt een nate situatie. Zou er ook geen fijn gevoel bij hebben in ieder geval. Spreek anders af dat als zij morgen gaat, jij ondertussen gaat rondbellen en advies inwinnen voor haar zodat jullie het samen op kunnen lossen. Blijft het niet leuk maar heeft ze wel het idee dat jij haar gevoelens heel belangrijk vind. Dan is het een minder machteloze situatie... Vast een fijner gevoel dan dat jij enkel zegt dat het moet omdat het nou eenmaal moet. Niet beloven dat het meteen opgelost is... Wel dat je dingen gaat uitzoeken.
Laat hem dat dan doen! Een man die zo dreigt die denkt duidelijk niet aan het belang van het kind maar alleen aan zichzelf! De politie zal echt niet je dochter meenemen en naar hem brengen, hij heeft geen gezag, heeft haar niet erkend en is haar biologische vader niet! Gewoon zeggen dat hij moet stoppen met dreigen en dat je daar niet gevoelig voor bent. Morgen direct zorgen dat die afspraak uit jullie convenant gehaald wordt of in elk geval een nieuwe afspraak die de oude afspraak ongedaan maakt, hij kan hoog of laag springen, het is NIET haar vader en hij heeft niks over JOUW dochter te zeggen. Misschien heel gemeen maar je moet eens duidelijk tegen hem maken dat het niet zijn dochter is en dat hij niks over haar te zeggen heeft!
Eerst lezen, dan brullen: Artikel: Wat is een echtscheidingsconvenant? Leuk al die tijgermoeders... En emotioneel gezien geef ik jullie ook van harte gelijk.... Maar de werkelijkheid ligt. Heel anders vrees ik.
Saskia: natuurlijk heb je gelijk! Maar zoals in dit geval, denkt de "vader"niet in het belang van het kind. Ik zou in haar geval dan ook echt niet warm of koud worden van de politie. Laat maar komen. Dan kan ze uitleggen dat ze op een volwassen manier geprobeerd heeft met hem te overleggen, wat hij niet wil. Dat hij een kind laat deelnemen aan een discussie waardoor het kind hysterisch wordt. Dat ze alleen in het belang van haar dochter handelt. Dat ze hulp ingeschakeld heeft, Dat ze al vaker haar kind zo afgeleverd heeft, maar dat het steeds erger wordt en dat zij niet wil. Wat daar de uitkomst daar dan van zal zijn, op dat moment, dat zou ik dan wel zien. Maar genoeg is genoeg. Ik zal mijn kind nooit op die manier afwijzen, niet naar meerdere malen proberen wat op niks uitloopt. Al draai ik er de bak voor in. Dan maar onverstandig.
Dan heb je echt geen rechten meer... Dat lijkt me wel iets onverstandiger dan onverstandig. En heb het nou 2x gezien.. Je hebt nauwelijks een poot om op te staan. Het gaat om de rechten van de ouders en het belang van het kind komt daar pas mijlenver achter Ipv vooraan..... Ik ben het verder met je eens hoor.. Het is van de zotte zo.
Toen mijn moeder voor hetzelfde stond (maar dan wel biologische vader) nam de rechter mijn belang wel hoog in het vaandel maar goed dan spreek je over een krappe 20 jaar geleden en geen rechter is hetzelfde maar mijn moeder heeft gestreden en met resultaat! Laat je goed informeren wat de mogelijkheden zijn.
Lastig.. Geeft ze ook aan wat de rede is dat ze niet wilt ? Is die vrouw niet aardig, behandeld ze haar slecht o.i.d. ? Ik zou denk ik het amk opbellen en het daar uitleggen. Dat je hem zo voor bent. En hoe moeilijk ook, ik denk wel dat ze zal moeten gaan. Misschien afspreken dat ze zaterdag ochtend naar huis kan?
Ik had hem al gezegd dat we haar zaterdag ochtend kunnen brengen En dan weer ophalen zodat ze daar een dagje is. Maar dat wil hij niet. Nou ja wil hij niet... Eerst wel. Maar na overleg met z'n vriendin niet meer. Ze is erg bazig zegt m'n dochter. Ook zegt ze dat het druk is, niet gezellig, zoontje van vriendin vraagt veel aandacht. Canmiddag zei ze ' het lijkt wel of papa z'n wereld alleen maar uit (zoontje z'n naam) bestaat ' . En ze maakte een tekening met paPa, vriendin en zoontje met hartjes er om heen en lachende gezichten en daar buiten tekende ze zichzelf, met een verdrietig gezicht. Zo zielig. Ik ga d'r denk ik toch brengen al zal dat met een hoop huilen gaan vermoed ik. En dan van de week stappen ondernemen tegen hem. Wil ik liever niet maar hij laat me geen keuze.